Zoals gewoonlijk gaan we in het weekend van de Voerstreek op afzondering voor de grote rit. Alhoewel renners op afzondering meestal speciale voeding voorgeschoteld krijgen met veel koolhydraten. Bij ons is dat wel een ietsje anders. Wij zijn tenslotte maar toeristen en gaan dan ook samen met het vrouwtje nog wat kilometertjes bollen. Een tochtje uitgestippeld over het knooppuntennetwerk van Limburg, langs mooie rustige boswegen. Dat zijn weeral wat kalorietjes die we kwijt zijn op voorhand. Want op weekend zijn is ook wat verlof hebben, en dus ook een beetje profiteren van lekker eten en drinken. Niet ideaal, maar het moet kunnen vind ik. De boog kan niet altijd gespannen staan. En dus hebben we in de namiddag, op een rustig tempo, toch nog 39 kilometer afgehaspeld. En gelukkig zijn we ook gespaard gebleven van veel regen. Slechts 1 keer moesten we een veilig en droog onderkomen zoeken gedurende een kwartier. Maar verder bleef het droog en was de temperatuur zelfs nog zeer aangenaam, tot 22 graden. Wat zal het morgen geven, want er wordt niet veel goeds voorspeld. Wel veel hevige buien en zelfs onweer. We zijn dat wel al een beetje gewoon als we naar de Voerstreek trekken, want tot nu toe hebben we het nog maar eenmaal droog gehouden, namelijk vorig jaar.
Vandaag staat geprogrammeerd als de laatste klimtraining vooraleer naar de Voerstreek te trekken. Met andere woorden, we trekken naar Tielrode om daar de "bergen" rond de Schelde- en Durmevallei plat te rijden. Voila dat zijn grote woorden voor kleine daden, want wat stelt zo een bultje hier in onze streek voor als ge dat gaat vergelijken met wat ons te wachten staat in de Voerstreek. En zelfs dat is nog maar klein bier, vergeleken met de Alpen of de Mont Ventoux. Maar een kinderhand is gauw gevuld en wij zijn dus snel tevreden. Alles samen werd het een gewoon, normaal, ordinair woensdagavondtochtje. Afstand = 59km, Tijd = 2u19', Gem = 27,3 km/u, HR = 120/162, Kcal = 1201, HM = 110 m.
Na het débacle van gisteren, zag het er deze morgen wel weer terug beter uit. En het bleef ook zo de hele voormiddag, gelukkig maar. Nu konden we toch weer eens een beetje meer kilometers bollen. Want om die rally in Kallo te gaan rijden met ge er wel eerst naar toe en daarna nog eens terug naar huis. Zo tikt de teller wel wat aan. Het werd een rustig ritje met weinig nieuwigheden voor ons. Enkel die lange rechte weg, richting Prosperdorp, was eens iets anders. Afstand = 95 km, Tijd = 3u44', Gem = 27,3 km/u, HR = 118/143, Kcal = 1769.
Raindrops are falling on my head Het zag er deze morgen nog veelbelovend uit. Het weer bedoel ik dan, want zelf voelde ik mij precies toch wel wat ouder geworden sinds gisteren. Zou het dan toch dat magische getal 60 zijn dat er voor iets tussen zit ? Of zijn er nog andere oorzaken ? Niets van aantrekken, stoer doen en vertrekken zoals gewoonlijk. Maar dat was wel eventjes zonder de weergoden gerekend. Reeds na twee kilometer moesten we holder-de-bolder gaan schuilen voor een echte hevige plensbui. Gelukkig duurde die maar een vijftal minuutjes, maar de banen waren wel kleddernat. Daarna verder naar Temse en vertrokken richting Beveren waar we weer geluk hadden. Opnieuw een ferm onweer op onze nek maar weer konden we ons gaan verschuilen in een open gebouw, dat gelukkig een paar planken op het dak had liggen. Hierdoor stonden we toch weer enigzins droog voor een tiental minuten. Daarna zag het er helemaal niet goed meer uit, en de goesting om nog veel verder de polder in te rijden was ver te zoeken. Toen we dan in Vrasene aan de Expresweg kwamen was de verleiding te groot om richting thuis te rijden. Proficiat aan de vier overblijvers om toch nog verder de weergoden te trotseren. Afstand = 41 km, Tijd = 1u55', Gem = 25,4 km/u, HR = 125/150, Kcal = 977.
Vandaag toegetreden tot de orde der ouderen, senioren, gepensioneerden, of hoe men dat ook maar wil noemen. De dag was goed gevuld, (waarvoor dank aan Linda en de buren) met eten, drinken en alles was niet zo goed is voor een fietser. Maar we zullen er maar niet te veel aan denken en dan zien we morgen wel weer hoe we ons voelen. Meer wil ik er niet over kwijt want het is zo al erg genoeg.
Vanavond de normale woensdagavondrit. Geen specifieke opmerkingen want het was vandaag een rustige dag, gevolgd door een rustige rit. Afstand = 59 km, Tijd = 2u10', Gem = 28,0 km/u, HR = 118/142, Kcal = 1073.
De Voerstreek Het wordt zo stilaan tijd om het voorziene parcours in de Voerstreek eens te gaan verkennen. Ook al zijn bijna alle wegen daar in de streek bekend terrein, toch heb ik ook nu weer geprobeerd om er al eens iets nieuws in te steken. Deze keer vooral in het begin. En omdat hier toch wel enkele wegen nog onontgonnen terrein zijn, voor ons dan toch, is het wel eens nodig om die eens te gaan bekijken. Mocht er hier of daar een probleemgeval zijn, kunnen we dat nog altijd aanpassen. Die verkenning wordt bijna een jaarlijks terugkerend ritueel, vermits mijn buren ook wel graag eens in die streek komen. Daarom gaan we meestal elk jaar ons gevieren op pad, met hier en daar een leuke tussenstop om eens bij te tanken (de mens en niet de auto). Dan 's avonds iets gaan eten en de dag kan helemaal niet meer stuk. Toen we daar nog maar pas begonnen waren aan onze rit vanaf Herderen, viel het op dat er zoveel aarde en droge modder op de rijbaan lag. Allemaal een gevolg van de onweders op vrijdag en zaterdag. Dat moet daar niet gezellig geweest zijn. Toen we dan wat meer uitleg vroegen, kwamen we te weten dat het daar twee dagen een hel is geweest met overstromingen en blikseminslagen erbij. Gingen wij normaal gezien niet elk jaar het tweede weekend van Juni onze rit naar de Voerstreek doen ? Waarom werd dat ook weer opgeschoven ? Ha ja, voor die rit naar Scherpenheuvel en voor de verkiezingen. Dus zonder een kaars te branden hebben we veel geluk gehad want rijden ginds in de streek was op vele plaatsen bijna zo goed als onmogelijk. Hopelijk binnen twee weken meer geluk met het weer, zodat we er weer een fijn ritje van kunnen maken. En als we een weertje moesten hebben zoals wij vandaag (tot 27 graden), kan het helemaal niet meer stuk.
Verkiezingsdag Vandaag de grote dag om een nieuw parlement te gaan kiezen. Dus geen Jan Bogaert Classic vandaag omdat er enkelen in de club nog met potlood en papier moeten stemmen en hierdoor slechts tijd hebben tot 13 uur. Wij, de meer gesofistikeerden met de computer, hebben 2 uur langer de tijd. Dus dan maar onze Polderrit nr 2 gereden en goed op tijd terug thuis. Met het voornemen om niet gek te gaan doen in het snel gedeelte, maar wel om nog eens chauffeur van de bus te zijn. Aan een vaste snelheid van 34 à 35 km/u zodat iedereen, goed uit de wind, gemakkelijk kan volgen. Hierdoor werd het de tweede duurtraining in evenveel dagen. Afstand = 80 km, Tijd = 2u55', Gem = 28,8 km/u, HR = 122/158, Kcal = 1558.
Naar Scherpenheuvel Vandaag onze lange, maar ook tragere, rit over de dijken naar Scherpenheuvel. We zullen daar eens een kaarsje branden om ...... te bekomen. De wekker gezet op zes uur, maar reeds om drie minuten voor zes wakker van het neerstromende water. Alle hemelsluizen werden opengedraaid zodanig dat ik zelfs het einde van de tuin niet kon zien door het watergordijn. De goesting om te vertrekken was plotsklaps mee weggespoeld. En reeds om vijf na zes lag ik terug tussen de wol om nog een lekker uiltje te vangen. Dan maar de namiddagrit in de planning opgenomen. Maar ook hier kwam een kleine kink in de kabel want door een telefoontje in de voormiddag was ik eigenlijk verplicht om reeds ten laatste om 16.00uur terug thuis te zijn. Dat wordt dus vroeger afslaan en alleen terugkomen. Uiteindelijk werd het een degelijke duurtraining (alhoewel de duur nogal aan de korte kant was) Afstand = 67 km, Tijd = 2u37', Gem = 28,3 km/u, HR = 136/153, Kcal = 1657.
Weinig te melden Enkel en alleen dat het vandaag een heeeel kort ritje was. Meer zoiets als een beetje losrijden gedurende anderhalf uur. Door omstandigheden iets te laat kunnen vertrekken, en bovendien moest ik dan nog zorgen van heel vroeg terug thuis te zijn wegens afspraken. Kan gebeuren, zei Bredero (of toch misschien iemand anders ?) Maar een beetje rust op tijd en stond kan helemaal geen kwaad. Want zaterdag staat onze (waarschijnlijk) langste rit van het hele seizoen op het programma. Ongeveer 175 km naar Scherpenheuvel en terug, maar dan wel aan een gezapig tempootje van max 25 km/u. We zullen ons achterwerk maar een beetje ontzien vandaag. Afstand = 39 km, Tijd = 1u30', Gem = 25,7 km/u, HR = 119/138, Kcal = 771.
Vandaag is het weer de beurt aan Polderrit nr 1. Weeral zo een weinig zeggende naam. Dan maar even in het boekje loeren en zien dat we vertrekken via De Klinge en Clinge, en dan de polder in. Vandaag eens rustig meefietsen en geen snel gedeelte meedoen. Maar wel een kleine extra inspanning doen aan een matig tempo (+/- 35 km/u) de kop nemen van het laatste peloton en zo iedereen meekrijgen tot aan de finish. En dat is wonderwel gelukt. Als iedereen een kleine inspanning doet komt iedereen ook tesamen aan de eindmeet. Eigenlijk was het deze voormiddag meer een recuperatietraining, en dat is goed te zien aan de hartslag gemiddelden. Afstand = 79 km, Tijd = 2u51', Gem = 29,3 km/u, HR = 119/159, Kcal = 1408.
Polderrit nr 6. Wat was dat ook alweer ? Ha ja, naar Wachtebeke en via de Langelede zo naar de dijk langs het kanaal en verder via Westdorpe, Zuiddorpe, Axel terug naar huis. Het was al een tijdje geleden dat we deze rit nog eens gedaan hadden, maar we kennen ze al genoeg van in de winter wanneer we die bijna wekelijks rijden. En in een iets kortere versie is dat dan onze wintertoer. Een lekker weertje en niet overdreven veel wind. Dus kunnen we deze rit in zijn grote versie rijden, dan is iedereen nog op tijd terug thuis bij moeder de vrouw. Afstand = 91 km, Tijd = 3u13', Gem = 29,1 km/u, HR = 138/177, Kcal = 2143.
Monte Zoncolan Wat was me dat allemaal daar in de Giro-rit van vandaag met de beklimming van die veelbesproken en gevreesde Monte Zoncolan. Een klim van 10 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,9% en pieken van 18 tot 20 en zelfs 22%. Juist nu wij vorig weekend in Nederlands Limburg ook de Keutenberg hebben bestegen. Ook die heeft een maximum stijging van 22% maar dan wel slechts over een afstand van 100 à 200 meter. Wanneer wij als wielertoerist een helling moeten doen van max 12% krijgen we al schrik, want wij zijn dat niet gewoon hier in ons vlakke landje en in de polders. Maar zoiets gedurende 10 km spreekt toch wel tot de verbeelding. Ik had er dan ook wel ietsje meer van verwacht. Het begon goed met die aanval van Simoni, waarbij Di Luca reeds snel moest lossen, en hierdoor dacht waarschijnlijk iedereen dat het nog wel eens best spannend zou kunnen worden voor de rangschikking. Maar wij doolden want uiteindelijk werd er slechts een verschil afgeklokt van een halve minuut. Te verwaarlozen eigenlijk na zo een verschrikkelijke klim. Maar ja, als ge dan hoort met welke versnellingen die mannen (profs dan nog) naar boven rijden, dan moeten wij niet beschaamd zijn met een tripelke. Er waren er bij met een 36x28 of 36x29. Dan moet ik er met mijn 39x26 wel niet aan beginnen zeker? Alhoewel ik er misschien wel mee zou bovengeraken, maar hoe en in welke tijd speelt dan geen rol. En of ik dan nog zou kunnen spreken daarboven weet ik ook nog niet. Maar het zal er wel nooit van komen, dus zwijgen we erover. Daarna wel zelf nog wat gaan rijden, maar door een dreiging van regen wat later vertrokken en dus maar een kort ritje. En maar best ook, want het ging allesbehalve goed. Een slecht gevoel en bovendien ook nog last van maagpijn. Dus blij dat ik terug thuis was. En als ge dan nog de gegevens van de hartslagmeter bekijkt, was dat eigenlijk meer een recuperatie-training, maar dat mag ook al eens op tijd en stond. Afstand = 52 km, Tijd = 1u59', Gem = 27,3 km/u, HR = 109/142, Kcal = 830.
Regen, regen, regen. Maar dat zijn we al een beetje gewoon van de voorbije jaren. Niemand had veel zin om 's morgens reeds te vertrekken voor een geplande rit van 130 km. Dus het wijze besluit genomen om even af te wachten hoe het weer zou evolueren en dan 's middags te beslissen om eventueel om 13uur nog te vertrekken voor een ingekort ritje. Dan maar met de paraplu in de hand vertrokken voor een prettige wandeling en tegen de middag terug. Intussen was het al lang niet meer aan het regenen en begonnen de banen er droog bij te liggen. Dus snel eten, het wielerplunje aantrekken en hop met de geit. Uiteindelijk hebben we toch nog de 80 km volgemaakt, zodat we dit weekend toch aan het ronde getal van 200 km komen. Zonder veel echte hellingen maar wel nogal wat vals plat. Enkel de Adsteeg vanuit Beek heeft enige naam (650m, gem = 4,7%, max = 8%) Afstand = 81 km, Tijd = 4u38', HR = 118/158, Kcal = 1685, HM = 430m.
Limburgs Mooiste Vandaag staat onze grote en moeilijke rit voor dit weekend op het programma. De versie van Limburgs Mooiste van 2005, over een afstand van 120 km en met de meest bekende en ook meest gevreesde hellingen uit Nederlands Limburg. In totaal ongeveer 15 hellingen gedaan, maar daartussenin is het ook al niet vlak zodat we uiteindelijk kunnen stellen dat we ongeveer 60 km omhoog hebben gereden en de andere 60 km in dalende lijn hebben gedaan. Ik noem hier zo maar enkele van de meest bekende hellingen op met tussen haakjes de lengte en hun maximum stijgingspercentage: Brakkenberg (600m - 14%), Keutenberg (1700m - 22%), Gulpenerberg (900m - 15%), Loorberg (1600m - 12%), Pas van Wolfhaag (1400m - 12%), Eyserbosweg 1100m - 16%), Vrakelberg (600m - 13%) en Koulenbergsweg (500m - 13%). Geen wonder dat de beenspieren in de loop van de namiddag meer en meer pijn begonnen doen. En ook gelukkig slechts 1 lekke band in de voormiddag. Ons lunchpakket hebben we genuttigd op het hoogste punt van Nederland, namelijk op het Drielandenpunt, op een hoogte van 324 meter. Niet hoog genoeg zeker om van een hoogtestage te kunnen spreken ? Maar we hadden in de namiddag dan wel weer meer bergaf dan bergop en dat geeft de burger weeral moed. Voormiddag: Afstand = 56 km, Tijd = 3u38', HR = 131/175, Kcal = 1809, HM = 895 m. Namiddag: Afstand = 63 km, Tijd = 3u13', HR = 126/174, Kcal = 1817, HM = 700 m. Totaal: Afstand = 119 km, Kcal = 3626, HM = 1595 m.
Vandaag vertrek voor ons Pinksterweekend met de club naar Houthem tegen Valkenburg. Een lekker weertje en dus maar goed op tijd vertrokken zodat we ginds nog enkele uurtjes in de namiddag konden rondtuffen met de fiets. Gewoon eventjes naar Valkenburg gereden en in het oude stadsgedeelte wat rondgetoerd. Maar dan kwam ik plots aan de voet van de beroemde en beruchte Cauberg waar de laatste jaren de aankomst van de Amstel Gold Race getrokken wordt. En met de beelden van een zwalpende Vinokourov (enkele jaren geleden) voor ogen had ik wel zo een beetje een onaangenaam gevoel om er aan te beginnen. Bovendien in gewone kledij en zonder koersschoenen op die Look-pedalen dacht ik dat het een helse karwei ging worden om boven te geraken. Maar uiteindelijk viel die beklimming mij wel wat tegen. Enkel één steiler stukje (tot 12%) maar voor de rest was het meer een "loper" voor de ietwat geoefende wielertoerist. Dus ben ik zonder veel problemen bovengeraakt. Ook is het een vrij drukke en brede weg waardoor het niet echt aangenaam is om hier met een groep naar boven te rijden. Maar ik vond wel dat ik het eens moest doen, nu ik toch hier in Valkenburg stond.
Bijna een hele dag rondgedoold in de groententuin om alles zo een beetje proper te krijgen voor het weekend, en daarna ook nog het gras afgereden. Uiteindelijk in de namiddag toch nog een uurtje naar de Giro kunnen kijken om daar de massale val- en schuifpartij te bewonderen. Ge moet het maar kunnen om daar op uw achterste over de meet te schuiven en vlug nog iemand voorbij te steken. Hoe bepalen ze dan de uitslag ? Telt hier ook het voorwiel, of het eerste deel van de fiets dat de meet passeert ? En telt dat ook als er geen renner meer aan die fiets vasthangt ? Nu was dat allemaal niet van veel belang meer, maar wat indien die eersten waren gevallen en over de meet waren geschoven ? Wie wint dan ????? Dat zullen we eens moeten uitzoeken in de reglementen. Dan na de aankomst vlug ons rennersplunje aangetrokken om onze maandelijkse "bergrit" naar Tielrode te gaan rijden. Ik heb me opvallend rustig gehouden, want de spieren voelden in het begin nogal stram aan, waarschijnlijk van het vele bukken en hurken in de loop van de dag. Maar zoals meestal komt alles wel een beetje los eens ge een uurtje bezig zijt. En dus kon ik mij weeral eens niet houden om er op het laatste klimmetje eens een goeie lap op te geven. Als eerste ingedraaid en dan op de grote molen de gas opendraaien. Langzaam maar zeker alsmaar sneller en wachten tot wanneer de jongeren mij gingen voorbijsteken. Maar er kwam niemand en dus geeft dat een aangenaam gevoel. Alhoewel ik mij afvraag of die anderen wel wilden als gekken naar boven rijden. Maar laat ons het positieve onthouden, en dat is dat het gevoel in de benen goed was. We gaan met een goeie moral naar Valkenburg en omstreken. Alleen het weer belooft nog niet veel goeds, maar dat zien we dan wel weer. Afstand = 53 km, Tijd = 2u07', Gem = 26,6 km/u, HR = 120/175, Kcal = 1090, Hm = 100 m.
Vandaag een gewone rally-rit van Kontakt op de Grote Markt in Sint-Niklaas. De eerste kilometers voelden de beentjes nog wel wat stram aan van gisteren, maar dat hebben we er rustig kunnen uitfietsen, zodat we verder geen enkel probleem meer kenden. Het parcours liep zoals vorig jaar rond groot Sint-Niklaas, zodat er niet veel verrassingen waren. We waren reeds een halfuurtje vroeger vertrokken, zodat we ook ruim op tijd terug op onze startplaats stonden. Tijd genoeg voor een boterhammetje en een pintje. Het was aangnaam zitten op het terras. We waren dan ook goed op tijd terug thuis, zodat de vrede in het huishouden kon bewaard blijven. Afstand = 75 km, Tijd = 2u50', Gem = 27,6 km/u, HR = 126/158, Kcal = 1562.
La Route des Collines Hoera, hoera, driewerf hoera !!! Het is eindelijk gelukt, na 2 mislukte pogingen vorig jaar, om de Route des Collines te rijden. En dat alles met een aangenaam weertje, wat zon, wat wolken en een temperatuur die ideaal was om te fietsen. Alles was aanwezig om er een mooi dagje van te maken, en dat is dan ook volledig gelukt. Een mooie route, volledig afgepijld met duidelijke borden. Enkel op een paar plaatsen moesten we beroep doen op onze ervaren gids Urbain om een omleiding te nemen bij wegwerkzaamheden, of om ergens een slecht stuk weg of kasseien te vermijden. Alles verliep op wieltjes tot de laatste kilometers met weeral eens werkzaamheden en een bordje dat een doodlopende straat aanduidde. Hierdoor moesten we de mooiste van de hellingen, de klim door het bos naar La Houppe, missen. Maar niet getreurd, we kregen een andere helling in de plaats. Voormiddag: Afstand = 68 km, Tijd = 2u48', Gem = 25,5 km/u, HR = 132/175, Kcal = 1710, HM = 595 m. Namiddag: Afstand = 50 km, Tijd = 2u05', Gem = 24,8 km/u, HR = 131/171, Kcal = 1287, HM = 470 m. Totaal: Afstand = 118 km, Tijd = 4u53', Kcal = 2997, HM = 1065 m. (HM = hoogtemeters)
Een Mini-Ritje Nu is het al ver gekomen: een fietstochtje van 49.5 km wordt geklasseerd onder de mini's. Dat komt ervan als ge er meestal 70 tot 80 of soms zelfs tot 135 kilometers doet. Maar het moet al eens kunnen, zeker als ge door omstandigheden de hele namiddag echt niet veel goesting had om te gaan fietsen. Eerst en vooral het weer natuurlijk. Ik had geen zin om veel vroeger te vertrekken zoals meestal vermits het er buiten maar grijs en donker uitzag. En bovendien was er nog de Giro op TV en die kwamen pas rond kwart voor zes binnen. Dus dan maar rond zes uur vertrokken en tegen acht uur terug thuis om nog wat te eten. Ik ben dan ook thuisgekomen met een tamelijk onbevredigd gevoel: weinig kilometers en bovendien niet echt aangenaam weer wegens nogal fris. Maar volgende zaterdag beter, met de Route des Collines, en hopelijk deze keer zonder regen en storm. Afstand = 49,5 km, Tijd = 1u54', Gem = 27,4 km/u, HR = 122/151, Kcal = 1080.
