gevriesdroogd of drooggevroren ?

Eerst was er stilte. Elk zat in eigen gedachten verzonken.
De trein reed door de coulissen van de samenleving
en daar valt heel veel te bekijken en te overdenken.

Er zijn de keurige tuinen, met een veranda tegen het huis.
Alles piekfijn. De grassprieten staan er in het gelid.

Er zijn de levendige tuinen, waar een driewielertje op het terras staat
en een stoel omgewaaid ligt
en onder een deksel zit een zandbakje te overwinteren.

En dan zijn er de puzzelterreinen.
Dat zijn de gronden met de befaamde Belgische koterijen.
Zulke terreinen sporen aan tot raden en verzinnen en saga's fantaseren.
Er zit een gedeelte moestuin bij, met een paadje van betonplaten in het midden.
Sommige paadjes hebben erlangs nog de betonnen wasdraadpalen staan.

De onverzettelijken, de echten, de low-tech-fundamentalisten
drogen nog altijd de was op de draad, los in de wind, de gratis droger.
En het wasgoed ruikt dan zo fris hé.

Die dag vroor het en er was geen zuchtje wind.
De was hing loodrecht naar beneden, als versteven.
Was de was bevroren?

- Als was in de vrieskou ophangt, 
  is die dan drooggevroren of gevriesdroogd ?
- Gevriesdroogd, want eerst vriest het en dan droogt hij.
- Zou iemand natte was gaan ophangen in de vrieskou, denkt ge?
  Da's dan koud aan de handen hoor, natte was …
- Misschien hebben ze de was gisteren opgehangen.
- En vannacht pas is het beginnen vriezen.
- Ja.
- Dan is hij drooggevroren, niet gevriesdroogd.

Het was een academische kwestie aan het worden.
Ze zwegen en dachten na en keken naar buiten.
Af en toe kwam nog eens wasgoed langs.

- Weet ge, ik denk niet dat hij droogt.
- Ik ook niet, hij bevriest alleen maar.
- En binnen ontdooit hij weer.
- Ja.
- En dan is hij niet droog.
- Nee.

De wereld was weer in harmonie
en zo ook draaiden de wielen.

m – HiH-01/2017, ongewijzigd -