niets onverlet gelaten

De ochtendlucht zag er gisterenmorgen niet zo helder uit als eergisteren.
Er was ochtendgrijs, meer vocht.
Dat leek me al een koel vooruitzicht, maar ik dierf er niet voluit blij mee zijn
want hoe snel verdampt ochtendgrijs ? Mogelijk zeer snel.

Waterdamp, dacht ik. Ik moet water doen verdampen.
Als ik nu eens een rits waterbakjes zet op de vensterbank van het keukenraam vooraan.
Daar hebben we geen luifel, daar heeft de zon vrij spel op de arduinsteen die dan opwarmt
en pal voor het raam een gordijn van warme lucht optrekt.
Als ik daar een rij waterbakjes zet, dan is die steen uit de zon, afgedekt met een laagje water.
Dan komt er geen gordijn van warme lucht. Het water slorpt de warmte op, niet de steen!
Doen.

Er kunnen precies zes bakjes over de breedte van het keukenraam.
'k Heb ze voor drie kwart met water gevuld.
Tijdens het vullen is er geen enkel naar beneden getuimeld, alles oké.
En ik deed de gordijntjes dicht. Voor de rest van de dag.

's Avonds, toen de zon moe geworden was maar alle gevels nog nazinderden,
stond er beduidend minder water in de bakjes. Ik schat een 2cm minder.
In de keuken is het de hele dag koeler gebleven dan gisteren.
Hoeveel graden het buiten was weet ik niet, 'k ben niet gaan kijken, ik wou het niet weten.

Maar ik ging op het balkon wel regelmatig de reling en de vensterbank,
ook al hebben die schaduw van de luifel, nat maken met de verstuiver.
De luifel is zonnewerend maar niet hittewerend, daarom.

Wanneer ik de reling nat spoot zag ik het water verdampen.
Na een tweede keer sproeien koelde de reling merkelijk af.
Bij de derde keer bleven de waterdruppels eindelijk staan.

Tussen de reling en de vensterbank logeert een kleine spin in een bescheiden web.
Zij kreeg ook een neveltje water want alhier zorgt men voor mens en dier.

Op de vensterbank verdampte het water iets minder snel dan op de metalen reling.
Maar de geur van natte steen was wel meer troostend.
Dat kan ik iedereen aanraden : vernevel de arduin nat, al was het maar voor de geur.
Zo ging ik om het half uur (keukenklokje) op het balkon de reling en de vensterbank natsproeien.

- Zeg, dat water is een project aan het worden zeker ? vroeg de hij des huizes.
- Vindt ge ?
- Ge zijt er danig mee in de weer, ja. Ga zitten of ge krijgt een hitteslag. Ga wat typen. Gelijk wat.

Misschien had hij gelijk. Maar misschien hé, misschien heb ik ook gelijk, met mijn watergedoe.
'k Heb ooit een bloemenwinkel gezien met een watergordijn aan de binnenkant van het uitstalraam.
Die verticale watervlakte hield het binnen draaglijk,
tegelijk door het continu stromen én door het verdampen.

Goedgoed, mijn waterwerk is wat primitief, zeer primitief.
Desalniettemin en de hitte daar zijnde, heb ik niets onverlet gelaten,
zoals men dat vroeger welsprekend wist mede te delen.
Maw : dat LM mij laat doen of ik val in de warmte flauw van het niks doen tegen de hitte.

Wanneer ik morgen mijn waterproject verder zet hou ik Händel in gedachten. Dat geeft ietske grandeur
aan de witte plastic waterbakjes en aan mijn gedoe met het sproeiertje op het balkon.

klank aan voor een fragment
https://www.youtube.com/watch?v=Kuw8YjSbKd4
04min22

Integrale uitvoering
https://www.youtube.com/watch?v=EVAB2z1RPu4
54min12

Voor de volledigheid ook wiki
https://nl.wikipedia.org/wiki/Water_Music , zeer kort.

m – HiH-08/2016, bijgewerkt -  https://nl.wikipedia.org/wiki/Petrichor , de geur van natte steen