En het werk...hoe ging het met het werk.?!

Er gebeurde natuurlijk heel veel meer in ons leven dan het vertrek van Jaap.

Zo was een belangrijk gegeven: het dagelijks werk.

Ik had een baan, waarbij een zelfstudie, al dan niet met opleiding, hoorde.Wanneer je het diploma NIVRA had, dan was je 'spekkoper'. Dan was elke rang bereikbaar, tot hoofdaccountant toe.

NIVRA: daar zeg je even wat. Nederlands Instituut voor register accountants.

Maar daar hoorde een studie bij, die voor velen, zo niet de meesten een 'martelweg 'was.

Direct na mijn binnenkomen bij de Rijksaccountantsdienst gooide ik mij er flink tegenaan.

Ik had al Staatspractijkdiploma boekhouden, dat was voorwaarde om bij de ' R.A.D' binnen tre komen. Maar ik was bezig met Middelbaar Boekhouden, dat in de theorie nog weer een klein graadje zwaarder was.

Ik moet nu in de tijd even terug, want de gang van zaken in de geestelijke ontwikkeling liep niet altijd synchroon met de ontwikkelingen op maatschappelijk gebied.

In 1957, bij mijn binnenkomen bij de R.A.D. was het even héel druk. Ik moest vacantie nemen juist in de tijd, dat ik mij in een slotsprint voor moest bereiden op het examen. maar door die vacantre met - toen nog- vijf kinderen viel die slotinspanning weg. En ik haalde het niet, met een fractie van een punt verschil. De geestelijke drukte speelde toen nog geen rol, alleen het kindertal met de bijbehorende gezinsdruktre.

M.O. zou mij voor Nivra bij éen vak vrijstelling hebben iopgeleverd. Nu moest ik dat vak alsnog doen. Maar Nivra begon voorspoedig. Alle examens tot op de laatste twee: Inrichtingsleer en Controleleer gingen heel vlot. Die gehaalde diploma's gaven recht op de rang van adjunct accountant eerste klas.Ik had dikwijls het grapje gemaakt, dat populair was in onze kringen:

"Och; ik ben een eerste klas adjunct-accountant, wat zal ik dan streven naar 'adjunct accountant eerste klas' " .

Daar lachten wij onder elkaar net zo dreunend om als ik in mijn 'onderduiktijd' de boeren had horen schateren, wanneer éen van hen debiteerde:

" 'k Schaai uit met warken...ik gao tweediepen".

(en: twee spaden diep spitten was juist heel zwaar werk...Maar dat hadden jullie al begrepen).

In 1962 was de hogere rang binnen. maar tóen begon de strijd om het deeldiploma 'inrichtingsleer'. En iedere ingewijde weet, dat daar de meesten sneuvelen.

En zoals in een volgende weekeditie verteld zal worden, sneuvelde ik ook.

Nu zul je zeggen:

"Maar Ger, we hebben ditmaal zo weinig 'stichtelijks' gehoord".

Och, dat kan je zo wel eens hebben. Maar ik laart belangrijke punten uit mijn levensgeschiednis horen. En voor elke jongeman is het bereiken van een goede plaats in de maatschappij een belangrijk aspect van die geschiedenis.

Daag

Ger.