fiets, zusjes, en andere keerpunten in het leven 

Toen ik klein was, was de toekomst maar een tijdje groot.
Tot ik een fiets zou krijgen, bvb, of een tweede zusje. Of een kat.
Allemaal van dezelfde orde van belangrijkheid : het waren Keerpunten in het Leven.
Vooral de fiets.

Later heette de toekomst ook zo: 'LATER', want ik had nog altijd meer toekomst dan verleden.
Wanneer ik naar die toekomst keek dan zag ik een zacht-parelgrijze waas met lichtgevende randen
en met in het midden hier en daar een vlokje kleur. 
Die vlokjes wisselden in aantal en in kleur naargelang mijn leeftijd,
ook naargelang het weten dat ermee samenging.
Of naargelang de wijsneuzigheid van het moment.
Er waren periodes dat de toekomst er zeer kleurrijk uit zag.
En die kleuren werden ingevuld. Men verandert al eens van pluimage. 
Nu heb ik meer verleden dan toekomst en mijn herinneringen zijn kleurrijker dan mijn plannen.

Mijn herinneringen zijn niet allemaal zonnige kleuren, maar het zijn wel kleuren.
De memorie is een kasteel met duizend zalen met in elke zaal
duizend kasten met schuiven en schabben vol feiten, fabels & fantasietjes.
Ja, er zit meer kleur in mijn verleden dan in mijn toekomst.

m – HiH-03/2016, herwerkt -