1996, Jurong

Elektrieker is het oudste beroep van de wereld.
Toen ene god aan zijn schepping begon zei hij: er weze licht. En er was licht, volgens Genesis 1:3.
Maar wie heeft daarvoor gezorgd? Wie was er al tijden kabels aan het trekken? Juist ja.
Men kan een opperwezen toch niet in de donkerte laten sukkelen hé. 't Zou er lief uitgezien hebben.

-----

In '96  lag het schip op anker voor Jurong (de westkant van Singapore Island) en
LM  & ik stonden 's avonds samen met de scheepselektrieker Nicola (Kroaat)
te wachten op het taxibootje dat ons naar de wal zou brengen voor een avondje uit.
Het regende al een tijdje.
't Was zo'n tropische stortbui waar een mens binnen de 30 seconden doorweekt van is.
En we moesten de gangway nog af.

Om onze voorpret helemáál te bederven begon het nog te bliksemen ook.
Van die horizontale, rennende bliksems.
Monumentale lichtspoken die rakelings  over de buildings heen-&-weer scheerden
met vlak daarop langgerekte krakende donders.
En dat bleef zich herhalen, en dat minderde niet.

- Oh-Oh! Master-Electrician angry! zei Nicola en zeer onder de indruk sloeg hij een kruis.

Toen het bootje er was hield het op het met bliksemen, de regen nam af, en stopte ook
en wij geraakten relatief droog het deck over en de gangway af tot in het bootje.
Het is droog gebleven tot we goed en wel in het restaurant op Jurong-Pier zaten, met open kijk op het spektakel.
Want er brak weer een indrukwekkend klank-en-lichtspel los, zo een waar een mens stil van wordt.

- Super-Electrician, knikte Nicola, wetend.

Wanneer we later op de avond terug naar boord gingen was alles weer kalm,
we hoorden enkel het klotsen van het water. We zijn droog de gangway opgeraakt.
We zijn veilig het kasteel binnen geraakt. We konden rustig gaan slapen.
Allemaal dank zij die kleine scheepselektrieker die
de juiste eretitels had gebruikt voor zijn Grote Elektrieker daarboven.

m – EZW-08/2011, HiH 12/2014, HiH-09/2016, bijgewerkt -