statistiekjes

Het vak Statistiek was een bijvak en toch heb ik er de allerslechtste herinneringen aan.
En de naam van de vakidioot ken ik meer dan veertig jaar later nog. 't Zit dus diep hé.
Of beter: het heeft ooit diep gezeten. Er is wel een troost, na meer dan 40 jaar sta ik
in ongeveer alle statistieken & -tiekjes. 

In de polls van SenNet klik ik ongeveer elke keer aan wanneer ik daar langs kom.
In de HLN polls ook, want bij die krant moet ik zijn om een dagelijkse portie boembaloe-nieuwtjes te sprokkelen.
En passant doe ik daar dan ook de % verspringen. Tot zover de percentages waar ik actief aan meewerk. 
Maar ook zonder dat ik me inspan wordt er over mij geschreven. 

Op gezondheidssites lees ik in cijfers hoe erg het gesteld is met mijn slaapgewoonten,
met mijn lever, mijn longen, mijn hart, mijn hersenen en met mijn generatie in het algemeen. 

In de tabellen over auto-ongevallen en bij de verzekeraars zit ik in de goede categorie :
bobonne veroorzaakt niks, haar overkomt niks, ze doet niks. Over al dat niks
worden cijfers bijgehouden. Daar verdienen mensen hun brood mee. Zo ben ik nog nuttig. 

In tabellekes allerlei: over bloemen kopen, meloen eten, auto zelf wassen,
de babyboom, auto niet zelf wassen, in solden kopen, vrijwilligerswerk doen, 
spuitbussen weigeren te gebruiken en slapeloosheid, overal ben ik bij.
Anoniem, maar wel aanwezig in al die tabellen vol cijfers en in de interpretaties die erop volgen.

Besluit: Ik ben een GG, een Gewoon Gemiddelde.
De Mie met het Hoedje is een Jeanneke Modaal.
Dat is een zeer rustgevende gedachte.
Nu dat slapen nog. 

m – HiH-07/2012, 02/2017, bijgewerkt -