Eddy Merckx behaald zijn 4e overwinning in zes jaar en gaat daarmee voorbij Fausto Coppi die 3 maal won. Hij komt op gelijke hoogte van Gino Bartali die het zelf heeft komen volgen blijft nog enkel Costante Girardengo over met 6 overwinningen. Wat betreft het koersverloop is er door de zeer slechte weersomstandigheden niet veel gebeurd. Een bijna kompakte groep bereikte de voet van de Turchino. In de afdaling werd het zeer gevaarlijk, door de stortregen en een bijna ondoorzichtige mist. Bij het bereiken van de kust was er een hels onweer waardoor vele renners afstapten. Bij de aanval van twee Italianen ging Joseph Bruyère mee,Gimondi plaatste een aanval op het moment dat Merckx met pech had af te rekenen wel was zijn ploegmaat Jos Spruyt mee. Toen Gimondi 2 voorsprong had reageerde Eddy en kreeg het gezelschap van Pettersson en Motta. In de klim van de Poggio plaatste Eddy een vernietigende uitval en kwam solo toe. Gimondi werd 2e en Gösta Pettersson 3e. Slechts 47 van de 172 die waren vertrokken bereikten San Remo.
In Spanje was er de Trofeo Iberduero te Zamora hier was de zege voor Antonio Gonzales Menendez hij had na 125km 5 voorsprong op José-Luis Galdamez en 17 op Fernandez Pedro Carlos Jovellar hij won ook de bergprijs.
Op de wielerbaan van Rotterdam werd het Nederlands Kampioenschap 1/2 fond voor liefhebbers betwist het was Albertus (Bert) Boom die won voor Rijnink en De Jong
Morgen is er de 62e Milaan-San Remo die in 1907 door de heer Costamagna directeur van de "Gazetta dello Sport" voor de eerste maal werd ingericht. Het was de Fransman Lucien Petit-Breton die de eer had deze 1e editie te winnen. De wedstrijd was 288km lang en er werd met slechts 33 renners gestart alhoewel er 62 waren ingeschreven. Reeds bij de 2de editie mocht er een Belg juichen Cyrile Van Hauwaert won met 3'30" voorsprong slechts 14 van de 48 gestarte renners bereikten de eindmeet. In 1913 won Odile Defraye voor een andere landgenoot Louis Mottiat. In het jaar 1934 waren wij weer aan het feest nu met Jozef Demuysere. Dan kwam Rik Van Steenbergen winnen in 1954; Germain Derijcke in 1955 en Fred De Bruyne in 1956. Rik Van Looy was de beste in 1958 en Miel Daems in 1962. En toen kwam de grootmeester Eddy Merckx hij won in 1966-1967 en 1969
De laatste dag van Parijs-Nice bestond uit 2 delen een korte rit 108km van Draguignan naar Nice en een klimtijdrit van de col dEze. De renners moesten reeds vroeg starten aangezien ze na elf uur niet meer op de Promenade des Anglais mochten. De eerste opgever was Jan Janssen en dit wel om een speciale rede. De inrichters hadden besloten de vliegende spurt van de dag voordien wegens onregelmatgiheden niet te laten tellen en dat was bij Jan (kanshebber puntentrui) in het verkeerde keelgat geschoten. Reeds na 25km was de goede ontsnapping tot stand gekomen, met drie Fransen: Georges Chappe; Raymond Riotte; Michel Perin en Eddys ploegmaat Frans Mintjens die onderweg nog eens virtuele leider zou worden. Het was uiteindelijk Raymond Riotte die won en onderweg ook een premie van 50.000 BFr had meegepakt,Frans Mintjens werd 2e ; Chappe3e en Perin 4e, Gerben Karstens won de spurt van de eerste achtervolgers. Eddy Merckx eindigde in het peloton en kan als leider aan de afsluitende klimtijrit starten.
In de slottijdrit is het een verbluffende Raymond Poulidor die Merckx het meeste weerstand bied,halfweg de beklimming had Raymond maar 5 seconden achterstand; Letort 10; Mortensen en Pettersson 20 en Ocana die had reeds 30 achterstand. Merckx won met 8 voorpsrong op Poulidor en 9 op Mortensen. In de eindstand had Eddy Merckx 58 voorsprong op Gösta Pettersson en 109 op Luis Ocana. Na de huldiging gaf Eddy zijn bloemen aan Prises Liliane van Retie de echtgenote van Koning Leopold. Wil het toeval dat juist vandaag het stoffelijk overschot van de in Retie verongelukte Jempi Monseré van Turnhout naar Roeselare werd overgebracht.
Voor de start van de 6e rit in Parijs-Nice werd 1 stilte in acht genomen ter nagedachtenis van Jempi Monseré. De Flandriaploeg ging niet meer van start. De renners waren meer met de dood van J.P.Monseré bezig dan met de koers en bleef de groep samen. Aan km 95 mocht Ronald Dewitte met goedkeuring van Eddy wegrijden en ook de Brit Derek Harrison mocht 15km later op zoek gaan naar Ronald. Het was in de afzink van de Verdière dat beide renners samenkwamen. In de spurt haalde Ronald De Witte het met een 1/2 lengte van deBrit. Met eenachterstand van 205 was het Merckx die het voor de 3e plaats haalde van Gösta Pettersson. Op 13 won Barry Hoban de spurt van het peloton.
Ook in Italië was er bij de start van Milaan-Turijn een verslagen stemming.Onmiddellijk na de start was er een aanval van drie renners: Claudio Michelotto; Tommaso De Pra en Gilbert Bellone na 100km hadden ze 3 voorsprong. Na de beklimming van de Paso Serra begon men zich in het peloton te roeren en was na 155km alles weer bijeen. Even later geraakten 13 renners weg waaronder de Belgen:Vanspringel, Sercu, Pintens, Deblaere, Callens en Van Lint. Het was de Superga die op 8km van de meet de beslissing bracht. In de 4km lange afdaling waren het Pintens; Paolini; Maggioni; Boifava en Wagtmans die afstand namen. Met deze vijf ging men naar de streep, voor het binnenkomen van de piste waren het Paolini en Wagtmans die een 10tal meters voorsprong namen, het was pa op 200 meter van de meet dat de andere terugkwamen en ging Georges Pintens direkt door en won voor Enrico Paolini en Rinus Wagtmans.
Twee dagen geleden na de rit Autun-St.Etienne had Louis Caput er een gesprek met de grote bazen van het daar gevestigde moederhuis van Mercier. Er werd over de toekomst van de wielerploeg gesproken en men stelde hem de vraag of hij in zijn ploeg een renner had gezien met winstkanst in Milaan-San Remo. Caput zei neen wat de grote baas deed besluiten om er niet te starten. Nu 2 dagen later wint de enige Nederlander van zijn ploeg toch de 5e rit in Parijs-Nice, 2e op 3 werd Leo Duyndam en Daniel Van Ryckeghem werd 3e. Eddy Merckx blijft leider.
De laatste omkleding van burger naar renner gebeurde samen met de broers De Vlaeminck in de pastorij van Retie. De 2e Grote kermisprijs van Retie is na 80 km wedstrijd in bijzondere dramatische omstandigheden geëindigd. Het was op het einde van de grote ronde toen een kopgroep van 16 waaronder Jempi voorop reed dat het drama zich afspeelde. Er reden 2 wagens uitgerust met lichtsignalen en een gevarendriehoek enkele honderden meters voorop en dan volgde de koersleider die met een rode vlag de tegenliggers tot voorzichtigheid aanmaande, hij gaf te kennen dat het best was om halt te houden.
De vrouw die de wagen bestuurde kwam van Gierle en reed gewoon door naar Retie, het drama gebeurde toen Jempi zich van de kop liet afzakken en reed in volle snelheid tegen de linkerkoplamp, werd tegen de voorruit geslingerd en plofte dan tegen het beton. De bijgeroepen dokter kon niet anders dan de dood vaststellen. In de vooravond werd het stoffelijk overschot van Jempi overgebracht naar het St.Elizabethkliniek te Turnhout. De begrafenis zal zaterdag te Roeselare plaatsvinden.
Erelijst van Jean-Pierre Monseré
1962 - onderbeginneling won er zijn 1e wedstrijd toen hij nog geen 14 was.
In 1963 werden dat er 4 en in 1964 liefst 28 en werd op 21/8 nieuweling.
Op 5/1/1965 werd hij junior en won 22 wedstrijden.
1966 - junioren:36 overwinningen en 2e in het BK.
Werd liefhebber op 8/9/1966 en won nog 3 wedstrijden
1967 - 19 overwinningen als liefhebber en werd op de baan kampioen van België Ploegenachtervolging met de West-Vlaamse ploeg (J.P.Monseré-Rudy Serruys-Ronny Vanmarcke-Armand Van Wijnsberghe)
1968 - 22 overwinningen als liefhebber,waaronder het BK Militairen. Werd op de baan kampioen van België Ploegenachtervolging (Christian Callens-J.P.Monseré-Rudy Serruys- Ronny Vanmarcke)
1969 - 25 overwinningen als liefhebber en werd op 4/9 prof en won 2 dagen later te Koekelare en op 11/10 de Ronde van Lombardije.
1970 - 18 overwinningen waaronder het Wk te Leicester
1971 3 overwinningen : 1e en 3e rit plus eindstand Ronde van Andalousië
. Foto 1963 De 4e rit van St.Etienne naar Bollène over 191,5 km bezorgt Eric Leman zijn 3e ritzege. Reeds heel in het begin van de rit moest de Col de la République beklommen worden dit gebeurde in bittere koude en sneeuw. Het was omstreeks km 130 dat de 1e aanval plaatsvond hiervoor zorgden de Fransen Alain Vasseur en Michel Perin die even later het gezelschap kregen van Albert Van Vlierberghe, zij kregen nog het gezelschap van Robert Bouloux; Jos Spruyt; Roger Rosiers en Franco Bitossi. Van Vlierberghe die zich kansloos waande tegen Bitossi trok er alleen op uit maar de Flandrias brachten de achtervolging op gang en het was pas op 1km van de meet dat Albert werd gegrepen. Onmiddellijk nam René Pijnen met een demarrage 50m. maar het was Leman die de hele groep op sleeptouw nam en er op en over ging zonder dat iemand hem kon bedreigen. Door zijn ritzege evenaarde Eric Leman het record van Rik Van Looy die in 1963 eveneens 3 ritten won. Als matroos op de Artevelde heb ik toen in 63 de aankomst gezien van de rit Ajaccio-Bastia waar Wolfshohl won en Anquetil de leiderstrui nam.
In Tirreno-Adriatico stond de laaste rit op het programma met vertrek en aankomst te San Benedetto over een heuvelachtig parcour moesten de renners 210km afleggen. Reeds na 60 km moest Ole Ritter 2e in de stand afstappen wegens een hardnekkige bronchitis, nu was het enkel nog onze landgenoot Georges Pintens nu van plaats 3 naar 2 die door Zilioli moest in het oog gehouden worden. Het was Giancarlo Polidori die vrijgeleide kreeg en slechts op het einde gingen Rinus Wagtmans en Wladimiro Panizza op zoek naar de vluchter. Uiteindelijk won Polidori met 301 voorsprong op Wagtmans en Panizza en versloeg Patrick Sercu op 334 de ganse groep voor de 4e plaats. Eindstand: 1.Italio Zilioli 2.Georges Pintens op 124 en 3e Marcello Bergamo, ook Noël Vanclooster als 9e eindigde in de toptien.
Onze landgenoot Herman Beysens behaalde in de liefhebberswedstrijd Köln-Schuld-Köln een mooie 3e plaats na 134km moest hij het afleggen tegen de Duitser Dieter Leitner en de Luxemburger Roger Gilson.
Op 148 werd de spurt voor de 4e plaats gewonnen door Erwin Derlick voor Burkhart Ebert.
. Voor de start van de wedstrijd Hoeilaart-Diest-Hoeilaart maakte Willy Jossart zijn selectie bekend voor Milaan-SanRemo; kopman is uiteraard Frans Verbeeck verder zal de ploeg bestaan uit; Jos Abelshausen; André Dierickx; Raf Hooyberghs; Emile Bodart; Willy Monty; Englebert Opdebeeck en Willy Vanden Eynde behalve André Dierickx (11 Steden-Brugge) waren deze renners hier aanwezig. Na 2 jaar te zijn geklopt (69:2e-70:3e) is het Frans Verbeeck nu gelukt om deze wedstrijd te winnen en om een deel van zijn tegenstanders zelfs te dubbelen tijdens de plaatselijke ronden. Twee ploegmaten mochten mee op het podium: Jos Abelshausen 2e op 405 en Willy Vanden Eynde 3e op 65. Als individueel behaalde Paul Crapez een mooie 4e plaats. Englebert Opdebeeck die als enige Watneys niet mee was in de goede ontsnapping eindigde 21e .
In Brugge werd de 29e Elfstedenronde betwist onder de 84 deelnemers waren er 12 Nederlanders en 14 Fransen. Daniël Verplancke trok direct na de start ten aanval en kreeg na 10km het gezelschap van Alain Santy; Paul Mahieu; Eric Raes; Ernie Deblaere en Eddy Cael dit zestal reed samen over de Zwarte en de Rode Berg bij de beklimming van de Kemmel was het Alain Santy die wat afstand nam maar in de afdaling kwamen de 6 terug samen. Uiteindelijk kwam alles samen en was het de Nederlander Mat Gerrits die even buiten Kortrijk de finale zou inluiden en twee renners meekreeg maar ook zij werden na 40 km opnieuw gegrepen., 10km verder trok er een nieuw 5tal op uit maar geraakten niet aan 1 voorsprong, op 6km voor de meet gingen HarryVan Leeuwen; Eddy Verstraeten; Noël Vantyghem en Hubert Hutsebaut op en over de koplopers. Hutsebaut moest nog afhaken en het was Harry Van Leeuwen die won voor Eddy Verstraeten en Noël Vantyghem op 8won Roger De Vlaeminck de spurt van het peloton, maar door de winst van de Nederlander bleef de zege toch in de ploeg.
Bij de liefhebbers in Brugge was het Aimé Van Laere die won voor 2.Rik Van Linden; 3.Theo Fierens; 4.Daniel De Schrooder; 5.Cor Priem (Ned); 6.Gerry Catteeuw; 7.André Peirsmans; 8.Antoon Vanden Bemden; 9.Cor Bal (Ned) en 10.Ernest Bens
Parijs - Nice Met de 3e rit Autun-St. Etienne hebben we de eerste niet Belg winnaar het was Franco Bitossi ook iemand die zich had laten verrassen in de 1e rit. Samen met Merckx; Pettersson; Ocana en Letort was Bitossi bij de betere tijdens de beklimming van de Saint-Galmier in de afdaling kwamen een 50tal renners samen maar geen Leman. In de eindspurt trok Stablinski de spurt aan voor Hoban en ook Van Ryckeghem deed mee maar op 50 meter van de streep was het Bitossi die iedereen het nakijken gaf,en nog met 1 lengte won. Onderweg was Frans Mintjens mee in een ontsnapping even virtuele leider. De top5: 1.Franco Bitossi; 2.Barry Hoban; 3.Daniel Van Ryckeghem; 4.Jan Janssen en 5.Roger Rosiers.
Tirreno-Adriatico
De 4e rit in Tirreno-Adriatico werd verreden tussen Pineto en Civitanova over een afstand van 202km en eveneens als gisteren (Reybroeck) werd nu ook Marino Basso geklopt het was voormalig wereldkampioen op de baan snelheid (65&68) Giuseppe Beghetto die het hem lapte. Onderweg mochten eerst Antonio Marzoli en daarna Guerrino elk een voorsprong van 5 minuten nemen, en ook Patrick Sercu probeerde het nog even op 20km van de meet. Dat er in het Civitanovastadion werd gespurt zal wel in het voordeel van Beghetto geweest zijn, Dino Zandegu was 3e; Guido Reybroeck 4e en Noël Vanclooster werd 5e.
De 2e Brussel-Merchtem kreeg dezelfde overwinnaar als verleden jaar: Frans Verbeeck die met zijn dertien ploegmaats de koers domineerde en aan de aankomst met André Dierickx 2e; Jos Abelshausen 3e op 45; 4e Herman Vrijders op 1 en 5e Englebert Opdebeeck op 130 de eerste vijf plaatsen innam. Op 6 hebben we de Nederlander Jos Vandervleuten,en 7e Willy Scheers.Voor de 8e plaats op 130 versloeg de Nederlander Mat Gerrits vijf andere. De wedstrijd was 199 km verdeeld over 1 ronde van 45 km en 14 ronden van 11 km.
In de grote ronde was er buiten de val van de Nederlandse kampioen Peter Kisner en Pieter Nassen niets te melden. De eerste aanval werd op gang gebracht door Herman Vrijders bij het begin van de 2e plaatselijke ronde die volgende renners meekreeg: Roger Cooreman; Maurice Eyers; Emile Bodart; Willy Scheers en Arthur Vande Vijver ver heeft deze ontsnapping niet gedragen. Nadat Verbeeck met enkele renners was op stap geweest was het Willy Scheers die er vanonder trok met Raf Hooyberghs en de in België geboren Nederlander Jos Van Beers en hadden weldra 120 voorsprong. Dit was het sein voor Verbeeck om met zijn manschappen de achtervolging in te zetten, samen met André Dierickx liet hij op het einde van de voorlaatste ronde zijn medevluchters in de steek met het gekende gevolg.
Te Hulste-Ingelmunster werd de 10e Omloop Zuid-West -Vlaanderen verreden over een afstand van 191km. De eerste ernstige ontsnapping gebeurde bij het binnenrijden van Roeselare door Jean-Claude Genty; Dirk Baert; Gilbert Wuytack; Alain Bellouis; Jean-Marie Leblanc; Hugo De Haes; Noël Vantyghem; Ronny Van Marcke en Daniel Verplancke, na 20km vlucht hadden deze reeds een voorsprong van 145 bereikt, zodat sportbestuurder Noël Foré aan zijn 2 renners (Van Marcke & Verplancke) verbood om nog mee te werken. Het was tijdens de beklimming van de Kemmel dat de leiders werden gegrepen,enkel De Haes die als 1e boven kwam bleef nog even uit de greep van De Vlaeminck en Monseré. In de afzink vormde zich een kopgroep van 9 de 3 voornoemde renners en de gebroeders Alain en Guy Santy; Willy Degeest; Eddy Cael; Hubert Hutsebaut en Ronny Van Marcke. Met 3 Flandrias in de kopgroep mocht de zege hen niet ontsnappen dus reden De Vlaeminck en Monseré gesteund door Van Marcke als waakhond van de andere weg. Roger won met 32 voorsprong op Jempy en was Alain Santy voor de 3e plaats rapper dan zijn broer Guy;5e Willy Degeest; 6e Hubert Hutsebaut; 7e Eddy Cael; 8e Hugo De Haes en Ronny Van Marcke werd 9 op 108. De spurt van het peloton voor plaats 10 op 715 werd gewonnen door Eddy Verstraeten (Watneys) voor Tony Gakens zijn ploegmaat.
De afwachtingswedstrijd voor liefhebbers te Hulste-Ingelmunster werd gewonnen door de Nederlander Adri Duycker die zijn medevluchter Gerry Catteeuw versloeg. De spurt van de achtervolgers voor de 3e plaats werd gewonnen door de Nederlander Cor Bal 50; 4e Marc Demeyer; 5e Ronald Rosseel; 6e Willy Tanghe; 7e Jacky Declercq; 8e Ronny Christiaens; 9e Daniël Pauwels en 10e Julien Vermote.
De crossers zijn aan hun laatste week-end begonnen, te Stene (Oostende) namen 23 renners de start het was Eric De Vlaeminck die in de spurt won van Eric Desruelle; 3e op 45 werd Norbert Dedeckere die Leo Arnouts achter zich liet, de 5e André Geirlandt volgde op 150.
In Parijs-Nice zijn er vandaag 2 ritten a) in lijn Châblis-Autun 128 km en b) een tijdrit van 4,7 km eveneens te Autun. De voormiddagrit kende een rustig verloop, behalve de ontsnapping van een 10tal renners met een maximum voorsprong van 200 meter en een uitval van Yves Hezard op een der talrijke hellingen viel er niets te beleven. Met een voltallige groep werd er gespurt voor de zege, en was het nogmaals Eric Leman die het snelste was voor Franco Bitossi en Roger Rosiers; Daniel Van Ryckeghem werd 5e en Eddy Merckx 8e. Twee Britse renners kwamen met ruime achterstand toe John Atkins op 8 en Tony Gowland die kwam toe op net geen 11 minuten. Door zijn zege is Eric Leman ook de nieuwe leider.
In de tijdrit na de middag was het natuurlijk Eddy Merckx die won en ook opnieuw leider werd. Na de 4,7 km die hij had afgelegd in 6308 had hij 11 voorsprong op Luis Ocana en werd Ferdinand Bracke 3e op 12.
In Tirreno was men aan de 3e rit toe deze werd verreden tussen Pescasseroli en Pineto di Pescaro over een afstand van 184km. Van bij de start deden de renners het nogal rustig aan met enkele schuchtere ontsnappingspogingen van ondermeer Tony Houbrechts. Het was Rinus Wagtmans die het verst kon wegrijden en 35 voorsprong kon nemen maar aan de voet van de Col Forca Carruzo (1100m.) werd hij bijgehaald en overstoken. Het bleef nu ontsnappingen regenen maar men reed toch met een voltallige groep naar Pineto waar door een val van een twintigtal renners het niet tot een massaspurt kwam. Op 150 meter van de streep zette Marino Basso de eindspurt in maar werd geremenonteerd door Guido Reybroeck; Gianni Motta werd 3e en Noël Vanclooster 4e. Italo Zilioli blijft leider.
. Maurice De Wolf Vandaag is in Sint-Niklaas pistier Maurice De Wolf op 75 jarige leeftijd overleden, hij werd geboren te Hamme op 11/01/1896. Maurice was prof van 1920 t/m 1929. Als liefhebber won hij het BK sprint voor liefhebbers, als prof heeft hij driemaal een zesdaagse gewonnen en stond 3x op het schavotje bij het BK sprint maar nooit op het hoogste.
Op de wielerbaan van Rotterdam won Leijn Loevesijn 4 p. een omnium voor Gérard Koel 6p.; 3e werd Tim Mountford (Usa) 10p. en 4e werd Piet van der Lans. Voor de liefhebbers stond het NK- Omnium op het programma hier was het Klaas Balk 8p. die de nieuwe kampioen werd voor Chris Kipping 10p. en met de pas 20 jarige (6/3) Gerrie Knetemann 21p. was het podium volledig.
De derde wedstrijd die avond was achter motoren hier was de eindzege voor Cees Stam 6p. hij won voor Ehrenfried Rudolph eveneens 6p., 3e werd onze landgenoot Theo Verschueren 9p.; 4e Jaap Oudkerk 12p.; de Brit Norman Hill met 14p. werd 5e en met 16p. werd onze landgenoot Leo Proost laatste .
In Tirreno-Adriatico was het nu ook weer bang afwachten of de ganse rit zou kunnen worden afgewerkt. Na enkele schermutselingen waren het 2 onbekenden Virginio Levati en Pierino Primavera die tot 8 minuten mochten uitlopen. Aan de voet van Forca dAcero (1530m.) werden zij bijgehaald door Ole Ritter die zelf op 1 km van de top werd voorbij gereden door Italo Zilioli die boven 10 voorsprong had op Ole Ritter; Aldo Moser en Georges Pintens. In de afzink nam hij op de met ijzel bedekte weg enorme risicos en moest soms met zijn twee voeten op de grond bijsturen. Zilioli begon aan de laatste klim de Pescasseroli (1170) met 1 bonus en won uiteindelijk met 49 voorsprong op Georges Pintens en werd Ole Ritter 3e op 53. Italo Zilioli is ook de nieuwe leider voor Ole Ritter 123 en Georges Pintens 124.
Noël Vanclooster 10e in de rit staat in het klassement op een 12e plaats met 346 achterstand.
Na ongeveer een uur wedstrijd werd er met een 20tal renners een waaier gevormd wie van de vedetten zich heeft laten verrassen zijn o.a Raymond Poulidor en Franco Bitossi. Eddy Merckx moest om zijn leiderstrui te behouden in de topdrie eindigen. Flandria met de snelle Eric Leman nam het initiatief Joop Zoetemelk zat zich op 1,5 km voor het einde op kop, maar op 300 meter van de meet was het Eddy Merckx die de spurt inzette maar ook voor Eddy was dit te vroeg en was het Eric Leman die het haalde voor Eddy, Jan Janssen en Walter Godefroot enz. De grote groep kreeg bijna 12 minuten aan hun broek. Met zijn 2e plaats bleef Eddy Merckx wel leider voor Eric Leman op 3 en staan Jan Janssen en Luis Ocana gelijk op de 3e plaats zij volgen op 6.
Door de slechte weersomstandigheden is de 1e rit Ladispoli-Fiuggi langer geworden dan men had voorzien en moesten de renners 210 km afleggen. De eerste ernstige aanval kwam er van Patrick Sercu samen met zijn ploegmaat Ole Ritter maar dat viel niet in goede aarde bij de Italianen en werd deze uitval rap teniet gedaan. Bij de beklimming van de 705 meterhoge Monte Fumone was het Gianni Motta die aanviel er werd goed afgestopt door zijn ploeg zodat hij vlug een halve minuut voorsprong had. Er kwam een tegenactie van Zlioili en Dancelli maar uiteindelijk ging men met een grote groep waaronder enkele rappe mannen Sercu en Reybroeck en Basso naar de eindmeet. Maar Dancelli plaatste van zeer ver een aanval maar had zich toch wel wat overschat het was uiteindelijk Gianni Motta die het haalde voor Michele Dancelli en Italo Zilioli met een 9e plaats was Vic Van Schil eerste Belg.
De proloog van Parijs-Nice werd verreden te Dourdan op de fameuze helling van Dourdan, bij de ingang van de Chevreusevallei waar vroeger zo vaak werd beslist over winst en verlies in Bordeaux-Parijs. De klim van 1,7km met een sterke hellingspercentage moest worden beklommen. Voor de winnaar was er 5 bonificatie, voor de tweede 3; de derde 2 en de 4de kreeg 1. De 1e renner die onder de 3 bleef was Charly Grosskost waarmee hij 7e werd. Het was Eddy Merckx die met een tijd van 24900 won voor de verrassende 35 jarige Raymond Poulidor die 2514 liet optekenen, als 3e werd Luis Ocana met 2536 en de 4e die recht had op bonificatie werd Franco Bitossi 2556. De tijden van de proloog tellen niet mee voor het algemeen klassement, zodat de behaalde bonificaties morgen na de 1e rit zullen worden afgetrokken. Merckx start morgen met de Witte leiderstrui en met zijn 2e plaats mag Poupou die van de bergprijs aantrekken.
Wie op dit ogenblik nog geen merk heeft is Ward Sels hij rijd dus met een witte trui. Van 3/2 tot 1/3 heeft hij zich gaan voorbereiden in het Franse zuiden. Hij heeft er reeds 5000km geoefend en aan 5 wedstrijden deelgenomen. Te St.Raphaël werd hij 16e en te Menton eindigde hij in de groep. In 2 wedstrijden had hij pech: te Cannes reed hij plat en te Hyères sloeg zijn versnellingsapparaat in zijn achterwiel, toen hij in de kopgroep van 20 zat en het was in de laatste ronde dat het gebeurde anders had hij wel heel dicht kunnen eindigen. Enkele sportbestuurders hebben al contact met hem opgenomen maar Ward wacht nog even af.
Volgende woensdag start Parijs-Nice, Eddy Merckx zal het zonder Herman Vanspringel moeten stellen, de Moltenibazen hebben beslist dat Herman in Tirreno-Adriatico zal starten.
Zullen wel van de partij zijn: Jos Spruyt; Roger Swerts; Frans Mintjens; Joseph Bruyère; Jos Deschoenmaecker,Jos Huysmans en Georges Vanconingsloo
Door een parcourswijziging moest de Madonna del Ghisallo niet beklommen worden en vervangen door de klim Mont des Mules deze ligt kort bij het einde. Bij het vertek in Genua was het zonnig maar koud. Van bij de start was er een ontsnapping van 6 Italianen en de Spanjaard Luis Ocana op de Capo Berta na 120km werden zij opnieuw bijgehaald. De beslissing viel op 8km van het einde toen Claudio Michelotto een aanval plaatste en het gezelschap kreeg van Gerard Vianen en José Catiau even later sloten door een link maneuver (reden een verboden richting in)op een groot kruispunt ook Gilbert Bellone; Michel Perin en Francis Ducreux aan. In de spurt haalde Gérard Vianen het voor zijn ploegmaat Michel Perin en de Italiaan Claudio Michelotto, 4e werd José Catiau; 5e Francis Ducreux; 6e Gilbert Bellone.
In de Trofeo Munecas Famosa zijn het weer de Nederlanders die juichen nu is het Mat Gerrits die de 2e rit Onil-Alicante-Alcoy-Onil wint, hij legde de 180km af in 5.1832, Mat Gerrits is tevens eindoverwinnaar van deze 2daagse rittenwedstrijd en gaat in de toptien 9 Spanjaarden vooraf.
. Vandaag is ook de Ronde van Limburg te Sint Truiden afgelast de Omloop van beide Vlaanderen is wel kunnen doorgaan,mits een kleine wijziging. De Kluisberg werd niet aangedaan omdat de afdaling er te gevaarlijk bij lag. De eerste aanvaller van de dag was Michel Coulon die begon met 1 voorsprong aan de Zwarte Berg maar werd rond de 70e km ingehaald. Een volgende aanval kwam er van Georges Pintens en Marc Devos deze laatste moest te Deerlijk afhaken. Even later kwamen Willy Vanneste; Marc Lievens; Jos Abelshausen; Peter Head; Englebert Opdebeeck; Willy Vanden Eynde en Roger Kindt bij Pintens en hadden te Tiegem 135 voorsprong. Het was Georges Pintens die maar bleef aanvallen en op 20km van de meet was hij nu op pad met Willy Vanneste en Jos Abelshausen achteraan begonnen de groten zich te roeren en wisten op 10km van de streep, Roger De Vlaeminck; Eric Leman; Frans Verbeeck; Roger Rosiers en Barry Hoban de aansluiting te bewerken,Jean-Pierre Monseré had moeten afhaken en had 20 achterstand. Net als verleden jaar toen men met de snelle Daniel Van Ryckeghem naar de meet ging liet nu ook Eric Leman, Roger De Vlaeminck een lichte voorsprong nemen, en won op 2 de spurt van de achtervolgers,3.Frans Verbeeck; 4.Noël Vanclooster, 5.Roger Rosiers; 6.Barry Hoban (Gbr); 7.Willy Vanneste; 8.Georges Pintens; 9.Jos Abelshausen op 10 en 10e Jempi Monseré op 45. De spurt van het peloton voor de 11e plaats werd gewonnen door Daniel Van Ryckeghem op 115. Englebert Opdebeeck werd 21e.
De openingswedstrijd voor liefhebbers Gent-Staden over een afstand van 115km werd gewonnen door Michel Pollentier in een tijd van 2.52 hij versloeg in deze volgorde Roger Verschaeve; Johny Soenens; José Vanackere en Freddy Maertens, André Peirsman won op 30 de spurt voor de 6e plaats voor, Romain Maes; Luc DHondt; Hervé Vermeeren en Robert De Guchtenaere.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
