Gewoon uitvoeren wat een ander je opdraagt mag niet je prioriteit zijn,
want je creativiteit heeft altijd een uitlaatklep nodig. van P²

Bij die lijnen dacht ik onmiddellijk aan binnenhuisinrichting.
Zoals het er staat lijkt het me de taakomschrijving van een interieurontwerper(ster).
Binnenhuisarchitect werd het vroeger genoemd, als ik me niet vergis.

De andere, in dit geval de cliënt, heeft wel iets voor ogen maar krijgt het niet gezegd
en nog veel minder gedaan. Daar is de uitlaatklep van de ontwerper.
Een schilder of behanger doet wat de cliënt vraagt, doet waarvoor hij aangenomen werd.
De interieurdeskundige mag een titske meer leveren dan wat de cliënt vraagt.
Wel, in de TV-programma’s toch.

'k Vind die programma’s interessant maar 'k heb niet altijd het geduld om ze uit te zitten.
Daarom kijk ik het begin, ga iets anders doen en tegen het einde zal ik wel eens opkijken om het resultaat te zien.
De tofste programma's zijn die waar een budget mee gemoeid is,
wanneer bestaande dingen hergebruikt worden.
Het blad van een salontafel die te groot was voor de ruimte,
wordt omgebouwd tot hoofdeinde van het bed en
de deur van een veel te drukke kleerkast wordt een sierpaneel in de hal, dat soort dingen.

Natuurlijk lopen daar veel meer vaklieden rond dan we te zien krijgen,
of niet alles zou binnen de 48hrs of 24hrs in orde zijn.
Om de tijdsspannes moet ik soms glimlachen.
Vooral wanneer er houtwerk geschilderd wordt. Of vernist.
De lagen moeten niet alleen drogen maar ook uitharden.

Dat vond ik vroeger het moeilijkste, wanneer de vernis al droog is wachten tot de laag uitgehard is.
Nog eens 24hrs overal afblijven, terwijl de vingers kriebelen om verder te werken.
'The waiting is the hardest part' © Tom Petty

Binnen de wensen van de cliënt,
binnen de mogelijkheden én de beperkingen van de gegeven ruimte, en
de limieten van het budget,
iets méér leveren dan wat gevraagd werd, daar is creativiteit mee gemoeid.
Daarom dacht ik aan interieurmensen.

En ook een beetje aan kappers.

m – HiH-07/2016, bijgewerkt -