De berberaap of magot (Macaca sylvanus of Macaca sylvana) is een makaak uit de familie Cercopithecidae. Het is de enige makaak die buiten Azië voorkomt, en de enige apensoort die in Europa in het wild leeft, namelijk op de rots van Gibraltar.
De berberaap kwam vroeger voor van Marokko tot Libië en Egypte, maar komt nu alleen nog maar voor in de cederbossen het Atlasgebergte in Marokko en Algerije, tot 2000 meter hoogte. Ook wordt hij aangetroffen in eikenbossen en op begroeide rotshellingen.
berberaap foto : Mary Lassanyi United States Department of Agriculture
De berberaap heeft, net als de meeste andere makaken, een kaal gezicht. Bij de berberaap is het gezicht roze. Het is een aap met een dikke okergrijze vacht, waarbij de kroon, handen en voeten een oranje kleur hebben, en het gezicht wordt omringd door donkere haren.
Hij heeft lange ledematen (beide ongeveer even lang) en korte, brede handen. De berberaap heeft, in tegenstelling tot de meeste andere makaken, geen staart. Dit zijn aanpassingen aan het leven op de grond: berberapen besteden meer tijd op de grond dan enige andere makaak.
Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes. Een mannetje heeft een lichaamslengte van 65 tot 75 centimeter, een schouderhoogte tot 50 centimeter en een gewicht van 7 tot 10 kilogram. Een vrouwtje heeft een lichaamslengte van 55 tot 65 centimeter, een schouderhoogte tot 45 centimeter en een gewicht van 4 tot 7 kilogram. Een berberaap wordt ongeveer 20 jaar oud.
De Berberaap is een dagdier en een omnivoor. Hij eet vooral zaden als eikels, maar ook knoppen, gras, bladeren, knollen, bloemen, paddenstoelen, bast en korstmossen staan op zijn dieet. Hij eet ook dierlijk materiaal, van insecten tot vogels, waarbij vooral rupsen een belangrijk onderdeel van zijn dieet vormen. De Berberaap heeft wangzakken, waarin hij voedsel kan opslaan.
De berberaap leeft in groepen van zeven tot veertig dieren. In een groep leven vaak meerdere volwassen mannetjes. De mannetjes werken samen om roofdieren weg te jagen. Mannetjes wisselen vaak van groep, terwijl vrouwtjes hun hele leven in één groep blijven.
In Europa komen berberapen alleen in het wild voor op de Rots van Gibraltar, waar een populatie van dertig tot veertig dieren kunstmatig in stand wordt gehouden. De legende gaat dat zolang er apen op de rots leven, Gibraltar in handen blijft van de Britten. De Britten doen er dus alles aan om ervoor te zorgen dat de apen op de rots blijven.
In 1763 werd ook een groep losgelaten in Duitsland. Deze deed het zeer goed, totdat hij door menselijke hand werd uitgeroeid in 1784
De berber is een woestijnpaard dat zijn oorsprong vindt aan de Barbarijse kust van Noord-Afrika, en dat beschikt over grote hardheid en doorzettingsvermogen en een vurig temperament. Door de vele kruisingen is het tegenwoordig moeilijk om een zuiver exemplaar te vinden. Wel is dit type van grote invloed geweest op moderne rassen.
Waar de oorsprong van de berber ligt, is niet precies bekend, maar het ras ontstond in de loop van de achtste eeuw in Noord-Afrika; het was ongeveer de tijd dat de islamitische bezetters de streek binnenkwamen. Er bestaat groot verschil van inzicht over de vraag of de berber en de arabier een gemeenschappelijke voorouder hebben. Volgens een andere opvatting was de arabier juist een voorouder van de berber. Mogelijk is het inheemse paard van deze streek beïnvloed door kruising van meerdere oosterse rassen enerzijds, zoals de arabier met paarden uit Turkmenistan en het Kaspische gebied, met Iberische paarden anderzijds. De laatste waren dan meegebracht door Moorse bezetters van Zuid-Spanje.
Er bestaan thans diverse variëteiten van de berber, waaronder de Algerijnse, de Marokkaanse en de Tunesische.
De Griekse geleerde Claudius Aelianus schreef in het jaar 200 na Christus over de Berberpaarden: "Deze paarden zijn buitengewoon snel en sterk, maar bovendien zo volgzaam dat ze zonder trens of teugel bereden kunnen worden en zich heel eenvoudig met een stokje laten sturen". In 1200 na Christus kwam de Berber in de mode bij de Europese ridders. De Berbers waren tot in de 18e eeuw zeer geliefd. Wie binnen de Europese koningshuizen iets voorstelde, reed op een Berber of een Spaans paard.
Antoine Pluvinel schreef over de Berber: "Ik houd veel van deze barbaarse paarden voor het Hoge School rijden vanwege de buitengewone toegenegenheid om sierlijk en met een bijzondere ijver de oefeningen uit te voeren."
In 1605 zegt G.E. Löhneysen: "De Moorse paarden zijn tamelijk klein, maar conditioneel sterk en werklustig, ze kunnen veel hebben, het zijn heerlijke goede paarden. Voornamelijk zijn ze dapper en blijmoedig en ze worden in het bijzonder geprezen omdat ze erg werklustig en trouw aan de mens zijn."
In oorlogstijd moest de Berber zijn kwaliteiten tonen op het slagveld. Er werden hoge eisen gesteld aan de ruiter, maar zeker ook aan zijn paard. Om de zware 'oefeningen' op het slagveld uit te kunnen voeren moest het paard sensibel, temperamentvol en goed te rijden zijn. Maar bovenal moest hij mee willen werken en trouw zijn. In vredestijd diende de Berberhengsten als comfortabele, rustige tölters voor de weinig zadelvaste adellijke dames. En natuurlijk werden ze als dekhengst ingezet.
grijze berber
De berber is een licht rijpaard met een groot uithoudingsvermogen. De voorpartij is krachtig, de schoften hoog, de achterhand kort, het kruis smal en aflopend. De staart wordt laag gedragen. Het ras is sterk, heeft gladde benen en kleine, ronde, stevige hoeven. De gang is niet bijzonder goed, maar de galop is die van een sprinter en dit is van invloed geweest op de eruit gefokte rassen. De meest voorkomende kleur is grijs, maar ook vos, zwart en (kastanje)bruin worden aangetroffen.
Van de abacoberber komen nog andere kleuren voor : met lichte of juist donkere vlekken, ruin, zwart en andere.
De abacoberber is een bedreigde ondersoort van de Spaanse berber, en komt voor op het eiland Abaco in de Bahama's. Naar men aanneemt, stamt de abaco af van paarden die tijdens de Spaanse koloniale tijd op dit eiland schipbreuk hebben geleden. Er zijn nog maar heel weinig exemplaren van de abaco over.
Een bepalend woord (Engels: modifier of soms quantifier) is een bepaling die uit slechts één woord bestaat. De functie komt nagenoeg volledig overeen met die van de bijvoeglijke en de bijwoordelijke bepaling, namelijk het verschaffen van meer informatie met betrekking tot een ander element (woord of zinsdeel) in dezelfde zin. De term "bepalend woord" wordt echter over het algemeen niet gebruikt voor een woordgroep, maar voor een enkel woord.
Een bepalend woord doet lang niet altijd dienst als onafhankelijk zinsdeel en is vrijwel altijd een dependens bij een hoofd.
In talen als het Engels en Nederlands doen vooral de bijvoeglijke naamwoorden, determinatoren en bijwoorden dienst als bepalende woorden. De eerste lexicale categorie verschaft nadere informatie met betrekking tot zelfstandige naamwoorden en zelfstandig gebruikte voornaamwoorden, de tweede verschaft nadere informate met betrekking tot werkwoorden.
Een bepalend woord doet weliswaar dienst als dependens, maar kan ook zelf weer nader bepaald worden. Een voorbeeld in het Nederlands is het zinsdeel:
- een mij zeer goed dunkend voornemen.
Hierin is het syntactische hoofd voornemen, waarvan het bepalend woord dunkend de dependent is. Het woord goed is daarnaast bepalend bij dunkend, en tenslotte is zeer weer bepalend bij goed.
Beoziere is een Belgisch historisch merk van motorfietsen.
Beoziere was een van de vele merken die het populaire Ducati Cucciolo viertakt clip-on motortje gebruikte om bromfietsen en lichte motorfietsen van 50- en 60 cc te produceren. Dat duurde slechts enkele jaren: in 1952 en 1953.
Beondegi is een populaire snack uit de Koreaanse keuken. Het betekent letterlijk Chrysalis in het Koreaans, zoals de pop van een rups die vlinder wordt. Beondegi zijn gestoomde of gekookte poppen van de zijdevlinder, Bombyx mori.
gestoomde Beondegi gebruiker : Meniscus
In Korea worden ze vaak verkocht bij marktkraampjes op straat, waar je vaak uit een papieren bekertje eet met een tandenstoker, maar zijn ook verkrijgbaar in restaurants een drinkgelegenheden. Ingeblikte beondegi kun je vinden in supermarkten.
Een beo (Gracula religiosa) is een vogelsoort die behoort tot de spreeuwachtigen (Sturnidae) en niet tot de papegaaiachtigen, zoals vaak op grond van zijn spraakvermogen wordt verondersteld.
De beo komt oorspronkelijk voor in Ceylon, het Himalayagebied en op Borneo, Java en Palawan in de Filipijnen.
Gracula religiosa in Zoologischen Garten Eberswalde gebruiker : En rouge CC 1.2 en hoger
Het mannetje en het wijfje zijn gelijk van uiterlijk: zwart met een groene en purperen weerschijn. Onder het oog en op de achterkop hebben ze een gele, onbevederde huid. De snavel is oranjegeel en de poten zijn geel. De totale lengte van de beo is 25 cm.
Een beo kan gemakkelijk een huisgenoot worden, maar heeft wel een ruime kooi nodig. Hij moet zo nu en dan eens vrij gelaten worden.
De beo leert gemakkelijk praten en liedjes nafluiten. Hij imiteert niet alleen de menselijke stem , maar ook allerlei andere geluiden.
Beo koppel in het Buxa Tiger Reserve in Jalpaiguri op Jayanti (Java) auteur : J. M. Garg CC 3.0
In tegenstelling tot sommige andere vogels, is het een wijdverbreide misvatting dat ze andere vogels nabootsen. Aan de andere kant, in gevangenschap, behoren ze tot de meest gerenommeerde nabootsers, misschien op een lijn met de Grijze roodstaart (Psittacus erithacus). Ze kunnen leren om veel alledaagse geluiden te reproduceren, in het bijzonder de menselijke stem, en zelfs fluitdeuntjes, met een verbazingwekkende nauwkeurigheid en duidelijkheid.
De beo is een alleseter, fruit, nektar, insecten en soms zelfs vlees.
De Beo was een Zwitserse zijspan-wegracemotor uit 1978.
De Beo heette voluit BEO Imagine 77 A. Het was een revolutionaire zijspancombinatie, in 1978 gebouwd door BEat Schmid en GuidO Sieber voor Rolf Biland en Ken Williams.
De BEO had tweewielaandrijving en de passagier kon gewoon in een stoeltje blijven zitten, zonder het gebruikelijke turnen om de machine op de wielen te houden. De machine kwam uiteindelijk in een aparte klasse terecht, en werd binnen enkele jaren verboden.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 19 april 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 19 april
1054
Overleden : Paus Leo IX (51), geboren als Bruno van Egisheim en Dagsburg.
1882
Overleden : Charles Darwin (73), Brits bioloog.
1906
Maurice Brébart en Fernand Oedenkoven stichten de krant La Dernière Heure.
1906
Overleden : Pierre Curie (46), Frans natuurkundige.
1943
Het twintigste jodentransport vanuit de Dossinkazerne te Mechelen richting Auschwitz wordt op de spoorlijn Mechelen-Leuven (tussen Boortmeerbeek en Haacht) tegengehouden door drie jonge verzetslieden waardoor een aantal van de gedeporteerden kon ontsnappen. Nergens in Europa werd er tijdens de Tweede Wereldoorlog een dergelijke bevrijdingsactie uitgevoerd.
1956
Filmactrice Grace Kelly huwt prins Reinier III van Monaco.
1966
De Amerikaanse chirurg Michael DeBakey voorziet een patiënt van een plastic kunsthart. De patiënt overlijdt enkele dagen later.
1966
Overleden : Albert Servaes (83), Vlaams kunstschilder.
1980
Na 577 afleveringen is Pipo de Clown voor het laatst op tv.
1992
Overleden : Benny Hill (68), Brits acteur en komiek.
1999
Het Duitse parlement verhuist van Bonn naar de vernieuwde Rijksdag in Berlijn.
2004
André Kuipers wordt als derde in Nederland geboren ruimtevaarder gelanceerd. Zijn bestemming is het ISS.
2005
De Duitser Joseph Ratzinger wordt gekozen tot Paus Benedictus XVI.
2006
Voor het eerst in zijn geschiedenis zijn er twee nummers 1 in de Afrekening van Studio Brussel.
Benzingia is een klein geslacht met acht soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn kleine epifytische planten uit Ecuador, Peru, Colombia, Costa Rica en Panama, met zeer gevarieerde bloemvormen.
Het geslacht Benzingia is vernoemd naar de Amerikaanse plantenfysioloog David H. Benzing.
Benzingia caudata auteur : Dalton Holland Baptista CC 3.0
Benzingia zijn kleine epifytische planten met een sympodiale groei, zonder pseudobulben, met een smalle, waaiervormige groei en met grijsgroene, hangende bladeren met een korrelig oppervlak, en één korte, okselstandige, liggende of rechtopstaande eenbloemige bloeistengel.
In tegenstelling tot de vegetatieve kenmerken, is de morfologie van de bloemen van de soorten die nu het geslacht bevolken vrij divers. Zo heeft Benzingia reichenbachiana geresupineerde bloemen met een buisvormige bloemlip en een pseudospoor, en een tweelobbig callus met onregelmatige tanden, terwijl de bloemen van het voormalige geslacht Ackermania al dan niet geresupineerd zijn, een zakvormige bloemlip en geen vals spoor dragen. Deze verschillen in bloemmorfologie zijn waarschijnlijk te danken aan verschillende methodes van bestuiving, en lijken de nauwe verwantschapsbanden tegen te spreken.
Benzingia cornuta auteur : Eric in SF
Het geslacht Benzingia werd reeds in 1989 beschreven door Dodson, met enkel de typesoort. Het geslacht is in 2005 uitgebreid met enkele nauw verwante soorten van de geslachten Chondrorhyncha en Stenia, en met beide soorten van Ackermania, op basis van DNA-onderzoek door Whitten et al.
Het geslacht omvat momenteel acht soorten. De typesoort is Benzingia hirtzii.
Het woord benzine lijkt op de achternaam van Carl Benz, maar bestond al voordat de Duitsers de automobiel hadden uitgevonden. Het is afkomstig van benzoë, de hars van de benzoëboom. Dat was de oorspronkelijke bron waaruit benzine gedestilleerd werd. Benzoë komt van het Arabische woord luban gawi, dat 'wierook uit Java' betekent. Door de handel met de Catalanen kwam het woord naar Europa. Daar viel de eerste lettergreep weg en werd de a een e. Dit werd het Italiaanse woord benjui en in het Middellatijn benzoe. Michael Faraday (1791-1867) identificeerde de stof benzeen, een hoofdcomponent van benzine, als eerste.
Albert Shreiner slaagde er in om het synthetisch samen te stellen.
Benzine is kleurloos. Het bestaat uit een mengsel van koolwaterstoffen met doorgaans 4 tot circa 12 koolstofatomen, en met name uit vertakte alkanen en moleculen met een benzeenring, zoals tolueen en xyleen. Het is wellicht verrassend dat, ondanks de naam, moderne benzine weinig benzeen bevat. Deze component is verwijderd omdat het kankerverwekkend is. Ook zwavelverbindingen zijn verwijderd om luchtverontreiniging tegen te gaan.
Aan benzine die als brandstof gebruikt wordt worden additieven (ook wel dopes genoemd) toegevoegd om te voorkomen dat de motor gaat kloppen (ook wel pingelen genoemd). De klopvastheid wordt uitgedrukt in het octaangetal van de benzine. Vaak wordt ten onrechte het begrip octaangehalte gebruikt. Dit is onjuist omdat dit suggereert dat octaan een stof zou zijn die is toegevoegd aan de benzine.
De toevoeging tetraethyllood, die vroeger veel werd gebruikt als antiklop-middel, is tegenwoordig vervangen door het minder milieu-onvriendelijke methyl-tert-butylether. De benzine is hiermee loodvrij geworden. In Europa wordt sinds midden jaren '90 van de vorige eeuw vrijwel uitsluitend loodvrije benzine (Euro 95 en Euro 98) verkocht. Benzines met lood zijn niet meer te verkrijgen, benzines met loodvervanger slechts beperkt, het apart toevoegen van loodvervanger aan de benzine is ook een optie. Auto's met een katalysator kunnen uitsluitend op loodvrije benzine rijden;
lood maakt de katalysator kapot.
Bij de verbranding van 1 liter benzine komt ca 35 MJ (= 9,7 kWh) energie vrij.
Bij de verbranding van 1 liter benzine komt ca 2,4 kg CO2 vrij.
Dit is uitsluitend de CO2 die vrijkomt bij verbranding. Dit is echter maar een gedeelte van de totale hoeveelheid CO2 die benzine als product veroorzaakt. Volgens de well-to-wheelmethodiek wordt alle CO2 die ontstaat bij het opsporen, produceren, raffineren, transporteren en opslaan van benzine, en dat is nogal wat, toegerekend aan de CO2-uitstoot van benzine. Dat kan wel zo'n 30% bedragen, daarmee komt de uitstoot op 3,1 kg CO2 per liter benzine.
Biobrandstoffen worden op een vergelijkbare wijze beoordeeld.
Benz was een Duits automerk dat tussen 1885 en 1926 auto's produceerde.
Benz was het merk, waaronder Carl Benz auto's bouwde. Benz was de eerste autoproducent ter wereld en bouwde zijn eerste voertuig al in 1885. Hij patenteerde zijn motorwagen in 1886 en deed zijn eerste officiële proefrit door Mannheim in juli van dat jaar.
Zij waren na hun leertijd in het noorden naar Rome getrokken om hun studie af te ronden met het bestuderen van de daar aanwezige meesterwerken.
Benz eerste driewiel-auto auteur : M.Minderhout CC 3.0
Benz' vrouw Bertha was wellicht de eerste persoon ter wereld die een echt autoritje maakte, toen ze van Mannheim naar Pforzheim (een afstand van 180 km) reed in 1888. Er zijn mensen die beweren dat dit ritje ervoor zorgde dat de auto zich bewees. Vrouw Bertha was een vindingrijke vrouw en dat was nodig ook, want de eerste auto was niet zonder problemen te besturen. Ze moest in het holst van de nacht op zoek naar benzine en vond een apotheek. Het eerste "benzinepompstation" ter wereld.
Benz-velo 1894 Toyota Automobile Museum in Aichi (Japan) auteur : Chris 73 CC 2.5
Na dit initiële succes werd Benz de eerste autoproducent ter wereld, toen hij de min-of-meer gestandaardiseerde Benz Victoria op de markt bracht. Deze auto werd door verschillende andere autofabrikanten in licentie geproduceerd. Een jaar later kwam de Benz Velo uit. Benz bleef te lang teren op zijn succes en uitvinding en tegen 1900 kwam het merk in de problemen. Mede door de ontwikkeling van de Blitzen-Benz, een racewagen, wist men het imago wat op te vijzelen. Ondanks dat werd het in Duitsland moeilijk om het hoofd boven water te houden.
Het merk Benz fuseerde met Mercedes tot Mercedes-Benz in 1929 (Mercedes was de merknaam van Daimler automobielen, het concern fuseerde tot Daimler-Benz en verkocht zijn producten onder de naam Mercedes-Benz).
De Bentvueghels (ook Bentvuegels of Bentvogels) was de naam van een soort broederschap van voornamelijk uit Noord- en Zuid-Nederlandse kunstenaars in Rome. Zij heeft ongeveer van 1620 tot 1720 bestaan.
Bij de Bentvueghels waren kunstschilders, tekenaars, graveurs, beeldhouwers, edelsmeden en ook dichters aangesloten. Zij waren na hun leertijd in het noorden naar Rome getrokken om hun studie af te ronden met het bestuderen van de daar aanwezige meesterwerken.
tekening van de Bentvueghels V.l.n.r.Joost uit Den Haag alias Schotsen trommel, Cornelis (Poelenburgh) van Utrecht alias Satier, Wouter (Crabeth) van der Gou alias Almanack, Tyman (Cracht) van den Emster alias Botterkul en Peter van Leiden alias Ram. Prentenkabinet Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam.
In Rome verbleven ze meestal enkele jaren, veelal in de omgeving van parochies als Santa Maria del Popolo en San Lorenzo in Lucina in het noorden van de stad. De kunstenaarsvereniging had een puur sociale functie.
Om lid te kunnen worden van de Bentvueghels moest men een inwijdingsritueel ondergaan, waarbij de wijn rijkelijk vloeide - op kosten van het nieuwe lid. Als slot van het ritueel liepen de Bentvueghels gezamenlijk de stad uit om op het zogenaamde graf van Bacchus bij de Santa Constanza een wijnoffer te brengen. In één van de zijkapellen van de Santa Constanza zijn nog ingekraste namen van leden van de Bentvueghels te zien.
Leden van de Bentvueghels en hun aliassen
Willem van Aelst Vogelverschrikker Dirck van Baburen Biervlieg Jacobus de Baen Gladiator Jan Boeckhorst Lange Jan Paulus Bor Orlando Leonard Bramer Nestelghat Bartholomeus Breenbergh Het Fret Cornelis de Bruijn Adonis Joost Campen Stokkade Tyman Arentsz Cracht Botterkul Wouter (Crabeth) van der Gou Almanack Karel Dujardin Bokkebaard Wybrand de Geest De Friesche Adelaar Pieter Groenewegen Leeuw Reynier van Heuckelom Wolf Samuel van Hoogstraten Batavier Adriaen van der Kabel Geestigheid Pieter van Laer Il Bamboccio en Snuffelaer Jan Linsen Hermafrodiet Reinier van Persijn Narcissis Cornelis van Poelenburgh Satyr één van de oprichters Johann Heinrich Schönfeld Triangel Otto Marseus van Schrieck Snuffelaer Herman van Swanevelt Heremiet Robert du Val La Fortune Jan Baptist Weenix Ratel Matthias Withoos Calzetta bianca
Andere leden waren onder meer Jan Asseleyn, Jan van Bijlert (één van de oprichters), Gottlieb en Johan Glauber, Jacob Jordaens, Willem Molijn (één van de oprichters) en Isaac de Moucheron.
Op een anonieme tekening in het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam is een aantal van de Bentvueghels met hun bijnaam vastgelegd. De gewoonte om gezamenlijk de wijn aan te spreken komt op deze tekeningen duidelijk naar voren.
Tijdens de inwijdingsplechtigheid kreeg het nieuwe lid ook een bijnaam toegewezen, de bentnaam. Deze naam verwijst vaak naar een opvallende eigenschap of karaktertrek van het lid.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 16 april 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 16 april
556
Pelagius I tot paus gekozen.
1756
Overleden : Jacques Cassini (79), Frans astronoom.
1850
Overleden : Marie Tussaud (88), Frans wassenbeeldenartieste.
1922
Duitsland en de Sovjet-Unie ondertekenen het Verdrag van Rapallo.
1924
De eerste radio-uitzending via de draadomroep. De Matthäus Passion wordt uitgezonden.
1934
De Opperste Sovjet, het parlement van de Sovjet-Unie, stelt de titel Held van de Sovjet-Unie in.
1943
Albert Hofmann neemt voor het eerst de hallucinerende effecten van LSD waar.
1945
Tweede Wereldoorlog: Bevrijding van Groningen.
1945
Tweede Wereldoorlog: Bevrijding van de Joodse gevangenen in Buchenwald.
1947
Tijdens een grote brand op 16 april en 17 april ontploften twee schepen met ammoniumnitraat (en zwavel), de Grand Camp en de High Flyer, in de haven van Texas City. 600 personen komen om.
1962
Bob Dylan zingt Blowin' in the Wind voor het eerst voor publiek in een zaaltje in Greenwich Village, New York.
2003
De definitieve identificatie van het SARS-virus wordt bekend gemaakt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
2007
Op de Virginia Polytechnic Institute and State University in Blacksburg, Virginia vinden bij een schietpartij 33 mensen de dood.
Bentoniet is een in de natuur voorkomende natrium-kleisoort met deeltjes die zo klein zijn dat ze de grond waterdicht kunnen maken.
De klei werd genoemd naar zijn eerste vindplaats, Fort Benton in Wyoming in de Verenigde Staten. In de praktijk wordt ook wel de benaming "zwelklei" gebruikt. De naam vollersaarde komt van het gebruik, in vroeger eeuwen van, bij het vollen van wollen stoffen.
natuurlijke bentonietlaag
Het nut van bentoniet bij het boren en in de civiele techniek, zoals de tunnelbouw, komt door zijn unieke reologische eigenschappen. Water met een relatief kleine suspensie van bentoniet vormt een visceus materiaal.
Bentoniet een veelgebruikte component van boorvloeistof.
Verontreinigde locaties kunnen met een diepwand van bentoniet geïsoleerd worden.
Bentoniet is verder de kleisoort die gebruikt wordt om wijnen te klaren, waardoor onder andere eiwitten neerslaan.
natuurlijke bentoniet rotsformatie Axel Heiberg Island, Canada (Arctisch gebied)
Een andere toepassing van bentoniet is het gebruik als vulling voor de kattenbak. Het materiaal absorbeert de urine en vormt een harde klont, die uit de bak kan worden geschept.
Bentoniet wordt ook gebruikt in de landbouw om zandgronden te verbeteren.
1kg bentoniet kan 10 kg water vasthouden. Door bentoniet toe te voegen aan de grond wordt de vochthuishouding verbeterd en spoelen er minder voedingstoffen uit.
(1) 
gebruiker : Meniscus
Prentenkabinet Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam.
