|
Met deze vrieskou is het echt geen overbodige luxe om je hond een jasje aan te trekken. Meer zelfs, voor de kleinere rassen is het echt noodzakelijk. 'De meeste van onze honden zijn verwend door de centrale verwarming', zegt dierendokter Rob Lückerath. 'Daardoor krijgen ze geen wintervacht meer.'
Normaal gezien hebben de meeste honden genoeg aan hun pels om de vrieskou door te komen. 'Een hond heeft een vetlaag met twee soorten haren', zegt Rob Lückerath. 'Daartussen zit een luchtlaag. Hoe kouder het wordt, hoe meer de haren van de ondervacht rechtop gaan staan, net zoals bij ons eigenlijk wanneer we kippenvel krijgen. Doordat de onderharen rechtkomen, krijgen de honden een goede isolatie, een beetje als een dikke bontmantel die hen tegen de kou beschermt. Lange bovenharen staan dus niet altijd gelijk met een dikke vacht.'
Maar omdat heel veel honden de warmte van de haard en de centrale verwarming gewend zijn, gaan ze tijdens de winter verharen en verliezen ze hun extra jas. 'De dieren zijn niet meer aangepast aan de kou, dus moeten we ze een handje helpen', zegt Rob Lückerath. 'Een extra mantel is zeker nodig wanneer je de hond uitlaat. Hoe kleiner de hond, hoe groter de noodzaak aan een manteltje. Het kan al een beetje helpen door eens een trimbeurt over te slaan, dan bouwen ze toch een beetje een isolatielaagje op.'
Bepaalde hondenrassen voelen zich dezer dagen dan weer helemaal in hun sas. 'Je moet goed kijken naar de origine van het ras', gaat de dierendokter verder. 'Een husky of een newfoundlander bijvoorbeeld voelt zich nu op zijn best, voor deze rassen is het de rest van het jaar eigenlijk net iets te warm.'
Honden zijn dol op sneeuw. 'Geen leuker spel voor een hond dan met zijn neus op de grond zich een weg banen door de sneeuw', zegt Rob Lückerath. 'Happen naar de sneeuw, deelnemen aan een sneeuwgevecht, allemaal leuk en fijn, maar je moet toch heel erg opletten. Als een hond sneeuwballen gaat eten, krijgt hij ijskoud water binnen en al snel valt dat als een baksteen op zijn maag. Het darmstelsel raakt ontregeld en er volgt diarree.' In plaats van echt met sneeuwballen te spelen is het dus beter om een rubberen bal mee naar buiten te nemen. Dan kan je dier nog altijd ravotten in de sneeuw, maar slikt hij toch minder van het koude spul in.
Als je buiten bent geweest, is het nodig om nadien je hond goed af te drogen en te controleren of er niets bevroren is. De kussentjes van de poten, maar evengoed de penis of de teelballen kunnen bevriezen tijdens een lange winterwandeling. 'Ontdooi die dan heel langzaam met een beetje lauw water', raadt Rob Lückerath aan. 'Zo'n bevriezing is heel pijnlijk, vergelijkbaar met een verbranding.'
En dan nog dit: let heel goed op voor antivriesproducten. Honden zijn er dol op en gaan eraan likken, maar het spul is erg giftig. Zorg dus dat het altijd buiten hondenbereik staat.
Renilde Bleys
**********
|
