de afwezige vaderen ~ III / III

"Een vriendin van mij, met wie ik nu nog regelmatig contact heb, we komen nog 1 of 2 keer per jaar samen
met degenen van ons klas die nog overblijven, haar vader was kapitein ter lange omvaart. Hij was haar tweede vader
en haar eerste vader was ook kapitein (overleden toen ze nog heel klein was).
Als die vader thuis ging komen zagen wij dat aan haar manier van doen en praten want 'onze pa is vanaf volgende week thuis'
en dan was het gedaan met 2 x per week met haar mama naar de cinema gaan, en alle dagen crème glace gaan eten,
en vriendinnetjes uitnodigen en rumoerige muziek opzetten en door het huis dansen etcetera etcetera...

En wij waren dan allemaal erg geïnteresseerd in haar verhalen over hoe zij en haar jonger broertje,
van wie hij wel de vader was, zich moesten gedragen om zijn humeur niet te verstoren!

Elke dag had ze verhalen over hoe het was gegaan de vorige dag en ik moet toegeven, de verhalen waren echt interessant
al waren wij  nog pubers toen, wij wilden het echt horen, niet dat hij een slecht karakter had, en
van mishandelen of zo was geen sprake maar die man was zo gewend om Kapitein te zijn dat hij thuis ook de Kapitein was ...

Ik moet zeggen dat wij zelfs een beetje jaloers op haar waren want wie van ons allemaal droeg er de eerste jeans broek?
Zij natuurlijk, want hij bracht die mee van Amerika, en ook speciale kleedjes kreeg ze,
al vonden wij die mode ietwat ouderwetser dan hier, ik weet niet waarom maar het zal dan wel zo geweest zijn,
of was het zijn goede smaak misschien ?" RSL

-----

RSL, 'k ben blij dat iemand het verschijnsel van de afwezige vaders kent,
want soms denk ik dat ik verhaaltjes over Mars vertel, ipv over het leven aan boord.

Een tijdje geleden ben ik begonnen met mijn archiefje brieven naar de thuiswacht na te lezen.
Die mappen zijn meegekomen toen het huis van mijn ouders ontruimd werd.
Veel van die relazen zijn niet bruikbaar, de brieven zijn met periodes zelfs monotoon,
maar er zitten ook dingen tussen waarvan ik denk : dit gelooft toch geen kat !
En dan gaat het niet over spectaculaire stormen of zeemonsters
maar gewoon over menselijke interacties aan boord. Die dan toch niet zo gewoon blijken te zijn.

Zoals bij kolonialen soms de tropenkolder kon toeslaan,
en in de het hoge noorden de blokhutkolder
wel, scheepskolder bestaat ook.
Alleen vind ik daar geen documentatie over op 't Net. Zelfs geen definitie.

Voor tropenkolder staat er : psychische stoornissen die kunnen ontstaan
door eenzaamheid en eentonigheid, bij mensen die in de tropen verblijven.

Voor scheepskolder staat er : niks.

Dankzij het mailverkeer aan boord is er voor de zeevarenden nu regelmatig nieuws van thuis,
iets om de bovenkamer te bemeubelen, iets dat gespreksonderwerpen oplevert
en scheepskolder zou zo voorkomen worden.

Maar de snelle mailcorrespondentie, het dagelijks contact met thuis
levert dan weer een ander soort problemen op. En zo is 't altijd iets hé.

m – HiH-08/2016, bijgewerkt -