tussen klokjes en wekkers

Een correspondente moest na een rugoperatie gedurende een hele tijd
overdag afwisselend 15min liggen, 15min zitten, 15min rondlopen.

- Hoe houdt men die tijden in het oog? vroeg LM zich af.
- Met een keukenklokje, zei ik.
- Is dat echt ? vroeg hij.

Ik stond perplex.

'k Heb hier kermille in de periode 2012-2013 gedurende maanden met keukenklokjes en wekkers
gewerkt en geleefd opdat meneer op de juiste tijdstippen de nodige zorgen zou krijgen.
En die dag vroeg dat brein mij hoe men de tijden in het oog houdt? Zijn vraag deed me naar adem happen.
De volgende vraag evenzeer :

“In principe is natuurlijk elke klok geschikt, maart, men moet er slechts op kijken.
Maar is de patiënt daar zelf niet toe in staat?” S

Al eens een herstellende in huis gehad, S ?
Aan de ene kant gaat alle aandacht naar de persoon in kwestie,
aan de andere kant moeten een aantal puur huishoudelijke zaken evenzeer gebeuren of alles valt stil.

'men moet er slechts op kijken' … dat is het nu juist.
Men heeft de tijd niet om naar de klok te zitten kijken, men is bezig.
Boodschappen doen, boodschappen uitladen, boodschappen wegbergen.
Tafel dekken, maken dat er eten is, maken dat hij eet, afruimen.
Vaatwasser vullen, vaatwasser legen, vaat wegbergen, tafel dekken voor de volgende maaltijd.
Bedlinnen vervangen, zonder helpende hand deze keer. En een flink aantal volgende keren ook zo.
Douche in orde brengen. Maken dat zijn kledij klaar ligt op de juiste manier of het wordt moeilijk.
De was doen, maken dat de was droogt, was wegbergen.
Alle gedeelde taken, daar staat men plots alleen voor.

Tussendoor is het plots alweer tijd voor medicatie. Efkes aandacht geven !

Wie houdt de klok in het oog …
Niet ik, ik ben bezig met de dingen die hij straks zal nodig hebben.
Niet hijzelf, hij is herstellende, herstel vreet energie, daardoor slaapt hij veel.
Én hij is suf van de medicatie. Dus nee, de patient is daar niet zelf toe in staat.

Tussendoor is het plots alweer tijd voor kompressen en verband.
Het is iets dat zorgvuldig moet gebeuren, dus dat vraagt tijd en aandacht.

Hij had de energie niet om de klok in het oog te houden,
ik had de tijd niet om de klok in het oog te houden.
Hoe moet het dan met het tijdsbeheer?
'men moet slechts op de klok kijken', komaan zeg !

Om de tijd in het oog te houden organiseerde ik geluid, geluidssignalen.
Dingen die rinkelen, tuuten en biepen, zoals in een controlekamer.
Ik schakelde geluid in omdat ik geen tíjd had om naar de klok te zitten kijken.

We hebben het tot een goed einde gebracht, de klokjes en ik. Soms was het nipt.
Maar zeg aub niet dat het volstaat om het uurwerk in het oog te houden.
Men heeft in die periodes de ogen voor andere dingen nodig.

Vandaar de drie keukenklokjes, mijn piepers en de twee wekkers, mijn signaalbellen.
Zij waren onmisbare en zeer³ welgekomen assistentie. 'k Ga ze inkaderen, alle vijf.

m – HiH-06/2016, bijgewerkt -