Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-08-2012
Foto 's maken...
Foto s maken
Ons baasje wilde al enkele weken foto
s van ons vier samen nemen. Voor op het blog, voor op visite kaartjes en voor
wat al niet
Hij had zich inhet hoofd gehaald van
ons vier op een baal stro te zetten waar hij dan wat foto s zou nemen. Makkelijker
gezegd dan gedaan, eerst een geschikte baal vinden !
Nu liggen er duizenden balen stro her
en der op de velden maar die zijn allemaal op stapels van wel tien hoog gestapeld
en dus zo n acht meter hoog. De rollen stro zijn dan wel niet gestapeld maar
daar moet je dan nog met vier naast elkaar kunnen zitten, en die zijn ook al
dadelijk zo, 1,20 meter hoog. Stel dat Lucy daar afspringt, je mag er niet aan denken.
Nu dacht het baasje daarstraks een
stapel te hebben gezien die binnen zijn normen lag, maar bij aankomst bleek de
minste hoogte toch ook een anderhalve meter te zijn , weer mis dus.
We hebben dan met de auto wat rond
gereden tot er plots aan de rand van een zonnebloemveld enkele verspreide balen
lagen. Ideaal zegde het baasje, alleen moesten wij ons reppen want het liep al
tegen zonsondergang.
We zijn dan maar mooi blijven zitten,
of het helemaal naar t baasje zijn zin durven we te betwijfelen. Hij is
tenslotte geen professionelehondenportrettentrekker (nogal een woord hé) maar
we hebben onze hondse best gedaan. Alleen lukte het ons baasje niet van ons
samen alle in dezelfde richting te laten kijken, en dan wel in zijn richting
ook nog.
Ja zeg, als m het zo zitten had, was
hij beter naar de filmstudio s van bvb Lassie en van Bessie gaan portretten trekken. Die werden daarvoor
betaald en wij zijn STAANDE jachthonden uit groep 7 baas. Gelieve daar een
beetje rekening mee te houden !
Een boer
rijdt op zijn tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje.
Hij zit in zijn cabine en zo te zien
vermaakt hij zich prima. De achter
hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man te laten
stoppen. Luid zingend opent de boer zijn cabine en roept:"Wat een techniek hè,
in Brussel draaien ze muziek en ik kan het hier helemaal horen!" "Ja, ongelooflijk," zegt de politieman"en in Hasselt maken ze jenever en
ik kan het hier ruiken.............
Een dikke krant met veel leesvoer
vandaag. Drie correspondenten en het nieuws vanuit Oud Turnhout, van Lando,
hadden we dan gisterenavond al in het bericht geplaatst.
In de Charente is er ondertussen niet
veel gebeurd. Tenzij je het dagelijkse avondspel na het eten van Lucy, met
achtereenvolgens Heros, moeder Hera en oma Belle nog nieuws noemt.
Vanavond had ons baasje eens
anderecombinaties geprobeerd om te gaan
wandelen. Vanavond gingen Heros met Lucy en nadien Belle met Hera op stap met het
baasje. En het baasje moet zeggen het werkt. Ze luisteren beter en geven meer
aandacht voor elkaar en voor het baasje. En nu maar afwachten hoe lang dit
duurt vooraleer we weer wat anders uit onze duim moeten zuigen
Belle & co
Lees hier eens wat Limburgse Lennaert
allemaal uitspookte
Hallo allemaal,
Gisterochtend had
mijn vrouwtje al een verhaaltje klaar staan over mij met de titel De steen der
wijzen. Toen gebeurde er iets en heeft ze het verhaaltje niet naar ome Faes
gestuurd want ze heeft een nieuw stukje gemaakt met de titel Lof der domheid.
Zondag zouden we
lekker gaan BBQ met vrienden en s morgens waren de baasjes al druk in de weer
met het klaarzetten van spullen en maken van allerlei lekkernijen. Op de een of
andere manier was er even niet veel aandacht voor mij en ik ging eens een
kijkje nemen in de schuur. Ik had al eerder ontdekt dat daar een zak stond met
de hondenbrokjes voor papa en mij. Snuffelen was nooit een probleem en als ik
wat te lang bleef hangen was het altijd de stem van het vrouwtje die me tot de
orde riep.
Eens kijken of
dat wel een stevige zak is! Nou ja, 3 laagjes papier daar ben ik zo doorheen.
En toen, de zak stond op een stoel, een regenbui van allemaal lekkere brokjes.
Ik probeerde ze nog op te vangen en terug te doen in de zak, maar om de een of
andere reden namen die brokjes de verkeerde afslag en belande in mijn maag. Ik
weet niet hoelang ik geprobeerd heb alles netje op te ruimen, toch zeker wel een
kwartier, en stond het vrouwtje opeens achter me. Ze hoefde helemaal niets te
zeggen. Ik keek zo schuldig en ook zielig want opeens had ik heeeeel erge
buikpijn. Ze was helemaal niet boos, maar bezorgd. Ik zag eruit als mama Hera
vlak voor de bevalling, met als verschil dat het voor haar een zegen was en
voor mij een zonde.
Er werd snel
gegoogeld op pup te veel gevreten en overvreten pup, nou zeg, terwijl ik
alleen maar wilde helpen.
Mijn ingebouwd
honden instinct begon zelf te werken. Ik kroop in elk hoekje van de tuin weg en
deponeerde een gedeelte van mijn maaginhoud in een kuiltje en maakte het
kuiltje met mijn neus dicht. Dit deed ik zon 10 keer en had mijn
wintervoorraad al klaar. Mijn buik was toch nog altijd kogeltjerond en liet
mijn vrouwtje me veel rusten. s Avond kwamen de gasten en kwamen ook mijn
darmen op gang. Met verwondering werd tussen de gangen door gekeken naar de
grote hopen poep die uit zon klein ooh zielig babyhondje kan komen (ik zit
nog officieel in de babbyklasse!) Vrouwtje ruimde niks op want ze moest zeker
weten dat er ook alles weer uitkwam. Onduidelijk is of sommige gasten op dieet
waren of dat er een andere oorzaak was dat er veel eten overbleef! Maar wat
overbleef was dus niet voor mij, wel voor papa, wel 2 dikke sappige worsten, en
ik kreeg niets.
Vanmorgen kreeg ik
dan weer 7 brokjes aangevuld met gekookte spercie bonen en daar moet ik het dan
de hele dag op doen.
Heb ik iets
geleerd?, nee hoor want de brok zit nu in een ton, verzwaard met gewicht op de
deksel, en net betrapte me het vrouwtje dat ik zat te knagen aan de rand van de
ton, en die zal zeker wel eens een keertje omdonderen!
Jullie, niet meer
zo dunne, Lennaert
En we hebben ook nieuws van tandenwisselende Lana
WoefWoefwoef,
Hallo allemaal! Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik heb een off-week. In
huis heb ik oordoppen in en doe ik vaak het tegenovergestelde van wat ze van me
willen. In de puppieles ( die ik nu met het vrouwtje doe) ging het goed ...
voor een jachthond. Met mijn neus in de grond en mijn staart omhoog volgde ik
"de bevelen" op. Ik vond zelf verloren geraakte beloningskoekjes van
de vorige groep!! Mijn vrouwtje zei in het begin dat ze de stoppen uit mijn
oren ging halen en die in mijn neus stoppen. Daarna verliep de les beter ...
Raar he?! Terwijl de baasjes heel trots zijn maar het ook vies vinden, loop ik
in mijnen viezen. Reden? Mijn tandjes vallen uit ... Het is precies herfst. Het
vrouwtje bewaarde 2 hoektanden en een kies. Ze vindt het wel wat vies als het
bloed aan haar pantoffels hangt of nog beter ... op haar broek. Gelukkig brengt
een ijsblokje verlichting!
Vele groetjes van een aan alles knabbelende Lana.
En Lobke
zit op haar klaagstoel
Lieve mams,
Ze zijn echt gemeen hier.
Vanavond stond mn eten op het aanrecht
op kamertemperatuur te komen. Ik had zon verschrikkelijke honger, en ik weet
dat ik niet tegen het aanrecht op mag springen. Maar ja, wat doe je als het
lang duurt, dan ga je toch even kijken, ook al omdat het zo lekker ruikt! Stond
mn vrouwtje met de camera klaar, betrapt!!!
Eerst werd er een foto gemaakt, en
daarna kreeg ik op mn falie, nou ja zeg..... dat vind ik toch echt oneerlijk
hoor! Maar ik heb haar al terug gepakt, is niet zo moeilijk. Ik moet natuurlijk
regelmatig heel erg nodig plassen, tenminste, dat denken ze hier als ik bij de
deur ga staan, en dan laten ze me natuurlijk
naar buiten, hihihi. Die leuke dingen waar mn vrouwtje van griezelt pak
ik tegenwoordig met meerderen tegelijk in mn bek, en deponeer ik dan binnen
voor haar voeten. Succes verzekerd!!!
Deze week gaan we wat spannende dingen
doen, heb ik ze horen vertellen. Het schijnt dat ik voor de eerste keer de zee
ga zien, en we gaan in een restaurant eten. Dit alles gebeurt bij oma, die aan
zee woont. Ze is jarig eind van de week. Nu hopen ze hier dat ik me gedraag in
dat restaurant. Misschien staan er wel escargots op het menu, dan kan mijn dag
niet meer stuk!!!
Mam, ik hoop dat je mijn baasjes
binnenkort even duidelijk maakt dat ze niet zo oneerlijk met jouw lieve pupje
moeten omgaan.
Tot het volgende bericht weer veel
lieve kusjes voor iedereen in jouw roedel.
Uit verschillende hoeken krijgen we
nieuwtjes uit ons laatste en voorlaatste nestje. Nieuwtjes die ons over het
algemeen doen glimlachen en dan denken we waar hebben we dat nog gezien,
gehoord of mee gemaakt
En gewoonlijk moeten we dan in eigen
roedel kijken. Van Bas hebben we enkel nog de goede zaken onthouden, die was
mee in Spanje met het baasje en de wielrenners van de Vlaamse Wielerschool van
Rik Van Looy. Daar gaf het baasje toen aan de eerste jaars leerlingen
fietsherstelling, en t baasje en t vrouwtje waren toen mee in Lloret de Mar
op lente stage, maar hij was ook met het baasje in Duitsland, Frankrijk en
Zwitserland als het baasje weer eens een panne auto ging depanneren. Bas was
een heuse snelweghond
De belevenissen van Belle waren haast
vanaf de eerste dag te lezen op dit blog. Ook zij heeft af en toe, gewoonlijk
meestal , bananen in haar oren. Maar ze is een super moeder en grootmoeder voor
haar pups en Lucy. Het baasje kreeg vorige week een berichtje dat Kibbels nu
pas, na zestien maanden, pas de eerste maal loops was. Niks nieuws onder de zon
berichtte t Baasje aan Annemie, het baasje van Kibbels.
Ook Belle was al lang over het jaar
toen het baasje aan dr. Nelly vroeg of dat allemaal wel normaal was .
Met het blijven van Hera en Heros
ging voor de baasjes weer een gans andere wereld open. Het moeilijke was het
opvoeden van twee pups, broer en zus ook nog eens, tegelijk. We dienen te
zeggen, het was meer dan een handvol werk zo twee woelwaters in huis, je dient
er echt goed op voorbereid te zijn .
En als je dan nu weer al die verhalen
leest en hoort en je hebt een Lucy over de vloer dan komen al die verhalen wel
heel direct en vers naar je toe. We zouden haast vandaag kunnen vertellen welke
verhalen ons volgende week gaan bereiken.
En toch is elke dag weer een
verrassing met Drenten in huis !
Belle & co
Nadat het bericht was opgeslagen
kregen we in onze mailboxdit
onderstaand bericht van de Wouterkes en Lando.
Herinner je nog die fotos van Heros
die eergisteren bij het baasje lag toen hij beach volley wilde kijken op TV ?
Wij denken dat dit het bovenstaande bericht duidelijk illustreert !
' De eerste patiënt kwam binnen met verschrikkelijke hoofdpijn'.
'En wat hebt ge gedaan' vroeg de dokter?
'Dafalgan voorgeschreven' was het antwoord.
'Uitstekend' zei de dokter.
'De tweede patiënt had geweldig last van maagzuur'.
'En...?' vroeg de dokter.
'Ik heb Maalox voorgeschreven'.
'Weer uitstekend' zei de dokter.
'Mijn derde patiënt was een hele mooie vrouw,
zij kwam nogal hysterisch binnengelopen,
kleedde zich volledig uit,
ging op de tafel liggen' en riep:
'Help mij aub, dokter,
het is al vijf maanden geleden dat ik nog een man
heb gezien.'
Criminelen zijn die gisteren ons
baasje zijn laptop hebben platgelegd door er zogezegd een veiligheidssysteem
op teplaatsen.
Het systeem leek op het professionele
veiligheidssysteem dat ons baasje zijn PC beschermt en dus opende het baasje de
site. En toen . Toen was het goed mis.
Alles geblokkeerd en waarschijnlijk
ook alles besmet. Vermits de andere laptop vorige week ook al schade had
opgelopen door een gemorste kop koffie zaten wij in de rats. Peter, het baasje
van Zeppos, die er zijn beroep van gemaakt heeft zon PC sukkelaars als ons
baasje uit de rats te helpen stelde voor om een ander klavier vanuit België op
te sturen maar het baasje dacht dat het goedkoper zou zijn van hier ter plaatse
in Ruffec een klavier aan te schaffen.
En zo gebeurde het dat het baasje
deze morgen samen met Lucy naar de PC shop trok om zich voor 15 een nieuw
klavier aan te schaffen. En zoals je kan lezen het werkt.
Alleen zijn we de berichten die
gisteren binnenkwamen op de reserve laptop kwijt of mogelijk zijn ze er nog
maar zijn ze goed besmet. Zo is er het bericht voor de puppenkrant van Lennaert
dat ons baasje voorlopig niet kan gebruiken. Net als de fotos van verleden
week
We komen er in elk geval wel weer
uit, enkel spijtig voor de ergernis die er toch bij komt kijken, wanneer zon
computercriminelen rotzooi binnensmokkelen en het dan wel willen regelen als je
aub (ze zijn wel beleefd) xx aantal euros wil overmaken op hun rekening en je
hebt nog betalingsfaciliteiten ook, ze nemen alles aan behalve cash geld
Het bericht van van Lando hebben we
nog kunnen recupereren omdat toen de laptop al afgesloten was.
Hier komt het bericht van eenzame Lando
Bonsoir
ma famille woefwoef et tatertater,
vandaag
ben ik voor de eerste keer weer terug alleen thuis gebleven. Vanmiddag kwam
moeke me eten geven. Ik was toen heel zot en wou steeds dat ze samen met me met
mijn hondje speelde. Ook vanavond bij thuiskomst van baasje Nico en daarna van
baasje Hilde herhaalde het ritueel zich. Hevig grommend met mijn hondje
rondzwierend kwam ik afgestoeberd alsof ik wou zeggen: alé, kom het dan pakken,
kom dan spelen. Vanavond heb ik echter mijn schade ingehaald hoor. We zijn een
ander toertje gaan wandelen in de Liereman waar ik zowel flink heb gewandeld
als leuk gespeeld heb. Op het plekje waar mijn mama, oma en oom toen gingen
zwemmen stonden nu wel 5 paardjes. Ik keek er wel naar maar deed niets. In de
hoopjes die ze achterlieten was ik meer geïnteresseerd, maar daar werd mijn
neus tactisch aan voorbij geleidt, hihi. Nu lig ik met oogjes toe lekker op de
zitzak, nagenieten noemen ze dat!
van Kiki lezen, dat Kiki iets had met koeien bij haar in de buurt in Arnhem.
Nu heeft onze Lucy ook al sinds het nest uitgezworven is een koe als troetel. Niet zon honderden kilos wegend koebeest als die van Kiki, die zijn er niet in deze buurt, maar toch een koebeest.
Neen bij gebrek aan veeboeren hier in de Charente heeft ze een pluche troetelkoe. Daar zeult ze gans het huis, de schuur en zelfs de tuin mee rond.
Maar s avonds moet de koe thuis zijn, dan moet ze bij slapenstijd mee in Lucys bench. Vanavond was ze zo moe dat ze aan de buitendeur bovenop koebeest in slaap is gevallen. Vermits die buitendeur vlakbij de computerwerkplaats van het baasje ligt was er snel een foto genomen van het schattige tafereeltje
Belle & co
Lando had dan weer trainingsverhalen
Dag Faes-familie,
Ik heb heel de namiddag en een deel van de avond op mijn lui gat gelegen. Zoooooooooooo moe van de training. Van de gehoorzaamheidsoefeningen zal het niet geweest zijn, want daar heb ik toch wel moeite mee, het zwemmen gaat me veel beter af. In plaats van in de breedte zwommen we nu ook de vijver over in de lengte. Ze moesten me niet het water induwen ik ging vanzelf net zoals mijn broer Louis. Misschien ga ik van de week op een avond eens extra op gehOORzaamheidstraining bij Hansje. Ik vind het gewoon niet leuk als er leuke speelkameraadjes in de buurt zijn ik ze gerust moet laten en mijn aandacht bij het baasje moet houden, maar naar't schijnt zal ik dat toch moeten leren. Mijn drentenkarakter is dus duidelijk ok, hihi. Vanaf morgen gaan de baasjes terug werken, 't zal mijn gatje varen (voor de NL-ers: 't zal wennen zijn)!
Veel verschil met een Belgische of Hollandse regendag is er niet, het is vooral nat en je krijgt er net zo een vuile in plaats van een witte buik van
Als je dan al buiten wil om te gaan spelen in de tuin komt er telkens een handdoek bij aan te pas als je dan terug binnen wil komen. Het vrouwtje staat dan klaar om de eerste eens goed droog te wrijven. De andere drie staan dan in wat een rij zou moeten zijn.
Na al die jaren Drenten in huis neemt ze het risico niet meer dat we ons binnen in huis beginnen schudden.
Het baasje heeft vandaag terug de traditie opgenomen van twee aan twee met ons te gaan wandelen. De eerstetwee, Hera en Lucy hebben de wandeling los mogen meelopen maar zagen er niet uit van het slijk door het muizen opgraven en koeioneren. De haren rond hun poten leken wel slijkklompen. Het baasje had zijn kodakske niet bij, spijtig want het waren in close up fotos geweest voor een wedstrijd raad eens wat dit is.
Zelfs doorwinterde Drenteneigenaars met 25 jaar ervaring waren bij het raden toch ook totaal de mis in gegaan.
Belle en Heros, de twee krachtigste muizen opdelvers,zijn dus mee mogen gaan wandelen aan de rollijn. De beste garantie op thuiskomen met een nog ietwat toonbare hond. En dat waren ze op het einde van de wandeling nog ook toonbare Drentjes!
Omdat ze haast de ganse dag in huis waren gebleven ging het spel tussen de honden alsmaar crescendo. Tot het genoeg was voor het baasje en er besloten werd tot een time out. Dat was helemaalniet naar de zin van de kleinste die kabaal van jewelste in haar bench maakte. Wat wil je,dat was van in Vosselaar geleden, meer dan een maand dus, en blijkbaar was ze vergeten wat een time out wilde zeggen.
Uiteindelijk is het ophouden met regenen ook het einde van de time out geworden en konden we toch nog de velden in om ons een goed te laten gaan en af te reageren
Morgen voorspellen ze iets beter weer , en ondertussen is het alomtegenwoordige stof weg !
Wanneer we het bericht van Lennaert hadden gelezen besloot ook ons baasje er een woordje aan te wijden hoe de van nature aanwezige zachte beet bij een Drentsche Patrijshond nog beter kon geoefend worden.
Ons baasje gebruikte niet de methode van de familie Wessels maar een toeter die hij een eeuwigheid terug eens heeft gekregen van een neefje.
Nu zijn de blog- en puppenkrantlezers gewend van bij elk bericht de nodige fotos of afbeeldingen te krijgen en dus toog het baasje naar Google afbeeldingen om daar het nodige beeldmateriaal op te snorren.
Groot is zijn verbazing wanneer hij, nadat hij een zachte beet heeft in gegeven, daar een foto staat van Hera met haar toeter in haar bek ! ! !
Verder heeft ons baasje niet gezocht. Wat hij zocht heeft hijzelf onbewust op het wereld wijde web gezet
Belle & co
Hier het zachte bek verhaal van Lennaert
Hallo bloggelaars,
Elke zaterdagochtend krijg ik een gekookt eitje. Niet netjes gepeld maar met schil en al. Mijn papa neemt altijd heel voorzichtig het ei aan, zoekt een rustig plekje in de tuin, bijt voorzichtig één gaatje en smikkelt langzaam de inhoud op, en daarna dan toch ook maar de schil.
IK doe dat anders. De eerste keer had het vrouwtje voor de zekerheid het ei al kapotgemaakt en dat had ze goed ingeschat. Ik keek nog niet eens wat ik kreeg en hap slik weg. Daarna dacht ik er komt nog meer, maar nee hoor. Het eitje is een oud ritueel sinds mijn baasjes honden hebben, en dan alleen voor de zaterdagochtend. Het is de bedoeling dat ik ook laat zien dat ik zacht in de bek ben iets wat een echte Drent natuurlijk is. Inmiddels zijn we 10 weken en 10 eitjes verder en heb ik al iets bijgeleerd. Ik neem het eitje al voorzichtig aan, maar kan me toch niet beheersen. Voordat ik het terras af ben bijt ik het in een keer kapot en schrok het naar binnen. Het mag dan een zaterdagochtend ritueel zijn, ik vind het gewoon lekker.
Mijn baasjes hebben dan eindelijk ook de inschrijving de deur uitgedaan voor 25 augustus in Heurne. Ik ben zo benieuwd naar de rest van de familie. Gelukkig blijven we toch BBknoeien en tijd om te spelen en de banden te verstevigen.
Een zondagse luie knuffel van Lennaert want naast rennen, ravotten en stoute dingen doen met mijn papa, zijn we ook heel goed in slapen.
Het is een waterkansje dat ons blog in dit geval kan helpen, maar het is op vraag van Marian, het Arnhemse vrouwje van onze Kiki.
Ons baasje is van oordeel dat het gezegde niet geschoten is nooit raak voor de volle 100% waar is, en we plaatsen dus ook dit bericht om deze gevonden hond terug te brengen bij zijn eigen baasjes.Ook al is hij gevonden aan de gans andere kant van Frakrijk als waar wij wonen !
Dit is de integrale mail zoals we hem van Marian in onze mailbox kregen
Hallo Jan,
Kun jij misschien dit bericht op het blog of je FB-pagina zetten?
Wie weet leest er iemand mee die de hond herkent en hem met de baas of bazin kan herenigen.
Het is zelfs heel stilletjes en de roedel is lui. Het lijkt wel of ze hebben zich de twee vorige weken zwaar overtroffen.
Voor meer dan een wandeling is ons viertal amper te motiveren. Wel is Lucy in et kader van de opvoeding en socialisatie deze morgen terug mee boodschappen gaan doen naar de krantenboer en de bakker.
Daar loopt ze dan heel netjes met het baasje mee rond in de stad, ondertussen zoveel mogelijk vriendelijk te zijn tegen de mensen in de straat en de winkels.
We zijn al zo bekend in Villefagnan dat de mensen opmerken dat ze weeral grandi is tegenover vorige maal dat ze Lucy zagen . Ons kleinste Drentje blijft wel opvallen in een stadje waar de jachtvereniging de grootste vereniging is !
Wat het weer in de Charente betreft kan je het overnemen van wat Sabineen Frank van het één nieuws op TV vertellen. Een zon en een bui en niemand weet wat waar gaat gebeuren .
Toen het baasje de krant wilde fotograferen om dit bericht te illustreren dachtLucy hierbij onmisbaar te zijn. Zij moest dringend bij het baasje op tafel én op de krant gaan zitten !
Nu heb ik toch weer iets héél straf meegemaakt. Verleden weekend moest ik spijtig genoeg naar een begrafenis van een vriend van de familie. Wat ik daar in de mis meemaakte... ongelooflijk ! Mensen schamen zich voor niks meer !
Omdat er nogal veel volk was, stond ik tussen een hele hoop andere mensen vanachter in de kerk. Ongeveer halverwege de mis ruik ik ineens iets verbrand. Ik kijk rond en zie dat er een tweetal rijen achter mij iemand gewoon een sigaret opgestoken heeft. In de kerk, hé !! Ik draai me om naar die vent en vraag of hij wel weet wat hij aan het doen is ? En of hij niet beter rap zou maken dat hij buiten ging met die sigaret ! Weet ge wat die vent deed : Die gaf mij gewoon een duw in mijn rug en bijna de helft van mijn Duvel op de grond !
Ons hoofdbestuur was gisterenavond uithuizig. Volgens wat wij hebben opgevangen was het heel plezant. Ons baasje is zich momenteel aan t specialiseren in het moeilijkste wat er bestaat zegt hij moppen vertalen en dan vertellen in de andere taal. Het lukt hem al bij een tweetal moppen.
Het vervelende was vanavond dat er een mop over een Marokkaan bij was en ze waren te gast bij Ria en .Mohammed Maar t is geen racistische mop en ook hij heeft er smakelijk mee gelachen.
Terwijl de bazen op stap waren liep de mailbox weeral smoorvol. Berichtjes van Lando en Lobke maar ook puppy fotos van het nestje Glosterkens van Luc v.d. Heijning in Goirle http://www.thegloucester.eu/ . Erg mooie fotos van de eerste maal dat de pups buiten eten kregen !
Belle & co
Eerst de Lando wetenswaardigheden
Dag lieve familie,
hier ben ik weer terug van op Oud-Turnhoutse bodem. Ik heb mijn huis al terug tegen 150 km / uur verkend hoor. 't was echt nieuw kermis zoals ze hier zeggen. Het poezenpotje met melk vloog al door heel de keuken omdat ik de poes achterna zat. Vannacht ben ik 2 keer wakker geweest maar nu heb ik mijn draai al terug gevonden hoor. Ik ben zelfs al in mijn vertrouwde bos in de Liereman gaan wandelen. Het is daar wel 'plat' hoor als je gewend bent om je tenen te krullen om af te remmen van de berg. Eén keer kroste ik zo hard de berg af dat ik bijna overkop ging in Oostenrijk. Omdat ik zo flink ben geweest op reis (en omdat het mijn baasjes waarschijnlijk veel minder dweilwerk geeft) kreeg ik vandaag een etens- en drinkbak op staander. De andere waren echte slibberbakjes en gleden altijd overal heen als ik mijn neus erin stopte. Oh ja Jan, als je Maaren volgende keer ziet mag je hem van mij eens goed bij zijn lurven pakken hoor! Weet je waarvan Maaren jou verdenkt? Dat het nestje eigenlijk maar uit 11 Drentjes bestond maar dat je er 1 geschilderd stinkdiertje hebt tussengestoken dat ik ben!!!!! 'k moet toegeven, soms leek ik er in Oostenrijk echt wel op ook hoor, was het de lucht of de mengeling met andere korrels, de vogels, mol of muis die ik at .... Gelukkig had het hotel enkel een brandalarm en geen smogalarm, haha.
Frisse groeten,
Lando
En dan de straffe toeren van Lobke
Lieve mams,
Ik wil je even laten weten dat ik het vrouwtje vanavond een hartverzakking heb bezorgd, en ja, eigenlijk ben ik zelf ook wel erg geschrokken, maar dat laat ik natuurlijk niet merken hè!
Het leek me wel leuk om mn horizon eens wat te verbreden naar de andere kant van de sloot waar wij s avonds altijd langs lopen. Ik had al een paar keer gezien dat daar een paar anderssoortige viervoeters rondlopen, zoiets als die kattekop bij Lennaert thuis. Ik heb mn oren even dichtgestopt en ben via een smal bruggetje de sloot overgestoken. k Weet niet of mn vrouwtje me geroepen heeft, dat kon ik natuurlijk niet horen, maar opeens hoorde ik tóch een fluit, en toen ik keek zag ik dat er niet op me gewacht werd, maar dat ze was doorgelopen. Toen schrok ik toch wel, en besloot in rap tempo maar weer naar mn vrouwtje te gaan. Iets TE rap..... toen ik weer in sneltreinvaart over het bruggetje terug wilde, bleek dat toch wel ietsepietsie erg glad te zijn, en vloog ik zó de bocht uit van het bruggetje af...... net niet IN de sloot , maar ERNAAST in het riet. Met opgeheven hoofd, alsof er niets gebeurd was heb ik mn weg toen maar vervolgd naar mn vrouwtje die verbijsterd stond te kijken.
Iets anders waar ik haar dagelijks mee op de kast krijg zijn slakken....hihihihi..... Ze heeft daarover al eens haar beklag gedaan bij jouw hoofdbestuur mam, maar die lacht zich alleen maar rot, en zegt dat slakken erg lekker zijn. Hier denkt iemand daar dus duidelijk anders over, die vindt het vieze glibberige slijmbeesten, en juist ja, die breng ik dus in grote aantallen binnen, of eet ze met huisje en al op. Vanavond tijdens mn wandeling heb ik ontdekt dat er ook slakken zijn zónder huisje, en die zijn ook niet te versmaden. Jammer dat ik zelf geen fotos kan maken, anders zou ik je kunnen laten zien hoe er hier gekeken wordt....hahahaha...
Helaas geen fotos van mn acties vanavond, volgende keer gaat de camera weer mee is er gezegd.
Lieve mam, heel veel slijmerige likjes voor iedereen weer,
Ons baasje heeft zoals gewoonlijk als er tennis op TV is, gekeken. Ditmaal echter leek er geen eind te komen aan de match tussen de Zwitser Federer en de Argentijn Del Potro.
Het tennis leek wel eindeloos maar aan de reacties van ons baasje was het wel razend
spannend. Op enkele minuten na duurde de match vier uur en half.
Uiteindelijk heeft de Zwitser het gehaald. Spijtig zegt het baasje die het niet zo met Zwitsers in het algemeen heeft. Maar dat dateert nog uit de tijd dat hij internationale depannage deed en enkele malen in de clinch is gegaan met Zwitserse garagehouders en politieagenten, die daar ook gendarmen heten.
Spijtig dus voor Del Potro die samen met Federer deze namiddag tennishistorie heeft geschreven. Als het aan het baasje had gelegen was er een andere winnar geweest. Maar verliezen in zon match is in elk geval haast even goed als goud behalen.
Hier kon je de Olympische gedachte deelnemen is belangrijker als winnen op plakken!
Wij dachten zelfs dat we er onze wandeling bij gingen inschieten want het hoofdbestuur is vanavond uitgenodigd bij Ria en Mohammed, die andere Belgen hier in het dorp. Even leek het er op dat ons baasje de match in La Billauderie, het andere gehucht van ons dorp, waar Ria woont zou uitkijken. Maar uiteindelijk heeft ons baasje gekozen voor een korte wandeling over een omgeploegd veld waar de dode muizenzomaar voor het oprapen liggen.
Dat komt omdat de ploeg achter de tracto van boer Serge de muizenholen iets rapper naar de vernieling kan helpen dan de de sterke graafpoten van vier Drentsche patrijshonden. Maar we hebben onze wandeling nog gehad en dat is wat telt.
Maar toch spijtig van het verlies van Del Potro voegt ons baasje er aan toe
Dat is het cijfer dat de teller van de views op het Bas en Belle blog deze namiddag aangaf. Nog 500 te gaan voor we de 300.000° view mogen aankruisen.
Op 200.000 was het Monika Donkervoort en op 250.000 was het Ute Claessens die eeuwige roem verdienden door te bewijzen dat zij de zoveelste bezoeker waren.
Ook voor de 300.000 beloven we eeuwige roem op het Bas & Belle blog met vermelding en foto in de linkse kolom van het blog.
Wat moet je doen om die roem te verdienen ? Gewoon met je kodakske een foto nemen van de teller op het blog, liefst duidelijk, en met de foto van Simonne er bij .
Om de vaste lezers van het Belle, Hera en Heros blog het makkelijk te maken en hen ook een kans te geven op eeuwige roem, geven we hieronder het blog adres van het Bas & Belle blog
Het baasje heeft er een actieve helper bij aan de computer sinds ze gisteren eens heel serieus naar haar voeten heeft gekregen, staat of zit er ene Lucy permanent naast het baasje zijn bureaustoel.
Het zat er al enige dagen aan te komen, ook Belle zag het niet graag hoe vrijpostig Lucy met de andere roedelleden omging. Ook zij had Lucy al enkele malen verwittigd engecorrigeerd.
Toen er gisteren na het eten weer eens geen rem op stond, heeft ons baasje, nog steeds lid van het hoofdbestuur, haar eens goed vast gegrabbeld tot ze zich gaf , en op haar rug ging liggen ten teken van overgave en ze toe gaf - OK jij bent de baas
Lucy heeft zich hier haast twee weken te pletter geamuseerd en iedereen vermaakt met haar gekke capriolen maar ten goede aan haar opvoeding is dat niet gekomen.
Het baasje is nu wel blij dat ze de ingreep van gisteren ook vandaag nog herinnert en dat we op een rustiger wijze dan gisteren verder kunnen werken om van haar dat super Drentje te maken dat ze in zich heeft.
Zou het dan toch waar zijn wat men steeds beweert het zijn net kleine kinderen die Drentenpupjes ?
Belle & co
Onze Louis uit Oostrozebeke maakt het tegenovergestelde mee
Dag Faesfamilie,
Bij jullie keert de rust terug na al het bezoek en hier is de rust vertrokken.
Na 10 dagen absolute rust is hier de chaos teruggekeerd. Stan, Lore en Bo zijn terug van op kamp. Met een hele hoop valiezen vol vuile kleren en zand.
Zondag was het nog een supertoffe dag. Gaan wandelen met het baasje en het vrouwtje in het Kluisbos. Jammer genoeg moeten we hier al direct de auto nemen om ergens in de natuur te gaan wandelen. En ja hoor, halfweg vond mijn ochtenmaal zijn weg terug naar buiten. Daar aangekomen hebben we een flinke wandeling gemaakt. s Middags heb ik me meer dan voorbeeldig gedragen aan tafel. Mijn leiband mocht zelfs af.
Zoals ik al zei, kwam het groot lawaai dinsdag thuis. Wat schrokken ze van hoeveel ik was gegroeid.
Gisteren was ik thuis met het baasje en de kinderen(het vrouwtje kwam alleen s middags thuis om te eten, ze moet nog werken) Het was supertof. Het baasje was hout aan het zagen en met de kindjes ben ik op kattenjacht geweest op de weide. Er zit daar een nest wilde katten en toen ik ze zag, werd ik plots helemaal wild. Ik ben ze achtervolgd tot op het dak van een rootput. Ik ben zelfs onder een pallet gekropen om er bij te geraken. Het is me wel nog niet gelukt om er één te vangen. Dat komt nog wel zegt het baasje.
Na al dat harde werk moest ik natuurlijk serieus uitrusten.
Is wel leuk, vakantie.
Vele groetjes,
Louis
Lobke geeft verslag van haar trip naar het land van haar roots
Lieve mams,
Ja hoor, vandaag was ik weer even terug in mijn geboorteland.
Nadat het baasje zijn dingen had gekocht in Essen, zijn we nog even naar de bakkersmolen in Wildert gereden. Daar schijnen ze altijd erg lekker brood te verkopen, alleen was het vanmiddag uitverkocht.
Vrouwtje heeft toen maar wat andere lekkere dingen meeegenomen, alleen hebben wij hondenkinderen daar niets van gekregen.
Toen, eindelijk, want we zaten al heel lang in de auto, zijn we ergens naar toe gereden waar we gingen wandelen. Het was bij de Kalmthoutse heide.
Er viel daar heel veel voor mij te snuffelen, maar ik ben toch maar dicht bij de baasjes gebleven. Ze hadden nl gezegd dat ik gelijk bij hen moest komen als de boswachter in zicht zou komen, want ik liep illegaal los. Veel te snel naar mij zin kwamen we weer bij de auto, die ik op de heenreis weer had ondergekotst. Ik was dan ook niet van plan er wéér in te gaan, en ben maar plat op de grond gaan liggen. Ik houd me dan ook nog eens erg slap, zodat ze niets met me kunnen beginnen. Nou ja, uiteindelijk werd ik toch weer opgetild en belandde ik weer in de auto. Ik ben benieuwd hoelang ik misselijk blijf in de auto. De baasjes hadden het er over dat het bij Siebe heel lang heeft geduurd, maar uiteindelijk over is gegaan. Ik wacht dus maar af, leuk vind ik het niet in ieder geval.
Lieve mam, doe de lieve groetjes weer aan oma, oom Heros en mn zusje Lucy.
En natuurlijk ook weer knuffels voor het hoofdbestuur!
Lobke.
En een fiere Lenaert geeft melding dat hij nu ook gediplomeerd is
Hallo Mams,
Ik heb mijn eerste diploma gehaald. Tijdens het examen liep er een konijn op het veld, en ging mijn jagershart bonzen, maar ik kon toch nog voldoende aandacht opbrengen om alle proeven te volbrengen.
Het is al bijna middernacht maar ik hoop dat het nog niet te laat is voor de puppykrant.
Warme neus van je Lennaert, of zoals tante Simonne zei Onze Lennaert
Nvdr: Een heel dikke proficiat voor Lennaert én voor vrouwtje Jeanny die hem zo ver begeleidt heeft
Ik weet niet dat het woord stoeber ook boven de Belgische grens bekend is maar bij ons is het stof, veel stof, dat overal neer dwarrelt. Meestal op plaatsen waar het niet gewenst is.
Het baasje zegt dan je kan er met je vinger smeerlap in schrijven
De oorzaak is een combinatie van verschillende factoren.
Droogte, langere tijd zonnig weer dat de calcaire in Vlaanderen bekend als dolomiet, waar dekoer bij ons mee bedekt is, is zo één factor.
Vier tot acht Drenten die liggen spelen, zich rollen, en vechten in dat stof is hoogst waarschijnlijk de grootste factor . Als je momenteel één van de honden tegen hun flank tikt veroorzaakt dat een ware stofwolk.
Maar ook het vele bezoek van de laatste twee weken heeft er aan meegeholpen. Het is in juli/augustus niet te voorkomen. Het TV scherm is de grootste aantrekkingsplaats van stof.
Maar daarstraks is er een buitje gevallen, veel te kort en niet intensief genoeg om alle stof op de grond te houden. Maar de lucht was toch goed enkele uren haast stofvrij.
Het aasje heeft al overwogen van de sproeier enkele uren te laten draaien op de koer maar t vrouwtje houdt nu eenmaal meer van stof dan van slijk .
Vlak voor het begon te regenen is ons laatste bezoek richting Gent vertokken. Freddy en Annemie moeten een van de eerstvolgende dagen ook terug aan de slag. Zij hebben in elk geval telkens buiten kunnen eten. Van ontbijt tot diner buiten, daar zullen ze de volgende dagen, terug in België, enkel nog van kunnen dromen
En hier in Ferret zijn voorlopig geen bezoekers meer aangekondigd. Dat wil ook zeggen dat Belle haar Zeppos mist, zoals Lucy Jago en Hercule mist.
Dat wil ook zeggen dat we vanaf morgen de training van Lucy terug aanvatten.Die heeft van alles geprofiteerd en overal de beste zaken weggekaapt en veelal haar eigen zinnetje gedaan. Daar gaat verandering in moeten en wel vanaf morgen ochtend Belle & co
Vandaag hoef ik zelf niet veel te schrijven blijkbaar, het baasje vertelt hier dat de binnen en buitenland correspondenten alle terug op post blijken te zijn. Er is dus nieuws uit Nederlands Limburg, Uit Numansdorp und aus Tirol .
Eerst laten we Lennaert aan het woord
Hallo Faeselaars, roedelaars en boffers in Frankrijk,
Wat kan het leven toch lekker zijn vakantie, mijn huisgenoten constant in de buurt, kinderen, katjes, logeerpartijen en een fanatiek baasje.
Ja fanatiek, jullie lezen het goed! In eerste instantie was ik het project van mijn vrouwtje, zij ging braaf met mij naar de puppycursus. Nu mijn baasje heeft gezien hoe goed ik ben (ahum) oefent hij elke dag met mij en ook oefeningen die helemaal niets met de cursus te maken hebben. Hij zit nu zelfs te denken aan een jachtcursus om mijn ras en roots eer aan te doen, en het later zo mooi staat op mijn palmaris. Helaas zijn de cursussen hier in Limburg erg dun gezaaid en heeft mijn baasje niet altijd veel tijd, dus als iemand een tip heeft
Vanmorgen weer stiekem naar boven geslopen. Vrouwtje zat voor de buis naar mannenhockey te kijken (nederland-Belgie, 3-1!) en baasje werkte aan zijn figuur. De poes en kleintjes zaten beneden en de kust was veilig. Ik heb lekker alle kattenvoer opgevreten. Daarna moest ik een boertje laten, en het klonk als Brooumiauw. Toch maar niet te veel kattestuff meer eten, voordat ik het weet moet ik ook op een erg kleine bak schijten en door een veel te klein luikje naar buiten.
Ik ben een beetje aan de dunne, maar dat ben ik zelf schuld. De sneeuwappelen zijn nl. van de boom aan het vallen. Dit is een rare appel die nu al rijp is. Hij smaakt heel fris, maar je kunt ze niet bewaren, je hapt erin en na 5 minuten wordt het al bruin. Ze heten schijnbaar sneeuwappel omdat de bomen ook heel vroeg bloeien, ja zelf als er nog sneeuw ligt. Deze wijsheid heb ik van mijn vrouwtje, en die heeft het weer van haar vader enz. Elke dag snoep ik 2 á 3 appeltjes en dat heeft weer zijn uitwerking op mijn darmen ze zijn zoooo lekker .
Vele neusjes, kwispels en harde poten voor mijn grote familie,
Lennaert
En dan komt jodelaar Lando aan het woord
Jodeladiewaf,
ja ik blaf ondertussen al een goed mondje Ootenrijks hé. Vandaag ben ik in een grote gondel met heel veel mensen in naar 1770m hoog gegaan. En wat doe je zoal in een gondel? Slapen natuurlijk. Mijn baasjes begrijpen er niks van maar zijn er wel blij mee dat ik zo vlot mee omhoog vlieg. En wat doe je dan op zo'n smal bergpaadje als Drent? Op zoek naar een prooi natuurlijk. Onvoorstelbaar hoe ik daar iets kon vinden maar het is me gelukt. De baasje discusieren nog of het een mol of rat was, het hoofd miste immers. Oordeel zelf maar op de foto. Vanavond werd er hier weer van deeg heen en weer gelopen met tassen en valiezen. 't Schijnt dat ik morgen m'n accent weer moet aanpassen naar Vloams. Dan kan ik weer achter de poezen Saartje en Tijgertje jagen. Die hebben 2 weekjes rust gehad. Alé, ik ga een dutje doen zodat ik morgen fit ben om heel de dag ..... te slapen in de auto (dat hopen de baasjes althans)
Bis balt, dein Lando und die Wouterkes
En Lobke in Numansdorp eindigt de krant
Lieve mams,
Wat hoorde ik nou, kwam door de schuld van mijn familie de puppenkrant gisteren zo laat?
Heb ik dat onbehouwen gedrag van jullie geërfd? Het heeft zeker wel even geknetterd daar in Ferret?
Mn vrouwtje zegt dat ik al een grote meid ga worden. Niet omdat ik zo braaf ben, maar omdat ik mijn puppyvacht aan het verliezen ben.
Dat vinden ze hier heel jammer, het gaat allemaal veel te snel, zeggen ze.
Mn buikje en mn staart hebben al de stugge drentenharen, en op het midden van mn rug loopt over de hele lengte een donkere streep, dat zijn ook al grotehondenharen.
Morgen gaan we geloof ik wat leuks doen. Alhoewel.....ik moet dan wel weer in de auto.... Ik heb gehoord dat we weer even teruggaan naar mijn geboorteland. Baasje moet daar boodschappen doen, ik geloof dat de voorraad van het één of ander op is. Vlakbij die winkel schijn je leuk te kunnen wandelen, dus dat gaan we ook doen. Morgen verslag daarvan.
Verder komt deze week Marieke nog om te trainen met Siebe. Dat is dan geen jachttraining, maar iets met canicross of zoiets, ik ga in ieder geval kijken wat ze dan gaan doen.
Mam, zullen jullie verder voorzichtig zijn met koffie bij laptops? Ik wil wel het nieuws van mijn broertjes en zussen blijven lezen hoor.
Tijdens de vorige dagen stond het blog in het teken van familie en vrienden van de baasjes die ons kwamen bezoeken of hier in de buurt vakantie namen.
Tante Rita (van de koekjes) was de eerste die neer streek op 15 kilometer van hier, in Saint Fraigne.
Nadien kwamen Jean-Pierre en Ute met Belles dochter Hadise en met Jago. Toen waren we met 6 Drentjes op het erf. J-P en Ute bleven een week, ze kwamen op zondag en redendeze week maandag terug richting Budingen.
We hadden ook Luc en Katia met de kinderen Jef en Fien en onze Kiet op bezoek. Die waren op doortocht naar de Dordogne. We waren toen met zeven Drenten in de tuin en huis !
We kregen ook Peter en Hilde en de kinderen Florian en Bellefleur op bezoek. Zij kwamen na een verkwikkend vakantieverblijf in de Dordogne bij ons toe, op de dag dat Luc en Katia ons verlieten. Die beide Drentenliefhebbers moeten elkaar ergens hebben gekruisd Peter en Hilde hadden buiten de kinderen, ook Zeppos de stamvader van onze roedel, en Hercule, de eerstgeborene van Belle bij zich. We waren toen met acht Drenten op de hof !
De dag dat J-P en Ute terug richting België reden, kwamen Freddy en Annemie bij ons aan. Die kwamen na hun vakantie in Toledo Spanje, op de terugweg nog even bij ons langs. Annemie is de voormalige school directrice van ons baasje,en zij en Freddy zijn bij ons hoofdbestuur vrienden voor het leven. Er zijn niet veel jaren gepasseerd de laatste dertien jaar dat ze niet bij ons te gast waren. Er is niets mis met hen, alleen hebben zij geen hondje En morgen vertrekken ook zij terug richting Gent. Annemie, van wie de hobby koken is, heeft twee dagen de scepter gezwaaid in onze keuken. Gisteren was het paëlla en vandaag kregen we eendenborst op ons bord. De culinairen onder ons gaan hen missen zeker weten.
Vanaf morgen gaat het stillekes zijn in de hof ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
