Hoe herken je de lijn vn God in je leven over een zo kleine perode als twee maanden.
Van de kinderen is er altijd wel iets te vermelden - Mieke haalt haar M.E.A.O.Ze heeft weliswaar haar diploma van de kunstacademie, maar ze blijft een 'diplomajager', evenals haar zus Willie. - Met Betty is het nu weer dít dan weer dát.Ze krijgt prikken tegen de artrose en heeft nu ook weer een lichte hersenbloeding; ( of is het de zoveelste tia) - Maar ondanks al die gebeurtenissen gaan onze grote en kleine reizen maar dóor.Samen naar het Zuiderzee-buitenmuseum en 8 dagen lang naar Weenen - En ook op het sociale vlak zijn er veraneringen. Wij beginnen samen naar de Gereformeerde kerk te gaan en we zoeken oude contacen uit Betty's meisjesjaren weer op.
Maar om daar nu eens een lijn in te ontdekken....: - God zegende ons met kinderen, die de handen uit de mouw durfden steken en een behoorlijke intelligentie hadden. Ook al wandelen zij in het geestelijke andere wegen dan wij , het is goed dat er een open oog voor blijft bestaan, dat zij allemaal rijk gezegend zijn voor deelname aan het maatschappelijke leven. Een zonnebloem keert zich altijd naar het licht. Het is goed om dit als ouders ook te doen. - Betty is van alles blijven mankeren. maar nu, vlak voor haar 86-ste verjaardag, is er van artrosepijnen al jaren niets meer te bespeuren. En ook van al die tia's en verdere dingen bespeur ik niets meer. Toch ook iets om bij stil te staan. Je kunt nu wel zeggen: "Maar ze zit dan toch maar in een woonzorgcentrum". Daar komen we nog wel op. Maar van allerlei kwalen genas ze telkens weer. En we mogen dienaangaande echt wel zingen: "Tel uw zegeningenb een voor een" of- wat die ziekten betreft, nog wel sterker: ".....Tel ze per dozijn..." - En al dat gereis!.....wat heeft het per saldo aan diepe indrukken opgeleverd ?! Mooi allemaal hoor, Maar het lied blijft waar, dat zegt: "Maar wat gedaan werd uit liefde tot Jezus, dat houdt zijn waarde en zal blijven bestaan".
( Zo'n opmerking eens ooit als: "Toen ik u vroeg, van welke kerk u was, zei u: 'Ik ben een vriend , ik ben een metgezel( Ps 119 v 63) van allen die de HEER vrezen'. Zo'n antwoord blijft je bij. En nu ben ik nog van uw ' kerk' ook", .... zo'm opmerking is een blijvende herinnering)
En dan dat nieuwe oriënteren..... Dat gaan naar de vroegere kerk is uiteindelijk weer gebleken een tijdelijke lijn te zijn. Later zul je nog wel eens ooit lezen, hoe ik weer helemaal terugkeerde tot de Volle Evangelie- gedachten, die ik overigens nooit heb losgelaten.
Nu achteraf Gods licht schijnt op zomaar twee manden, zie ik 'de lijn'toch weer duidelijk.
En wat nóg belangrijker is: het 'gouden snoer', ( Prediker 4 v 12) als 'derde'in ons huwelijk, heeft altijd gehouden.
