de trouwgeloften hernieuwen

Trouwgeloften zullen LM en ik denkelijk niet hernieuwen.
We geloven het zo ook wel, dat van die voor- en tegenspoed.
We hebben mekaar leren kennen in werkomstandigheden, in moeilijke werkomstandigheden.
Dat we die situaties toen samen doorgekomen zijn is eigenlijk het fundament hier.

Het kleed?

Twee jaar na de ontmoeting zijn we zijn getrouwd in burger.
No frills, geen frullen, het was een administratieve kwestie:
in de landen van de Perzische Golf
is men beter de echtgenote van de heer in kwestie dan gewoon de vrouw van diezelfde heer.
En vermits een tanker zeer vaak in de Perzische Golf moet zijn, hebben wij ons in den echt verbonden.
De eerste vrije datum die ze op het gemeentehuis hadden was oké.
Zes weken later waren we getrouwd. De bruiloft was navenant. Sober.

Tevoren de lunch met de moeders en de getuigen, om 14h naar het gemeentehuis en achteraf
een drink in diezelfde taverne. Daar hadden we plaats besproken voor 10 à 15 mensen.
Er was voor ons een ruime zithoek georganiseerd bij de open haard.
Het was winter, de haard brandde en het was gezellig. Rond 19h was het afgelopen en ’s avonds
hebben LM en ik thuis een schoteltje met gerookte zalm gegeten.
Ziezo.
Oja, 'k had mijn boeketje laten liggen in de taverne. Dat ben ik 's anderendaags pas gaan halen.
Ge ziet hoe begaan ik ben met pomp-and-circumstances.

Het aanbod ivm een kleed was zeer genereus, maar ik ben een simpele meid,
ik denk niet dat ik mijn lach had kunnen inhouden in zo'n tenue.

Over onze burgerkledij kregen we enkel van de Moeders goedkeurende geluiden.
Zowel de moeder van LM als mijn Ma zagen de strekking: no frills, niet te zot.
De zussen van LM waren tot diep in hun burgerlijk fatsoen geschokt en vonden het pover,
dat vestje en die rolkraag. En het hemd van LM.
Toen hun bloedeigen Moeder (toen 76j) onze keuze openlijk bijtrad was dat voor hen danig slikken.
Hoe had Moeder hún trouwerijen dan ervaren? Als ijdel vertoon? Als loze praal?

Later moest een nichtje van LM naar adem happen toen ze een paar kiekjes zag van  onze trouwdag.
Ze gilde ongeveer een octaaf bijeen terwijl ze het vroeg : "Zijt gelle getrouwd in jéáns?"

Wat is daar mis mee, we hadden toch alles zoals het hoort :

                Something old, something new,
                something borrowed, something blue.

En wat is er meer blue dan een bluejeans?

m – HiH-07/2016, bijgewerkt -