geen askruisje? een askruisje! asoplegging

In de lagere school was het askruisje bij mijn zussen en mij een product van huisvlijt.

We woonden vrij & gelukkig én twee gemeentes verwijderd van de school.
De nonnen konden ons huishouden niet controleren.
Ze wisten dus niet of ons gezin 's morgens naar de kerk geweest was of niet.

Om ons te beschermen tegen mogelijke interpretaties over het ontbreken van een askruisje
gaf Ma ons 's morgens twee veegjes zwart op het voorhoofd.
Het zwart kwam van geplette verbrande lucifers.

Wat ze dan prevelde hebben we nooit geweten.
Mogelijk een paar schietgebedjes dat we onze mond niet zouden voorbij tateren. 
Want al waren we goed ter tale, we moesten nog leren wanneer zwijgen.

We hadden twee vegen op ons voorhoofd, er werden op school geen vragen gesteld. 
En wij gingen niet pochen dat onze Mama dat zelf kon, askruisjes maken. Met luciferzwart. 
Ma's schietgebedjes hebben dus geholpen. Moeders kunnen veel. Zelfs hun kroost doen zwijgen.

"In de vroege middeleeuwen werd het opleggen van as bij de mannen over het gehele hoofd
en bij de vrouwen het voorhoofd gestrooid als start van de boetetijd.
Dit ritueel was enkel bestemd voor zondaars die officieel tot boete werden veroordeeld.
Later werd dit een algemeen gebruik omdat men ervan uitging
dat iedereen tegen God of zijn medemensen gezondigd had.

Als teken van berouw en vasten komt het gebruik van as in de Bijbel veelvuldig voor.
De boeteling strooide zich as over het hoofd.
Vaak ging hij daarbij gehuld in een zak, die als boetekleed werd gedragen.
Vandaar de uitdrukking "in zak en as zitten". wiki

m - EZW-02/2012, HiH-02/2015, bijgewerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Aswoensdag#Asoplegging