Vanmorgen was deze jongen al om 7u45 op pad om naar de kapper te gaan. Lanaken was nog in diepe rust. Ik was zijn allereerste klant van het nieuwe jaar.

De rest van de voormiddag nodigde niet echt uit tot wandelen, je kent dat .... het weer uiteraard. Maar ook onze chef-kok wilde het warme middagmaal op 'n vroeger uur klaar hebben, ze had kort na het middaguur 'n afspraak elders. Zo kwam het dat ik al omstreeks 12u20 aan 'n poging begon om 'n droge wandeling te maken. En wonder boven wonder, ... dat lukte nog ook, op hier en daar 'n verdwaalde druppel.

Ik had niet echt 'n routeplan, ik wist wel dat ik er eens stevig wilde invliegen. Zo gezegd zo gedaan. Ik vertrok via de Wijngaardstraat waar tegenwoordig de brievenbus hangt van onze ziekenkas. Vervolgens richting Tournebride en Neerharen. Eerst heb je die oude schepen, dan dat schuilhuis en dan de bunker.

Eens de brug over in Neerharen, was het rechts af, Hochter Bampd binnenstappen. Na die hele heisa met die stier in het midden van de Maas, wilde ik de gallowayrunderen eens van nabij bekijken. En ja, ik heb er toch 'n aantal gespot, eentje zelfs van héél dichtbij. Die beesten hebben geen schrik van ons, dus wij ook niet van hen. Ik zag ook dat de dieren worden bijgevoederd.

Eens terug aan de Maas zag ik hoe hij uitgedijd is, niet te geloven dat je er in de zomer op sommige plaatsen te voet kunt oversteken. Wat verder 'n aantal Shetlandpony's en op het einde van de Maasdijk, 'n kapel gewijd aan "St. Antonius Kluizenaar vindt mensch en vee in het gevaar hulp en verlichting". De kapel is gebouwd in 1889. En in de Maas zelf, zie je slechts 'n paar struiken boven het wateroppervlak steken van wat in de zomer "het eilandje" wordt genoemd.

Zo, qua sportiviteit, kan ik mezelf goede punten geven, meer dan 6 km/uur en 'n afstand van iets meer dan 12 km. Het jaar is goed ingezet.