Een aantal jaren geleden kwamen de kleinkinderen van een zus van LM
voor een namiddag naar hier bij ons omdat er bij Rina thuis besprekingen waren
en daar kon ze de kinderen efkes niet bij hebben. 

De kinderen kenden ons enkel als verre familie, een grootoom en een groottante …
die dan nog op een schip vaarden ook. Het viel tegen dat wij niet op dat schip woonden,
maar de namiddag is toch zonder nog grotere schokken verlopen.
Toen we ze in de late namiddag terug reden naar het huis van hun Oma
vroeg ik of ze blij waren dat ze weer naar Oma gingen.

- Ja, want we gaan hamburgers eten!
- Hamburgers? Bij Oma thuis?
- Nee, bij MakDôNalds.

LM en ik keken mekaar efkes aan.
Rina zou de kinderen toch nooit meenemen naar een hamburgerkot?

- 'k Denk het niet hoor, zei ik voorzichtig, dat Oma graag hamburgers …
- Jawel, want ze zong het liedje.
- Welk liedje?
- Het liedje van Mak-Do-Nalds, klonk het nadrukkelijk en ongedurig van op de achterbank.
- Zing dat liedje eens?

En dan hoorden we : Ôma'k-Dôô-Nalds, Ôma'k-Dôô-Nalds, Ôma'k-Dôôôô-Nalds Klementaajn

Toen we de kinderen afleverden vroeg ik hen het liedje nog eens te zingen voor Oma. 
Rina herkende de melodie van Oh My Darling Clementine,
maar ze moest toch twee keer luisteren eer ze hun 'Oma 'k Dô-Nalds' verstaan had.

Ze kon zich echt serieus houden en als ik me goed herinner heeft ze toen als avondmaal
voor haar zangertjes rundsburgers uit de diepvriezer getoverd.

klank aanzetten, een speciale versie
https://www.youtube.com/watch?v=twRr3ygK3TM 
02min15 

m – HiH-03/2016, bijgewerkt - https://en.wikipedia.org/wiki/Oh_My_Darling,_Clementine#History_and_origins