oud worden sámen? viagra in zijn eentje ...

Bij TeleOnthaal en bij andere opvangmogelijkheden krijgt men verhalen te horen
die elkaar bevestigen en die aangeven dat er iets relatief nieuws aan de gang is. 

“De ouderen van vandaag zijn niet meer de ouderen van 50 jaar geleden.”

'k Beschrijf het misschien te bondig maar het komt hierop neer :
echtgenoot weg, spaarcenten weg, huis weg. Een heel leven van spaarzame/zorgzame huisvrouw : wég.
Het gebeurt veel vaker dan vroeger. Het gebeurt nu in een ander sociale klasse.
En viagra duikt al eens op in die verhalen.

De Tweede Jeugd of het Oud Zot is niet meer het privilegie van rijke zakenlui.
En wat The American Dream was na '45, welstand is bereikbaar voor iedereen die hard werkt,
is nu het Richard Gere Syndrome: er moet uiteindelijk en tot slot een Pretty Woman komen
als bekroning en als beloning voor een leven van hard werken. 

Jan/Jean/John-met-de-pet wil nu na zijn carrière ook zo'n dubbele badkuip met iemand in, een trofee-vrouw.   
Bompa woont nu in Varna of Phuket of Sainte-Marie.

Er is wel degelijk iets aan het verschuiven en er bestaan al studies over.
In 2008 ben ik een maand of drie met dat onderwerp bezig geweest en
heb ik daarover nogal wat artikelen gevonden op het Net.
Er was toen zelfs al een Bulgaarse (!) sociologische studie in de maak.

Na gemiddeld twee jaar zijn de spaarcenten opgesoupeerd, zolang duurt die tweede jeugd, euro-gewijs.
En dan wordt bompa enkel nog geduld omwille van de maandelijkse cheque met het pensioen.
In een dorpje in de Balkan of in Thailand of op Madagaskar bvb
betekent  een Westers pensioen een heel bedrag. 
Ik vermeld deze drie gebieden, omdat ik in deze drie gevallen zeker ben.

Bompa leeft dan gedumpt bij de moeder, want de dochter, het groen blaadje in kwestie,
is al weer elders in Europa aan het werk, op zoek naar een volgende sugar-daddy.
Hoe het verder loopt met bompa in de Balkan of in Thailand of op Madagaskar
en met zijn gezondheid, is vanaf dan een aparte verhaallijn.

Die jongedames worden beschouwd als goede dochters,
zij brengen welstand voor het gezin en voor de hele familie. 
Als ik de artikelen terug vind zet ik de linken op 't blog. Maar erg opwekkende lectuur is het niet.

Dit alles om te zeggen dat over het sociaal scenario -echtgenoot weg, spaarcenten weg, huis weg-
wat  nu gebeurt en aan de gang is in de lagere regionen van de middenklasse-inkomens,
én
over de filières die juist daarop mikken, dat daarover al vakliteratuur bestaat.

Welk beeld kinderen en kleinkinderen zich vormen dat soort bompa's,
daar denk ik voorlopig efkes niet over na.

Niet verwarren met de programma-reeks ‘Exotische Liefde’, dat waren case-studies, of wat er moest voor doorgaan.
m - EZW-11/2012, HiH-02/2016, bijgewerkt -