Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
02-10-2009
Tijd.....
De tijd! Hij vloeit als water door mijn vingers, en af en toe glippen de dagen door elkaar en moet ik er eens gaan voorzitten om te weten, welke dag het is, om van een datum helemaal maar te zwijgen. Raar dat ik dat nooit aan de hand had, toen ik nog buitenshuis werkte. :wink: Waar zou dat dan wel aan liggen? En als ik dan zie hoe weinig dat het allemaal voorstelt, en hoe snel een mensenleven voorbijflitst, is het nog onbegrijpelijker, dat er zoveel misverstanden, disputen en onbegrip voor elkaar is. Er is zo'n uitdrukking: elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Zo erg is het gewoonlijk niet, maar afgunst en nijd regeren met stevige hand en als ik dan met mijn neus op de feiten geduwd word, slaat het me elke keer met verstomming en probeer ik uit alle macht mijn mond te houden en niemand van repliek te dienen. Ik zwijg dan dus in alle talen, maar eigenlijk wil ik dan niets liever, dan de "schuldigen" duchtig mijn mening te zeggen. Dat doe ik dus als een vestandig mens (pfff!!) niet en schrijf het hier dan maar van me af. Er zijn mensen die het goed en beter treffen in het leven, dan anderen en er zijn er die teveel op hun bord krijgen voor één leven. Ik denk dat niemand daarvan moet overtuigd worden. Maar het gaat toch niet op, dat sommigen, die het minder goed getroffen hebben, de anderen alle plezier ontzeggen, of tenminste niet verdragen kunnen, dat er over gepraat wordt. Als je hieraan toegeeft, mag er nooit meer gepraat worden over kinderen of kleinkinderen, want er zijn heel wat mensen, die tot hun groot verdriet geen kinderen kunnen krijgen. Dus alle aanstaande moedertjes moeten maar zwijgen tot ze zweten over hun geluk van het aanstaande moederschap. Jij of ik kunnen misschien nog achter een balletje rennen op het tennisplein, maar oh wee, geen verhalen daarover alstublieft, want anders kunnen mensen, die in een rolstoel zitten of niet meer goed te been zijn, zich wel eens ongelukkig daarover voelen. En zo kan ik nog heel lang doorgaan. Ver gezocht? Neen toch niet en nog maar pas meegemaakt. De verongelijkte personen in kwestie staken een preek af, die een pastoor zou doen blozen, om iedereen er op attent te maken, dat zij dat ook wel allemaal graag zouden meemaken en doen, maar dat wij maar eens goed moesten nadenken vooraleer we zo uitbundig over de plezante dingen in het leven vertelden. Ik denk dat de Kliniclowns aan hen een héél zware klus zouden hebben. Ik denk niet dat het leven en de wereld er beter van wordt, als niemand nog vrolijk is of lacht en iedereen alleen maar triestig en ernstig rondloopt. Wie dat nodig heeft, hoeft alleen maar elke dag de krant open te slaan.
Reacties op bericht (11)
21-10-2009
zo zitten mensen nu eenmaal in elkaar michelly
mooi hoe je het hier hebt neergezet en het is de waarheid... een medaille heeft altijd twee kanten dat is voor iedereen, men moet er leren mee leven, was fijn hier weer bij te mogen lezen, liefs en groetjes marina
21-10-2009 om 18:29 geschreven door marina
even de hectische boel hier ontlopen...
Nu de dochter en co hier voor een 2tal weken zijn ingetrokken, is het hier behoorlijk druk en kan ik pas even herademen als iedereen de deur uit is ..Daarom profiteer ik ervan om even op bloggenronde te gaan om vrienden te bezoeken en daar hoor jij natuurlijk ook bij. Geniet van je dag. Liefs
21-10-2009 om 09:01 geschreven door Natoken
18-10-2009
***
En zo worden er in sommige families verstikkende taboes gecreëerd ...
18-10-2009 om 14:53 geschreven door wim
14-10-2009
..
Och meisje, dat is een oud zeer. Er zijn altijd kankeraars en ze zullen er ook altijd zijn. Niks van aantrekken. Leef je leven, en als de anderen dat niet kunnen is dat erg. Als ze het ook niet willen is het nog erger. Ik heb altijd een druk en boeiend leven gehad, het is niet omdat ik in de prak lig dat ik het een ander niet meer gun. Het is niet omdat ik geen partituur kan lezen, dat ik niet van muziek zou kunnen of mogen genieten. Jaag jij gerust maar je balletje over het net, zo hard en juist je kan. Blij dat er nog mensen zijn die willen bewegen en genieten, en schrijf maar over je kinderen en kleinkinderen zoveel je wil, toch normaal dat je fier bent op je kroost. Groetjes.
14-10-2009 om 16:32 geschreven door ludovikus
even langsgekomen
Heb een rare nacht achter de rug, dus kom ik mij opwarmen bij blogvrienden. Liefs
14-10-2009 om 09:03 geschreven door Natoken
10-10-2009
een boeiend weekend
Al wordt het stilaan kouder, ik hoop toch dat je van je weekend geniet lieve Michelly. Een warme knuffel van hieruit...
10-10-2009 om 10:20 geschreven door Natoken
04-10-2009
In een spiegel kijken
onbegrip en disputen zijn 't gevolg van gedachten
en alle mensen denken verschillend
de honger van 't eigen gelijk stillend
het zou beter zijn indien velen om zichzelf lachten
Warme groetjes, Uilenspiegel
04-10-2009 om 13:42 geschreven door Uilenspiegel
03-10-2009
Leven en laten leven
Michelly
Je laatste schrijven is uit het leven gegrepen. Zo herkenbaar, in je dagelijks leven ga je met een boogje om zulke personen heen.
Groeten van
Corry
03-10-2009 om 17:51 geschreven door Corry
"Benijdenswaardige" zielepoten ;-)
Ben nog even mee geweest naar de Japanse tuin ;-))) en uiteraard aan 'zielepoten' heb je niets. Nog een prettig w-kend al dan niet met familie.
03-10-2009 om 15:30 geschreven door wim
hallo michelly
zo zijn de mensen nu eenmaal , niet over piekeren dus ! en het leven is een loterij die je een beetje kunt manipuleren , maar je kunt altijd pech hebben natuurlijk ! lieve groeten en een prettig weekeinde !
03-10-2009 om 10:50 geschreven door johan1944
soms heb je meer dan voelsprietjes nodig..
Ik begrijp wat je bedoelt Michelly al kan ik mij ook voorstellen dat het voor mensen in één of andere minder "gelukkige" situatie ook moeilijk is. Maar niemand kiest het leven zoals hij/zij het moet beleven en daarom mag je er een mens ook niet op nakijken. Ok , sommigen kunnen het wat te breed uitsmeren maar de meesten vertellen toch maar gewoon wat hun dagelijkse belevenissen of beslomeringen zijn en eventjes luisteren , meevoelen, bouwt meer bruggen in plaats van ze te slopen. Maar daar komt het meestal op neer.. we verdragen zo weing van mekaar, hebben zo'n lange tenen en stellen onszelf te graag centraal.. Nochtans draait het in de wereld over ONS, want ( en gelukkig maar) we leven hier niet alleen hé?? Maar .. woorden zijn heel gemakkelijk om hierover te schrijven , de werkelijkheid ligt er meestal ver naast. Heb dat het laatste jaar ook iets teveel meegemaakt en dan nog in heel dichte kring , en allemaal na het overlijden van ons ma!! Er bestaat daar maar één goede houding tegenover.. negeren maar dan ook totaal want anders valen er woorden en verwijten en .. Ik bijt soms liever mijn lippen stuk dan er nog één woord aan te besteden. Tegen muren kan je niet praten. Dat om te zeggen dat ik je volkomen begrijp. Maar er zijn nog zoveel mensen die er wel zijn om te luisteren en met je mee te genieten.. dus .. laten we ons op die focussen Michelly en dan kan er een brede smile af!! Lieve groetjes en knuffel.
