anno 1958

Het is geen leven zonder lief, ik wou het aan en rap.
Daarom schreef ik hem een brief. Zo zette ik mijn eerste stap
op het pad der romantiek. Geen flauwe gedoe,
geen violen en muziek, niks van kusje toe
'k wou het áán en daarmee gedaan.

Hij heette Bert Verschueren en hij had een pennemes
hij was het zoontje van de buren, hij was zeven, ik was zes.
Ik stal een omslag uit de la en ik deed er 't briefje in.
Met op mijn mond nog chocola en ook wat op mijn kin
likte ik twee keer de lijm en viel toen haast in zwijm :

De omslag zat vol vlekken, de envelop was echt heel vies
en ik kreeg te plekke een eerste les gezichtsverlies.
Zo kon de brief de deur niet uit, dit was voorwaar een blaam
zo werd ik nooit een bruid want dit was werkelijk infaam,
chocolade op een brief … en Bert werd nooit mijn lief.

Op 't Net vond ik Verschueren Bert. 'k Vertelde hem per mail
waarom het nooit wat werd. Zijn antwoord zei niet veel.

                                 -zucht-

Ik werd geen droomprinses en Bert zit aan de fles.

m – HiH-06/2016, bijgewerkt -