Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-01-2013
Toch nog mooi
Toch nog mooi
Wat zich
deze morgen aankondigde als blijf maar liggen, t is te guur buiten is
uiteindelijk nog erg mooi geworden. Zo mooi dat het baasje er drie wandelingen
aan over gehouden heeft.
Hij is
begonnen met Belle die over haar pijn in haar heupen/poot heen is blijkbaar.
Waarom die blijkbaar zal de aandachtige lezer zich afvragen ? Het is
inderdaad zo dat Belle zich een ganse dag gedijsd houdt en dan, vanaf het
moment dat t baasje zijn jas aantrekt en een leiband neemt, die rustige Belle verandert
in een wilde furie die weg wil, en wel zo snel mogelijk. Ze poogt dan met alle
kracht die ze in zich heeft (en dat is nogal wat PK) de baas door het bos te
sleuren. Die blijkbaar is hier dus meer dan terecht !
Dan was
het de beurt aan Lucy. Nog zon trekker-trek geval. Als we die meenemen naar
zon trekker-trek wedstrijd voor tractoren gaan er veel landbouwers hun trekker
van de hand doen en inwisselen voor een gezond Drententeefje !
Als we dan
de volgende wandeling met Hera en Heros samen doen is dat een verademing. Die
twee lopen tot het einde van de lijn. Gewone leiband, rollijn of jachtlijn, aan
het eind trekken die twee nog amper. Die twee krijgen dan nogal eens een rondje
groter of andere wandeling dan de gewone door bos en weide.
En dan
wacht voor de baas s avonds weer een ontgoocheling Hij denkt dan dat m een
heel grote wandeling heeft gemaakt en dat m daar kilos van gaa kwijtspelen
Dat eerste van die grote wandeling is wel waar, maar dat vertaalt zich nog
steeds niet in een lager gewicht tot nu toe
Het schijnt overal in het land te gebeuren op parkings van Aldi.
Het werkt als volgt: twee meiden van begin twintig (vermoedelijk uit Oost-Europa)
spreken je hulpeloos kijkend aan op het moment dat je de boodschappen aan het inladen bent. Ze hebben hele strakke T-shirts aan en je
kan goed zien wat er in zit!!!!! Met een erg zielig, maar toch wel geloofwaardig verhaal bedelen ze om een
lift naar een plaats in de buurt.
Eenmaal achterin gestapt, beginnen de dames elkaar te betasten, waarbij
ze er goed voor zorgen dat je dat kunt zien via je
binnenspiegel. Daarna klimt een naar de voorstoel en heeft seks met jou. Ondertussen merk je niet dat de ander je portefeuille of portemonnee jat .
Die van mij is afgelopen maandag gestolen.
En dinsdag en donderdag ook al.
Vrijdag zelfs twee keer !!! Woensdag kon ik helaas niet gaan...
L.M.
Let wel, dit verhaal/mop is niet
autobiografisch, het is getekendL.M.
Wat een
trieste dag gisteren hoewel het maar éénmaal geregend heeft, viel die bui
tussen 08u00 en 23u00. Het baasje wilde wel een wandeling gaan maken maar heeft
er dan toch maar van afgezien toen hij merkte dat enkel de bovenlaag van de pad
ontdooid was. De herinneringaan vorig
jaar toen hij in soortgelijke omstandigheden door Heros en Hera op zn
achterste door een plas dooiwater is gesleurd, is nog te levendig.
Maar de
avond bracht nog soelaas. Na een telefoontje is ons baasje na 8 uur nog
vertrokken en bij thuiskomst had hij een grote bakherten en everzwijn vlees bij voor ons.
Daar gaat
hij morgen nog werk aan hebben vooraleer dat allemaal in de diepvries of in
steriliseerbokalen is beland .
Op dit
moment zit de baas door zijn voorraad kippenvlees en zijn we in de wildweken
beland. Nu zijn we daar niet echt rouwig om, want zegt het gezegde niet
verandering van spijs doet eten ?
In
Oostrozebeke gaan ze waarschijnlijk een gepeperde waterrekening krijg dit jaar.
Louis heeft de waterkraan open kunnen draaien. Maar dat laten we Louis zijn
vrouwtje zelf vertellen
Belle
& co
Louis en
de waterhistorie
Dag Jan,
Hier de nieuwsflash
voor West-Vlaanderen van de plaatselijke reporter.
Los van het vele
dooiwater gisteren, hadden wij een heel hoge concentratie van water ter hoogte
van onzen bouw. Heel toevallig was de enige aanwezige onze Louis.
Na een aantal dagen
bench overdag (door de vorst), was hij gisteren weer op vrije voeten aan den
overkant*. Hij was dan ook door het dolle heen.
Zo dol dat toen we
thuiskwamen, we toch een paar bottekes nodig hadden om zijn residentie te
betreden
Met de vorst had
Steven een deken rond het buitenkraantje gedraaid om het niet te laten
bevriezen. Dat buitenkraantje zit in de tussenbouw waar Louis overdag
verblijft.
Als een echte Drent
en goede huisvader, redeneerde Louis dat een dekentje niet aan de muur moet
hangen en heeft dit dan ook vakkundig van de muur verwijderd, dat en nog iets
meer. Hij is er dus in geslaagd om de kraan open te zetten waardoor het water
dus uren moet hebben gestroomd. Een privézwembad dus. Gelukkig voor hem is het
daar nog niet gevloerd en loopt het scheef. Bovendien staat zijn hok
(toevallig) op het hoogste punt. Zodoende heeft hij gedurende een hele dag het
gevoel gehad van een stekje aan het water.
Met vriendelijke
groeten,
Ilse Mortier
*nvdr: de
familie is aan de overkant van de straat van waar ze nu wonen een nieuwe woning
aan het bouwen.
Een koppel gaat
uitgebreid dineren.
Bij het aperitief valt het de man op dat alle obers een lepel in hun borstzak
dragen.
Hij vraagt hun ober waarom dat is.
De ober antwoordt: "Wel, dat zit zo meneer. Een deskundige heeft, in
opdracht van het management,
een studie
verricht naar de mogelijkheden om efficiënter werken.
De deskundige heeft vastgesteld dat ongeveer 70% van wat valt, de lepel is.
Wij moeten die dan oprapen, een andere gaan halen en dat betekent heen en weer
geloop naar de bestekkast".
Terwijl hij dat
vertelt klettert er achter hem een lepel tegen de grond.
De ober draait zich om, raapt de lepel op en legt vlot de lepel die hij in zijn
borstzakje heeft bij de gast op tafel.
"Ziet u? Zo besparen wij ongeveer 2 mandagen per maand en kunnen we dus
onze klanten beter bedienen".
"Oh", zegt de man, onder de indruk van zoveel vernuft "dat is
slim bedacht!".
Na een tijdje valt het de man op dat alle obers ook een koordje om hun nek
hebben hangen.
Hij spreekt hun ober aan en vraagt waarvoor dat koordje dient.
Wel, dat zal ik u vertellen meneer, diezelfde deskundige heeft vastgesteld dat
wij obers toch wel gemiddeld 2x per avond naar het toilet moeten om te plassen.
Dan moeten wij
euh, u weet wel, ons ding uit onze broek halen en daarna onze handen wassen,
dat kost tijd.
Dus heeft die deskundige dat koordje bedacht en als we dan daar aan trekken,
komt onze euh, u weet wel, uit de broek en hoeven we hem niet aan te raken.
Dus ook niet onze handen te wassen en dat bespaart weer zon 3 mandagen per
maand".
De cliënt zit perplex over zoveel vindingrijkheid en is even in gedachten.
Dan vraagt hij: "Ja maar, hoe doet u de, euh, u weet wel, weer ín de
broek?".
De ober buigt voorover en zegt op vertrouwelijke toon:
"Hoe mijn collegas het doen weet ik niet maar ik gebruik de lepel".
Het was
weer kaartjesdag zondag. Het is bij ons de gewoonte dat elke pup van het
laatste nestje elke zevenentwintigste van de maand,op die dag zijn ze geboren
een Jacqui Lawson virtueel kaartje in de mailbox krijgen. Zondag was het de
achtste maal dat we zon kaartje stuurden aan Lando, Lobke, Lili-lou, Lana,
Louis, Libre, Loek, Lowie, Liv, Lesco, Lennaert en zelfs onze eigen Lucy. Die
laatste krijgt dat kaartje hoofdzakelijk om ons hoofdbestuur de gelegenheid te
geven de goeie gang van zaken in t oog te houden.
Dat het
telkens weer in goede aarde valt blijkt dan weer uit de reacties die we dan
nadien in onze mailbox vinden.
Van
Lennaert kregen we dan twee fotos, genomen op 27-01 samen met vader Cartouche.
Hier het
berichtje van Louis & co
Dag
Jan en Co,
Bedankt voor het kaartje.
Een hond kan hem geen betere peter en meter bedenken dan jullie(dat zijn jullie
toch een beetje voor alle puppies die jullie de wijde wereld insturen)
Bo heeft vandaag zijn eerste spreekbeurt en die gaat natuurlijk over Louis. Hoe
kan het ook anders. Daarbij wordt niet zoveel over Louis gezegd maar wel over
de weg die wij hebben afgelegd om een hondenras te kiezen, een nest te vinden
en hoe blij we zijn met dat nest dat we gevonden hebben. Bij deze kan ik
bevestigen dat wij het nest met het gouden ei(12 gouden eieren) gevonden
hebben.
Stan heeft daarbij nog een powerpointpresentatie gemaakt waar je U mag tegen
zeggen. Ik stuur ze wel eens door.
Ondertussen zit ik te duimen dat hij het heel goed doet.
Groetjes
Ilse
en Co
PS: heb gelezen dat er plaats is gemaakt in de lappenmand. Veel beterschap en
rust maar een beetje want als ik denk aan hoe Louis trekt, kan ik me al
levendig voorstellen hoe rustig jouw wandeling is als de trekpaardjes beginnen.
Na de
minder fraaie berichten van deze morgen in de puppenkrant kunnen we zeggen dat
de toestand van Belle inde goede richting evolueert.
Nelly was
deze morgen terug hier voor Belle en is er haast van overtuigd dat Belle zich heeft
gekwetst aan de rechterachterpoot. Wat de oorzaak juist is geweest is niet zo
heel duidelijk, een verzwikking, een overbelasting, hernia ?
Wij hebben
een voorschrift voor pillen gekregen en s morgens mag ze een normale dosis
Metacam hebben.
Bij de apotheek
heeft het baasje toch ook weer rare ogen getrokken. De apothekeres van dienst,
(t baasje en zij begroeten elkaar telkens met hé maat) Merkte dus dadelijk
dat het een voorschrift van een dierenarts was maar het wel een
mensenvoorschrift was.
En dan
beginnen de problemen dan moeten ze weten wie de patiënt is want het
geneesmiddel moet steeds traceerbaar blijven. t Baasje mag die pillen dus niet
doorgeven aan den eerste de beste koereur die ze gaat gebruiken om de tour de
France mee gaat winnen.
Als die
wielrenner er goed mee rijdt is dat een wonder en mirakel waar ze in Lourdes
verlegen van worden. De apothekeres vertelde dat ons baasje de patiënt (ons
Belle) moest verwittigen dat het gevaarlijk zou zijn moets de patiënt met de
auto gaan rijden ! ! ! Ons Belle aan het stuur van de Masjebashi of de Citroen
Drentmobiel, stel je voor, dan mag je daar niet mee lachen want dat is
bloedernstig !
Met het
baasje gaat het ook beter maar dan zonder chemische brol van bij de apotheek.
Die heeft zich net zo rustig gehouden als Belle, alleen heeft t baasje niet
gans de dag liggen slapen op het tapijt tussenzetel en salontafel met af en toe een bezoek aan Belles bench.
Ons baasje had het hier gisteren over de lappenmand waarin we
Carine, Steven en Nico konden vinden. Awel, die drie mogen opschuiven, er komen
nog twee fraaie exemplaren het clubje vervoegen. Alleszins toch tijdelijk.
Gisterenavond is Nelly nog hier geweest voor Belle. Die heeft met
uitzondering van een heel rustig klein blokje rond,geen of weinig beweging genomen. Nelly vermoed
een hernia in Belles nek. Dus kerels en dames in de lappenmand maak maar
plaats want ook baas Jan heeft een kwaaie nacht gehad. Die is gisteren in een
door de sneeuw onzichtbare konijnenpijp gestapt met een pijnscheut door zijn
rug. De ganse dag heeft hij zich sterk gehouden en ook nog de drie dagelijkse
hondenwandelingen gemaakt. Maar vannacht heeft m slecht geslapen van de
rugpijn.
Wat gaat het worden, Nelly komt in elk geval terug om de toestand
van Belle na te kijken en gaat het baasje ook naar de dokter deze voormiddag
voor een tube warm zalf ?
We houden jullie op de hoogte zoals altijd
Belle & co
Lobkes belevenissen van de laatste dagen
Dit bericht is een dag oud en waar morgen staat of vandaag dien
je gisteren te lezen Te moeilijk ? geef maar een signaaltje dan krijg je er
een tekeningetje gratis bij.
Lieve mams,
Heeft het bij jullie ook zo hard gesneeuwd? Hier wel, en ik heb er
heerlijk in gerend vandaag. Volgens mn vrouwtje zal het voorlopig wel de
laatste keer zijn geweest, jammer hoor! Ze zei ook nog dat ik binnenkort wel
weer een moddermonster zal zijn na het wandelen. Nou ja, vandaag heb ik er in
ieder geval nog van genoten!
Morgen (vandaag) zijn we alweer 10 maanden. Het is te merken,
zeggen ze hier. De oren werken steeds minder, en ik zoek steeds meer avontuur
op. Deze week heb ik mn baasje nog even een hartinfarct bezorgd toen hij
lekker ontspannen met mij liep te wandelen, hihihihi .. Ik heb hem
verrast door een sprint te nemen, en whoppa over een schapenhek te springen,
door de schapenwei te rennen en whoppa over het volgende hek te springen de weg
op .. De schapen waren er niet hoor, daar waren ze hier wel blij om, en ook
dat er geen autos aankwamen! Dat heeft Siebe nog nooit gedaan, zei mn
vrouwtje. Ja, nou, én???? Ik heet geen Siebe, tóch??
Glibberig,
dat is wel het minste dat je er van kan zeggen, van de wegen en paden vandaag.
Spekglad zou misschien nog beter zijn maar we zijn niet onderuit gegaan, en dat
is zowat het belangrijkste vandaag.
Je staat
er van versteld hoe snel de dooi zijn werk heeft gedaan. Een beetje regen viel
er af en toe deze morgen en we moeten zeggen, de zon kon het niet sneller laten
dooien.
Op geen
tijd was het wegdek in onze straat sneeuw en ijsvrij. De oprit voor het huis
waarvan één helft was geruimd, was tegen de middag volledig sneeuwvrij, zonder
het gebruik van zout of van de zon.
Maar de
jachttraining van Lucy was niet zon succes, de paden in het bos waren gewoon
verraderlijk glad met sneeuw met ijs eronder.
In de
weide heeft het baasje zich flink pijn gedaan toen hij in een onder de sneeuw
verborgen konijnenpijp trapte en er zon twintig centimeter diep inzakte. Niet
goed voor de rug, bijna kon hij bij in de lappenmand gaan liggen, samen met
Carine, Nico en Steven.
De helft
van de les hebben we dan binnen doorgebracht met theorie over het apporteren.
Die kunnen we terug vinden in het boek de drie apporten die we ons vorig jaar
aanschaften.
Vandaag
was het boek van Johan Kraay veelzijdig naar de top binnen gekomen en konden
wij het in ontvangst nemen. Daar gaan dan enkele uren PC werk voor moeten
opgeofferd worden om dat te lezen en door te nemen !
Volgende
week geen jachttraining meldde de trainer. Die gaat volgend weekendzelf op jacht en wij oefenen inmiddels de
apporten met Lucy. Ook Hera gaat nog eens een herhalingslesje krijgen nu haar
cursus bij Jac Orion is afgelopen en we daar nog moeten wachten tot het
voorjaar vooraleer we daar terug aan de slag kunnen !
De
lappenmand is nog steeds niet leeg bij de drenteneigenaars. Nico sukkelt nog
steeds met zijn rug, Carine van onze Harko in Oostkamp loopt nog steeds mank na
een aanvaring met een Tollerke op het strand eind december. Steven zal ook
nog wel even bezig zijn met zijn afgescheurde Achillespees
En dan
zegt ons baasje dat hij zoveel mogelijk van huis weg is omdat het bewezen is
dat de meeste ongevallen thuis gebeuren. Niks van aan, de herstellenden van
enkele lijnen terug hebben hun kwetsuren opgelopen op het werk, op het strand
en op de voetbalplein !
Weet je
wat, we gaan gewoon naar de jachttraining zo dadelijk. Daar hebben we nog niet
van gehoord dat er accidentjes zijn gebeurt. Of de trainer moest zich van
munitie vergissen wanneer hij gaat trainen op schotvastheid van de hondjes Een
echte kogel of een losse flodder, een wereld van verschil als je het
onderscheid niet kent !
Lando
vertelt zijn Liereman verhaaltje
Dag mamsie en
Faes-familie,
uit het oog is niet
uit het hart hoor!!! 't is hier gewoon wat hectisch. Mijn baasje is al 6 weken
thuis met een hernia en dat gaat nog wel even duren. Het leuke voor mij eraan
is dan wel dat ik altijd gezelschap heb overdag en ik terug veel in de Liereman
kan gaan wandelen overdag want 's avonds was dat altijd te donker in de winter.
Aan de lange lijn kan mijn baasje dat maar aan de korte lijn is at niet gezond
voor zijn rug als ik trek en snok. (en datschijnen drenten wel eens te doen hé)
Thiebe is terug uit
de gips met zijn polsen en is zelfs al terug gaan volleyballen.
Ik onderhoud mijn
aanrecht en tafeldiefstallen goed. Geen kruimeltje is er veilig voor mij.
Vorige week ben ik
nog hééééééééééél boos geweest op mijn baasje. Heeft ze het toch niet
gepresteerd om in haar eentje bij jullie op bezoek te komen zeker. 'k Rook het
gelijk toen ze thuiskwam. Als ze dacht dat ze dat ging kunnen verbergen voor
mij kent ze mijn drentenneus nog niet. Gelukkig zie ik morgen ons Lucy alweer
op de training. Hopelijk gaat het dan niet weer sneeuwen want dan wordt de
training afgelast.
Zullen we
eens even koffiedik kijken ? Wat gaat dat geven als morgen de dooi inzet ?
Zonder
koffiedik kijken kunnen we nu al met zekerheid zeggen het zal er niet uitzien
hier thuis. Een keuken en huiskamer met slip en schuifsporen vanzestien Drentenpoten ! (hier zetten we nog
een uitroepteken)
Na een
wandeling vier vetzakskes die er uitzien alsof ze juist het
wereldkampioenschap moddercatch hebben betwist ? (vraagteken omdat we niet
weten waar we gaan wandelen)
Hoelang
gaat ons Lucy haar ijslolly aan de dakgoot het nog houden ? (kunnen we van in
de huiskamer volgen)
Gaat
Lennaert en Cartouche de zandzakjes al mee moeten helpen vullen/aanslepen daar
met zicht op de Maas ? Als al die sneeuw plots gaat dooien, geraakt de Maas dan
niet overvol ? (We horen het dan van hen)
En dan
dichter in tijd, wat morgenvroeg ? Regen ? Sneeuw? Dooi ? hoeveel graden ?
Jachttraining of niet ? Morgen middag weten we daar al antwoord op.
Dat zijn
zowat de vragen die onze baas zich stelt terwijl wij gerekt en gestrekt voor de
houtkachel en in de zetel liggen en ons van al die zaken geen fluit aantrekken.
We maken er onze baas wel een beetje jaloers mee. En het antwoord is zo simpel
als een Drent het bedenken kan leg je er naast baas !
Onze bazen
roken lekker gisterenavond toe ze terug thuis kwamen van de nieuwjaarsreceptie
van het KTA-Herentals, de school waar onze baas vroeger zijn boterhammetjes
verdiende. Nu rook de baas niet naar de school maar naar Border Collie !
En zo
komen we to the point Het baasje heeft na de receptie Pierre mee tot bij hen
thuis met de Masjebashi meegenomen, en toen moesten de baasjes nog binnenkomen
voor een laatste afzakkertje. En zo komt het dat onze bazen overvloedig roken
naar Michka en Canniche. Canniche is de jongste Border Collie daar in huis en
al even krankzinnig zot als onze Lucy. Michka is de oudste en even oud als
Belle. Zo komt het dat het hoofdbestuur zich danig diende te verantwoorden over
waar hebde gij gezeten mannekes ?
Uiteindelijk
kwamen ze met een voor ons aanvaardbare uitleg, binnenkort zouden wij misschien
zelf wel eens kunnen kennismaken met de Mertens Border Collies zeggen de
baasjes. En toen waren we tevreden.
Met een
dag vertraging krijgen we hier nog het verhaal van Lana en Steven die nog
altijd sukkelt met een van zn achterpootjes . Die heeft een afgescheurde
Achillespees waar hij van het revalideren is . En dat blijkt voor Steven een
handicap te zijn in zijn relaties met de vrouwen bij hem thuis. Hij doet dan
ook een dringende oproep voor raad aan de mannelijke lezers van dit blog met de
vraag hoe zijn die problemen oplossen.
Hier het
verhaal van Steven en Lana
Dag allemaal,
Vandaag is het Steven aan het woord! Jan en Heros,hoe doen jullie mannen dat
toch met al die vrouwen rond uw gat? Hier hebben mijn dames precies een complot
tegen mijn gesmeed. Nu ik niet uit de voeten kan, gaat ons Eva steeds shoppen
en steelt ons Lana alles wat los ligt. Nu kan ik met mijn eigen ogen zien dat
Lana erg koppig is en voorzien is van een ferme tros bananen in de oren. Lana
spendeert nu heel wat tijd met Eva en dat begin ik te merken!!
Die 2 kunnen precies niet meer zonder elkaar!!!! Wanneer Eva even de ruimte
verlaat, roept Lana de hele buurt bijeen. Zit Eva nog in de badkamer dan duwt
Lana met veel geweld de deur open. En ik ... Ik zit hier maar Lana terug te
roepen. Wanneer ik hier nu eens zou beschrijven wat die 2 aan het doen zijn ...
Daar zou menig man jaloers op zijn ....
Eva zit bij Lana op de grond en geeft haar een deugddoende massage. Lana op
haar beurt ligt te knorren van contentement en lebbert haar vrouwtje volledig
af.
Ik zal maar wachten tot later op de avond zeker ...
Heren, ik richt mij tot jullie! Hoe doen jullie dat met al die vrouwen?
Een verwaarloosde Steven
Pier vroeg:'Heb je nog iets van Fons
gehoord? 'k heb hem al lang niet meer gezien".
"Maar die is toch gestorven,
Pier." Zegt de Jef
"Dat wist ik niet. Wanneer dan en wat
heeft hij gehad?"
"Hij leed aan een hartziekte en toen
heeft hij een 'pesewever' gekregen. Dat was allemaal goed en wel. Na enkele
maanden werd hij ziek aan de 'protestant'. En nu is hij overleden.
'k
Ben hem een kruiske gaan geven in het dolfinarium in Berchem. Hij lag er heel
mooi opgebaard en ik ben ook naar de begrafenis geweest.
De pastoor heeft een heel mooie homofilie
gehouden over hem. Na de viering werd hij niet op het kerkhof begraven. Ze
brachten hem naar de crêmerie in Hoboken...""
Volgens
het Nederlandse Frankrijkblog het Hurktoilet zou de Franse minister Manuel
Valls de verplichting op de ethylotest of de alcoholtesterin de auto voor onbepaalde tijd hebben
opgeschort.
Daar zijn
wij niet rouwig om want gans het opzet van Sarkozy om in elke auto twee
blaaspijpjes te hebben liggen vonden wij zelf ook al te zot om los te lopen.
De pijpjes
kon je trouwens nergens vinden. Als er al ergens verkrijgbaar waren dan was er
voorraad te kort en kwam je steeds te laat wegens uitverkocht.
Wij hadden
er twee in de Masjebashi , de geldigheidsdatum was weliswaar verstreken, en ze
kwamen ook niet via de officiële weg in ons bezit.
Het waren
alcoholtesters zoals de officiële, maar ze kwamen van de opendeurdagen in het
kasteel van Grand Marnier in Bourg Charente. Daar kon je enkele jaren geleden
na aankoop van een fles Grand Marnier bij het verlaten van de shop een grabbel
doen in een mand met gratis alcoholtesters. Wij namen er toen drie mee (we
waren met drie) en die zijn toen in de auto blijven liggen.
Heeft Nico
S. zijn idee toch niet bij ons gepikt, beginnen wij ons nu af te vragen
Maar het
is wel zo dat zowel Nico S. zijn wet, en onze alcoholtesters , hetzelfde lot
hebben ondergaan. Ze hebben geen van beide tot iets gediend !
Alleen
heeft het ons niks gekost, waarvoor dank aan Grand Marnier in Bourg Charente .
Vooraleer
we Lennaert & co terug aan het woord laten even iets aanstippen dat er
gisteren niet van gekomen is. DeDrenteneigenaars herinneren aan 24 februari, en hen er op attent maken
dat ze zich dienen in te schrijven voor de Kaawpollekeswandeling op die datum.
Zo ze niet kunnen aanwezig zijn missen ze één van de hoogtepunten van het
Drentenwandeljaar. Alle inlichtingen kan je krijgen via de secretaris van de
vereniging Ingrid Mestdagh via: http://www.drentschepatrijshond.be/index.php
Omdat we
ook nu weer kosten nog moeite gespaard hebben, vragen we van vooraf in te
schrijven.
Over het
dagelijks leven in Vosselaar en omgeving kunnen we zeggen dat de ijslolly van
Lucy vrij permanent is en dagelijks terug aangroeit. Wanneer Lucy de onderste
ijspegels heeft weggelikt begint het even later te dooien en loopt het water
van het dak langs het nog aanwezige ijs. De ijsstalagtiet, want daar begint het
op te lijken, groeit niet alleen in lengte maar begint ook al een aardigedikte te krijgen. Stalagtieten in Vosselaar !
We hebben er nog niets van gelezen in de toeristische info van de gemeente,
maar ze bestaan echt, Lucy likt er meermaals per dag aan !
En dan
krijg je hier het relaas van Lennaert, iets wat hij zelf Ruis op de lijn
noemt.
Belle
& co
Ruis op de
lijn (by Lennaert)
Ploep! daar is hij weer! Lennaert
Na wat ruis en sneeuw op de lijn met België is er gelukkig weer
communicatie mogelijk. Pffff wat kunnen mensen soms ingewikkeld doen
(knipoogje)
Volgens mij ligt hier al 3 weken sneeuw, ik weet niet meer beter. Ik
vind het zalig en wil uren buiten zijn. Dat uren buiten spelen leek geen kwaad
te kunnen.........tot dat ik naar binnen kwam, en kon opeens mijn plas niet meer
ophouden. Ik had geen gevoel meer in mijn p ..tje leek het wel. Nu mag ik niet
meer zolang achter elkaar buiten blijven, dat vind ik best jammer. Ome Faes
heeft u zoiets al eerder gehoord?. (ik moet dan wel nog stilletjes vertellen
dat ik ijsbrokken heb zitten te eten en dat hadden mijn baasjes eerst niet in
de gaten)
Met papa Cartouche gaat het goed. Hij verdeeld nu zijn aandacht tussen
Vosselaar en Zevenaar, waar op het moment een nest met 8 puppys van hem
zitten.
Volgende week gaan de baasjes naar de puppys kijken. Papa en ik mogen
niet mee, want wij zouden dan te veel onrust veroorzaken, zegt het vrouwtje.
Dat snap ik nou niet! Honden veroorzaken geen onrust, wij zijn gewoon.. hond!
Zouden ze weer met een pup thuiskomen? Ja leuk een halfzusje. Ik denk dat
baasjes Chris en Christian dan ergens anders gaan wonen!
Ik doe er nog eens een foto van papa bij waarop hij nadenkt over al die
trekmoose die hij op de wereld heeft gezet.
Vele groetjes, ook aan tante Simonne en keigaaf dat ze de mailtjes van
ome Faes door elkaar heeft gerommeld.
Gisteren met het mooie weer dooide het flink en dat
had ook Lucy gemerkt. Aan de dakgoot van de veranda hangt geen afvoerbuis maar
een plastic ketting waarlangs het regenwater in de ton stroomt.
Nu drinken wij, de Drentenroedel regenwater als we er
de kans toe krijgen. Kraantjeswater is voor mensen, die drinken graag water met
toevoegsels zoals chloor. Voor ons met onze fijne neus is dat stinkwater en in
de zomer bvb stinkt het nog erger dan anders naar chloor.
Nu hangt die ketting voor het regenwater daar al
jaren, maar zelden in een vorm als dezer dagen. Dat wil zeggen stijf bevroren.
Lucy eet sneeuw, ijs en alles wat fris is. Dus, nu ze
de bevroren ketting heeft ontdekt knabbelt ze maar al te graag aan de ijspegels
die onder aan de ketting hangen.
Ons baasje vind dat een mooi zicht en hij wilde daar
graag een foto van nemen. Alleen paste het voor Lucy op dat moment niet zo
Maar t was koud buiten en het baasje wilde er eigenlijk komaf mee maken !
Maar als Lucy niet wil dan komt er ook niks van ! En
toen ging de baas het met zijn trukendoos eens gauw arrangeren zie.
Het foto apparaat bleef aan staan en stand by, het
baasje haalde in de keuken een pot choko (die geraakt hier toch nooit leeg) en
smeerde de onderste schakel van de bevroren ketting in met choko van nutella.
Dat maakte van Lucy op slag het meest gewillige hondje
dat we kennen en voor ze klaar was met likken had het baasje vijf mooie fotos
gemaakt van een ijslikkende die eigenlijk choko-likkend Lucy was.
Ook uit Aalter kregen we een foto van Lana die net als
haar zus Lucy achter de lekkernijen aanzit. Alleen is zij binnen in huis op
strooptocht.
Kijk maar mee, ons baasje vond de fotos goed gelukt.
De dochter van Bart De Wever staat in Brussel aan de
Cinquantenaire met een doos puppies om te verkopen.
Elio Di Rupo passeert en BDW zijn dochter vraagt of hij geen
hondje moet hebben. "En het zijn socialistjes, meneer Di Rupo".
Elio : "Maar iek ep daarvoor keen plaats, et spijt me!"
Hij slaapt er een nachtje over en besluit toch maar een puppie te kopen,
gaat er 's anderendaags naartoe en zegt tegen het wicht :
Keef mij tok maar een ontje, omdat het socialistjes zijn.
Zegt het meisje : Dat was gisteren, nu zijn het NVA-erkes!
Elio : "Maar oe kan dat nu?? Kisteren waren het tok socialistjes?!! "
Zegt het meisje : Ja, maar vannacht zijn hun oogskes opengegaan." L.K.
Ze
verzinnen maar wat die baasjes, daar was onze baas aan het denken toen hij het
onderstaande bericht van Lobke nog eens na las. Kwijlebabbel daar hoort
minstens een verklaring bij. Dan is onze baas en Eva van Lana volgens ons toch
duidelijker Talibanteef en Kamikazeteef het laat niets aan duidelijkheid
over. Ook in Roosteren hebben we al bijnamen gehoord als de grote (Lennaert
die eigenlijk de kleinste zou moeten zijn) en zijn vader den dikke . Nu hoopt
ons baasje dat m dat goed begrepen heeft want het is weeral eventjes geleden
dat Lennaert zo oneerbiedig over zijn vader heeft gesproken.
Wat het
dagelijkse wandelen betreft, dat gaat met de dag moeilijker, voor de baasje in
elk geval toch. t Baasje is gisteren met zijn klikken en klakken tegen moeder
aarde gekwakt. Een ijsplek onder de sneeuw was de oorzaak dat hij languit
tussen Hera en Heros ging liggen. Die twee keken eens raar en dat was het !
Medelijden ? Niks van gemerkt zegt het baasje evenmin als hulp bij het opstaan
wat niet makkelijk was met die gladde ondergrond. Als t baasje nog eens
geboren wordt dan vraagt m ook hondenpoten zegt m, dat schuift een pak minder
dan botten (laarzen in NL) van Aigle, was de les die aan de wandeling vast
hing.
Belle
& co
Het verhaal
van Kwijlebabbel
Lieve mams,
Ik doe maar weer eens een poging mn vrouwtje voor
secretaresse te laten spelen. Eerdere pogingen deze week zijn mislukt, helaas.
Ze hebben hier weer een nieuwe naam voor me bedacht:
Kwijlebabbel .*^&%$#***!! Weet je hoe dat komt? Sinds een tijdje wordt er
hier weer zelf brood gebakken. En dat is lekker!!!!!!!! Als mn baasje het
brood aan het snijden is, zitten Siebe en ik op de eerste rang héél lief te
zijn (jaja!) Alleen de geur al van het brood doet me letterlijk het water uit
de mond eh..bek, lopen. Vandaar dus mn nieuwe naam, ze verzinnen hier steeds
weer wat anders, grrrr.
Verder kan ik wel zeggen dat ik een beetje vaste verkering
heb gekregen met die spetter van een drent die ik hier heb ontmoet. We zien
elkaar bijna dagelijks. Als hij mij ziet lopen weet ie niet hoe snel hij naar
me toe moet rennen, hoe ver het ook is. Ik niet naar hem hoor, je moet die
kerels niet gelijk het idee geven dat ze ik weet niet wat zijn, daar krijgen ze
alleen maar verbeelding van. Misschien over een tijdje ..
Verder niet veel nieuws te melden, mam.
Geef het hoofdbestuur en mn familie maar weer een lekkere
lebber, en eh ..beetje lief zijn voor oom Heros, hè!!
Nog een
duizendtal views scheiden het Belle, Hera & Heros blog van de 50.000
views. Net als bij het Bas & Belle blog zijn we ook benieuwd wie de 50.000°
bezoeker gaat zijn. Dikke geldprijzen, reizen naar de Marquizeneilanden e.d.
kunnen we niet aanbieden, maar eeuwige roem dat kan nog net.
De 50.000°
komt in de zijkolommen met foto, naam en toenaam, zelfs bijnaam indien gewenst.
En dit tot het einde der dagen van het blog.
Bijna
dertien maanden hebben we over die vijftig duizend views gedaan. Best goed voor
een blog over hondjes, een mop en wat nieuwtjes uit den lande !
Kam uw
haar even, ga desnoods even naar de kapper en trek uw s zondagse kleren aan
wanneer je op de foto gaat, die je gaat vereeuwigen en stikwereldberoemd gaat
maken op dit blog.
We hebben
ook nog ander actueel nieuws. Nu we toch officieel een kennelnaam hebben was
het ook het moment om ons op verschillende manieren een plaatsje in het
publiciteitszonnetje te geven.
Ons baasje
liet al magneet stickers voor op de Drentmobiel maken en de volgende stap was
het maken van visitekaartjes van de kennel. Vermits we met twee echtparen
eigenaar zijn van de kennelnaam hebben we de visite kaartjes dubbelzijdig laten
maken.
De
achtergrond is een bewerkte foto van Jago van J-P en Ute en elke eigenaar heeft
een gelijkwaardige zijde van het kaartje. Er is dus geen voor of achterkant aan
het visitekaartje.
Het idee
om de visitekaartjes te laten maken kwam van de firma Vistaprint die aanboden
van bijna gratis en voor niks de kaartjes naar ons eigen ontwerp te drukken.
Dat drukken was inderdaad zo goed als gratis, maar om de kaartjes op de pers om
te draaien vroegen ze wel veel centjes. Net als voor het verzenden. Het
verzenden was snel, vbeel sneller dan we hadden gevraagd maar de besteldienst
was niet bepaald gratis Maar ze zijn mooi, en we zijn er heel tevreden over.
Dan is de uiteindelijke kostprijs ook weer snel vergeten en we kunnen nog jaren
plezier hebben van ons kenbaar te maken aan de goegemeente.
"Betty, ik vroeg mij af. Ben je ooit vreemd gegaan?"
"Oh Jack, waarom vraag je mij juist nu zo een vraag?
Je wilt mij dat echt niet vragen..."
"Jawel Betty, ik wil het echt weten. Alsjeblieft."
"Nou, ok. Ja, drie keer."
Drie? Wanneer waren die?"
"Nou, Jack, herinner je toen je 35 jaar was en je heel graag
je eigen bedrijf wilde beginnen en geen enkele bank je een lening wilde geven?
Herinner je dat op een dag de directeur van de bank langskwam en
de papieren voor de lening zelf had ondertekend zonder iets te vragen?"
"Oh, Betty. Heb je dat voor mij gedaan?! Ik heb nu zelfs nog
meer respect voor jou dan ooit.
Dat je zoiets voor mij hebt gedaan!
Dus, wanneer was de tweede keer?"
"Nou, Jack, herinner je toen je een hartaanval had gehad en
je een hele moeilijke operatie nodig had en geen enkele chirurg eraan wilde
beginnen?
Herinner je dat Dr. DeBakey helemaal hier naar toe kwam om de
procedure helemaal zelf uit te voeren en je daarna weer helemaal opknapte?"
"Ik kan het niet geloven! Betty, ik hou van het feit dat je
zoiets voor mij hebt gedaan, om mijn leven te redden!
Ik zou mij geen betere vrouw kunnen wensen.
Om zoiets te doen, dan moet je echt van mij houden. Ik raak
helemaal geëmotioneerd. Wanneer was nummer drie?"
"Nou, Jack, herinner je dat je voorzitter wilde worden van de golfclub dat
je 45 stemmen tekort kwam?"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
