Bedanken…

Dat is wat Louis me deze morgen in een mail vroeg. Om al de mensen te bedanken die hem gisteren een gelukkig verjaardag hebben gewenst.

Jan wil je via het Blog alle Drenthe en niet Drenthe vrienden bedanken voor de toch prachtige verjaardagswensen welke ik heb mogen ontvangen , en eens aan de 70 jaar mag je de melding zeker weer overdoen

Groeten en nu tot spoedig terugzien

Louis

14-08-2012 om 11:58 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 14-08-2012

Uiterste inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch  niet vergeten!

Training is het mode woord op dit moment bij ons. Niet dat we er gans de dag mee bezig zijn, helemaal niet zelfs, maar ons baasje wil dat ik, Lucy, me behoorlijk kan presenteren op de clubmatch van zaterdag over acht dagen.

Zo’n tweemaal daags ga ik met het baasje alleen in de tuin en moet ik volgen “aan de voet”. Dat wil zeggen dat ik het baasje NIET door de tuin mag proberen te zeulen, maar netjes pal naast het baasje moet lopen en liefst nog dat ik dan omhoog naar hem kijk !

We hebben dat al op training bij Hansje gedaan maar toen waren daar onze Lowie, Lando en Libre ook telkens. Maar alleen wij met ons tweetjes krijg ik behoorlijk wat beloningen en dat wil zeggen dat ik het goed doe.

Ook moet ik netjes naast of voor het baasje gaan zitten, soms moet ik dan ook nog in mijn bek laten kijken ! Net alsof daar zaken te zien zijn die wereldschokkend zijn, net nu ik nog volop tanden aan het wisselen ben. Maar ik doe maar wat het baasje vraagt, hoe meer ik dat doe, hoe meer brokjes van die vreselijk lekkere everzwijn/hert salami van Luc, dat ik dan krijg.

Trouwens het baasje zegt dat ik volgend jaar, als ik bij de grote honden ben ingedeeld ik ook mijn bijters aan de keurmeester moet laten zien. Ook bij Nelly en Aline, onze Belgische dierenartsen moet ik dat geregeld doen. En het baasje zegt dat ik me niet hoef te schamen voor m’n tandjes, hij zegt dat ik een “colgate gebit” heb. Dat blijkt dan weer iets te zijn van de reclame van TV voor mooie tanden…

Lucy

Lando bezorgde ons ook een dagverslag van zondag

Dag lieve familie,

vandaag was een druk gevulde dag. Vanochtend mocht ik weer lekker gaan trainen bij Hansje. Ik was alleen met mijn broer Lowie. Bijna privé training dus. We hebben geoefend met het speeltje (voorbereiding voor de jacht om achter de buit te gaan en hem naar het baasje te brengen) en ik heb lekker gezwommen tussen het riet en de lelies. Zalig met zo'n warm weer. Ik werd er wel heeeeeel moe van maar had niet zoveel tijd om te rusten want na de middag kwam de familie. Thiebe wordt morgen 12 en daar hoort natuurlijk een feestje bij hé. Gelukkig gingen ze uit eten en kon ik even rusten. s'Avonds kwamen de moekes nog terug een terraske doen. Ik vond de koekjes op tafel wel heel aantrekkelijk maar kreeg er geen om mijn eigen bestwil. Pilletjes nemen voor de darmflora en dan toch snoepen zou volgens de baasjes niet slim zijn. Vake is mijn dikke vriend al hoor. Hij doet altijd gek met mij en ik dan ook met hem. Ik zat bijna bij hem op schoot en at bijna zijn oor op.

Ik ga nu ook mijn bench in kruipen sèh en een lekker dutje doen.

Toedeloe,

Lando

14-08-2012 om 09:20 geschreven door Bas & Belle  

Weersverandering op komst ! ?

Deze morgen was het nevelig over La Magdeleine. Niet dat we van zware mist spreken maar je kon merken dat het een heldere frisse nacht was geweest.

Vandaag is het drukkend weer geweest en in afwachting van wat de kranten voorspellen heeft het baas maar netjes het gazon gekortwiekt. Komt er regen dan kan hij eind van de week wel herbeginnen maar nu ging het van een leien dakje met de droogte .

Wijzelf voelden het drukkend weer ook maar al te goed. Gelukkig konden we profiteren van een zacht windje. Enig probleem was het plaatsje vinden waar je er maximum van kon profiteren. De lindeboom is altijd favoriet voor zijn magnifieke  schaduw, maar ook binnen in huis en in de stal heersten aangename  temperaturen.

In de stal hadden we gezelschap van het baasje die zich onledig heeft gehouden met het herstellen van twee stofzuigers. Bij beide was het, hoe kan het anders een stofprobleem. Bij één stofzuiger bleek de zuigslang compleet dicht te zitten. Tandenstokers die mee opgezogen waren,  zorgden voor het begin van een lange prop hondenhaar, takjes, gras en gewoon zand. Hetgeen je hier ’s avonds in huis kan vinden wanneer er vier Drenten de ganse dag hebben buiten/binnen gespeeld.

Vooral Lucy loopt de ganse dag op houtjes te kauwen, we laten haar maar doen, ze is immers nog steeds tanden aan het wisselen en dan kan dit kauwen enkel maar goed doen.

Bij de volgende stofzuiger, een Miele,  zaten zowat alle filters die er in aanwezig zijn totaal verstopt te zijn. ’t Vrouwtje dacht dat hijn verbrand was omdat de stofzuiger stilgevallen was. Maar hier bleek het enkel de veiligheid te zijn die op tijd de stofzuiger beschermd had. Met nieuwe filters, en een nieuwe stofzak was ook dat stofgeval hersteld.

Het zal hier in ’t vervolg nogal eens vooruit gaan met het stofzuigen. Het vrouwtje kan nu met twee stofzuigers tegelijk werken …. Of het baasje moet er ook eentje voor zich nemen en mee helpen stofzuigen. ’ t Zal het laatste wel worden zegt het baasje…

Belle & co

13-08-2012 om 21:43 geschreven door Bas & Belle  

De kameraadjes van Cartouche en Lennaert…

Het vrouwtje van “onze” Lennaert ,heeft een nestje jonge kittens. Daarover is hier op het blog al één en ander vermeld geweest.

Jeanny zoekt nog voor twee poesjes (kattinnetjes) een goede thuis. Ze zien er beeldig uit en de familie daar kennende mag je er zeker van zijn dat ze een goede start hebben gekregen (anders was Lennaert daar ook niet naartoe gemogen)

Hierbij de uitleg van Jeanny over de poesjes zoals ik het op facebook las:

Genoeg drinkplaatsen!

Een perfecte moeder met perfecte kittens. Zijn nu 5 weken en mogen achter 4 weken bij de moeder weg (snik) Er zijn nog 2 poesjes beschikbaar. Het slimme grijsje boven op de poes en een zwartje zooo mooi wit gemarmerd! Ze eten nu al brokjes en gaan al op de bak. Hun eerste wormkuurtje hebben ze ook al gehad. Moeder is een deftige Noorse boskat en vader is een vrije boerenjongen uit het dorp.

En dit is de uitleg die ik in onze mailbox vond:

Hallo Jan,

De 2 poesjes die nog over zijn zijn kattinnetjes. Ze zijn echt supermooi en er is niets mis mee. Maar ja, de meeste mensen willen katertjes (lijkt wel China). Wij zelf hebben het poesje genomen dat helemaal niet bang is voor Lennaert en Cartouche, ze zijn allemaal nu trouwens gewend aan honden. Voor vrienden en bekenden zijn de poesjes gratis. Totaal vreemde en niet bekenden laat ik iets betalen, zodat ik zeker weet dat ze niet als gratis slangenvoer eindigen en hun interesse oprecht is. De bloggers zullen jou wel bekend zijn, en kun je wel inschatten of ze betrouwbaar zijn.

Groetjes en bedankt.

Jeanny

Geef maar een seintje indien interesse, je kan me mailen via de link in de rechterkolom van dit blog of gewoon door een reactie op dit bericht. Wij nemen dan asap kontakt met je op. De kittens zijn op te halen in Roosteren, Nederlands Limburg (vlak bij Maaseik België)

13-08-2012 om 13:40 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 13-08-2012

Uiterste inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch  niet vergeten!

Wat een boze blik en een hard woord kan doen…We hebben die twee boosdoeners, sommigen noemen hen ontdekkingsreizigers gisteren niet gehoord.

“Het is de aard van ’t beestje” zeggen ze dan.  Ondernemend en wanneer ze dan eens serieus naar hun poten krijgen dan weten ze niet hoe het goed te maken. Hier het bewijs dat de Drent een erg gevoelig karakter heeft en de “harde aanpak” niets uithaalt.

Hen op een duidelijke consequente manier duidelijk maken dat ze “er over” zijn gegaan en dat we zulks niet dulden. Het helpt (soms)  !

Dat ze niet alleen zijn die eens een stapje verkeerd zetten kunnen we lezen in het verhaal van Lando. Lobke van haar kant was dan ook weer op ontdekkingstocht, de zee, een lift en de onderkant van een restauranttafel, dat alles heeft ze ontdekt op één dag !

Lando is op het “slechte pad” en durft iets te pakken dat niet van hem is !

Dag moekie, oma, oom, zus, Simonne en Jan,

(amai, 'k ben al bijna buiten adem),

hier is uw grote jongen weer. Ik neem mijn pilletjes en pasta van de dierenarts zeer goed in. Nu hopen dat het snel betert. Mijn baasje heeft daarstraks nog even terug gebeld naar de dierenarts omdat er wat bloed in mijn ontlasting zat. Zolang het helder van kleur is is het niet erg, pas als het donkerrood is moeten we terugbellen. Het resultaat van het labo was ook goed, geen parasieten of andere vreemde zaken gevonden, dus dat is al goed. Waarschijnlijk heeft het toch iets met andere voeding te maken. En om in het medisch verhaal te blijven: daarstraks ontdekten mijn baasjes een reuze grote teek om mijn borst. De tang ging amper ver genoeg open om hem eraf te halen. Zo vreemd hé dat die daar zo snel zat want mijn baasjes controleren mij constant. Ze houden het nu goed in't oog want het zag heel rood.

Maar, ..., ik heb ook grappige verhalen hoor. Wat dacht je van: ik heb gisteren papa zijn werkboterhammen gestolen en vanochtend Maaren zijn boterham met choco. Daarstraks stond er versgemaakte courgettesoep op de kast af te koelen waar ik als ik mij heel lang uitrekte en mijn tong op zijn langst maakte net van kon slurpen!

Gisteren ging ik op het einde van de wandeling in de berm in het hoge gras liggen en verzette geen poot meer. Omdat de baasjes dat zo komisch vonden gingen ze er een foto van trekken. Net op dat moment kwam er een wandelaarster naast die zei: 'ah, moet hij poseren voor de foto?". Die zag het toch net iets anders, hihi.

We zijn hier al aan het aftellen voor wanneer jullie terugkomen hoor zodat we nog eens "life" onze drentenverhalen kunnen uitwisselen. We missen jullie hoor!

Tot gauw,

kapoen Lando

En Lobke ontdekte de zee

Lieve mams,

Zoals beloofd hier een verslagje van mijn bezoek aan Zeeland.

Onderweg daar naar toe zijn we nog even ergens gestopt om een klein wandelingetje te maken en de auto van mijn maaginhoud te ontdoen.

Tijdens de wandeling mocht ik los, ook daar waren weer vlinders en allerlei pluisjes om achter aan te rennen, leuk hoor! Dat ik op een gegeven moment weer werd teruggefloten vond ik iets minder leuk, en heb dan ook besloten dat niet te doen, ze komen me maar halen!

Op de plaats van bestemming moesten we eerst in een lift voordat we bij oma kwamen. Ze woont op de 6e verdieping, en trappen lopen mag ik nog niet dus gingen we in dat bewegende hok. Ik geloof dat er verwacht werd dat ik dat eng zou vinden, maar ik ben een grote meid, en vond er dus niets engs aan.

Na een tijdje zijn we gaan wandelen langs de zee, wat is dat groot zeg! We mochten niet op het strand, en zijn toen maar op de glooiing bij oma voor de deur gaan lopen. Daar konden we niet los, het was erg druk.

Vanavond zijn we dan in een restaurant gaan eten. We moesten een stuk over de boulevard lopen, waar het ook heel erg druk was, en van alles te zien was. Ik heb erg aan de lijn getrokken, wilde overal naar toe, en heb onderweg aardig wat knuffels van wandelaars in ontvangst genomen. Ondertussen werd m’n vrouwtje behoorlijk geïrriteerd door mijn getrek, en ook commando’s als ‘’zit’’ lapte ik aan m’n laars.

Ik heb het maar even goed gemaakt door me in het restaurant voorbeeldig te gedragen, ben samen met Siebe rustig onder tafel blijven liggen. De volgende keer mag ik dus ook weer mee.

M’n vrouwtje vraagt zich af of ik nu al in de puberteit kom, omdat ik de laatste dagen gewoon m’n eigen gang ga. Weet jij dat misschien mam?

Ik zal morgen op de jachttraining maar weer eens goed m’n best doen!

Heel veel liefs voor iedereen daar in Frankrijk,

Lobke.

13-08-2012 om 08:46 geschreven door Bas & Belle  

Voorgevoel  en een jarige…

Karin, je weet wel het vrouwtje van Lobke schreef het vorige week nog “spijtig dat we van een deel van de pups weinig horen” Daar heeft ze deels gelijk in. Maar niet alles van wat wij aan mails binnen krijgen zijn artikels voor de puppenkrant.

Soms zijn het gewoon vragen zoals over het LOSH nummer en de stamboom, een vraagje over teken bestrijding, hoe nagels moeten geknipt worden, de perioden om te ontwormen of gewoonweg een berichtje dat alles goed gaat met hun fijne pup.

Nu kregen we daarstraks een reeks foto’s in onze mailbox van Lesco, het reutje van Werner, Ilse en Kjel uit Stekene. Dus plaatsen wij hier zo onder dit bericht enkele foto’s van mooie Lesco.

Dus Karin, beschouw je vraag/vaststelling maar als een voorgevoel omtrent de pups, misschien komen er nog wel meer foto’s… wat zegt je voorgevoel nog ?

Misschien heeft Karin hier ook wel een voorgevoel van : bij mij is het geen voorgevoel maar een melding van het “smoelenboek” . Onze bekende moppen leverancier voor het Bas & Belle-blog, “de Louis” is morgen maandag den dertiende augustus jarig !

Hoe oud de Louis morgen gaat worden houden we angstvallig geheim. Maar het moet iets zijn tussen de 13 en de 70 . Waarom 13 ? Omdat we weten dat hij in vorige eeuw geboren is. En waarom 70 ? Omdat we hem nu ook weer niet te erg willen honing aan zijn baard smeren. Hij zou nog kunnen gaan denken dat ‘m justekes 21 gaat worden ! We zeggen er wel bij dat 70 schromelijk overdreven is.

Ieder die Louis morgen wil felicitigelukwensen kan dat uiteraard op het smoelenboek en we zouden geen valserikken en smeerlapkes zijn moesten we hier zijn facebook adres niet geven.

Je kan Louis overstelpen met felicitaties op deze link : http://www.facebook.com/louis.michielsen.9?ref=brem

Vraag hem dan zelf maar hoe oud/jong hij morgenvroeg is,  je kan hem ook gelijk een verzoek tot “vriendje” worden doen.

Je ziet maar hoe je “de Louis” morgen gelukkig kan maken. Van ons krijgt ‘m in elk geval nog een mooi kaartje in zijn mailbox !

Belle & co

12-08-2012 om 21:36 geschreven door Bas & Belle  

Bij de bakker…

Een vader staat met zijn zoontje bij de bakker als er een vreselijk opgetutte dame binnen komt lopen.

Het jochie kijkt haar een tijdje aan totdat de vrouw vraagt:

"Wat is er knul?"

"U bent zeker 18?" zegt het jochie.

Vrouw: "Zeg dat nog eens?"

Jochie: "U bent zeker 18?"

De vrouw begint te stralen en roept door de zaak:

"Horen jullie dat, hij denkt dat ik 18 ben, leuk hè, maar ik ben 36."

Het jochie kijkt haar vertwijfeld aan en zegt dan:

"Daar snap ik niks van, u komt gelijk na ons binnen en wij hebben nummer 17,

dan moet u toch 18 zijn?"

J.V.H.

12-08-2012 om 17:43 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 12-08-2012

De rust is weergekeerd bij het baasje. Al een geluk want goed voor “zijn tikker” was het niet. Erger nog, ook voor de levensverwachtingen van Belle en Lucy was het geen hoogtepunt. Met veel plezier had ons baasje het tweetal vakkundig de nek omgedraaid.

 Je kan dan wel zeggen “die komen wel terug” maar als je er met de auto achter aan moet gaan omdat ze muizen, hazen, vossen, roof- en andere vogels in hun neus hebben, sluiten blijkbaar ook hun oren potdicht af !

Ze zijn terug en dat is het voornaamste maar het gaat een raar zicht zijn, twee jachthonden die gaan “kortgehouden” worden aan de lange lijn of de rollijn. Maar leren luisteren zullen ze, zowel jong als oud !

We troosten ons met de gedachte dat het overal wel “wat” is, lees maar eens wat Steven en Eva over hun “schatje” Lana schrijven. En in Roosteren blijkt het ook niet alle dagen koek en ei te zijn ten huize Cartouche en Lennaert ….

Belle & co

Lana is verslaafd…

Waf waf, ik ben officieel voedselverslaafd genoemd. Altijd zin in een hapje. Krijg ik geen dan tracht ik op het aanrecht mijn kans. Ik mag dat niet, ze zijn daar streng op ... Maar ik heb het gevonden ... Het baasje afleiden met kattenkwaad en hap ... Zo vlug mogelijk mij omdraaien en het biefstuk op tafel uit zijn bord stelen. Baasje was niet content! Ik heb hetzelfde gedaan met het vrouwtje haar boterham. Ik denk dat ik iets anders zal moeten uitvinden want ze hebben mijn streken al door ... Jammer, kzal mij drentehersentjes eens laten werken. Broers, zussen, mama, nonkeltje en oma hebben jullie nog tips?
Grote smile Lana

In Roosteren woont “TERMINATOR” Lennaert

Hallo ome Faes,

Er zijn van die dagen…..

Onder het mom van “zullen we even wat plantjes kopen” werd mijn baasje door vrouwtje meegelokt naar een winkel, zo’n winkel waar ze behalve plantjes ook hout, bestrating, stenen, servies, tuinmeubilair, kussens, geurkaarsen, koffie, potgrond, lekkere broodjes, boeddha’s, ja alle soorten prullaria wat wel leuk is, maar ook weer niet echt nodig is, verkopen. Het is zo’n winkel waar baasje aan de kassa komt en de totaalprijs hoort, verbaasd in het karretje kijkt en zich in godsnaam afvraagt of hij kroonjuwelen gekocht heeft, zo duur. Het is zo’n winkel, nadat vrouwtje heel ijverig alle nieuwe aanwinsten heeft gepoot, en het baasje gaat kijken hij helemaal niet ziet wat er nu uiteindelijk bij is gekomen, en hij zich voorneemt hier nooit meer naar toe te gaan, en hij beter het geld rechtstreeks in de grond kan stoppen, want dan kan hij het tenminste nog terug vinden. Ja, zo’n winkel is het. Hebben ze die ook in België en Frankrijk?

Na een dagje shoppen in “zo’n winkel” kwamen ze moe en voldaan thuis, dat wil zeggen “baasje was moe” en vrouwtje “voldaan”. Christian had op mij gelet en dat was goed gegaan.

Naast de gebruikelijke minimalistische plantjes had het vrouwtje 2 zakken tuinaarde gekocht. In één zak zat speciale ‘high tech” “pump up te volume” rozengrond. Vrouwtje ging samen met Christian een opgenomen film bekijken omdat hij natuurlijk ook wat aandacht nodig heeft na zo’n dagje alleen met mij.

“ En ik dan? vind het maar een saaie film. Ik ga naar buiten en vermaak me wel hoor! En als het moet, alleen! Hee,…. wat zijn dat voor rare zakken?”

Opeens galmde het door het huis “Wat heeft Lennaert nu weer gedaan” Oeps! Daar lag de dure zak “terra roza multifunctionela, strongly fragrant, very healthe shrub” (zeg maar gewoon paardenstront), helemaal uit mekaar gescheurd en dan ook nog eens de zak “schrale potgrond” om te mengen met de vette maasklei (zeg maar gewoon zand) door elkaar heen.

Behalve “een zachte mond” heb ik ook zeer sterke nekspieren want we hebben het hier wel over zakken van 20 en 40 liter. En dan heb ik ook weer een olympisch record verbroken want deze ravage heb ik in minder dan 10 minuten aangericht.

Baasje begint inmiddels te twijfelen over de gevleugelde uitspraak “eens een Drent, altijd een Drent”. Nu is de laatste slogan: “Wil je chaos, neem een Drent”

Ome Faes, doe de groetjes aan tante Simonne en zeg maar niets tegen mama, oma, nonkel heros en mijn zusje Lucy

Jullie Lennaert

12-08-2012 om 09:31 geschreven door Bas & Belle  

De lange lijn…

Het gaat de lange lijn worden gedurende de volgende week voor onze jongste en oudste. Dat hebben ze aan zichzelf te danken en is nog een zachte berisping in vergelijking met het baasje zijn humeur op het einde van de wandeling met Belle en Lucy.

Langs geen kanten luisterden ze op het fluitsignaal om terug te komen, erger nog ze beschouwden het blijkbaar als een aanmoediging om nog verder door te lopen ! Nu is het niet de gewoonte van het baasje om achter de honden aan te lopen dus heeft hij hen laten lopen en is thuis de auto gaan halen. Alles was nog niet zo erg geweest moest er geen dreigend onweer gehangen hebben.

Toen het baasje hen in de gaten kreeg waren ze beide muizen aan het opgraven in de buurt van de strobalen waar we enkele dagen geleden de groepsfoto’s hebben gemaakt, en dat is toch al gauw zo ’n kilometer van huis weg. Een meevaller was wel dat alle omliggende akkers nu leeg zijn en het baasje met de “4x4 Outlander” geen enkel probleem heeft met los over de akker te rijden.

Tot grote verbazing van ’t baasje kwam het tweetal nu wel vlot naar de auto. Die voelden de bui allicht al hangen en pasten hun geijkte strategie toe -vrolijk kwispelend naar het baasje komen-. Die moet zich dan als goede baas inhouden, en hen nog prijzen ook, omdat ze naar hem gekomen waren. Hoewel het moet gezegd, het “prijzen” was deze maal toch maar heel miniem…

Het prijzen beperkte zich tot heel vriendelijk “smeerlapkens” zeggen. Morgen mogen ze terug gaan wandelen aan de lange lijn en dat voor de rest van de week.

Wie bananen in zijn oren heeft moet die er maar tijdig uithalen of de consequenties aanvaarden zegt ons baasje…

Belle & co

11-08-2012 om 21:58 geschreven door Bas & Belle  

Recyclage…

Naar aanleiding van een artikel in onze regionale “franse gazet” over het recycleren van dopjes van drakflessen, wil ons baasje dit ook nog eens in de aandacht brengen van onze bloglezers.

Al Verschillende jaren verzamelen wij de dopjes van cola, water, frisdrank, melk en andere dopjes van allerlei dranken. Wij doen dit omdat de verkoop van deze dopjes aan een recyclagebedrijf geld op brengt dat integraal ten goede komt aan de opleiding van blindengeleidehonden.

Zeer zeker een nobel doel waar wij graag enkele malen per jaar een bericht aan wijden hier op dit blog. Tot ver over de landsgrenzen hebben wij lezers die voor ons hun dopjes van lege flessen opzij leggen en die meebrengen wanneer ze ons bezoeken of wij bij hen langskomen. We hebben al dopjes van mensen uit de Charente meegebracht, van een overheidsbedrijf in Londen, uit Wallonië maar ook van haast vlak naast onze Vosselaarse deur !

Dat we niet alleen zijn met onze actie bewijst onder andere de onderste link die verwijst naar een school in Lommel die zomaar eventjes 1300 kilo of 1,3 ton dopjes verzamelde .

Zover laat het baasje het niet komen want hij brengt regelmatig de dopjes naar een verzamelpunt. Dat gebeurt gewoonlijk wanneer hij een vuilniszak vol heeft en dat gaat verbazend snel !

Op onderstaande site kan je vinden welke dopjes wel en niet worden aanvaard, ook waar je ze kan inleveren en wat er uiteindelijk van gemaakt wordt .

http://www.dopjesactie.be/nl/wat.php

http://www.hbvl.be/limburg/lommel/1300-kilo-dopjes-voor-opleiding-blindengeleidehonden.aspx

Met dank voor de bereidwillige medewerking

Belle & co

11-08-2012 om 12:30 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 11-08-12

Het moest er eens van komen, de eerste nachtelijke editie van de puppenkrant is een feit en je leest ze nu !

Het zit zo… Het hoofdbestuur was vanavond uitgenodigd bij vrienden in “Le vieux Cerier”een dorp zo’n 35 kilometer van La Magdeleine en Lucy mocht/moest mee met het hoofdbestuur omdat het kon dat het bezoek wat lang zou uitlopen. En dan zou het wel eens kunnen voorvallen dat het met de waterdichtheid van Lucy niet zou meevallen… Dus togen ze met z’n drieën naar ginds.

Net zoals Lennaert bericht heeft Lucyb ook ginds haar buikje netjes rond gegeten, en net als Lobke op vlinders gejaagd, in dit geval motten, maar dat zijn ook vlinders, nachtvlinders dan!

Maar omdat het wat laat geworden was en er van Lennaert en Lobke toch al kopij voorhanden was heeft het baasje zich nog maar snel op de hoofdredacteurstoel gehesen en de krant in elkaar gestoken.

Deze telt dan zowel voor het laatavondbericht (dat toch al te laat was) en de heel vroege ochtendkrant. Twee vloiegen in één klap zegt de hoofdredacteur en zo kan hij in de ochtend een half uur vroeger bij de bakker in Villefagnan aan de toog staan.

Hier het natte feestrelaas van Lennaert

Hallo mijn familie in Frankrijk, België en Nederland,

Gisteren was het weer feest. Mijn baasjes gingen ergens eten en ik mocht mee. In het begin gedroeg ik voorbeeldig maar toen er allerlei verrukkelijke geuren mijn neus binnenkrulde werd ik toch wel ongeduldig. Maar ik had geluk, ook voor mij werden wat kip- en kalkoendeeltjes aangebraden en toen was het smikkelen en smullen.

We zaten in een rare tuin, geen enkel grassprietje te bekennen maar wel een groot blauw bad dat naar chloor rook. Ik vertrouwde het zaakje niet helemaal en liet me zeker niet verleiden een duik te nemen. Toen speelde het vrouwtje vals. Ze gooide een ping pong balletje in het water, en aangezien dit niet zonk, dacht ik dat ik ook op het water kon lopen. Dat had ik dus verkeerd ingeschat en ging echt helemaal kopje onder. Natuurlijk worden dan weer foto’s gemaakt. Ik geloof dat ik nu olympisch kampioen zielig kijken ben. Als troost mocht ik in het zonnetje op een stoel liggen. Vrouwtje had me tussendoor 2 keer uitgelaten, maar ja wat doen kinderen in een zwembad? Juist! Plassen. Ik plaste naast het zwembad en daarna ook nog eens in de kamer. Ik maakte dus niet zo’n goeie beurt. Gelukkig namen de gastheer en gastvrouw het niet al te zwaar op. Het was een mooie avond met aangenaam gezelschap, goeie wijn en voor mij lekkere hapjes en een gratis bad.

Jullie Lennaert

En Lobke was op jacht, op vlinders en kranten

Lieve mams,

Vandaag heb ik eens laten zien dat ik een echte Drent ben. Vanochtend tijdens de wandeling vlogen er heel veel vlinders langs het pad, en die fladderdingen vind ik echt niet te weerstaan, daar moet ik achter aan! Vrouwtje liep gewoon door, maar daar had ik geen boodschap aan. Ook niet toen ze floot, toen heb ik m’n denkbeeldige middelvinger maar even opgestoken. Niet netjes voor een dametje als ik, maar ik moest nu eenmaal m’n instinct volgen. Er werd toen toch wel even iemand boos, maar ook dat interesseerde me op dat moment niet, ik ging gewoon door waar ik mee bezig was. Wat ik niet wist was dat ik gevaarlijke toeren uithaalde, ik rende en sprong nl langs een hele steile slootkant, maar dat kon ik niet zien omdat er allemaal riet en brandnetels groeiden. Uiteindelijk moest ik weer aan de lijn, jammer!

Vanavond heb ik me samen met Siebe kostelijk vermaakt met een krant. Siebe had die van tafel gejat en ging er mee door de tuin rennen. Daar moest ik natuurlijk ook achter aan. Hihihi, er is niet veel van die krant over. Het baasje zit nu nietsvermoedend op z’n werkkamer z’n e-mail te lezen, niet wetende dat de krant, die hij denk ik nog moet lezen, aan flarden ligt. Moet ie z’n spullen maar opruimen!

Vrouwtje heeft er wel foto’s van gemaakt, maar die zijn niet zo mooi geworden omdat het al bijna donker was.

Morgen wordt het een drukke dag, dan gaan we naar Zeeland. We gaan kijken of we ergens langs zee kunnen wandelen, hoewel dat bijna nergens schijnt te mogen in de zomer, en we gaan in een restaurant eten. Ik laat je wel weten hoe dat allemaal is afgelopen!

Lieve mams, een heel fijn weekend, en hopelijk is het niet te warm voor jullie daar in Frankrijk!

Je Lobke!

11-08-2012 om 00:53 geschreven door Bas & Belle  

Prachtig toch…

Neen, het baasje heeft het niet zelf gevonden, maar heeft dadelijk de eigenaar van het blog, Paul Weusten gemaild met de vraag of hij dit mocht overnemen van zijn blog, “de herberg”.

Het komt van dit blog, http://herberg.wordpress.com . Ons baasje volgt dit blog al enkele jaren tot zijn grote voldoening. En dan kan je zulke fijne zaken tegenkomen.

Het is geweten dat de Fransen beleefdheid hoog in het vaandel voeren, hoewel de garçons in de Parijse café ’s een andere reputatie hebben. Maar die werken dan ook ijverig aan een afwijkende reputatie. Parijs zou Parijs niet zijn, wanneer ze niet anders dan de anderen zouden zijn.

Maar dit bordje illustreert duidelijk dat de waard in dit etablissement er de voorkeur aan geeft van  beleefd te worden aangesproken. En dat is niet meer dan juist !

Het valt ons al jaren op dat de mensen hier veel beleefder zijn dan in de noordelijke contreien. Telkens als kinderen je aanspreken zal dat telkens eindigen met een “monsieur” of “madame”.

Dat is wat wij vroeger geleerd hebben als “met twee woorden spreken”. En wie kan dan zo een beleefd kind iets weigeren als je zo wordt aangesproken ?

Wanneer vinden we zulke bordjes in de horeca in België en/of Nederland. Jullie mogen het mij melden. Als ik er in de buurt kom hebben ze ons als klant. Zeker weten !

Belle & co

10-08-2012 om 12:40 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 10-09-2012

Ons baasje heeft mij, Lucy, daarstraks eens goed op mijn plaats gezet. Hij vond dat nodig omdat ik volledig uit de bol ga wanneer we gaan wandelen. Dan spring ik rond, bijt in poten en broekspijpen, trek de leiband van mijn moeder uit het baasje zijn handen !

In ’t kort, er moest ingegrepen worden door de baas van de roedel, het baasje himself.

Het baasje heeft dat gedaan zoals moeder en grootmoeder dat zouden doen. Hij heeft gewoon met zijn hand mijn snoet omvat en mijn bek dicht gehouden. Dat vond ik echt niet plezant en ben gelijk een toontje lager gaan zingen,  figuurlijk dan toch !

Het baasje heeft me verwittigd, de volgende maal bij de minste poging tot weer uit de bol gaan krijg ik “van ’t zelfde laken een broek” maar dat zal ook wel figuurlijk zijn hoop ik. Zo dadelijk heb ik nog geen behoefte aan eender welke broek ook !

Lucy

Lennaerts vrouwtje beloofde ons een verhaaltje, en ’t is een mooi…

Hallo Drentelaars, Faeselaars, puppelaars en bloggelaars,

Ik had in mijn vorige verhaaltje al melding gemaakt over “de steen der wijzen”.

Vrouwtje twijfelde of het wel geschikt is voor een blog met allemaal vrolijke Drenten, want het is een beetje een sentimento.. sentiman….stitive………….”een zielig verhaal” met een hoog natte puppyogen gehalte. Maar aangezien ik toch de hoofdrol speel hier dan toch het verhaal.

Vrouwtje heeft nog altijd vakantie en neemt zich nu de tijd om de laatste spulletjes van haar, in juni overleden moeder, op te ruimen of een plekje te geven.

Iedereen die zijn ouders heeft verloren weet dat dit een pijnlijk proces is. Het is ook moeilijk alles op waarde te schatten, het zijn soms kleine onbenullige dingen, maar je kunt ook niet alles bewaren.

In een doosje vond vrouwtje een steen. Ze herkende het als een typische Maassteen. Ze wist het verhaal niet achter deze steen, en hij was niet mooi van vorm, had een saaie grijze kleur, was niet groot, was niet klein, ze wist het niet. Ze stond een tijdje in gedachte met de steen in haar hand te wikken en wegen wat nu de betekenis was van deze steen.

Aangezien we hier aan de Maas wonen en overal in de tuin maasstenen liggen kon het vrouwtje niet direct een reden bedenken deze steen te bewaren. Ze gooide de steen op een grindpad achter in de tuin. Al zou ze willen, hij was niet meer te herkennen of te vinden.

En toen kwam ik! Tijdens dit hele gebeuren zat ik binnen in de bench en had hier niets van meegekregen. Ik werd voor een plasje buiten gelaten…..en toen mijn vrouwtje later naar buitenkwam lag daar op het matje de steen. Eerst twijfelde ze, maar het was hem echt; saaie grijze kleur, niet groot, niet klein…

Ja, nu heeft ze een reden om hem te bewaren, de steen die haar moeder jaren lang in een doosje had weggeborgen, heb ik tussen duizenden andere stenen met mijn neus teruggevonden en weer naar haar teruggebracht!

Vrouwtje heeft een rekje waarop ze alle mooie stenen bewaard die ze vindt tijdens het wandelen, de veer van de uil en de specht, een stukje hout in hartvorm, de schedel van een merel, scherven uit een verleden, een mooi stuk glas, een tand van een paard, en daartussen heeft nu “mijn” steen ook een ere plekje gekregen.

Lennaert

En ook Lando is het terug gewoon in Oud Turnhout

Dag mamie & co,

ik drup nog een beetje na terwijl mijn baasje dit berichtje schrijft. Ik ben nog niet lang terug van mijn inhaalles.We hebben wat extra aandacht aan gehoorzaamheidsoefeningen besteed. Zonder andere afleidingshondjes in de buurt ging het al een pak beter. Oefenen is de boodschap en de baasjes leren om wat kordater te zijn. Daarna liepen we door de hoge maïs en deden we verstoppertje, kei leuk, dat doe ik heel goed, hoe moeilijk de weg om er te geraken ook is. Ik heb ook best veel gezwommen en was hééééééééél moe. Voor we naar de training gingen ben ik nog even bij de dierenarts langs geweest. Heel de week is mijn ontlasting al niet meer zoals het hoort dus even laten controleren. Ziek ben ik totaal niet want ik heb geen koorts, speel goed, drink en eet goed. Het zou kunnen dat mijn darmen, die toch wel wat gevoelig aanvoelde, wat overhoop liggen door wat andere korrels te hebben gegeten of dat ik iets vies het opgedronken of opgegeten. Ik heb pilletjes en een soort van pasta gekregen. Over 4 dagen moet het beter zijn en dan is ook het laboresultaat van het staaltje er. Ik vond het heel leuk hoor bij de dierenarts, mijn staartje ging nogal tekeer. Ik woog ... 18,3 kilogram! Ik schijn ook reuze poten en voeten te hebben en heb ook grote nieuwe tanden. Ik word letterlijk en figuurlijk een kanjer van ne vent, euh, ik bedoel Drent.

Ik heb zo'n voorgevoel dat mijn oogje's nu heel snel gaan dichtvallen.

Lieve lekjes,

Lando

10-08-2012 om 08:04 geschreven door Bas & Belle  

Warm zeg…

Vierendertig graden Celsius, de temperatuur in de Charente vandaag. Het is net als bij regen…binnenblijfweer !

In de keuken, tegen de stenen vloer daar is het nog het lekkerste van allemaal. En omdat het baasje daarstraks het tapijt heeft weggenomen is er plaats voor iedereen met veel plaats om nog eens op een andere plaats te gaan liggen.

Het baasje heeft het tapijt eens een goei reinigingsbeurt gegeven. Dat was na die stof weken en de vorige weken met die acht honden over de vloer wel even aan de orde.

Met een schrobberke (een ankerke zeggen ze in de Kempen door het anker afbeelding in de haren) speciale tapijtenzeep, een tuinslang en uiteindelijk met de hoge drukslang ging hij het tapijt te lijf. Dat tapijt had hij opgehangen aan een hekwerk van Heras zodat er geen zand of slijk bij te pas kwam en het vuil er vlot kon uitlopen. En vuil liep er uit, vooral slijk van zoveel hondenpoten die er over gepasseerd zijn.

Morgen mag ze terug in de keuken, daar ligt ze vooral als anti-slip, want het hoofdbestuur heeft dan wel een mooie lichte vloer voor de keuken gekozen, als er gekookt wordt is het een “slibberbaan”.

Ook voor de heupen van Lucy is zo ‘n glijbaan funest. Dat was aanvankelijk het doel van het tapijt. Ze is drie jaar geleden meegekomen om ons eerste nestje pupjes, dat van Hera en Heros, te vrijwaren van slechte HD waardes achteraf. Gans dat nestje, met zes stuks, is immers met Nieuwjaar 2009 mee naar hier gekomen om Nieuwjaar te vieren met de vrienden. De pups waren toen zeven weken oud en hadden toen hun eerste buitenlandse reis al achter de rug.

En ondertussen ligt het tapijt er nog. Allee,morgen toch terug opnbieuw…

Belle & co

09-08-2012 om 22:03 geschreven door Bas & Belle  

De boer en de Yuppie…

Ghislain, een Vlaams Brabantse boer ergens in het midden van het land, bekijkt zijn
kudde,  wanneer er plots een splinternieuwe BMW 645 cabrio stopt in een wolk van
stof.

De chauffeur, een jongeman volledig Armani gekleed, met Gucci
schoenen, Ray-Ban zonnebril en een Yves St-Laurent das, steekt z'n
hoofd door het raam en vraagt aan de boer :

"Als ik het juiste aantal van de koeien in uw kudde kan geven, krijg
ik dan een koe ?"

Hij bekijkt de man, zeer zeker een Yuppie, bekijkt dan zijn kudde die
vreedzaam staat te grazen en antwoordt kalm :

" Ja, waarom niet ?"

De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit
deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en
bereikt een NASA site en contacteert een GPS satelliet om de juiste
positie van de plaats te bekomen, geeft dan zijn coördinaten aan een
andere NASA satelliet die de sector opneemt op een ultra hoge
resolutie foto.

Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale foto site en stuurt het
beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.

Enkele seconden later, krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, die
hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en de gegevens werden
opgeslagen. Hij bereikt dan een MS - Q S L gegevensbank verbonden met
een Excell berekeningsblad via zijn blackberry en hij ontvangt enkele
minuten later, het antwoord.

Tenslotte, drukt hij een gekleurd rapport van 15 blz. met zijn HP
laser mini-printer, wendt zich naar de boer en zegt :

"Jij hebt exact 1586 koeien."

"Correct. OK je mag één van mijn koeien kiezen", zegt Ghislain.

Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren
kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn koffer leggen.

Dan zegt Ghislain tegen de jongeman :

"Zeg! Als ik je heel juist kan zeggen in welke sector je werkt, krijg
ik dan mijn koe terug ?"

De jongeman denkt een ogenblik na en zegt : "OK, waarom niet ?"

"Jij bent een lid van de Federale regering" zegt Ghislain.

"Wow ! het is juist" zegt de Yuppie, "maar hoe heb je dat kunnen raden ?"

" Ik moest niet raden" zegt Ghislain . "Je bent hierheen gekomen zonder dat
iemand het je heeft gevraagd. Je wilt worden betaald voor het antwoord
op een vraag die ik niet had gesteld. Jij hebt materiaal gebruikt dat
miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter
bent dan ik. En je kent niks over het werk van eerlijke lui die jou je
brood laten verdienen en tenslotte. GE KENT GEEN KLOTEN VAN KOEIEN !

Wat hier voor je staat is een kudde SCHAPEN ! "

"En geeft mij nu mijnen hond terug !

G.L.

09-08-2012 om 14:16 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 09-08-2012

Ons baasje s gulzig geweest gisteren, gulzig met de binnengelopen puppenberichten.

Gisteren een overvloed, vandaag nikske aan kopij of hij moet het zelf verzinnen en neerpennen. Nu is dat laatste gewoonlijk geen probleem voor hem maar het is vakantie en dan gebeurt er zo al minder…

Waar we nog geen aandacht aan hebben gegeven deze week maar waar vaste Bas & Belle blog lezers toch mee bezig zijn geweest is het toch wel opmerkelijke feit dat we de 300.000° blogbezoeker hebben mogen verwelkomen. Van Louis M. onze vaste moppenleverancier weten we dat hij op het cruciale moment aan de gezondheid aan het werken was en was gaan wandelen. Louis meldde ons dat ‘m 27 bezoekers achter het net gevist heeft. Wat Louis zijn vissersprestaties zijn moeten we nog eens nakijken want met de 250.000° bezoeker zat hij er ook al zo ver naast…

Jeanny W. ook al heel erg bekend op het blog als berichten schrijver in de puppenkrant meldde dezelfde dag nog dat zij nummer 300.002 was geweest. Ons baasje heeft dan spijtig genoeg moeten antwoorden dat het er dicht bij was maar dat het niet mogelijk is voor hem om iemand een klein beetje wereldberoemd  te maken. Ook eeuwige roem zit in hetzelfde schuitje, het alles of niks, spijtig voor het baasje van onze Lennaert.

Even later kwam dan toch het bericht dat de  300.000° zich meldde. En weer is het iemand uit onze vriendenkring (neen, er is geen gefoefel of favorietisme mee gemoeid) Het is Karin P., die moest niet gaan werken of gaan wandelen zoals Louis maar heeft netjes bij de PC gezeten met haar kodakske in de aanslag om het belangrijke moment als bewijsmateriaal vast te leggen. En het is haar gelukt !

Maaaaar… Karin had niet graag haar eigen foto in de linkerkolom van het blog … Weer niks dacht het baasje bij zichzelf…maar toen heeft hij Karin voorgesteld om haar twee troetels, genaamd Siebe en Lobke, te verheffen naar de stand van werelbekendheid  en eeuwige roem .

En zo kunnen we dan aankondigen dat er zich twee Drenten in actie zich geplaatst hebben in het rijtje bij Ute enMonika, de twee vorige wereldberoemdheden die we respectievelijk bij stand 200.000  en 250.000 eeuwige roem hebben verschaft !

Belle & co

09-08-2012 om 09:57 geschreven door Bas & Belle  

Foto ’s maken…

Ons baasje wilde al enkele weken foto ’s van ons vier samen nemen. Voor op het blog, voor op visite kaartjes en voor wat al niet…

Hij had zich inhet hoofd gehaald van ons vier op een baal stro te zetten waar hij dan wat foto ’s zou nemen. Makkelijker gezegd dan gedaan, eerst een geschikte baal vinden !

Nu liggen er duizenden balen stro her en der op de velden maar die zijn allemaal op stapels van wel tien hoog gestapeld en dus zo ’n acht meter hoog. De rollen stro zijn dan wel niet gestapeld maar daar moet je dan nog met vier naast elkaar kunnen zitten, en die zijn ook al dadelijk zo, 1,20 meter hoog. Stel dat Lucy daar afspringt, je mag er niet aan denken.

Nu dacht het baasje daarstraks een stapel te hebben gezien die binnen zijn normen lag, maar bij aankomst bleek de minste hoogte toch ook een anderhalve meter te zijn , weer mis dus.

We hebben dan met de auto wat rond gereden tot er plots aan de rand van een zonnebloemveld enkele verspreide balen lagen. Ideaal zegde het baasje, alleen moesten wij ons reppen want het liep al tegen zonsondergang.

We zijn dan maar mooi blijven zitten, of het helemaal naar ’t baasje zijn zin durven we te betwijfelen. Hij is tenslotte geen professionelehondenportrettentrekker (nogal een woord hé) maar we hebben onze hondse best gedaan. Alleen lukte het ons baasje niet van ons samen alle in dezelfde richting te laten kijken, en dan wel in zijn richting ook nog.

Ja zeg, als ‘m het zo zitten had, was hij beter naar de filmstudio ’s van bvb Lassie en van Bessie  gaan portretten trekken. Die werden daarvoor betaald… en wij zijn STAANDE jachthonden uit groep 7 baas. Gelieve daar een beetje rekening mee te houden !

Belle & co

08-08-2012 om 22:16 geschreven door Bas & Belle  

De zwalpende boer…

Een boer rijdt op zijn tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje.

Hij zit in zijn cabine en zo te zien vermaakt hij zich prima.
De achter hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man te laten stoppen.
Luid zingend opent de boer zijn cabine en roept:"Wat een techniek hè, in Brussel draaien ze muziek en ik kan het hier helemaal horen!"
"Ja, ongelooflijk," zegt de politieman "en in Hasselt maken ze jenever en ik kan het hier ruiken.............”

L.K.

08-08-2012 om 16:52 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 08-08-2012

Een “dikke” krant met veel leesvoer vandaag. Drie correspondenten en het nieuws vanuit Oud Turnhout, van Lando, hadden we dan gisterenavond al in het bericht geplaatst.

In de Charente is er ondertussen niet veel gebeurd. Tenzij je het dagelijkse avondspel na het eten van Lucy, met achtereenvolgens Heros, moeder Hera en oma Belle nog “nieuws” noemt.

Vanavond had ons baasje eens andere  combinaties geprobeerd om te gaan wandelen. Vanavond gingen Heros met Lucy en nadien Belle met Hera op stap met het baasje. En het baasje moet zeggen… het werkt. Ze luisteren beter en geven meer aandacht voor elkaar en voor het baasje. En nu maar afwachten hoe lang dit duurt vooraleer we weer wat anders uit onze duim moeten zuigen …

Belle & co

Lees hier eens wat Limburgse Lennaert allemaal uitspookte …

Hallo allemaal,

Gisterochtend had mijn vrouwtje al een verhaaltje klaar staan over mij met de titel “De steen der wijzen”. Toen gebeurde er iets en heeft ze het verhaaltje niet naar ome Faes gestuurd want ze heeft een nieuw stukje gemaakt met de titel “Lof der domheid”.

Zondag zouden we lekker gaan BBQ met vrienden en ’s morgens waren de baasjes al druk in de weer met het klaarzetten van spullen en maken van allerlei lekkernijen. Op de een of andere manier was er even niet veel aandacht voor mij en ik ging eens een kijkje nemen in de schuur. Ik had al eerder ontdekt dat daar een zak stond met de hondenbrokjes voor papa en mij. Snuffelen was nooit een probleem en als ik wat te lang bleef hangen was het altijd de stem van het vrouwtje die me tot de orde riep.

“Eens kijken of dat wel een stevige zak is! Nou ja, 3 laagjes papier daar ben ik zo doorheen”. En toen, de zak stond op een stoel, een regenbui van allemaal lekkere brokjes. Ik probeerde ze nog op te vangen en terug te doen in de zak, maar om de een of andere reden namen die brokjes de verkeerde afslag en belande in mijn maag. Ik weet niet hoelang ik geprobeerd heb alles netje op te ruimen, toch zeker wel een kwartier, en stond het vrouwtje opeens achter me. Ze hoefde helemaal niets te zeggen. Ik keek zo schuldig en ook zielig want opeens had ik heeeeel erge buikpijn. Ze was helemaal niet boos, maar bezorgd. Ik zag eruit als mama Hera vlak voor de bevalling, met als verschil dat het voor haar een zegen was en voor mij een zonde.

Er werd snel gegoogeld op “pup te veel gevreten” en “overvreten pup”, nou zeg, terwijl ik alleen maar wilde helpen.

Mijn ingebouwd honden instinct begon zelf te werken. Ik kroop in elk hoekje van de tuin weg en deponeerde een gedeelte van mijn maaginhoud in een kuiltje en maakte het kuiltje met mijn neus dicht. Dit deed ik zo’n 10 keer en had mijn wintervoorraad al klaar. Mijn buik was toch nog altijd kogeltjerond en liet mijn vrouwtje me veel rusten. ’s Avond kwamen de gasten en kwamen ook mijn darmen op gang. Met verwondering werd tussen de gangen door gekeken naar de grote hopen poep die uit zo’n klein “ooh zielig” babyhondje kan komen (ik zit nog officieel in de babbyklasse!) Vrouwtje ruimde niks op want ze moest zeker weten dat er ook alles weer uitkwam. Onduidelijk is of sommige gasten op dieet waren of dat er een andere oorzaak was dat er veel eten overbleef! Maar wat overbleef was dus niet voor mij, wel voor papa, wel 2 dikke sappige worsten, en ik kreeg niets.

Vanmorgen kreeg ik dan weer 7 brokjes aangevuld met gekookte spercie bonen en daar moet ik het dan de hele dag op doen.

Heb ik iets geleerd?, nee hoor want de brok zit nu in een ton, verzwaard met gewicht op de deksel, en net betrapte me het vrouwtje dat ik zat te knagen aan de rand van de ton, en die zal zeker wel eens een keertje omdonderen!

Jullie, niet meer zo dunne, Lennaert

En we hebben ook nieuws van tandenwisselende Lana

WoefWoefwoef,

Hallo allemaal! Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik heb een off-week. In huis heb ik oordoppen in en doe ik vaak het tegenovergestelde van wat ze van me willen. In de puppieles ( die ik nu met het vrouwtje doe) ging het goed ... voor een jachthond. Met mijn neus in de grond en mijn staart omhoog volgde ik "de bevelen" op. Ik vond zelf verloren geraakte beloningskoekjes van de vorige groep!! Mijn vrouwtje zei in het begin dat ze de stoppen uit mijn oren ging halen en die in mijn neus stoppen. Daarna verliep de les beter ... Raar he?! Terwijl de baasjes heel trots zijn maar het ook vies vinden, loop ik in mijnen viezen. Reden? Mijn tandjes vallen uit ... Het is precies herfst. Het vrouwtje bewaarde 2 hoektanden en een kies. Ze vindt het wel wat vies als het bloed aan haar pantoffels hangt of nog beter ... op haar broek. Gelukkig brengt een ijsblokje verlichting!

Vele groetjes van een aan alles knabbelende Lana.

En Lobke zit op haar klaagstoel

Lieve mams,

Ze zijn echt gemeen hier.

Vanavond stond m’n eten op het aanrecht op kamertemperatuur te komen. Ik had zo’n verschrikkelijke honger, en ik weet dat ik niet tegen het aanrecht op mag springen. Maar ja, wat doe je als het lang duurt, dan ga je toch even kijken, ook al omdat het zo lekker ruikt! Stond m’n vrouwtje met de camera klaar, betrapt!!!

Eerst werd er een foto gemaakt, en daarna kreeg ik op m’n falie, nou ja zeg..... dat vind ik toch echt oneerlijk hoor! Maar ik heb haar al terug gepakt, is niet zo moeilijk. Ik moet natuurlijk regelmatig heel erg nodig plassen, tenminste, dat denken ze hier als ik bij de deur ga staan, en dan laten ze me natuurlijk naar buiten, hihihi. Die leuke dingen waar m’n vrouwtje van griezelt pak ik tegenwoordig met meerderen tegelijk in m’n bek, en deponeer ik dan binnen voor haar voeten. Succes verzekerd!!!

Deze week gaan we wat spannende dingen doen, heb ik ze horen vertellen. Het schijnt dat ik voor de eerste keer de zee ga zien, en we gaan in een restaurant eten. Dit alles gebeurt bij oma, die aan zee woont. Ze is jarig eind van de week. Nu hopen ze hier dat ik me gedraag in dat restaurant. Misschien staan er wel escargots op het menu, dan kan mijn dag niet meer stuk!!!

Mam, ik hoop dat je mijn baasjes binnenkort even duidelijk maakt dat ze niet zo oneerlijk met jouw lieve pupje moeten omgaan.

Tot het volgende bericht weer veel lieve kusjes voor iedereen in jouw roedel.

Je Lobke.

08-08-2012 om 09:05 geschreven door Bas & Belle  

Het is me het Drentenwereldje wel…

Uit verschillende hoeken krijgen we nieuwtjes uit ons laatste en voorlaatste nestje. Nieuwtjes die ons over het algemeen doen glimlachen en dan denken we “waar hebben we dat nog gezien, gehoord of mee gemaakt”

En gewoonlijk moeten we dan in eigen roedel kijken. Van Bas hebben we enkel nog de goede zaken onthouden, die was mee in Spanje met het baasje en de wielrenners van de Vlaamse Wielerschool van Rik Van Looy. Daar gaf het baasje toen aan de eerste jaars leerlingen fietsherstelling, en ’t baasje en ’t vrouwtje waren toen mee in Lloret de Mar op lente stage, maar hij was ook met het baasje in Duitsland, Frankrijk en Zwitserland als het baasje weer eens een panne auto ging depanneren. Bas was een heuse “snelweghond”

De belevenissen van Belle waren haast vanaf de eerste dag te lezen op dit blog. Ook zij heeft af en toe, gewoonlijk meestal , bananen in haar oren. Maar ze is een super moeder en grootmoeder voor haar pups en Lucy. Het baasje kreeg vorige week een berichtje dat Kibbels nu pas, na zestien maanden, pas de eerste maal loops was. Niks nieuws onder de zon berichtte ’t Baasje aan Annemie, het baasje van Kibbels.

Ook Belle was al lang over het jaar toen het baasje aan dr. Nelly vroeg of dat allemaal wel normaal was .

Met het blijven van Hera en Heros ging voor de baasjes weer een gans andere wereld open. Het moeilijke was het opvoeden van twee pups, broer en zus ook nog eens, tegelijk. We dienen te zeggen, het was meer dan een handvol werk zo twee woelwaters in huis, je dient er echt goed op voorbereid te zijn .

En als je dan nu weer al die verhalen leest en hoort en je hebt een Lucy over de vloer dan komen al die verhalen wel heel direct en vers naar je toe. We zouden haast vandaag kunnen vertellen welke verhalen ons volgende week gaan bereiken.

En toch is elke dag weer een verrassing met Drenten in huis !

Belle & co

Nadat het bericht was opgeslagen kregen we in onze mailbox  dit onderstaand bericht van de Wouterkes en Lando.

Herinner je nog die foto’s van Heros die eergisteren bij het baasje lag toen hij beach volley wilde kijken op TV ? Wij denken dat dit het bovenstaande bericht duidelijk illustreert !

07-08-2012 om 23:03 geschreven door Bas & Belle