Een Mini-Ritje Nu is het al ver gekomen: een fietstochtje van 49.5 km wordt geklasseerd onder de mini's. Dat komt ervan als ge er meestal 70 tot 80 of soms zelfs tot 135 kilometers doet. Maar het moet al eens kunnen, zeker als ge door omstandigheden de hele namiddag echt niet veel goesting had om te gaan fietsen. Eerst en vooral het weer natuurlijk. Ik had geen zin om veel vroeger te vertrekken zoals meestal vermits het er buiten maar grijs en donker uitzag. En bovendien was er nog de Giro op TV en die kwamen pas rond kwart voor zes binnen. Dus dan maar rond zes uur vertrokken en tegen acht uur terug thuis om nog wat te eten. Ik ben dan ook thuisgekomen met een tamelijk onbevredigd gevoel: weinig kilometers en bovendien niet echt aangenaam weer wegens nogal fris. Maar volgende zaterdag beter, met de Route des Collines, en hopelijk deze keer zonder regen en storm. Afstand = 49,5 km, Tijd = 1u54', Gem = 27,4 km/u, HR = 122/151, Kcal = 1080.
Concordia - Bornem Een rit die we ieder jaar proberen te rijden, maar wat niet elk jaar gelukt is door de weersomstandigheden. En dit jaar zou het weer kantje/boord worden met droog in de voormiddag en regen 's namiddags. Maar met die weermannen weet ge maar nooit, dus toch maar regenkledij weggestopt. En het was in de voormiddag droog met relatief weinig wind, dus dat zat wel al snor. De rit zelf liep over voor ons nieuwe wegen wat toch wel leuk was, maar uiteindelijk was de hele rit minder zwaar dan vorige jaren. Geen Tuitenberg en ook niet de mooie klim van Gooik, en dat maakt het geheel achteraf bekeken minder mooi dan verwacht. En zoals voorspeld begon het dan toch te regenen rond twaalf uur : niet veel maar toch net genoeg om iedereen naar de regenvestjes te laten grijpen. Dat belooft als ge nog 40 kilometers in het nat moet rijden. Maar gelukkig heeft het niet lang geduurd, want reeds naar een twintigtal minuten konden de vestjes terug uit en kwam nadien zowaar de zon terug te voorschijn. Dus eind goed, al goed. Afstand = 106 km, Tijd = 5u28', Gem = 26,5 km/u, HR = 121/164, Kcal = 2971.
Omleiding en Rij-examen Vandaag de Rally van KlavertjeVier in Hamme. Vol goede moed vertrokken en via het viaduct over de Durme richting start van de Rally. Maar dan begon de miserie : omleiding voor fietsers. Geen probleem, ware het niet dat we een volgauto meehebben, en daar doet ge niet mee wat ge wilt. We reden ons dan ook hopeloos vast in al die éénrichtingsstraten en in al de afgesloten straten die richting Noordstraat liepen. Gelukkig was er plaats genoeg om te draaien met de auto en aanhangsel en dus terug van waar we kwamen, namelijk de brug over de Durme. Dan maar via de Biesestraat rondgereden en de auto in het begin van de Noordstraat laten omdraaien, om weer geen verrassingen te krijgen als we de straat misschien weer niet uitkonden langs de N41. Maar toen kwam pas de grootste verrassing : er was helemaal geen Rally van Klavertje Vier vandaag. Wat nu gezongen ? Gewoon een eigen ritje improviseren langs Kastel, Moerzeke, Grimbergen, Waasmunster, Sinaai en zo terug naar huis. En alles ging goed tot we in Kastel vastreden tegen de dijk. Gewoon het straatje rechts gemist en dus moest de volgwagen weer draaien, gelukkig op een ruime plaats. Ingrid heeft hier haar rij-examen met glans doorstaan. Verder niets noemenswaardig te malden behalve dat we moesten afrekenen met een zeer strakke tot stormachtige wind. Maar daar hebt ge maar de helft van de rit last van, want er is steeds de helft meewind en dan haalt ge zonder echt te trappen toch gemakkelijk 35 km/u. Dat is dan ook meegenomen. Afstand = 75 km, Tijd = 2u59', Gem = 27,1 km/u, HR = 135/158, Kcal = 2006.
Ritme van de regen (Rob De Nijs) Zachtjes tikt de regen op m'n zolderraam, 't ritme van de eenzaamheid ...... En ik had die regen beter laten tikken, maar ja als er om zes uur maar een paar miezerige druppeltjes vallen dan gaat het nog. En dus maar vertrokken, een beetje tegen de principes in, maar goede voornemens zijn er ook om niet altijd te worden nageleefd, dus... In het begin ging het nog goed, slechts wat flauw gemiezer, maar eens we richting Meerdonk trokken gingen de hemelsluizen toch wel goed open. En als ge dan toch zo ver zit, kunt ge maar beter de knop omdraaien, verstand op nul en trappen maar. En zo kwam ik dan thuis als een verzopen kip. Lang geleden dat we nog zoiets hadden meegemaakt, maar we hebben wel om regen gesmeekt de laatste weken. En nu die er is moeten we er ook al niet direct over beginnen zagen. Het werd wel een beetje een ingekort ritje, maar beter als niets te doen. Afstand = 48 km, Tijd = 1u45', Gem = 27,8 km/u, HR = 129/159, Kcal = 1106.
Vandaag de rally in Vrasene. Eigenlijk kwam dat in grote lijnen overeen met onze poldertoer tot aan de monumentjes, maar dan in omgekeerde richting. Maar buiten een beetje killig in de vroege ochtend, kwam de zon al snel te voorschijn en kregen we een aangename temperatuur om te fietsen. Het beste kwam achteraf met drie verjaardagen die moesten gevierd worden. Proficiat nogmaals aan Daniel, Gerard en Urbain. Een vruchtbare periode deze tijd van het jaar. Afstand = 75 km, Tijd = 2u35', Gem = 28,3 km/u, HR = 128/158, Kcal = 1597.
De Griete Vandaag stond een van de betere ritten op het programma, namelijk naar de Griete. Een rit zonder veel bochtenwerk en met een serieus lang snel gedeelte. Lange tijd vroeg ik mij onderweg af wat ik zou doen: meerijden in het snel gedeelte of niet. Ik heb dan op het laatste toch maar beslist van mee te gaan met de snelle mannen, maar toch met het vaste voornemen om op het einde niet mee te spurten met de snelsten. En daar heb ik mij dan ook aan gehouden. Onderweg was het geen groot probleem om te volgen, vermits de wind ideaal zat om in de wielen te blijven. Een leuk testje om nog eens wat dieper te gaan, alhoewel zo diep als in de Omloop van Vlaanderen was er niet bij. Maar daar hadden we geen keus want het was erop rijden of afstappen en te voet verder naar boven. En dat laatste was geen optie. Afstand = 84 km, Tijd = 3u07', Gem = 28,4 km/u, HR = 130/170, Kcal = 1996.
Een halve rustdag Vandaag niet echt veel zin, na de toch wel redelijk zware inspanning van gisteren in de Vlaamse Ardennen. Een mens is dat niet zo gewoon en op onze leeftijd kruipt dat toch niet in de kouwe kleren. Al moet ik zeggen dat ik er geen stijve spieren aan overgehouden heb. Alles lijkt redelijk goed verteerd. Dan vanavond maar eens rustig meepeddelen om de spiertjes los te gooien, en zeker niet te vroeg vertrekken want er staat weeral een stevige Oostenwind. En als ik dan zoals de voorbije weken reeds anderhalf uur op voorhand vertrek, moet ik wel tegen die wind opboksen en dat zie ik nu effen niet goed zitten. Gelukkig is er de Ronde van Romandië op TV en komen die iets later aan zodat ik eigenlijk pas tegen zes uur vertrokken ben. En al onmiddelijk voelt ge dan wel dat er gisteren toch iets extra gebeurd is. De spieren zijn gisterenavond niet gemasseerd zoals dat met de grote jongens wel het geval is, en dus moet ik ze maar zelf lostrappen. En bovendien had om halfzeven blijkbaar niemand veel zin om op kop te vertrekken zodat ik dan toch maar mee vooraan vertrokken ben voor zo een 25 kilometers. Maar dan was mijn goesting wel over en was het de beurt aan anderen en beteren, en kon ik dan mijn eerder gemaakte intentie waarmaken, namelijk rustig meepeddelen.. Afstand = 57 km, Tijd = 2u09', Gem = 27,2 km/u, HR = 126/163, Kcal = 1281.
Omloop van Vlaanderen Vandaag onze eerste klassieker als lid van de VWB, namelijk een soort Ronde van Vlaanderen. Wel met de meeste beklimmingen die ook in de echte Ronde voorkomen, maar gelukkig voor mij werden de meeste en langste en moeilijkste kasseistroken hieruit weggelaten. We kregen enkel een kort stukje van de Paddestraat en ook een klein stukje van de Haaghoek. Maar er waren al kasseien genoeg tijdens de beklimmingen van de Oude Kwaremont, de Patersberg, de Taaienberg, de Eikenberg, de Muur en de Bosberg. Gelukkig lagen de overige klimmen in asfalt, zoals Kapellenberg, Varentberg, Leberg, Berendries en Elverenberg, wat het omhoogrijden toch wel iets gemakkelijker maakt. Maar het was al zwaar genoeg, vooral het tweede deel, waar alle beklimmingen zeer kort op elkaar volgden en het allerlaatste stuk terug naar Denderleeuw dan ook nog met een strakke wind op kop. Gelukkig voor onze groep is alles perfect verlopen, zonder ongelukken of lekke banden. En dus kon iedereen fier maar gelukkig terug naar huis. Afstand = 135 km, Tijd = 6u16', Gem = 24,7 km/u, HR = 140/183, Kcal = 4204. Verder hebben we alles samen ook nog 1420 hoogtemeters overwonnen. Een mens moet dat toch eens meegemaakt hebben in zijn leven.
Nog eens een goeie ouwerwetse rit naar den Beton. Met natuurlijk een snel gedeelte van ongeveer 14 km. Maar hierbij ben ik bewust bij de achterblijvers gebleven om daar met enkelen rond te draaien en zo iedereen op sleeptouw te nemen, en dat is vrij aardig gelukt, want tot op ongeveer 1,5 km van het einde was iedereen nog gevolgd. Voor mijzelf was dat ook een best aardige, gecontroleerde inspanning. En dit alles in het vooruitzicht van de grote rit volgende dinsdag 1 Mei. Afstand = 83 km, Tijd = 3u01', Gem = 28,9 km/u, HR = 123/164, Kcal = 1748.
Vandaag een ingekorte rit gereden wegens receptie-verplichtingen. Gewoon de helft van de rit meegevolgd tot rond het Groot Eiland, en daarna afgeslagen richting Koewacht en zo terug via Vrasene naar huis. Afstand = 69 km, Tijd = 2u32', Gem = 27,6 km/u, HR = 141/162, Kcal = 1839.
De Waalse Pijl Vandaag reeds de voorlaatste van de voorjaarsklassiekers. En niet mijn favoriet, wegens voor mij over nogal onbekend terrein. Enkel op twee van de laatste hellingen heb ik al eens gestaan om een interclubwedstrijd voor liefhebbers (nu elite zonder contract) te volgen, maar verder niets. Enkel die fameuze Muur van Hoei kan mij daar wel boeien. Een stevige kuitenbijter met stukken tot 20%, waar ge die doorwinterde profs ook maar naar boven ziet kruipen. Wat moet dat dan wel niet geven als wij die zouden willen beklimmen ? Snelheden van rond de 8 km/u of zoiets? Wij zullen ons dan vanavond maar op onze kuitenbijters concentreren, namelijk de hellingen van Tielrode. Stelt natuurlijk niets voor, maar in een vlak landschap als het Land van Waas, zijn we al blij als we eens een viaduct of een Kerkstraat in Tielrode kunnen opvlammen. Wat zijn we toch weeral rap tevreden, en kunnen we de hartslag eens snel de hoogte injagen. Afstand = 91 km, Gem = 26,6 km/u, Tijd = 3u31', HR = 128/175, Kcal = 2204.
De Amstel Gold Race Deze morgen polderrit nr 2. Er werd door iemand gevraagd welke rit dat dan wel mocht zijn en daar kwam prompt het volgende antwoord op : "dat is de rit die volgt op polderrit nr 1". Voila dat weten we dan ook weeral. De rit liep langs Kieldrecht, Zandberg, rond het Groot Eiland en via Koewacht, Stekene terug naar huis. Vanddag was de temperatuur toch al enkele graden hoger dan gisteren, maar echt warm was het toch nog niet. Dat mochten enkele dapperen, die met zomertrui en korte mouwen aan het vertrek verschenen, snel ondervinden. Maar zolang het droog blijft en de zon schijnt, hoort ge ons niet klagen. Afstand = 77 km, Tijd = 2u55', gem = 27,8 km/u, HR = 125/161, Kcal = 1730. Alleen een beetje spijtig dat het 's namiddags wel echt goed weer werd en dat dan ook nog de Amstel Gold Race werd gereden en uitgezonden. Maar zoals het een echt wielerliefhebber past, toch gekeken en geprobeerd om een gedeelte van het parcours te herkennen dat wij zelf in juni met onze rit in de Voerstreek gaan rijden. Dit jaar heb ik niet zo veel herkend, omdat er regelmatig geswitched werd met de beelden en ge dan ook geen goed gedacht meer krijgt waar de renners zich nu juist bevinden. Maar ja we keken voor de koers en dat werd op het einde toch wel weer spannend, met al de kopmannen in kopgroep. Spijtig voor Boogerd dat die weer eens op pad was met allemaal snelle mannen waar hij het in de spurt toch weer tegen moet afleggen. Dit was zijn laatste Amstel Gold Race. Ik herinner mij nog die jonge renner, nen Hollander met zijn speciaal gebit, die we destijds bij de liefhebbers in Herstal de ganse koers zagen kaportijden. Hij ging daar met bijna alle premies lopen want hij reed dan ook driekwart van de koers alleen aan de leiding, en dat in een koers van 24 ronden van +/- 5 km waarvan de helft bergop en de helft bergaf. Staffe toeren waren dat. Tot we die gast dan enkele jaren later terugzagen in het profpeloton, dan wisten we meteen dat die wel een beetje bergop kon rijden. Boogie we zullen je missen volgend jaar.
De Antwerpse Kempen Vandaag stond onze eerste echt grote rit geprogrammeerd, met vertrek in Viersel en dan dwars door de Antwerpse Kempen tot in de Belgische enclave in Nederland, nl Baarle-Hertog. Het was wel echt koud 's morgens bij de start aan de kerk in Viersel, slechts 6 graden. En zoals de meesten heb ik het de hele voormiddag niet echt warm meer gekregen. We hadden wel het geluk dat het een zonnige dag was, waardoor in de namiddag de temperatuur toch wel kon stijgen tot 16 à 17 graden. Nog niet echt geweldig als ge de vorige dagen en weken regelmatig tot boven de 20 graden ging, maar voor de tijd van het jaar mogen we niet klagen. De rit was helemaal anders dan we normaal gewend zijn bij ons in de polders. Voor mij was niet alles nieuw, want op verschillende plaatsen kwamen we de bordjes tegen van de Achtzalighedenroute die we al enkele keren gereden hadden, maar het overgrote deel van het parcours was toch nog wel onbekend terrein. Dus alles amen een meevaller en het drankje achteraf op het terras in het zonnetje heeft dan toch nog wat van de ochtendkoude gecompenseerd. a) afstand = 62 km, tijd = 2u21', gem = 26,9 km/u, HR = 112/140, Kcal = 1155 b) afstand = 78 km, tijd = 2u59', gem = 27,1 km/u, HR = 114/148, Kcal = 1488 Totaal = 140 km en Kcal = 2643.
De Trein Ook naar de Scheldeprijs in Schoten gekeken ? Ik zit met een vraag, namelijk: "waar zijn de treintjes van weleer gebleven ?" Het is me reeds meerdere malen opgevallen dit seizoen, maar een treintje zoals in de goede oude tijd van Mario Cipollini of de vorige jaren nog van Alessandro Pettachi, dat ziet ge nu niet meer. Of kunnen ze het niet meer? Vroeger zetten die mannen zich aan de kop van de hele meute met zo een vijf- of zestal, en dat op vier of vijf kilometers van de finish. En de voorlaatste man van dat treintje kwam slechts van de kop op ongeveer 150 meter van de aankomst. Dan was het aan de kopman om die laatste hectometers aan volle snelheid te nemen. Bijna onmogelijk om daar nog overheen te komen. Dan moest ge al een echte sprinter zijn zoals het type Robbie Mc Ewen, en dan ook nog het juiste wiel hebben, om daar nog voorbij te komen. Maar nu beginnen ze al aan de kop te sleuren op 8 km van de meet en dat met slechts 2 of 3 man, met als gevolg dat er de laatste 2 kilometers niemand meer overblijft en de snelheid dan ook daalt. Dan is het voor de anderen natuurlijk veel gemakkelijker om uit de luwte te komen en heel het mechanisme te ontregelen. En dan moet de kopman het maar zelf zien op te lossen. Dus sportbestuurders van een sprinter: leer uw mannen in de volgende winter hoe ze een treintje moeten opzetten, en ook hoe ze het dan daarna perfect moeten uitvoeren. Voila, de beste stuurlui staan weeral eens aan de wal of aan den toog. Daarom na de koers zelf nog maar eens gaan rijden, en dat op een rustig tempo, of ook nog basis duurtraining genoemd. Afstand = 75 km, Gem = 27,1 km/u, Tijd = 2u55', HR = 126/154, Kcal = 1733
De Bloesemroute Vandaag een uitgelezen dag om de bloesems in Haspengouw te gaan bekijken. Temperatuur tot 28 graden, geen wolkje aan de lucht en een zacht briesje. Dit laatste was welgekomen om af en toe eens een frisser gevoel te krijgen. We vertrokken in Borgloon voor de fietslus van ongeveer 53 km tot Sint-Truiden en terug. Onderweg passeerden we dorpjes met liefelijke namen zoals: Broekom, Veulen, Mettekoven, Helshoven, Melveren, Zepperen, Hoepertingen en Kuttekoven. Al die namen komen niet in het dagelijkse nieuws voor en zijn waarschijnlijk ook voor de meesten uit onze streek dan ook onbekend. Onderweg prachtige vergezichten met al die witte bloesems in het landschap. Toch wel echt de moeite om eens te doen. En deze keer was het nog mooier dan een vijftal jaren geleden. Nu hadden we het geluk dat al die hoogstammen met kersen en krieken nog in volle bloei stonden. De appelen komen iets later, maar staan dan ook bijna allemaal op laagstam wat toch een minder fenomenaal gezicht geeft. Als al deze miljoenen bloemetjes nu ook nog allemaal vruchten worden, dan vraag ik mij af waar die allemaal naartoe gaan. Waarschijnlijk naar het buitenland. Het is alleen te hopen dat men weer eens niet de prijzen kunstmatig gaat hoog houden en hiervoor tonnen en tonnen fruit op het stort gaat kieperen. Maar de commerce moet blijven draaien, dus .... We hebben ons toch reeds voorgenomen om later op het jaar deze rit nog eens te gaan doen, maar dan wel als al deze bomen afgeladen vol met fruit hangen. Dat moet ook een mooi uitzicht geven. Alleen zal het dan wel moeilijk worden om niet stiekem een appeltje te plukken. De kwajongen in ons komt weeral eens boven. Maar ja, op één appeltje meer of minder zal het wel niet aankomen zeker? Er zullen er daar genoeg hangen.
Nog altijd zomer in de lente. Prachtig fietsweertje en dus weer de polders in voor een ritje rond het Groot Eiland. Maar dat hadden ze precies verlegd, want door een kleine missing kwamen we op enkele nieuwe wegen terecht. Het is eens iets anders. En als ze dan ook nog enkele kruispunten doorknippen staan we daar rond te draaien als mieren waarvan ze de nest eens goed door elkaar hebben geschud. Maar eind goed al goed, want we hebben het normale parcours verder toch kunnen volgen. En dus weer een snel gedeelte, maar deze keer zonder mij. Ik had mij voorgenomen om achteraan bij diegenen te blijven die normaal nooit meedoen aan die koersjes, en daar dan een degelijk tempo te onderhouden. Maar zoals meestal zijn de goede voornemens er om achteraf geen rekening mee te houden. En in plaats van met enkelen gewoon rond te rijden, werd de snelheid toch weer opgevoerd en kwamen we met een vijftal achter de snelsten, maar zonder diegenen waar we eerst wilden bijblijven. Volgende keer beter zeker ? Afstand = 74 km, Gem = 28,7 km/u, Tijd = 2u38', HR = 119/160, Kcal = 1590
De Griete Vandaag rijden we naar de Griete, niet een of andere griet, maar wel het gehuchtje langs de dijk tegen Terneuzen. Mooi en warm weer en ook een mooi en redelijk lang snel gedeelte. Dus toch maar meerijden met de grote hoop en ons weer eventjes echte coureurs wanen. Maar toch niet verder gesprongen dan de stok lang was, want ik had op dat ogenblik al zo een 35 km op kop gereden, met de wind schuin in het nadeel. Slechts enkele malen mee rondgedraaid op kop, maar verder liet ik mij dan ook gewoon meedrijven met de eersten. Het is eens iets anders om alles vanop de eerste rij te kunnen zien en gadeslaan. En dan ziet ge ook goed wie de laatste honderden meters verkeerd inschat en reeds van veel te ver denkt dat de meet slechts enkele tientallen meter verder ligt. Een beetje zoals Leif Hoste vorige week. Wie te vroeg begint, en dan zeker met die lichte helling op het einde, komt bedrogen uit. Maar men is nooit te oud om te leren, alhoewel ...??? Afstand = 87 km, Gem = 28,3 km/u, Tijd = 3u17', HR = 137/176, Kcal = 2255.
CHAOS, CHAOS, CHAOS De grote wielerwedstrijden volgen elkaar nu in razendsnel tempo op. Dus vol goede moed beginnen kijken naar Gent-Welvelgem, maar wat was me dat allemaal daar in de afzink van de Kemmelberg. Eén grote chaos. Er zijn altijd wel valpartijen in wielerwedstrijden, maar wat ze ons daar voorgeschoteld hebben grenst aan het ongelofelijke. Wie de Kemmelberg een beetje kent en ook al eens gedaan heeft, weet dat ge daar enkel met het verstand op nul en met de billen dichtgeknepen naar beneden kunt komen en een schietgebedje prevelen als ge heelhuids het asfaltgedeelte bereikt. Voor diegenen die hem niet kennen, maar wel de Muur van Geraardsbergen of de Patersberg al eens gedaan hebben kan ik enkel het volgende hierover zeggen: Rij de Muur of de Patersberg aan volle snelheid naar beneden, maar doe er daar dan nog 3% hellingsgraad bij. Inderdaad 23% naar beneden op slechte kasseien. Ook al is het verdomd moeilijk, maar ik zou hem toch liever omhoog rijden dan naar beneden. Na de wedstrijd snel in mijn koerskledij gesprongen en zelf wat kilometers gaan afmalen, kwestie van aan iets anders te denken. Afstand = 86 km, Gem = 27,6 km/u, Tijd = 3u06', HR = 128/157, Kcal = 1927
Een Polderrit Vandaag met het mooie weer was het uitgelezen moment om nog een extra ritje te doen, samen met Gerard. En waar kunt ge met zo een weer beter naartoe rijden dan naar de polder? Geen last van verkeer en volop in de zon fietsen, maar dat was zonder de windmolekens van Perkpolder gerekend, want die bliezen precies van aan de oude overzet tot in Doel recht in het gezicht. En nog geen klein beetje ook, dat viel echt tegen. En ik voelde al direct dat het niet echt snor zat met de form. Dus werd het een namiddagje afzien in plaats van te genieten. Maar misschien helpt het voor later, we zullen maar optimist blijven. Afstand = 88 km, Gem = 27,9 km/u, Tijd = 3u18', HR = 138/157, Kcal = 2243.
De Ronde van Vlaanderen Vandaag staat alles in het teken van onze enige echte Ronde van Vlaanderen. Maar toch eerst nog zelf wat kilometers afmalen op de fiets om al een beetje in de juiste stemming te komen. Een gewone clubrit met een klein extra lusje door de Karnemelkpolder en dan zo verder langs Moerbeke, Eksaarde, Sinaai terug naar huis. Afstand = 72 km, Gem = 27,9 km/u, Tijd = 2u40', HR = 127/156, Kcal = 1633 En dan het echte werk voor onze dwangarbeiders van de weg. Door de puike weersomstandigheden vreesde ik wel dat alles lang ging gesloten blijven. Want het ontbreken van wind (en eventueel ook regen) maakte het geheel toch minder moeilijk. Dus geen echt Ronde van Vlaanderen weer. Maar ondanks alles gingen er toch geweldig veel tegen de vlakte. Er wordt wel elk jaar gevallen, maar nu was het toch wel heel veel en ook een paar keer met heel veel tegelijk. De verzorgers hebben weer de handen vol om alle schaafwonden te verzorgen. Ik moet zeggen dat ik het ook een paar keer precies zelf voelde als ze daar weer eens tegen de grond gingen. Alhoewel ik het niemand toewens, maar toch liever zij dan ik. Zij zijn het trouwens meer gewoon dan wij, en zij zijn hierdoor ook veel meer gehard. Kijk maar eens naar Paolini : op een bepaald ogenblik lag die er ook tussen en hij bleef dan ook nog lang zitten, zodat ik dacht dat het compleet over was voor hem. Maar die gast kruipt dan toch weer op de fiets, komt terug in het pak en eindigt dan nog derde ook. Een verrijzenis op Pasen. Maar dan niet voor Leif Hoste, want reeds voor de derde keer tweede eindigen in deze koers, ge zou van minder eens goed vloeken. En dan is het altijd gemakkelijk praten achteraf aan de toog of langs de kant van de weg (waar meestal de beste stuurlui staan). En inderdaad, als hij twintig meter later begint te spurten, wint hij op zijn één been, maar hij begon nu toevallig iets vroeger met het gekende resultaat. Hoe dikwijls hebben we nadien niet reeds de perfecte analyse gemaakt, maar een juiste pronostiek invullen vooraf is dan toch nog iets moeilijker. En dat maakt het juist spannend om volgen. En nu op naar volgende week Parijs-Roubaix, met als tussendoortje nog Gent-Wevelgem. Laat ons hopen met evenveel spanning maar met iets minder valpartijen, maar dat laatste is bijna onvermijdelijk.
