Namen onthouden is niet mijn sterk punt, maar van Miguel Wiels onthou ik de naam wel,
sinds het auto-ongeval waarbij hij betrokken was. Dat was 03/11/2008.
Die datum heb ik niet uit mezelf hoor, 'k ben hem gaan opzoeken.
En in mei 2008 was hun zoontje geboren, ook opgezocht.

Enfin, die dag hoor ik op de radio dat er op de E17 een ongeval met een vrachtwagen …
één dode … Miguel Wiels (huiscomponist van Studio 100, K3, man van Free Souffriau) 
Dat mag niet, dacht ik, die hebben pas een boeleke.
Ik stoof het Net op om te zoeken of ik de radio wel juist begrepen had.
Oké, Miguel Wiels was lichtgewond, de overledene was de chauffeur van de vrachtwagen.
Ik moest eens slikken van opluchting.

Compleet dwaas van mij, want de chauffeur van de vrachtwagen
had misschien ook een boeleke thuis, en al zeker geliefden, familie en vrienden. 

LM vroeg wat er aan de hand was, en ik vertelde ratelend
dat Miguel Wiels bij een ongeval betrokken was.

"Dat kan hé, met zo’n naam, een auto-ongeval" onderbrak mijne snuggere.
"Met zo’n naam?"
"Wheels" zei LM en hij vond zichzelf grappig.
Ik denk dat mijn mond toen bleef openhangen.

Het is door die smakeloze woordspeling dat ik zijn naam nooit meer vergeet. 
De kleur van zijn piano in de Notenclub, was het de zwarte of was het de witte,
'k heb het nooit kunnen onthouden.
Maar zijn naam staat sinds die onnozele grap van LM in mijn memorie gebrand.

2016, Free Souffriau   Miguel Wiels

m – EZW-11/2013, bijgewerkt - http://intervista.be/2016/04/11/miguel-wiels-kunnen-leven-zonder-muziek/ , http://www.freesouffriau.be/bio.php