Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
28-04-2009
Wat is er loos?
Ja dat begin ik me echt wel af te vragen! Er bestaat zoiets als een writersblock en geloof het of niet maar ik denk dat ik daardoor overvallen ben. Heb vanalles te vertellen en als ik eraan wil beginnen, vind ik het weer niet de moeite waard of veronderstel dat het niemand zal interesseren en laat het maar weer achterwege. Waar komt dat eigenaardige gevoel vandaan? Heb dat ook meermaals ondervonden bij het schilderen en dan specifiek bij aquarellen. Ik zit dan voor een groot leeg blad, netjes opgespannen op een houten onderlaag en dan komt het moment dat ik er de eerste penseelstreek op moet zetten. Ik staar naar die witte vlakte en dan overvalt me het gevoel: als ik daar mijn penseel opzet, is het verknoeid. Natuurlijk schiet er dan van die maagdelijke witheid niet veel over, maar vooral bij aquarel is het zo bepalend , wat je met die kleur doet en welke je gebruikt. Je kunt niet, zoals bij olieverf of acryl eindeloos nieuwe lagen zetten en de vorige laag overschilderen, zodat ze niet eens meer te zien is. Op een bepaald ogenblik houdt het gewoon op en moet je het doen met het resultaat op papier en elke nieuwe borstelstreek kan de zaak alleen maar verpesten. M. schildert met olieverf en acryl en kan eindeloos doorgaan aan een bepaald schilderij. Hij speelt het zelfs klaar, om een schilderij, dat hij al in een kader aan de muur heeft gehangen, er terug uit te halen en weer dingen te veranderen, zoals de tint van de huid, die hem niet echt aanstaat, of hier of daar een klein detail dat hem irriteert of dat hij als onjuist ervaart. Dat kan natuurlijk niet meer als het schilderijoppervlak eenmaal gevernist is. Dan houdt het gepriegel op, of zoals onze leermeester steeds zei: ben je weer aan het fietsen. Als ik dan lang genoeg naar dat witte papier heb gestaard, komt het er uiteindelijk toch van hoor. Dat penseel, in kleur gedoopt, verbreekt die vlekkeloze witheid, en de aanzet is gegeven voor uren ingespannen ontspanning en een totaal onderduiken in je eigen schepping met een gevoel van verwachting maar ook onzekerheid over het te verwachten resultaat. En soms ben ik daar blij mee, maar nooit helemaal tevreden. Maar dat is natuurlijk de aard van het beestje.
Reacties op bericht (15)
28-05-2009
..
Natoken is me voor geweest nondedorie
28-05-2009 om 00:08 geschreven door Ludovikus
27-05-2009
goed zo
Michelly. Ik lees daar juist dat je terug bent... hopelijk heb je heel wat te vertellen en heeft jouw pc geen kuren meer!!!! Blij je terug te horen! Nog een rustige avond zonder onweer!!!!!
27-05-2009 om 00:01 geschreven door Natoken
16-05-2009
..
Dat zal je straks zien als je PC weer genezen is.
16-05-2009 om 14:45 geschreven door Ludovikus
12-05-2009
geen nieuws goed nieuws?
allé dat zeggen ze toch bij ons, ik hoop dat het hier ook klopt Michelly. Geniet maar van deze dinsdag met " voorlopig " toch goed weer!! Knuffel.
12-05-2009 om 09:49 geschreven door Natoken
08-05-2009
Hallo Michelly
Dat overkomt de beste ook al eens he. Bij mij is het zo dat ik het meteen moet opschrijven als ik het denk. Doe ik dat niet dan ben ik de helft alweer vergeten van wat ik wou schrijven wanneer ik aan de pc zit.
Ik wens je een mooi en tof weekend toe en voor zondag een fijne Moederdag.
Zonder katalysator kan het eeuwen duren voordat een evenwichtstoestand is bereikt om dat beruchte witte blad, door een versnelde chemische reactie die plaatsvindt in de hersenen, te bewerken. Een uitspraak van Braque help misschien, " Ik ben eerder bezig mezelf in harmonie met de natuur te brengen, dan dat ik die zou willen kopiëren" ;-)
03-05-2009 om 20:28 geschreven door Wim
..
Writer's block of schilder's block - je moet dat eerste woord of die eerste penseelstreek zetten en je bent vertrokken Michelly. 't is altijd zo leuk om hier bij te lezen.
Mijn ergste gebrek, net zoals bij het babbelen, is op tijd te kunnen stoppen. Indien je dat niet doet bij een schrijfseltje of een aquarel dan is't naar de knoppen. 'Less is more' en daar bezondig ik me altijd aan
Heel lieve knuffel,
03-05-2009 om 15:34 geschreven door bojako
eventjes aankloppen
en je een aangename zondag wensen hoewel .. als ik naar buiten kijk dan moeten we van die kant niet teveel verwachten..Lieve groetjes
03-05-2009 om 10:42 geschreven door Natoken
02-05-2009
Perfectionisme
twijfel vulde soms het canvas
vele onzekere lagen
gepenseelde vragen
tot het kunstwerk écht af was
Warmkleurige groetjes, Uilenspiegel
02-05-2009 om 20:41 geschreven door Uilenspiegel
01-05-2009
hallo michelly
het is de lente ! die wekt andere levensgewoontes in je op , zodat je wat minder tijd en interesse hebt ! groetjes
01-05-2009 om 21:09 geschreven door johan1944
30-04-2009
Soms
moet je gewoon niet piekeren over het resultaat en gewoon bezig zijn, genieten van de weg er naar toe.... En valt het mee dan is het ok, valt het tegen dan doen we een volgende keer anders .... het is een beetje zoals met het leven. Je doet maar en af en toe valt het vreselijk mee! Lieve groetjes en geniet er gewoon van
30-04-2009 om 23:48 geschreven door Floreanne
29-04-2009
ha daar ben je
met een berichtje en een aquarelleke... het ene al mooier dan het andere... Ken niets van schilderen tenzij het ramen of muren of deuren zijn!!!!! Benijd je dat je dat kan..... zoals ik mensen benijd die éen of ander instrument bespelen.. Moest ik ooit kunnen terugkomen dan zou ik dat gat in " mijn cultuur" hm, hm opvullen zeker weten!!! Lieve groet en knuffel Michelly.
29-04-2009 om 23:49 geschreven door Natoken
..
Dat heb je met aquarel, best nat in nat werken, het moet fris blijven. Olieverf schraap je er zo weer af. Maar ik zie dat je inspiratie je toch niet in de steek laat. Dat werkje oogt prachtig. En schrijven dat je niet weet waarover schrijven is ook schrijven. Je gelukt er wonderwel in om van niets weer iets te maken, en zo staat je berichtje er weer op. Alles zal wel goed gaan met jullie, waarschijnlijk geen rampen gebeurd. Beter zo. Blijf maar gerust zingen en schilderen en nu en dan een woordje op je blog. Meer hoeft dat niet. Groetjes.
