een frisse vlotte dertiger  

'k Stond wat te frutselen en te doen in de keuken en ineens hoorde ik straatgeluiden
en LM die heel luid iets zei over 'vallen'.
'k Ging kijken in de woonkamer, LM was de balkondeur aan het sluiten.
"Is er iets gevallen?" vroeg ik. Hijzelf blijkbaar niet.

Hij keek beduusd en wees naar de overkant van de straat :   
"Ik dacht dat die gast zijn autosleutels had laten vallen."
"Waarom raapt hij ze dan niet op?"
"Dat zijn geen autosleutels, het is een leeg sigarettenpakske" zei LM en hij sloot de balkondeur.
"Hoe weet ge dat dan?" vroeg ik.
"Hij heeft het gezegd toen ik riep dat hij zijn sleutels had laten vallen" zei LM,
"en hij deed zó " LM maakte een wegwuifgebaar.

'k Bekeek die gast, hij stapte naar de broodjeszaak :
een modieuze dertigplusser, dus geen snotneus meer en qua kledij zeker geen marginale.
'k Bekeek de auto : een blinkend crèmekleurig gestroomlijnd model, helemaal geen krotkar.

Ik haalde de verrekijker erbij -die lag nog achteraan, om naar de bomen te kijken-
en vooraan zag ik dan, juist ja, een gekreukt sigarettenpakje.

"Wat een triestige vent." zei LM.
"Ja, een frisse mentaliteit." zei ik.
En ik vroeg me af of die man kinderen op te voeden heeft.

m - EZW-05/2012, HiH-01/2017, bijgewerkt