een harmonieus echtpaar 

Een manspersoon vond voor zichzelf dat vrouwendag geen zin had.
Althans niet in zijn gezin,
want daar was het beslissingsrecht zo netjes verdeeld tussen hemzelf en zijn echtgenote
dat het vrouwendag helemaal overbodig maakte. 

Men had hun voorbeeld maar te volgen:

Ik, ik beslis over de belangrijke zaken
Ik zeg hoe het moet in het Midden-Oosten,
hoe het moet met de vluchtelingencrisis,
hoe het moet met het energiebeleid,
hoe het moet met de toestanden in de US … dat soort zaken.

Mijn vrouw beslist over
hoe het moet met de kinderen
hoe het moet met hun studies,
hoe het moet met het gezinsbudget,
hoe het moet met  ons spaargeld,
hoe & waar we op vakantie gaan,
welke wagens we hebben,
hoe we onze ouders opvangen … dat soort details.

En hij was blijkbaar zeer tevreden met deze taakverdeling. 

m – HiH-03/2016, naar een zéér oud mopje