Tijdens huisbezoek ontmoet ik mensen, die vroeger veel in de sam kwamen en nu nooit meer. Natuurlijk vraag ik, hoe dat zo kómt. Het antwoord is van een verbijsterende eenvoud. "Toen we bij u kwamen daarginds in Tsjung Fa Foei Kong, deden wij dat, omdat alles tegenzat. Maar de laatste tijd is de hele situatie weer opgeklaard. Dus...is het niet meer zozeer nodig. U begríjpt...?! Maar wanneer het weer tegenzit, weten wij u te vinden, reken daar maar op".
Dit verschijnsel neem ik in Holland ook wel eens waar. Maar iedereen zal duidelijk zijn: het evangelie, waarvoor Jezus, om daar een fundament onder te leggen, aan het kruis ging, is geen levensverzekering-polis, die je na een keer claimen in de kast legt. Maar in ieder geval; ik heb het allemaal meegemaakt, al gebeurde dat hier in Suriname wel heel onverbloemd.
Iets heel anders nu:
Je weet, dat wij jarenlang onze zoon Harry met onze gebeden begeleidden, toen het mis leek te gaan met hem. Aanvankelijk leek er geen gehoor te zijn voor dat gebed. Maar hij leerde een meisje kennen, dat ergens een snaar bij hem wist te raken, die wij maar niet vinden konden Hij deed in die tijd maar zo'n beetje 'onbepaald', 'liet het leven maar op zich afkomen', zoals dat ook tegenwoordig een veelgehoorde kreet is.... ik heb nu weer een kleinzoon met deze lijfspreuk ......en daar komt meestal niets geen goeds van. Als jij geen stuur geeft aan de omstandigheden, dan geven die omstandigheden wel 'vals stuur'aan jou.. Maar dat meisje zei, toen hij in het 'huwelijk met alras een kind' zo'n beetje bleef door - freewheelen: "Ga nu terug naar de Paedagogische Academie en vraag of je die afgebroken studie weer kunt oppakken"
En dat déed hij. En het bleek mogelijk om die studie, die al 'in de prullenbak' lag, terug te plaatsen, (om in huidige computertaal te spreken). En nu is hij al 35 jaar lang leraar. En 'de dingen maar laten gebeuren' is er niet meer bij.
Soms worden onze gebeden op een onverwachte manier verhoord. Dat meisje was niet eens Christelijk, al heeft ze een grote plaats in ons hart . Maar de Heer gebruikte haar wel in het kader van de verhoring van de gebeden, die wij opzonden.
Lieve mensen; verschilllende lessen uit dit ratjetoe: - heeft u het moeilijk: naar de Heer Jezus en een gemeente van hen, die Hem liefhebben - gaat het later weer goed: blijven bij hem en bij zo'n gemeente - bent u gebleven en gaat het weer moeilijk; niet afnokken dan. De Heer kan u ook dan weer helpen. - heeft u ook zo'n zoon, die je wel achter het behang zou willen plakken, maar ach: u houdt zoveel van hem en u bidt voor hem....vertrouw de Heer maar voor een oplossing. Die komt altijd weer anders. Want de Heer God is goed.... en te vertrouwen.... maar hij is onvoorspelbaar, want zijn wegen zijn hoger dan onze wegen en zijn gedachten zijn dieper dan onze gedachten.( Jesaja 55 v 8). En hij vindt dikwijls een oplossing, waarvan wij aanvankelijk helemaal niet in de gaten hebben, dat dat de enig mogelijke is.
Doe dat nu maar: vertrouwen opde genade van de Heer.
Daag Ger
Weet je wat nu zo leuk is. Terwijl ik dit aan jullie schrijf, komt opeens de gedachte binnen: "Bel je kleinzoon eens op". (dat is weer een andere kleinzoon dan daarnet genoemd ), " want die zit in hetzelfde parket als je zoon indertijd". En we hadden zo'n fijn gesprek. Dát vind ik nu de begeleiding van de Heilige Geest van moment tot moment. G
Tijdens mijn vele gesprekken ontmoette ik ook eens een jonge, veelbelovende man, die zei: "Ik voel mij wel aangetrokken tot het Christendom en met name tot 'het volle evangelie'. Maar nu heb ik iemand ontmoet, die mij voortdurend verzoekt om daarheen te gaan. Maar die persoon, die vrouw is zo 'dubbel' Ze voedt haar dochters zo slecht op, die mogen maar ongelimiteerd vrijen en als ze er dan éen met een jongen in bed vindt, dan heet dat : de duivel. En nog veel meer van die dingen. Ik zeg maar zo: God en Jezus zijn mij goed en best...niks mis mee....maar dat grondpersoneel van hen...!!". Natuurlijk zei ik de gebruikelijke dingen: - dat de Heer hem lief had en dat God hem riep , ook door dit- door hem als gebrekkig beschreven- werktuig heen. - dat Jezus grote plannen met ieder mens had en dat ook hij naar zijn grote toekomst met Jezus en zijn Geest moest kijken en niet naar deze wat ongelukkig overkomende spreekbuis. - en meer van die dingen .
Maar mijn vrouw vertelde mij juist in die tijd van haar pastoraal werk onder de meisjes van het koor - meer discipline !, kinderen; niet zomaar verzuimen. Er moet orde in het koor zijn en die vraagt om betrouwbare opkomst - niet maar onbeperkt kwebbelen en giechelen; en daarna met vroom gelaat en nog onrustig innerlijk zingen van: "Wie tot aan het einde volhardt....". - ook geen kletspraatjes!, kinderen.... over medegemeenteleden of wie-dan-ook. Je doet er ook jezelf schade mee.
En dat geeft mij aanleiding om ook tegen mijn lezers te zeggen: "Is het wél met u....Ben je nog een leesbare brief", ( 2 Corinthe 3 v 2)
De dame, waar ik het zoëven over had, was geen erg goed leesbare brief, ( Overigens houd ik ook rekening met de mogelijkheid, dat 'onwilligen' soms wel 'een hond willen slaan en dan best wel een stok vinden'.
En de koormeisjes kunnen bij het 'zingen' niet díe goede uitstraling hebben gehad, die wel kon, als ze van te voren de dingen niet deden, die mijn vrouw terecht gispte.
Laten wij allen blijde getuigen zijn, vol van geesesvrucht: - liefde, blijdschap, vrede - goedheid, trouw - zelfbeheersing. - vriendelijkeid, geduld en mildheid
Vanmorgen repte ik mij naar huis in kil weer, waarop mijn dunne zomer-outfit niet berekend was. Een vage kennis wenkte mij en vriendelijkheid en zelfbeheersing noopten mij er toe om in al die tochtigheid plaats te nemen naast haar op een bankje . En ze vertelde mij van haar gebrek aan blijdschap en vrede, dat tot depressies leidde. Zij had naar de mens gesproken, reden tot klagen genoeg. Ze kende de Heerr wel tamelijk goed en ik vond daarin een handvat om haar van 's Heren goedheid en trouw te spreken, van zijn liefde en mildheid. Ik dacht toch wel, dat die woorden ergens 'landden'.
Zeg nu niet: "Hè...hè....wat vindt Ger zich weer mirakels goed".
Nee, zie dat nu niet zó. Ik ben al zo oud en zo lang bij de Heer en - alleen al door mijn leeftijd- ben ik gevrijwaard voor zoveel 'dubbel gedoe' en zoveel onnut gepraat. Ik wilde jullie alleen van mijn vreugde vertellen. Bid maar voor die trieste eenzame op dat bankje.
