Leien ? LEIE ! ~ glaskapelletjes ? VLASkapelletjes !
Mensenlief, wat een blunders heb ik toen de dag tevoren gemaakt. Weeral. Ik weet niet waar kruipen van schaamte. De enige troost die ik heb is dat de juiste tekst (nog) niet op het Net te vinden is.
De juiste tekst heb ik later op de dag ontvangen van de bibliothecaris van Dentergem die ik rond zijn nek had kunnen vallen van dankbaarheid en ik heb hem ondertussen al mijn erkentelijkheid laten geworden. In formele taal. Wees gerust.
In oktober vorig jaar zond JdB me een link over Joost Prinsen die zijn nieuw poëzieprogramma voorstelde in De Wereld Draait Door, NPO3 Daarbij vermeldde JdB dat hij de tekst van een bepaald gedicht nog niet had kunnen vinden op het Net.
Gisteren was ik wat mappen aan het opruimen en bij die mail van toen ben ik opnieuw beginnen zoeken naar de tekst van dat gedicht. ’k Kwam uit bij de bibliotheek van Dentergem. Daar zou een afdruk van het gedicht aan de muur hangen.
’k Vroeg me af waarom ik in oktober vorig jaar er tijdens mijn zoektocht niet aan gedacht had die bibliotheek aan te schrijven met een verzoek om informatie. Het e-mail@dres stond er toch kant-en-klaar bij ! Gisterenvoormiddag heb ik dat dan gedaan, de bibliotheek mailen, en om 18h was er al antwoord.
Gezien de vakantieperiode had ik gedacht dat ik pas antwoord zou krijgen in september. ’k Was blij met dat snel antwoord. Zeer blij. Maar. Vermits ik pas antwoord had verwacht na de vakantieperiode, had ik in de loop van de voormiddag via de voordracht van Joost Prinsen (het interview is van 't Net verwijderd ?!?) de tekst genoteerd, puur op het gehoor.
Prinsen spreekt Nederlands, ik ook, wat kan er mis gaan. Veel. Twee woorden zijn er mis gegaan. De tekst op het gehoor willen noteren was overmoed van mijnentwege. Ik dacht dat ik elk soort Noord-Nederlands wel zou verstaan. Toch zeker wanneer het over een Zuid-Nederlandse tekst gaat. Dat was hoogmoed, Lieve Lieden, puur hoogmoed.
Blunder 1 : er moest staan LEIE, de rivier, niet leien. Het gaat helemaal niet over de dakbedekking van de kerk of over leisteen, het gaat over de Leie, de rivier.
Blunder 2 : er moest staan VLASkapelletjes, de vlaskapelletjes op het veld, niet de rij glaskapelletjes op elke kant van het dak van de kerk.
© Bromophoto
Het gedicht gaat over de streek zoals ze er uit zag in de kindertijd van de dichter, over de sfeer van toen, niet zozeer over het kerkgebouw. Chotchotchot, wat was ik mis. Mijn tenen krullen.
De tekst had ik gisteren genoteerd van de gesproken versie van Joost Prinsen Hieronder volgt de juiste tekst met de juiste bladschikking.
En nu ben ik zeer droef. Men kan teveel schrijven over een mop of over een gedicht, over iets dat tekstueel een zeer korte momentopname is en moet blijven. Die dingen zijn het geschreven portret van een gedachtegang of een sfeer. Er is de broosheid van zulk werk.
Wanneer men daar vivisectie op uitvoert wordt de korte sfeerbeschrijving wel duidelijk, maar de sfeer van het werk overleeft het niet. Daarom hoop ik dat ge al het bovenstaande onmiddellijk vergeet en enkel onthoudt wat Van Den Weghe vertelt.
We beginnen opnieuw,
De kerk van Oeselgem, de pastorie, de hoge brug, de zon, de zwarte Leie, de vlaskapelletjes in strakke rijen en Heeroom, vroom, maar snaaks, vol ironie:
een wereld waarvan bijna niets meer rest. Ik was toen twaalf. Ik dweepte nog met Streuvels. Verlangend ging mijn blik naar alle heuvels, want op een heuvel stond het Lijsternest.
Mijn Heeroom stierf, stokoud, in Wevelgem. Stijn Streuvels rust al jaren naast dat kerkje. Straks koopt mijn jonge vrouw voor mij een zerkje. En ik, wat zoek ik toch in Oeselgem.
Jan Van Den Weghe (1920-1988)
m-HiH-08/2016, bijgewerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_Lijsternest , het graf van Streuvels bevindt zich in Ingooigem -
|