volgens VKJ 

                      Wat is schrijven voor mij?
                   Schrijven is leven
                   het is ademen en op adem komen
                   en ook communiceren met mezelf.

                   Schrijven is vormen, inkerven, boetseren
                   en ongekende werkelijkheden scheppen
                   Schrijven is herinneren en bijkleuren
                   en jezelf leren kennen.

                   Schrijven is woorden sprokkelen
                   hier en daar stijlen ontdekken.

                   Schrijven is vrijen en vrijer worden.

                                               VKJ ? 

Schrijven is vrijen?

Vrijen met de taal veronderstel ik dan. Corrigeer me als ik me vergis, VKJ.
Zelf zie ik schrijven eerder als een tapijtje weven met woorden. 

Maar om in hetzelfde beeld te blijven als gij, zie ik schrijven dan als
de lezer zoetjes verleiden om mee te wandelen tot de laatste lijn van het schrijfsel.
Zeker niet de lezer bij het handje te nemen!, want dat wringt en dan wringt zij/hij zich los.

Dat is bij een verhaal zo en dat is bij een relaas zo
en bij beschouwelijk proza is dat zeer zeker zo,
want anders zou gedachtewisseling zo goed als onmogelijk worden.

                'k Kan het natuurlijk enkel over proza hebben,
                want over poëzie durf ik niet meespreken.
                In poëzie heeft taal een habitat dat voor mij ongekend terrein is,
                dat totaal verschilt van proza-hapjes.

De lezer over dat tapijtje zoetekes doen meewandelen tot aan de laatste lijn.
En dan zal ik misschien eens wuiven. En zelf verder wandelen.
Dat is het dan, schrijven.

m – HiH-08/2015, bijgewerkt