ego uitschakelen, het kan

(…) Salinger koos voor een teruggetrokken leven. Waarom hij dat deed of waarmee hij moeite had,
hoe en of dat met zijn ego te maken had laat ik over aan de kenners, GD.

“betekend het dat jij heel duidelijk het onderscheid kan maken tussen ego en ?” (sic)

Waarschijnlijk wel hé GD, het betekent dat ik heel duidelijk onderscheid kan maken tussen
mezelf als individu en
mezelf als lid van een groep, en ook als lid van het diersoort mens,
en zeer snel tussen die twee (of drie) posities kan overschakelen.
Als ik dat niet kon dan zou ik gedurende 31 jaren een pover bemanningslid geweest zijn.
Zeer pover. Zo pover dat ze me daar al die jaren niet gehouden zouden hebben.

Maar men moet niet gaan varen om het eigen ego (het 'ikke' dan) te leren uitschakelen.
In het dagelijks leven hebben we allemaal ooit van die situaties beleefd,
die maken dat men doet wat er gedaan moet worden,
omdat de situatie groepswerk eist. Niet vraagt, eist.

Bij de evaluatie achteraf blijkt dan dat ik niet zo adequaat gereageerd heb.
Dan moet ik mijn ego uitschakelen om te horen en te bevatten wat er beter kon,
en wat beter zou moeten in het vervolg. Daar zit volk bij. Dat kan gênant worden.
Maar die mensen moeten leren uit andermans/mijn fouten. Daar dient de evaluatie voor.
Het gaat eigenlijk niet over mij, het gaat over mijn fouten en vergissingen in die specifieke situatie.
Dat noem ik het ego uitschakelen, luisteren hoe de eigen fouten ontleed worden.

Bovenstaande is maar één voorbeeld natuurlijk.
Er zijn nog situaties waar mensen hun ego op nul zetten. Omwille van de lieve vrede, bvb.
Of omdat er belangrijke zaken op het spel staan. Vanmorgen nog meegemaakt.
Men (ik) laat  een zijdelingse neerbuigende opmerking blauwblauw,
omdat het gesprek met die persoon uiteindelijk belangrijker zal zijn
dan wat ik van die opmerking of van die persoon vind.
Als ik inga op die laatdunkende opmerking dan komt er mogelijk een confrontatie van,
dan ontaardt het gesprek en dan geraak ik zeer waarschijnlijk niet aan de informatie die ik nodig heb
omdat hij/zij het dan afbolt met slaande deuren.
En dat is het énige waarvoor die persoon voor mij op dat moment van nut is : bepaalde informatie.
Al de rest, ál de rest, mijn ego incluis, is bijzaak.

m – HiH-11/2015, herwerkt