Zo, de eitjes zijn geraapt en de kleinzoon heeft nog wat kunnen spelen met 'n doos vol mini-autootjes, voorheen van zijn peter (mijn zoon) en nog vroeger van mijzelf.
Gelet op het voorspelde droge weer van vandaag, eerst 'n 4-tal uurtjes in mijn tuin gewerkt. En daarna was het beslissen, wandelen of fietsen.
Het werd fietsen, weliswaar met de stadsfiets, en niet te ver gezien ik pas om 15u00 kon vertrekken.
Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal richting Vroenhoven waar ik even stopte aan dat bord: "geologisch Vroenhoven". Wat verder, bijna in Kanne, een der verschillende ingangen naar het gangenstelsel. Op eigen houtje, nooit, ... en ik herhaal, nooit alléén die gangen binnensluipen.
En dan in Kanne, voet aan de grond. Ik was er nog maar net of de eerste renner van de Ster van Zuid-Limburg kwam er al aangefietst. Het zijn allemaals junioren, jongeren dus, die vandaag 'n rit maakten tussen Neerharen en Mopertingen met 'n afstand van 120 km. De koploper was nog maar net voorbij of de grote groep kwam al over de brug aangereden. Op het punt waar ik stond te kijken, moesten ze de Slingerberg over, 'n pittige kuitenbijter. En daarna was het nog even wachten op de achterliggers, al die auto's, de ziekenwagen en uiteindelijk de bezemwagen met de groene vlag.
Aan de sluis van Lanaye, reed ik naar links, richting Maastricht. In 'n opwelling ben ik achter de voormalige gebouwen van ENCI, links de Slavanteberg - of Sint-Pietersberg - opgereden, en dat met mijn stadsfiets. Het zwaarste punt is meer dan 10% stijl. Maar eens boven heb je 'n prachtig zicht. En mijn laatste foto, dat is het stulpje van André Rieu, u allen wel bekend. Je rijdt er gewoon langs.
In Maastricht begon het te druppelen, sein dus om naar huis te fietsen.
|