't is bijna een scenario ~ via P²

Karel was al langer van oordeel dat het zo niet verder kon, en op een dag vond hij de moed om er ook eens iets aan te doen.
Hij verliet de zolder, stapte naar zijn vrouw en zei: lieverd het kost mij moeite om het te zeggen maar het kan niet verder zo.
Zijn vrouw die net de aardappelen stond te schillen, keek haar man vragend aan,

- Wat kan zo niet verder Karel ?
- Alles, Anna, zei Karel. Alles.
- Alles?, is dat niet een beetje veel, vroeg de vrouw die eigenlijk Annafrid heette, maar het frid er al lang afgelaten had.
- Goed niet alles dan , maar toch bepaalde dingen, zei Karel die uit zijn lood was geslagen, en de draad kwijt was.
Ja euh, zoals de werkloosheid hé Anna.
- De werkloosheid, wat hebben wij daar rechtstreeks mee te maken vroeg Anna.

Karel droop af en ging terug aan de slag op de zolder, maar nog geen tien minuten later stond hij terug in de keuken.
- Ik was het belangrijkste vergeten, maar het is mij zonet terug te binnen geschoten, Anna, zei hij meteen,
ik bedoelde vooral: zo kan het niet verder tussen ons.
- Ha, dat is wat anders, zei Anna en ze veegde haar handen af aan haar schort, en waarover héb je het nu precies.
- Héwel die ellendige zakenadvocaat natuurlijk.
- Oh, mijn minnaar zei Anna en wat is daarmee?
- Ik ga hem neerschieten, zei Karel ijzig.
- Waarmee vroeg Anna?
- Ik heb op de zolder het jachtgeweer van mijn vader teruggevonden.
- Oh, zei Anna, en wanneer wou je dat doen?
- Na het eten, zei Karel. En daarmee was de kous af.

Maar even later tijdens de maaltijd kwam Anna terug op het onderwerp.
- Zeg ge gaat Dolf toch niet in de rug schieten?, dat zou een beetje laf zijn.
- Dolf, vraagt Karel verbaasd, wie is in godsnaam Dolf?
- Wel die zakenadvocaat tiens, zei Anna.
- Maar die kerel heet toch Filip?
- Maar Karel toch, lacht Anna, je snapt het niet hé.
Ik had een relatie met Filip. En via Filip heb ik Dolf leren kenen. Hij is ook zakenadvocaat,
vandaar de verwarring. En nu heb ik dus iets met Dolf.
En Filip is daar kapot van. Hij heeft gezworen dat hij Dolf van kant gaat maken.
- Jamaar, had dat dan gezegd, riep Karel verontwaardigd,
ik zit een halve dag plannen te maken om die Filip neer te knallen
en nu blijk je een Dolf te hebben. En hoe lang duurt dat al?
- Poeh, een week of zes denk ik, zei Anna, niks om je druk te maken hoor.
- Ik maak mij niet druk riep Karel, en zeker niet over die Dolf, het gaat mij enkel om het tijdverlies.
   Ik zit een halve dag plannen te maken om de verkeerde vent om te brengen,
   gewoon omdat ik niet over de nodige informatie beschik.
- Oh ik begrijp het al zei Anna, het is weer allemaal mijn schuld zeker, ik heb het altijd gedaan.
Straks ga je me nog vertellen dat het aan mij ligt als je om het even wie niet neergeschoten krijgt.
Ik ben het beu en nu is het genoeg geweest. Dit is psychische terreur!
Zo kan het niet verder tussen ons.

Met deze woorden verliet Anna de tafel, sloeg met alle deuren en viel snikkend op het bed.
- Tja dacht Karel, terwijl hij aan het dessert begon, die pudding is verdomd lekker.
Zou ik haar portie durven opeten? (bron onbekend) – P²

- Ik ga hem neerschieten.
- Wanneer wou je dat doen ?
- Na het eten.

Het heeft bijna iets kinderlijks. Na het eten. Omdat eten belangrijk is.
LM vond het een geldig argument, eerst en vooral moet er gegeten worden.
Knap theatraal slot met slaande deuren en tranen op het hoofdkussen, Dolf en Filip uit beeld,
en Karel die naar de pudding lonkt. Puur vaudeville. Za-lig.

m – HiH-06/2016, bijgewerkt -