foto cabine, voor grote foto klik bijlage onderaan
   
   LM heeft iets met klokken. Het moeten ronde zijn.
   Geen ornamenten, de pure lijn : rond. En met wijzers die draaien, niks digitaals.

   Los van onze wekkers en alle tijdstoerustingen die in apparatuur ingebouwd zijn
   hebben wij vier grote ronde schijven aan de muren hangen.
En er zitten nog twee andere in de verpakking. Hier thuis weten wij continu hoe laat het is.
En dan nóg vergis ik me soms van uur omdat ik soms enkel naar de grote wijzer kijk.
Kan dat?
Eh ja, ik kan dat, de kleine wijzer niét zien.
Dan roep ik LM dat de soep klaar is en ben ik er een uur te vroeg mee.
Soms heb ik me staan haasten ook nog, om een uur te vroeg te zijn.
Dat soort dingen.

Die voorkeur voor ronde klokken komt waarschijnlijk van zijn 40+ jaren op zee.
Aan boord zijn alle klokken rond én betrouwbaar. Afbeeldingen van scheepsklok

Dat betrouwbare komt omdat er maar één masterclock is, en alle andere zijn slaveclocks.
In het Nederlands betekent het dat de moederklok van de brug alle volgklokken stuurt,
die in ongeveer alle werkruimtes en in alle woonruimtes hangen.
De sturing van die klokken gebeurt elektrisch. En de voeding ook natuurlijk.

De volgklokken zouden in theorie tot op de seconde de moederklok moeten volgen,
maar in de praktijk kan dat tegenvallen. Door goedkope makelij, door sleet …
Mijn Dierbare hield daar rekening mee en met aandacht en zorg stelde hij wanneer nodig
de wandklok in de cabine bij. Waarschijnlijk de andere klokken op zijn pad ook.

Toen kwam er een dag in 2006. 2006-10-27-vr om precies te zijn
dat is de dag dat ik het grondig verkorven heb.
Toen heb ik de klok van de cabine verprutst. Definitief kapot.
Ik vreesde dat ik in de eerstvolgende haven oneervol van boord zou gezet worden
wegens 'opzettelijk vernietiging van scheepsmateriaal'.

Die dag waren de mensen van het machien bezig aan dek, in de buitenlucht. Tropenlucht toen.
Zij voerden grote werken uit aan een van de vier ventilatiekokers naar de machineruimte.
Die kokers staan bovenop het ketelhuis.
Door die werken zou LM die dag niet komen aandraven met typwerk.
Zo kon ik me gerust aan de grote poetsenij begeven zonder onderbroken te worden.
Hij grote manoeuvres, dan ik ook.

Aldus toog ik aan de taken die einde contract vooraf gaan.
Alvorens de cabine over te laten aan de vervanger wast men de schotten ofte wanden en ook het plafond.
'k Had het moeilijkste wand vrijgemaakt, het schot waar het wandmeubel stond.

Dressoir afgeruimd want er was vlak naast de ingebouwde koelkast een fruithoekje met toebehoren,
TV los gevezen en vrij gezet,
DVD speler idem (in stoel gezet)
Kortom, het was het schot dat tijd in beslag nam juist door het wandmeubel
met alle apparatuur en alle spullen die er een plaats hadden.

Toen die wand vrij was, (zie foto boven)
ging ik aan deck een aantal foto’s maken van de werkzaamheden bij de ventilatiekoker
en toen ik weer binnen kwam
vond ik dat ik van mijn eigen werk ook eens een fotootje kon nemen.

De ronde klok daarboven is dus een slaveclock, bediend van op de brug.
Ze liep vier minuten achter.
Omdat ik er nu bij kon wou ik LM de bekommernis van het bijstellen besparen
en heb ik het glas opengemaakt.
Ook om de nicotine aan de binnenkant van het glas te kunnen afwassen natuurlijk.
Aan boord poetst men shipshape.

Terwijl ik de klok dan toch open had heb ik de grote wijzer vier minuten vooruit gedraaid.
Vier keer klikken.
Blijkbaar heb ik dat iets te snel gedaan want de vierde was geen klik maar een krak.
Wat doet een krak in een klok? Die hoort daar niet.
Niks.
Ik bleef een tijdje stil.
De klok zei ook niks meer. Geen tik of geen tak.
Na de krak kwam ook geen beweging meer in de grote wijzer.
De eerste minuut niet, de daaropvolgende evenmin.

En de dag was nochtans goed begonnen!
Vroeg en vol goede moed, zo waren wij die dag,
LM aan dek en ik in de cabine.
Maar toen ik de krak hoorde ipv een klik verdampte mijn arbeidsvreugde op slag.
Wanneer ik hem 's middags vertelde over de grote wijzer en de krak bleef hij efkes stil.
- Zoiets kan gebeuren, zei hij toen.
Oy, wat was ik opgelucht.

Daarom, wanneer LM hier ergens de zoveelste ronde klok wil ophangen,
enkel en alleen omdat hij ze mooi vindt, dan zeg ik niks.
Het steekt niet meer op een ronde klok.
Als ons houwelijk maar rond draait.

m – HiH-06/2017, bijgewerkt -