kretek ~ de blunder met kruidnagel

Woensdagmorgen, zo rond 05h was ik fris en fit alsof ik weer veertig was.
Of 52. Da's ook goed.
LM sliep nog, hij kon dus niet in mijn weg lopen en in een minimum van tijd had ik
de tafel gedekt, de ontbijtspullen gereed gezet in de keuken,
de vaatwasser gevuld en gestart, de spoelbakken uitgewassen, de aanrechten leeggeruimd en
een 4L-pot gevuld met alles wat nodig is voor bouillon.
Blokjes-bouillon, dat zeg ik er wel bij.

Buiten de zeven blokjes (eentje minder dan nodig)
gaan er ter compensatie zeven kruiden & specerijen in.
LM noemt die combinatie mijn heksenmengsel,
omdat hij niet onthoudt met welke blaadjes en korrels en poeiers ik het brouwsel afwerk.
Hij eet, ik weet. Dat is de taakverdeling als het over bouillon, soepen en sauzen gaat.

Die morgen was ik toch zo tevreden met mijn energie
dat ik nogal zwierig was met de kruiden.
Dat mag al eens, LM is daar tegen bestand.

In mijn zwier zag ik vier kruidnagels vallen ipv van twee.
Ze zonken naar de diepte van de pot.
Och, dacht ik, ik doe het al jaren met twee kruidnagels,
wie zegt dat het geen drie plus een kleintje mogen zijn?
En in mijn jeugdige overmoed van woensdag schroefde ik de pot dicht,
zette er vlam onder en kwam hier achterin wat zitten lezen wat de nacht
aan nieuwsbrieven had binnengebracht.

Een uurtje later schroefde ik het deksel van de pot open.
Het aroma dat omhoog kwam was expliciet : duidelijk een kruidnagel of twee teveel.
ow
oei
kermille
We zullen een paar Indonesische soepen moeten eten de komende dagen.

Waarom moest deze bouillon dienen voor Indonesische soepen?
Tja, 'k kan toch niet élke blunder met specerijen Chinees of Indisch noemen.
Die week heette mijn abuus Indonesisch want er was ooit al eens een blunder met kruidnagel.
Op Sumatra. Da’s Indonesië.

We gingen ruwe aardolie laden in Dumai.
In de buitenwijken van Dumai wil dat zeggen, bij Hydrocarbon Dumai, ten oosten van de stad.
Voor wie Google Earth wil gebruiken, 't is daar waar de citernen staan.

Over ons verblijf tegen de kaai heb ik ergens geprinte relaas-brieven van toen liggen,
maar ik ga er nu niet naar zoeken.

De bestuurders van de velo-taxi's aan de gates van Hydrocarbon rookten sigaretten
die een lekker aroma verspreidden. De tabak was gesausd, maar waarmee?
In de warme vochtige tropenlucht was het aroma bijna bedwelmend.
'Cloves' zeiden ze. Kruidnagel, de plant woont daar, om en rond die breedtegraad.
De tabak was gesausd met kruidnagel. Het mengsel heet kretek,
omdat de kruidnagel in de tabak knettert tijdens het roken. 

Die lucht rook zo lekker dat ik een pakje sigaretten gekocht heb.
Waarschijnlijk heb ik dat veel te duur betaald.
Maar wat is te duur. Naar Westerse normen was het zeer goedkoop.
En ik had mijn gearomatiseerde sigaretten. Voor later.

'Later' was een dag of tien later, op zee, weg van de Indonesische tropenlucht met al haar lekkere geuren.
In de steriele airco-lucht van de cabine niet afgeleid door andere aroma's zou 'k eens iets proberen.
Ik stak zo'n sigaret aan en proefde voorzichtig. 'k Rookte toen nog wel,
maar buiten het aroma kon ook de tabak sterker zijn dan ik dacht.
Dus niet inhaleren. De eerste trekjes toch niet. Daarna wel.
Het was wennen. En het werd lekker.

Een uur of wat later kwam er een defilé mensen aan de deur van de cabine.
Eerst de Chef Mécanicien, dan de Eerste Stuurman en ten slotte de Captain.
Die wilden elk weten of ík het was die die sigaret gerookt had.
Ha maar ja, natuurlijk, wie anders?
Wat een domme vraag. Ik begreep er niks van. Commotie bij de staf om dat sigaretje van daarstraks?
Tja, dat aroma zal via de ventilatie-evacuatie van de badkamer of van de alleyway
in de kokers van de luchtverversing gekomen zijn, maar toch, wat een gedoe zeg …

De stuurman gaf een streepke informatie.
Door de geur van de kruidnagelsigaret dachten ze dat er een Indonesische verstekeling aan boord zat.
En toen zijn ze beginnen zoeken, elk een andere kant uit.
Eén voor één kwamen ze bij onze cabine terecht. Alwaar ik argeloos een aroma had zitten proeven.
Toen ik achteraf  besefte waarover het ging, de omvang van het gedoe,
waarom hun onrust, waarom hun zoektocht, kromp ik ineen van schaamte.

De rest van de sigaretten wou ik inleveren bij kaptein DM,
maar dat vond hij nu ook weer niet nodig.
Aan zijn glimlach te zien vond hij dat zelfs een beetje overdreven.

Na het einde van het contract, thuis in België,
heb ik nog zo'n kretek-sigaret gerookt.
Het aroma was er weer, maar Indonesië was weg.

m - EZW-09/2015, HiH-07/2016 - https://nl.wikipedia.org/wiki/Kretek_(sigaret)