Nog één keer slapen en morgen begint de aanloopweek naar Valentijn.
Dit jaar valt Valentijn op een donderdag. Die dag duurt zoals andere dagen 24hrs,
ongeacht waar men zich bevindt op de aardbol.
Tijdsverschil mag dus geen excuus zijn om geen mailtje te sturen.

Zelf zijn LM en ik niet valentijnerig aangelegd, de commercie is teveel aan.
Elk geschenkidee wordt daardoor al gauw een prul, hoe duur ook.
De waarde zakt naarmate de prijs hoger ligt. Of zoiets.
Maar ik volg graag wat er in de rand gebeurt. Heel graag.
Rond Valentijn staat het Net vol nieuwe anekdotes dienaangaande.
En Valentijnperikelen vind ik enorm interessant. Waarom weet ik niet.
Omwille van de broosheid van de instandhouding van een verstandhouding? 

In de States ziet men Valentijn breder dan bij ons.
Ginds kan men oma & opa een valentijnskaart sturen. Of vrienden. Of vriendinnen. Zomaar.
Om hen te laten weten dat zij belangrijke personen zijn in het leven van de afzender. 
’k Zeg nu wel de States, maar misschien is dat in nog een aantal landen ook zo hoor,
dat Valentijn ruimer bekeken wordt. Misschien kan het in België ook al eens ?

Er is vooral de romantische trend natuurlijk. Dan speelt Valentijn tussen liefdespartners.
Daar is de commercie het grootst volgens mij. Gewoon de betaalkaart bij hebben en het komt in orde ...? 
Maar stel dat hij of zij op do-14/02 de moeite doet om in stilte vroeger op te staan en
die speciale havermoutpannekoeken te bakken, en men wordt wakker met die geur …
Daar kan geen bankkaart tegenop ook al ligt het cadeau te wachten naast het bord. 

m – HiH-02/2016, bijgewerkt -