‘leegte kan je niet bewaren
het is een onhebbelijk bezit’ TBI 

Vrijdagmorgen las ik bovenstaande. Het blies me ongeveer van mijn stoel.
Niet alleen de eerste lijn maar ook de tweede, het gelaagd gebruik van het woord onhebbelijk.
Of hij het woord bewust gekozen heeft, dat weet ik niet.
Misschien bedoelde hij onhoudbaar, ongrijpbaar?
Of het een ingeving was of een toevalstreffer weet ik evenmin.

Leegte als onhebbelijk bezit, of als on-hebbelijk bezit ?

Leegte bewaren. De pijn van de leegte bewaren?
Ooit had ik geen idee wie dat gevoel zou willen bewaren.
Nu wel.

Herinneringen bewaren, dat ligt voor de hand. Leegten bewaren, niet.
Herinneringen verwarmen mogelijk hart en ziel. De leegten verarmen hart en ziel.
Ze doen teveel pijn, dacht ik ooit. Ze moeten weg.
Ze zijn onhebbelijk, onhoudbaar, niet houdbaar, on-hebbelijk.
En toch heb ik een doosje vol leegten.
Alles went.

m – HiH-06/2017, bijgewerkt - met dank aan TBI