logeerkriebels

Wanneer een (klein)kind voor de eerste keer bewust gaat logeren,
-dus niet gewoon blijven slapen bij familie of andere bekenden-
maar voor het eerst een echt logeerpartijtje bij een vriendinnetje thuis, 
zal meemaken, of voor de eerste keer op kamp gaat, 
is er een portie gemengd : kriebels met een vleugje stress.

Er zijn ook kriebels die omslaan naar echte stressjes naarmate de datum van vertrek nadert,
wanneer het idee logeren of kamp geen idee meer is maar realiteit wordt.
Wanneer het over bagage gaat, wil dat zeggen. 
Mag ik mijn knuffel meenemen op kamp?
Wat als ik een droge pyjama nodig heb?
En een hoop andere vragen.

Wat de mama's dan meemaken laat ik efkes zo.
Die mama's zijn dan een portret op zich waard.

feestkriebels

Het bruidsmeisje werd gelukkig gevrijwaard van organisatorische beslommeringen.
Het meisje hield zich bezig met de glans van de nieuwe schoentjes of
de ongelooflijke glorie van een klein tasje, door een tante gemaakt van een restantje stof.

Stress ging over het grote werk, iets voor de grote mensen.
En over het vervoer, iets dat men als tienjarig bruidsmeisje natuurlijk delegeert.

Dat er in de aanloop naar de bruiloft wat afgevloekt werd is bijzaak.
Door de grote mensen werd er gevloekt,
want als kind mochten wij geen krachttermen gebruiken.
Onze vader, opvoeder en groot voorbeeld mocht dat wel, maar wij dus niet. 

Wij begaven ons met de lakschoentjes gedachteloos en onnadenkend de dag in,
met een hartje vol glorie en feestkriebels en met aan de pols dat chic tasje.

m – HiH-04/2016, herwerkt -