Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-11-2013
Een nieuwe ervaring
Een nieuwe ervaring
Het was
een totaal nieuwe ervaring voor mij, Hera, gisteren. Nog nooit in mijn
vijfjarig leven had ik soortgelijks gedaan.
Ik mocht
met het baasje mee met de auto en aanvankelijk dacht ik dat wij tweetjes naar
Frankrijk reden want we reden wel een uur lang in dezelfde richting.
Na een uur
rijden stopten we midden in een stad aan een groot plein waar een bonte
verzameling honden van alle rassen, kleuren, grootte en formaat al op ons
stonden te wachten. Zoveel honden had ik nog nooit bij elkaar gezien !
Er waren
ook honden bij die een T-shirt aan hadden met daar iets opgeschreven met
viltstift. Het had iets met eten en met fokken te maken waar die honden tegen
waren BROODFOK stond daar telkens bij ! Ook die baasjes liepen vervaarlijk te
zwaaien met borden op stokken met slogans tegen BROODFOK.
Ons baasje
en ik waren op de grote manifestatie tegen het malafide fokken van honden aan
het Sint Pietersstation te Gent. Plots stond er nog een Drentenbaasje Daniël
naast ons die we goed kennen maar die had zijn Djona thuis gelaten. Ook Renate
en Rossano met hun Jarre zagen we naar ons toe komen toen zij het station
verlieten. Die Jarre had ook nog een ervaring die ik ook nog niet ken, met de trein rijden !
Eventjes
nadien zetten een lang gerekte sliert baasjes en honden zich in beweging om
door grote straten in Gent een twee uren durende tocht aan te vatten. Onderweg
maakte ik nog kennis met Mechelaars en Duitsers, herders wel te verstaan, geen
mensen. Maar ook chiwawadinges, bordercollies, Boxers zoals den Yndhi van ozze
Dré en ook zo n heel grote grijze hond, nen Duits of een Deense dog. Zo een
als den Baron waar onze Heros zo graag mee speelt in t bos. Het was een bont
gezelschap dat rustig, en onder politie begeleiding door de grote stad stapte.
Na twee
uren kwamen we weer op een heel groot plein. Daar gingen een paar mensen
(organisatoren noemt ons baasje die mensen) door zon lawaaiding praten en een
toespraak houden waar we weinig van verstonden maar het was weer tegen de
broodfok. Ons baasje is daar samen met mij op een verhoog gaan staan waar we
een overzicht hadden over het plein en heeft daar ook fotos van de betoging
genomen, vlak naast de officiële fotograaf van de organisatie.
Omdat het
baasje moeilijk kon schatten hoeveel deelnemers er waren aan de optocht heeft
hij dat aan een begeleidend politieagent gevraagd en die schatte het aantal
deelnemers tussen de 1000 en 1100.
Wij vonden
het al een grote hoop maar zo n groot getal hadden we niet verwacht. De
organisatie mag dus terecht van een groot succes spreken. Alles was trouwens
perfect georganiseerd en ook onder de honden verliep alles in peis en vree.
En ik, ik
heb er een mooie stadswandeling aan gehad, weeral een ervaring meer. Het is
toch eens wat anders dan achter konijnen en vogels jagen in ons bos
Na het
klassieke gekibbel tussen Lucy en de nieuwkomer voor een weekend Kibbels is
het hier heel rustig in huis.
Waarschijnlijk
zijn Belle en nakomelingen nog steeds een beetje moe van de druktemakerij van
gisteren.
Straks
gaan Hera en het baasje naar Gent om mee te betogen tegen broodfok. Volgens de
berichten zouden er heel wat deelnemers zijn. Drentsche Patrijshonden gaan er
zeker twee zijn. Renate en Rossano, de mensen die vorig jaar met Kerstmis hun
hondje verloren hebben door vergiftiging zullen er ook zijn hebben ze ons
gemaild. We zijn benieuwd om kennis te maken met hun nieuwe Drentje.
Ons
vrouwtje blijft thuis met de rest van de uitgebreide roedel. Met twee baasjes
en vijf Drenten is wat veel voor een stadswandeling in gezelschap van een paar
honderd andere honden. Zo gewend zijn onze honden nu ook weer niet aan de
grootstad zoals Gent om te gaan wandelen.
Een bos of
wandeling in de velden zou hun veel beter liggen. Het zijnnu eenmaal jachthonden die af en toe wel een
terrasje in het dorp willen meepikken, maar een stadswandeling zit er niet in
met gans de roedel
Straks
verslag over de betoging, voor Hera haar eerste , voor t baasje de eerste
sinds mei 68, ondertussen ook al 45 jaar geleden !
Je hebt er
geen hond aan zegt het gezegde, maar hier is het effectief zo. Ze liggen hier
her en der verspreid. Sommigen liggen in een bench die dan weer niet die van
hen is. Andere liggen op het grote kussen of op het tapijt onder tafel.
Lucy heeft
al gepiept omdat ze met het tipje van haar oren onder het wieltje van baasjes
bureaustoel zat
Maar waar
ze ook liggen, één zaak hebben ze gemeen alle liggen ze pompaf in de poten van
de honden Morpheüs.
Krankzinnig
gek heeft voornamelijk Lucy gedaan met Kibbels. Maar ook Heros kon het prima
vinden met zijn nichtje.
Belle en
Hera hebben dan tegen dat andere trio opgetreden wanneer het weer eens de
spuigaten uitliep. Die twee hebben niet voor niets de bijnaam van de
gendarmen van de roedel.
En hoe druk
ze ook waren we hebben er echt plezier van gehad van dat Drentengeweld.
Daarstraks
lazen we op het smoelenboek dat er iemand verbaasd stond te kijken van haar één
jaar oude Drent. Na 18 jaar Drenten in huis hebben wij dat ook nog haast
dagelijks. Ze blijven ons verbazen.
Ook nog
vermelden dat ondanks de vreemde eend in de bijt, het samen eten zonder
morren of grommen voorbij gegaan is. Nu is het wel zo dat Kibbels nog sneller
klaar was met haar kom dan Lucy. En van haar vinden we al dat ze schrokt bij
het eten.
Morgen is
er weer een Drentendag in huize Faes, en in de namiddag gaan we ons nog eens 20
jaar voelen en gaan we betogen, net als in mei 68
Deze
voormiddag is Kibbels bij ons aangekomen. Kibbels is een teefje uit het K-nest,
het tweede nest van Belle.
Haar
baasjes gaan een weekend naar het buitenland en Kibbels is al enkel malen bij
ons en bij Louis (van de Gorky en Cato) op visite gekomen. Zij is zelfs enkele
jaren geleden mee naar Frankrijk geweest voor een tiental dagen.
Dit
weekend zal ze ervaren wat het is samen te leven met een woelwater en puberende
Drent als Lucy.
Vanavond
gaan we met die twee weinig last hebben. Tot nu toe zijn ze al gans de tijd
druk met elkaar bezig geweest.
Ook de
tuin gaat een metamorfose ondergaan (kan dat dan nog is de vraag) met die twee
die door de tuin racen.
Morgen
gaat het baasje betogen. Dat is geleden van mei 68 dat hij dat nog gedaan heeft
. Toen was het als eindejaarsstudent aan de technische school. Leuven Vlaams
was toen de slogan.
Morgen
gaat hij samen met Hera naar Gent betogen tegen de broodfok van honden. Dus een
totaal ander gegeven om voor te betogen.
Indien er
nog lezers zijn die zich ook akkoord voelen zijn ook welkom . Om 13u30
verzamelen we aan het Sint Pietersstation om samen op te trekken naar de
burelen van de FOD volksgezondheid .
Zijn we
echt zo moe of is het na de vorige drukke dagen letterlijk stilte voor de storm
?
Zo druk
als we de vorige dagen waren, zo kalm is nu vandaag hier ten huize en in de
verschillende benches.
Gisterenavond
hoorden we het baasje het nog zeggen tegen t vrouwtje, het gaat nog goed
regenen als we die vier bandieten* bezig zien.
Maar we
zullen maar denken dat alles is overgewaaid naar andere contreien, waar men
misschien wel blij is met een regenbui ?
Gisteren
zijn we nog eens twee aan twee met het baasje een grote toer gaan wandelen. De
dagen juist na de terugkeer durft dat er al eens overschieten wegens dringend
te doen zaken die dan op ons hoofdbestuur liggen wachten.
Maar met
het mooie zonnige weer van gisteren en de vooruitzichten op slechter weer
hebben we er nog maar eens goed van geprofiteerd.
Heros
heeft heel voorzichtig) gespeeld met Melissa, de Springer Spaniël van aan het
einde van de straat. Melissa is jonger dan Heros maar door PRA zo blind als een
mol. Toch doet ze dagelijks op haar gemakske een behoorlijke wandeling samen
met haar buurman. Het is een heel mooi hondje maar spijtig van haar handicap.
Als wij bij haar aan de tuin langskomen bij het begin van onze wandeling ruikt
Melissa wie er langskomt en begint ze luid te blaffen, elke keer en dag weer.
Zij kent ons van onze geur Daarom ook
was ze gisteren niet bang toen Heros met haar wilde spelen, ze kennen elkaar
maar op een andere manier dan andere honden.
Straks
gaan we toch nog een toerke doen zegt het baasje, zolang het geen
pijpenstelen regent tenminste
Na de
noodzakelijke onderzoeken te hebben ondergaan kennen de twee reuen Lando en
Lennaert, beiden uit HerasL-nestje, al
hun testresultaten.
Lando
heeft als laatste vandaag zijn HD resultaat aangekregen van de KMSH. Het verdict:
HD A1, het best mogelijke resultaat dus ! Dan moeten we ook vertellen dat de
test ED (elleboogdysplasie) en SD (schouderdysplasie) ook prima waren.
Begin
september waren Lando en Lennaert al getest op PRA (oogaandoeningen) bij dr.
Tine Jansen in Meerhout waar beiden ook een voorlopig vrij kreeg. Daarbij
hadden Hilde en Jeanny, de eigenaars van beide reuen ook deelgenomen toen we
metvier nakomelingen van Cartouche en
Hera PRA hadden laten onderzoeken door middel van de DNA methode.
Daarvoor
hadden we een bloedstaal opgestuurd naar het OptiGen labo in Ithaka in de staat
New York, USA. Hier kregen al de geteste honden de uitslag: deze hond zal
nooit PRA ontwikkelen of PRA doorgeven aan zijn/haar nakomelingen.
Ook is er
nog een bloedonderzoek afgenomen naar de von Willebrand Dissease. En ook hier
kreeg Lando een schitterende uitslag.
Geen
Drentsche Patrijshond, buiten de zeven van onze kennel, kan zulke
gezondheidspapieren voorleggen. Ook bij de
testen exterieur scoort Lando telkens prima. Tijdens de clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging eind augustus dit jaar behaalde hij een ZG.Dit zelfde resultaat haalde hij tijdens de
reuendag van de Nederlandse Drentenvereniging in september waar hij als enige
Belgische Drentenreu aanwezig was.
Maar ook
Landos broer Lennaert, die in Nederlands Limburg bij zijn vader Cartouche
woont haalt soortgelijke resultaten. Alleen doet die er nog een schepje bovenop
door op shows tekens een U te behalen !
Maar ook
Lennaertss testen van HD, ED, SD en PRA halen dezelfde resultaten als broer
Lando.
Wij als
fokkers van beide reuen zijn maar wat fier over deze twee reuen uit onze
foklijn.
We kunnen
dus zeggen dat we met deze twee reuen en hun medische testen, de grootst
mogelijke zekerheid op medisch gebied kunnen garanderen op gezonde
nakomelingen.
Alle
medische attesten en exterieur uitslagen, zijn uiteraard bij de eigenaars in te
zien.
Wij als
fokkers zijn gelukkig met de uitstekende pups die we hebben afgeleverd en
tevens wensen we de eigenaars van Lando en Lennaert proficiat met hun Drenten !
En er kwam
vlak daarna nog wat minder fraais, galmde daarjuist door het huis Het was
afkomstig van onze baas die per ongeluk, bij het nalezen van zijn
blogberichthet bericht wegklikte en het
niet meer terug kan vinden gedeleted
zullen we maar zeggen.
En het
bericht handelde dan nog eens over hoe druk dat ons hoofdbestuur het telkens
heeft als we weer eens terug in Belgenland komen na een hele tijd Frankrijk.
Niks aan
te doen, opnieuw beginnen is de boodschap !
Onze baas
had juist verteld dat hij was uitgenodigd door de politie van het dorp om te
komen klappen. Nu is dat op zich al verdacht. Die mensen nodigen je
gewoonlijk niet uit voor ne koffie en een koekske, daar zit meer achter weet onze
baas, als kilometervreter heeft hij daar al ervaring mee.
Nu viel
het verhoor/gesprek/koffieklets met die politiemadam mee. Het ging over een
snelheidsovertreding op de ring rond Turnhout waar een snelheidsbeperking is
van 70 km/u en het baasje had, om nog door het groene licht te komen 77 km/u
gereden , en dat mocht niet van de pollissen!
Het baasje
had wel opgemerkt dat er op het PV een foutief uur stond genoteerd, en daarom
had hij aan de grote baas van de pollissen laten weten dat hij er op dat opgegeven
uur niet daar was geweest en dat ze wat hem betrof naar hun 60 euro konden
fluiten. (met iets beleefder bewoording)
En daar
moesten ze nu, een half jaar na datum, het fijne van weten. Waarschijnlijk is
tijdens dat weekend de wintertijd in zomertijd overgegaan en hebben ze die
cameras nog niet aangepast. We zullen wel zien wat ze er op het kasteel in
Turnhout (de rechtbank) van maken.
Als het
blog op een bepaalde dag wegvalt, dan zit onze baas waarschijnlijk tussen de
moordenaars, pedofielen en verkrachters zijn verkeersovertreding uit te boeten
in t gevang in Turnhout
Het is dan
ook een zwaar crimineel feit, te hard rijden om niet door het rood te moeten
rijden, dit onder het alziend oog van de flitscameras. En dan daar nog niet
voor willen betalen aan Big Brother .
Want onze Hera en Heros zijn vijf
jaar geworden vandaag ! Vijf jaar al dat de blijvers uit ons eerste nestje
moeder Belle gezelschap houden.
Dat gaat hier ten huize niet
ongemerkt voorbij, Ze weten dan zelf wel niet wat hen allemaal overkomt maar
protesteren tegen die extra knuffel bij het ontwaken en het eerste uitlaten van
de dag, daar hebben we niets van gemerkt.
Straks mogen ze mee gaan shoppen
naar dierenparadijs Maxizoo in Turnhout. Het baasje is immers de koeken die ons
viertal krijgt bij het slapengaan in Frankrijk vergeten. Hera en Heros gaan dus
straks mee om voor de roedel mergpijpkoekjes te gaan kopen.
Die koopt ons baasje aan en
vrac, dus zelf te scheppen, en in die vakken er rond kunnen ze dan proeven
welke koeken ze ook lekker vinden. De eigenaar van de winkel staat er dan
dikwijls bij om te zien hoe kenners hun eigen snoepjes mogen kiezen. En dat
mag allemaal van Tim, zolang ze maar niet morsen of koeken terug in het vak
laten vallen , want dan krijgen ze onze baas tegen !
Info avond over
onweer- en vuurwerkangst
Nu de feestdagen weer voor de deur
staan en de vuurwerkgekte weer toeslaat heeft de dierenkliniek Sanimalia te
Diepenbeek besloten van een info avond in te richten over wat ons baasje
knalfobie noemt.
Het waren twee avonden op 7 en 28
november. De eerste is dus al gepasseerd maar voor de tweede heeft ons
hoofdbestuur zich ingeschreven.
Niet dat Belle & co veel
hinder hebben van al die vuurwerkgekte of onweer met donder en bliksem, maar we
willen zelf ook goed op de hoogte zijn van wat doen en laten wanneer we iemand
met goede raad kunnen helpen. Dat hoort volgens hen tot de taken van een
verantwoord fokken .
De overblijvende info avond gaat
door op 28-11-2013 te 20u00 en de voordracht duurt ongeveer 1,5 uur.
U dient zich wel vooraf in te
schrijven, dat kan via de website van Sanimalia :
Vijf jaar
is het al geleden dat wij met Belle en Zeppos ons eerste nestje Drentenpups
kregen.
Morgen 12
november vieren Hercule, Harko, Harrhy, Hadise en onze eigenste Hera en Heros
hun vijfde verjaardag.
Als de dag
van heden herinneren we hoe het allemaal tewerk ging. Hoe onze eerste, Hercule
geboren werd terwijl moeder Belle de man van de reclameblaadjes met zijn
brommertje, luidkeels stond bang te maken met haar geblaf !
Spannend
was het in elk geval voor ons zo de eerste maal. We hadden ons dan wel goed
geïnformeerd en voorbereid, maar toch zagen we in Nelly toen meer een reddende
engel dan een dierenarts !
Inmiddels
zijn ze alle zes uitgegroeid tot prachtige gezonde Drenten.
Waar we
gisterennacht nog storm en regen hadden in La Magdeleine zijn we vandaag wakker
geworden door een stralende zon en aangerijmde daken en tuin !
Letterlijk
van de regen naar de vorst.
Waar het
in La Magdeleine nog een natte herfst was. En waar de boeren problemen hadden
om de maïs van de velden te krijgen met hun geweldig grote machines, zo lijkt
hier in Vosselaar de winter toch al meer in aantocht.
Het is
toch telkens weer een aanpassing zo verhuizen na drie weken. Voor ons Drenten
is het door de tuin. Ginds is het een overdaad aan plaats terwijl we hier qua
grootte een gemiddelde Belgische tuin hebben. Ook de buren zitten dichterbij,
en vooral Lucy laat graag aan de buren horen dat we weer thuis zijn.
De bazen
klagen dan weer over het vele lawaai dat hen hier omringt. Vooral de E34
snelweg van Antwerpen naar Eindhoven is hier goed te horen. Vooral nu, wanneer
de bomen al veel van hun bladeren verloren zijn is er meer storend lawaai .
Voor ons
Drentjes gaan daar dan weer meer wandelingen komen tegenover in La M. . Het
moment van de dagelijkse wandeling zat het baasje gewoonlijk nog op het dak
bezig te zijn, of het regende zo hard dat hij wel wilde gaan wandelen maar dat
wij wijselijk besloten om voor de kachel te gaan liggen !
Straks mag
Heros wel honderd maal zijn poot tegen struik en afsluiting gaan heffen wanneer
we gaan wandelen, dit om de andere reuen uit de buurt te laten weten de Faes
roedel is terug in t land.
Zo zie,
dat is dekorte inhoud van de reis van
La Magdeleine naar Vosselaar vandaag.
Na de
storm van vannacht en de bewolking deze ochtend, konden we een zware rit
verwachten. Wel met een serieus windvoordeel in de rug. Dat zou dan wel enkele
eurotjes verschillen tegenover diezelfde wind op kop
Maar het
bleef voor 95 % droog, en over die overige 5 % was niet van die aard dat we
daar over klagen. Die 5 % diende om de voorruit terug netjes te krijgen.
Van het
omringende verkeer kunnen we zeggen dat het er niet was Gewoon er was haast
geen overig verkeer. De enkele Spaanse koelvrachtwagens die zich naar de
noordelijke landen spoeden, om hun appelsienen en mandarijnen te gaan lossen
voor de Heilige Sinterklaasman met Piet(en), en ook die paar Portugese
vrachtwagens, waarschijnlijk volgeladenmet sardientjes in olijfolie, was er geen vrachtverkeer op de baan. Het
was dan ook een zondag vlak voor een betaalde feestdag in Frankrijk en België.
De
Hollanders vallen ditmaal uit de boot, die mochten immers niet meedoen in WO I
(la grande guerre) en die hebben dus ook geen wapenstilstand in 1918 te vieren.
Zelden
ging het verkeer zo vlot. Remmen heeft het baasje niet moeten doen, ze kunnen
trouwens in de garage niet geloven dat wij meer dan 100.000 km met één stel
remblokken doen ! Neen , aan remblokken voor onze Masjebashi kunne ze in de
garage hun kost niet verdienen. Op een 7 km drukker verkeer tussen de Porte dItalie
en de Porte Bagnolet op de Parijse Périférique na hebben we amper autos gezien
!
Vandaag
was het van: cruise control op 120 en bollen maar, en remmen doen we de
volgende keer wel als t nodig is !
Nog
eventjes en we zijn terug en route. De aanhanger is aan de Mitsubishi
gekoppeld en Hera en Lucy draaien rond de auto om er in te mogen.
Het is bij
die twee steeds dezelfde litanie, het lijkt of ze bang zijn dat we ze
achterlaten Dat ze mee MOETEN is nog niet tot die twee doorgedrongen. Het is
wel zo dat we zeker met hen autohonden hebben die hun poot niet omdraaien om 800 kilometer rustig
en braaf te zijn .
Na de
storm die deze nacht over de Charente trok hebben we vandaag de wind vanachter,
hopelijk blijft hij zo waaien, dan heeft de storm en wat er nu nog van
overblijft toch nog zijn nut gehad.
De reeks
La Magdeleine verhalen en restauratie storys is weer voorbij. Morgen gaat het
waarschijnlijk door serieuze regenbuien terug naar België. De lading op de
aanhanger is dubbel beschermd tegen de regen en spatwater, er is een dubbel dekzeil
onder en over de bagage heen getrokken.
Maar of
het zal volstaan is nog maar de vraag.
Nu is het
zo dat er geen bagage op de aanhanger zit welke schadegevoelig is voor water.
Steriliseerbokalen,
lege en volle, mogen nat worden, en lege bakken Maes Pils mogen ook al nat
worden. De honden beauty-case, zeg maar hondenreis apotheek is waterdicht, net als het
baasje zijn gereedschapskist en reserveband voor de Masjebashi. Dat alles mag
een drup regen hebben. Maar toch proberen we het droog te houden.
Vanaf
morgen terug berichten en verhalen van onderweg en uit België
Hopelijk
zorgen Frankske en Sabientje van het TV-weer, de volgende weken voor ander dan
regenweer want daar hebben we onze buik meer dan vol
Ze hebben
wel niets met elkaar te maken maar het gemeenschappelijke dat ze hebben is de
plaats Ferret, gehucht van het dorp La Magdeleine.
De
egelhuisjes zijn er gekomen door het slechte weer van de afgelopen dagen. Omdat
ons hoofdbestuur liever bezig is dan zich te vervelen op regenachtige dagen,
heeft ons baasje zijn creativiteit zijn gang nog eens laten gaan en heeft hij
twee egelhuisjes gemaakt met materialen die hier zo maar voor het grijpen
lagen.
Een oude
bidon waar in vroegere tijden de baasjes wijn en vrac in kochten is met de
wipzaag onder handen genomen.
Eerst werd
er een ovale opening gezaagd in de bodem, waarna het vat in twee helften werd
verdeeld. Met twee pannen, die aan elkaar werden gelijmd met Tech 7, kregen we
een mooie windvrije ingang. Een derde dakpan legden we op de ingang als
esthetisch element zodat we de verlijming niet meer zagen.
Het huisje
vullen we op met stro en droge bladeren en dekken gans het huisje af met
bladeren en gemaaid gras. Als dat laatste begint te gisten en te composteren,
geeft dat ook nog eens een bescherming tegen de vorst. Onze egels in de tuin
gaan goed gehuisvest de winter 2013-2014 in.
Bij de
herstelling van de muur aan de achterzijde van het huis zijn ook enkele stenen
gevonden met mooie fossielen in. Eigenlijk bestaat gans het oude metselwerk van
het huis uit natuursteen met fossielen in. We hebben dan enkele mooie fossielen
opzij gelegd voor Christian Wessels, de zoon van Jeanny en Chris. Die had al
laten horen dat hij wel geïnteresseerd was in fossielen Dus gaan die straks
ook de aanhanger op om mee te verhuizen van La Magdeleine naar Roosteren in
Nederlandse Limburg.
Morgen
komen we terug naar België. De météo bladzijde van de krant voorspelt toch maar
enkel kommer en kwel en de werken die gepland waren zijn afgewerkt. Volgende
weken zijn er weer enkele vergaderingen gepland die met ons Drentjes te maken
hebben. Het hoofdbestuur gaat dus ook in België hun bezigheid weer hebben
Levenslange
garantie zegt ons baasje dat krijg je op de stenen en de gebruikte materialen.
Straf doorgeklapt zeggen wij, want gisteren kreeg hij nog maar een B-attest op
het metselwerk !
Het is
daarom zegt onze baas dat hij garantie geeft op de materialen en niet op het
werk dat m gepresteerd heeft.
Zijn
allereerste fatsoenlijk metselwerk is deze namiddag af geraakt !
Het is dan
toch nog droog gebleven met veel wind deze namiddag en zo kon onze baas er nog
eens (figuurlijk) tegenaan vliegen
Onze baas
heeft er wel echt zijn best op gedaan. Hij zelf is er dan ook best tevreden
over. Zijn verwachtingen lagen dan wel niet hoog en dat zal de reden wel zijn
waarom hij er tevreden over is.
Hij vraagt
dan ook de mening niet van de Engelse overbuur die van beroep a builder is.
Het oordeel zou dan wel eens gans anders kunnen uitdraaien .
Maar waar
we voor gekomen zijn is klaar. Het dakgedeelte met de lekken is hersteld en de
ingestorte muur staat terug recht.
Het heeft
dan wel haast drie weken geduurd voor het werk klaar was maar dat schrijven we
toe aan de weersomstandigheden.
Van de
drie weken dat we hier zijn verbleven hebben is er amper één week geweest dat
we echt konden doorwerken.
Er zijn
echter wel een deel werkjes binnenshuis gebeurd die normaal niet op het
programma stonden, maar ons hoofdbestuur zijn niet van dat slag dat dan maar op
zn luie krent gaat zitten.
Morgen
nemen ze nog een dag om alles klaar te maken voor het vertrek terug naar
Vosselaar van zondag. De hoogwerker dient terug in de schuur te worden gezet,
de nieuwe betonmolen moet nog een geschikt plaatsje krijgen, en alle gerief
moet zuiver gemaakt worden .
Ook moet
de aanhanger klaar gemaakt en geladen worden. Er dienen immers nog enkele
bakken lege steriliseerbokalen in België te geraken tegen dat het everzwijn en
hertenvlees voor ons terug binnenkomt.
Als we zo
ons hoofdbestuur bezig horen gaan we nog een lekkere en voedzame winter
tegemoet .
Gaat het regenen, gaat het mooi en
droog worden ? Naar buiten kijken helpt niet veel om tot een besluit te komen.
Met het weerbericht kan je ook alle kanten uit, dus ons baas twijfelt mortel
aanmaken om het laatste stukje muur bij te metselen of afwachten tot morgen ?
Dan maar even afwachten tot deze
namiddag om de buitenwerken aan te vatten.
Inmiddels heeft het baasje in de
internetkrant gelezen dat vanaf 2014 de registratie van de honden in België
volledig Online zal gaan gebeuren. Het gaat het aangeven van een hond door de
dierenarts weeral vergemakkelijken maar ook het veranderen van baasje en het
melden van overlijden van de hond gaat dus makkelijker gaan.
In de Franse, de papieren krant
Charente Libre, lezen we dan weer dat de Franse dierenartsen op de pavés (de
kasseien) van Parijs zijn samengekomen om te betogen. Dit omdat ze bepaalde geneesmiddelen niet meer
zelf mogen verkopen maar dat deze dienen verdeeld te worden via de apotheken.
Op dat gebied staan we dan nog ver
van de Europese gedachte als je bedenkt dat, bvb in Nederland alle
diergeneeskundige producten via de dierenarts worden verkocht. In België kan je
de geneesmiddelen dan via dierenarts en de apotheek verkrijgen en in Frankrijk
ga je dan bepaalde medicijnen enkel via de apotheek verkrijgen.
In dat kader denkt het baasje dat
het te maken heeft met de doping affaires met de wielrenners Toen we de
laatste keer bij de apotheek een middeltje kochten voor reisziekte van honden
dienden we daar in België een hele vragenlijst voor in te vullen of te
beantwoorden. Ons baasje vond dat toen zo stom dat hij ook zijn schoenmaat en
de maat van hemd en broek heeft doorgegeven. Als ze dan toch al zoveel moesten
weten kon dat er ook nog wel bij was zijn oordeel
Dat is wat
onze baas zou krijgen op school moest hij in de afdeling bouw hebben gezeten.
Op de
ouderavond zou het dan geklonken hebben Mijnheer, mevrouw, uwe zoon doet goed
zijn best maar zijn handen staan niet naar den bouw. Volgens mij (de leraar
bouw) zou hij beter overgaan naar de richting autotechniek
En zo
geschiedde destijds, alleen heeft onze baas nooit in de bouw afdeling
gezeten, maar het zou gekund hebben.
Ondertussen
heeft ons baasje al richtlijnen gekregen van Jan, het baasje van Siebe en ons
Lobke. Die heeft blijkbaar al meer het truweel gehanteerd want de uitleg over
mortel maken voor oude bouw bleek heel professioneel te zijn. En dan zeggen
dat Jan ooit nog op de lange omvaart heeft gezeten !
Kunnen we
nu spreken van de huizenbouwer op zee show ?
Het is
vandaag droog gebleven en de temperatuur was juist genoeg om je in t zweet te
werken (onze baas toch). Zoals gepland, wanneer het droog zou blijven ging hij
dat muurtje terug opmetsen. En zo gebeurde ook
Het baasje
is tot op 2/3 geraakt en toen was het zand voor mortel te maken op.
Toen hij
terug kwam van Plisson, de handelaar in bouwmaterialen, was het te laat om
nog een molentje mortel te draaien en te verwerken.
Als het
morgenochtend nog droog is gaat onze baas en met frisse tegenzin terug tegenaan
voor het laatste 1/3 deel.
Het
vrouwtje is in elk geval al fotos komen maken van de metselende baas. Net
alsof er een wereldwonder aan het werk was aan de achterkant van het huis
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
