Zo leuk, deze uitzending. Achter het huis, (een heel wilde en mooie 'rotstuin'), een rotsmassief met ' balancing stones', een natuurfenomeen, waar we in Zimbabwe voor moesten reizen en dat nu,luttele meters achter het huis is te zien.
In onze tuin enorme cacteeën en olifantengras, afgewisseld met kleurige bloemen. Opzij van het huis de ´donkey´, een openluchtoven, waarin wij het water koken voor het bad, want in de 'wintermaanden', wwarmee we beginnen, is het soms tot op het vriespunt. Overal spelende apen met jongen, die aan de buiken van hun moeders hangen. Dan weer fraai gekuifde vogels. Een heerlijk openluchtbad, voor jou privé, later wanneer de zomer zich aankondigt. Klipdassen vreten de schors van bomen.
En dan: het huishouden. Betty doet dat weer helemaal zelf. Zo anders dan Harare en Gaborone. Ze behoeft zich helemaal niet te vervelen. Bij compound-kennissen is er piano en ze speelt naar hartelust. We kunnen automatisch naar huis bellen, zodat het contact met de kinderen optimaal blijft. Oude kennissen uit Gaborone zoeken ons op. Nieuwe kennissen bij de vleet, met kinderen, die ons opa en oma noemen. De was ophangen: zo´n avontuur in deze sprookjestuin, waar de zon en de wind alles nog snel doen drogen ook.
En het kantoorwerk. Overleggen met de adviseur, die een echte accountant Nivra is. Telkens weer nieuwe ´potjes´ontdekken, aangelegd door allang vertrokken stafleden. Die potjes zichtbaarmaken en een nieuwe bestemming geven. Eindelijk een balans kunnen maken naar de toestand van dat ogenblik.
En dan: spreken in hun ochtentwijdingen. Over het geloof spreken met allemaal gelovige kennissen, want het ziekenhuis is een religieuze instelling.
O, een heerlijk tijd. En wanneer er in oktober schaduwen vallen: het begin was goed.