wat eten we vandaag 
       
Vannacht was er een paar keer een bui.
Dat was welkom, de lucht werd proper gespoeld. Deze voormiddag hadden we er nog deugd van.
In de namiddag was het weer om zeep : vééls te warm en voor luchtcirculatie moeten we zelf zorgen.

Vanavond koken … ? Een lapje vlees-uit-de-pan met komkommersla en brood.
Ik pas dat wel aan op het menu. 't Is in potlood, ons menu. Ziezo, klaar.

In het najaar van 2004 moest LM plots een voedingsplan volgen.
Ineens zat ik terug in 'vroeger'. Thuis heb ik niet klassiek leren koken.
Ma hartpatiënte en Pa diabetes type II, eigenlijk heb ik leren dieet koken,
met de middelen van toen, dwz : veel stomen want de microgolf bestond nog niet.
En weinig vet voor het bakken, in een gietijzeren pan. Geen AMC toen. Becel bestond al wel.

Terug naar 2004:
mits de kooktechnieken wat aanpassen zat ik vrij snel terug op het juiste spoor.
LM daarin nog meekrijgen, dat was een ander hoofdstuk.

Via de fysioloog werden we doorverwezen naar een voedingsdeskundige die ons
het belang van afwisseling en variatie inpeperde, omdat afslanken anders niet volgehouden wordt.

En toen herinnerde ik me het systeem van een kok aan boord, in '86, Dominique, een jonge Waal.
Om de twee weken riep hij een vergadering bijeen in de matrozenmess en
zat klaar met een blok ruitjespapier om de menu-suggesties te noteren.

Vrij snel kregen de jonge officieren lucht van die vergaderingen en na verloop van tijd de staff ook.
Maar Dominique gaf geen krimp toen de heren van de hoogste verdieping verschenen.
Hij noteerde de voorkeuren en wensen van iedereen in een gans eigen systeem en volgorde.
De lichtmatroos kreeg zijn kalfsstoofschotel mét look er in,
maar dat laatste hielden we stil voor de bovenste verdieping. Iedereen eet wat de pot kookt,
dat was het devies van Dominique. En de captain kreeg zijn gegratineerde bloemkool.
Maar alles op tijd en stond, in de schikking die hij opgeschreven had.
Beurt afwachten. Geduld is de boodschap. Oui Chef.

Een speciaal manneke hoor, die Dominique.
Zijn menu-vergaderingen waren het enige democratisch gebeuren
in het hiërarchisch systeem dat een schip is.

Toen het gesprek met de voedingsdeskundige/diëtiste Mevr. V van Klina
afgelopen was vroeg LM op weg naar de uitgang:
- Hebt gij dat allemaal onthouden?
- Ja hoor!
- Zal dat lukken?
- Ja, maar dan heb ik vandaag nog een blok ruitjespapier nodig.

Hij was zo verbaasd over mijn antwoord dat hij geen vragen stelde.
En twee jaar later was hij 15kg kwijt. Zonder hongeren.

m - HiH-07/2016, bijgewerkt -