Terwijl al de voorbereidingen voor 'Botswana 2'in volle gang zijn, is daar plotseling een grote complicatie. Eerst maken wij nog allerlei kleine uitstapjes naar Kleef en Heusden , om er maar eens een paar te noemen. Maar dan opeens wordt Betty vreselijk ziek.
Ze wordt helemaal geel en krijgt een ondraaglijke jeuk . Dokters denken aan besmettelijke geelzucht en opeens zijn alleri dingen nodig , en dat terwijl wij half augsutus in Botswana worden verwacht.
Maar dan is er weer een andere mening. Bij een galsteenoperatie in 1978 zijn niet alle steentjes verwijderd en die houden nu bepaalde uitgangen verstopt. En dat is dan weer ' gemakkelijk' te verhelpen via een opname in het Acadmisch medisch Ziekenhuis Amsterdam.
Maar daar komen dan weer verdovingen, ambulance-ritten enz bij en dat twee maal.om de hele zaak vrij te maken.
En zo komt Betty dan in de loop van juli , onder narcose op een tafel te liggen daarginds en worden slangen door haar lichaam geleid, die de steentje eruit wippen.
Maar vooral die tweede keer , als ze daar als een klein hoopje grijze ellende in de ambulance ligt, denk ik wel: "Hoe moet ze in vredsenaam op tijd gereed zijn om daar in Botswana aan de gang te gaan". Zoveel als ik in die veelbewogen weken gebeden heb !!!
Maar dan zegt toch de arts: "Ik zie geen enkel bezwaar meer".
En zo vertrekken wij toch nog op 19 augustus naar Afrika.
Een van mijn schoonzoos zegt bedrukt: "Hij moet zo nodig 'dingen meemaken' en dat arme wijfie moet dan maar mee !!" En die opmerking is me later te binnen geschoten en galmde nog lang na. Maar dat verhaal komt nog in oktober- november.
