Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
03-03-2009
Voorbereiding...
Voorbereiding
Er verschijnen weer rare pakken en dozen in de hall, met de regelmaat van de klok verdwijnen die in de aanhangwagen waarna er nieuwe dozen en bakken van boven verschijnen.
Dat weet ik ondertussen wat dat allemaal betekent. Heel kortelings zullen we weer vertrekken naar Frankrijk. Waarschijnlijk is het voor eenganse maand want ik heb het baasje met veel blikken Chappi zien zeulen.
Ook tegen Tibo en zijn baasje hebben we t baasje horen zeggen tot volgende maand. De bekenden ginds hebben al gemaild dat de lente daar aangebroken is. Op dit blog van Elz, een Nederlandse in de Creuze kan je op 26 februari een filmpje zien van de kraanvogels die daar overtrekken richting Noorden.http://www.fransezaken.nl/ Dat wil in elk geval zeggen dat de winter voorbij is.
Als Mr. Wanadoo.fr het belieft kunnen we vanaf morgenavond verslag uitbrengenover de Franse lente. Doet me denken dat er ooit een Praagse lente was, maar dat was een revolutie meent t baasje.
Fred en Harley zullen we nog niet dadelijk ontmoeten zegt het baasje, die zijn hun engels terug aan het ophalen over t water. En die komen pas terug als wij al terug in Vosselaar geweest zijn en terug in La Magdeleine zijn aangekomen
Deze titel zal wel een beetje verklaring behoeven denkt het baasje. Hulp is zonneklaar, maar Diftar ? ? ?
Diftar is ,voor Vosselaar, sinds 1 januari het systeem van huisvuil ophaling. Iedere bewoner heeft een nieuwe huisvuilcontainer gekregen. En het nieuwe aan het systeem is dat het huisvuil automatisch gewogen wordt op het moment dat het in de vuilniswagen wordt gekieperd. Met chips en computers en een uitgebreide administratie krijg je dan op t einde van het jaar een gepeperde rekening. Als ..
Als je al je vuilnis in de container doet tenminste. Nu zijn er meer en meer imbecielen die hun rotzooi, omdat het te zwaar is, gewoon in ons en andere bossen en bermen kieperen. Dan hoeven ze er niet voor te betalen zie je
Gisteren heeft het baasje zo enkele fotos van die rotzooi genomen als bewijs van de verloedering van de natuurlijke omgeving. Het zijn over het algemeen zware producten die je kan vinden, kattenbakvulling, tuinafval, witzand/zaad uit een volière, enzovoort.
Nu nog even wachten tot ze de lente in het lijf voelen en de tuin beginnen opkuisen, wat ga je dan nog allemaal vinden, gebroken tegels, afsluitingen, .noem maar op.
Mooi systeem, het Diftar systeem, als .ieder zijn verantwoordelijkheid neemt en betaalt voor wat hij/zij vervuilt. En dan gaan we het ooit ook nog eens hebben over de op en afritten van de snelwegen en hunbermen.
Dit mopje vond ik deze morgen bij mijn mail. Ik kreeg ze toegestuurd van Annemie.
Laat Annemie nu zelf blond zijn en dat blond van haar is niet van t fleske.
Twee bowlingteams, de ene allemaal blondjes en de andere brunettes, charteren samen een dubbeldekkerbus om mee te doen aan een toernooi. Het team van de brunettes zat in het onderste gedeelte van de bus, de blondjes boven. Beneden in de bus, bij de brunettes, ging het er heel plezant aan toe. Zingen, moppen tappen; de ambiance zat er goed in. Tot het één van de brunettes op viel dat het boven bij de blondjes wel héél stil was. Ze besloot poolshoogte te gaan nemen en ging naar het bovenste gedeelte van de bus. Wanneer ze boven kwam zag ze alle blondjes heel angstig in de stoelen zitten, allemaal met opengesperde ogen rechtdoor starend, de leuning van de zetel voor hun zo hard vastklampend dat hun knokkels er wit van zagen. De brunette vroeg : "Wat is hier allemaal aan de hand. Bij ons beneden zit de ambiance er goed in...!". Eén van de blondjes keek verschrikt op, slikte hard en fluisterde : "JA, MAAR JULLIE HEBBEN WEL EEN CHAUFFEUR"
In de tuin, onderweg naar het dorp en in t bos. We zijn vandaag niet veel binnen geweest. Juist om een slaapke te doen na weer een uur hard labeur met spelen en vechten onder elkaar. t Baasje zegt dan, als m weer in een culturele bui is, dat we een pas de deux aan het dansen zijn.
We staan dan rechtop tegen elkaar aan en draaien zo rondjes terwijl we elkaars oren tussen onze tanden hebben. t Baasje heeft daar een filmpje van gemaakt maar op een mooie regendag zal m nog eens moeten leren hoe hij dat op t www moet krijgen.
Ook op t voetpad als we naar t dorp gaan voor inkopen gedragen we ons alsmaar beter, we crossen niet meer als kiekens van links naar rechts over het voetpad. Voor het baasje was het een overlevingstocht zaterdag in de hoofdstraten van Turnhout. Overleven in de zin van rechtop blijven en niet over de leibanden te struikelen.
In t bos was die vriendelijke, beleefde mens blijkbaar niet thuis. Als m op t werk ook zo handelt als gisteren tegen ons zal dat een hele leuke collega zijn. Ons wandelmaatje Jef, die we regelmatig ontmoeten en dan samen verder wandelen vertelde dat dat creatuur zon bekendheid heeft. Die is van mening dat m moet betalen voor een goeiemorgen of een vriendelijk woord. Je zal zoiets als buurman hebben !
Voor ons dus een heel leuke dag, gewandeld, nog eens gewandeld, ennu staan we weer te dansen in de tuin, en ons moe staat ons luidkeels aan te moedigen. Wat moet een Drent nu nog meer hebben op één dag ?
Het was al enkele weken geleden gepland, maar telkens kwam er wat tussen die de ontdekkingstocht uitstelde. Wat valt er dan nog echt te ontdekken, waar en wat hebben ze nog niet gezien of meegemaakt ?
Wel, de tocht naar de stad, met veel verkeer en veel mensen op een klein oppervlakte.
Beweging, lawaai, automatische deuren, parfumwinkels, kledingmagazijnen, muziekwinkels, half opgegeten hamburgers in de goot, andere honden die dan weer geen bossen gewend zijn, stadshonden zeg maar. Noem maar op en kijk maar eens goed rond als je zon zicht hebt van 30 centimeter boven de grond. Dat is gewoon BANGELIJK !
Als je nog maar die grote wit/gele monsters met van die heel grote wielen, autobussen zegt het baasje, ziet rijden en dat komt met een rotvaart op je af. Dat monster maakt een oorverdovend lawaai en stinkt uit zijn achterste dan mag je daar volgens het baasje niet bang van zijn ! Voorzichtig zijn MOET dan weer wel, bij het naderen van zon bus ! Zeg nu zelf, NIET MAKKELIJK, zo een uitstap naar de stad.
We zijn dan ook maar enkele rustige straatjes gaan opzoeken om terug op adem te komen zegt t baasje. Er was daar zon een heel rustig gangetje, meer was het niet, met allemaal lekker ruikende winkeltjes, ons moe was er al meerdere malen geweest zegt ze. De Bloemekesgang zegt het baasje er dan nog bij. Daar heeft het baasje dan maar een fotootje genomen van de uitstap.
Ons moe, Belle, heeft daar dan weer aan dikke sigarenproductie gedaan in zo een mooi afgelegen hoekje, kwestie van geen souvenir mee te nemen maar eentje achter te laten. Het baasje heeft dat dan ook maar vakkundig opgeruimd, ook omdat de geur nu niet al te best samenging met de geuren uit de winkeltjes. In t bos ruimt m dat niet op, dat van de konijnen blijft ook liggen zegt m dan
Nu komen wij al jaren in ons bos, en al jaren mogen wij daar vrijlopen, nooit heeft iemand ons een opmerking gemaakt dat iemand bang was van ons, tot deze namiddag
Een koppel was aan de achterzijde van hun tuin snoeihout haksel binnen aan het doen, hun kleine kinderen waren bij hen en bij het naderen zag het baasje dat het jongetje met stenen naar ons begon te werpen. Bij een opmerking van het baasje dat je zo stoute hondjes maakt kregen we een scheld tirade van de ouders over ons. Zij waren bang van honden, wij waren al de vijftigste die hun kinderen bang maakten, hij zou wel eens een hond aan zijn riek steken. Kortom een belevenis die geen herhaling hoeft.
Het baasje kan er misschien eens een kaartje in de brievenbus stoppen van de blauwe hond voor de kinderen en een beleefdheidscursus voor de ouders. Het baasje heeft ervaring met kinderen van zulke ouders, er is dan van de leerkrachten in de school verwacht dat zij hun kinderen beleefdheid bijbrengen Voor de ouders zou zoals vroeger, beter een dreun tegen hun oren passen zegt t baasje.
Iets verderop kwamen we Tibo weer tegen, die was ook weeral verheugd ons te ontmoeten, ook Golden Retriever Max was in het bos samen met vrouwtje en het zoontje van t vrouwtje. Samen hebben wij dan de toer door het bos afgemaakt, Belle moe, Tibo moe en de pups keimoe van het volgen van die grote honden in het bos
Het is héél stilletjes geweest de uren na de wandeling.
-Een herder hoedt zijn kudde schapen op een ver en verlaten veld als hij een splinternieuwe BMW 645 cabrio in een stofwolk ziet naderen. - De bestuurder, een man elegant gekleed in een pak van Versace, schoenen van Gucci, een bril van Ray Ban en een stropdas van Yves Saint Laurent, stopt en leunt uit het raam. - Als ik jou precies vertel hoeveel schapen jij hebt, krijg ik er dan eentje van je?',vraagt hij aan de herder. - De herder kijkt de yup aan en zegt: 'Oké,waarom niet'. - De yup trekt onmiddellijk zijn laptop van Dell op schoot en verbindt deze via bluetooth met zijn mobieltje van KPN . - Hij maakt een gprs verbinding met internet, surft naar een website van NASA en selecteert een navigatie systeem om zijn exacte positie te bepalen. - Hij stuurt vervolgens de data naar een andere satelliet van NASA, die het hele gebied scant en hem een ultra scherpe foto stuurt. - De yup opent Adobe Photoshop en stuurt de foto naar een laboratorium in Hamburg, dat hem na enkele seconden een E-mail stuurt op zijn Palm Pilot met de bevestiging dat de foto is bewerkt en opgeslagen. - Via een ODBC connectie maakt hij verbinding met een MS-SQL database en in een spreadsheet van Excel met honderden ingewikkelde formules laadt hij alle data via de E-mail van zijn Blackberry. - Na enkele minuten genereert het programma een antwoord van 150 pagina's in kleur en de yup drukt deze af op zijn mini HP laserjet. - Hij kijkt de herder aan en zegt: 'Je hebt exact 1586 schapen'. - 'Dat klopt', zegt de herder, je mag dus een schaap uitzoeken'. - De yup stapt uit, zoekt een dier uit en doet hem in zijn achterbak. - Dan zegt de herder: 'Hé, als ik jouw beroep raad, geef je dan mijn dier terug?' - De yup denkt even na en zegt: 'Oké, waarom niet?' - De herder zegt: 'Jij bent een manager'. - 'Ongelooflijk', zegt de yup, 'Hoe weet je dat'. - 'Dat is niet zo moeilijk', zegt de herder.
'Je verschijnt terwijl niemand daarom gevraagd heeft, je stelt een vraag waarop niemand zit te wachten en je wilt betaald worden voor een antwoord dat ik al weet..... bovendien begrijp je geen flikker van mijn werk, dus geef mijn hond terug!
Rats vergeten gisterenavond zie een foto te nemen van Hercule en zijn vader de Zeppos samen met moeder Belle. t Baasje heeft het te druk moeten uitleggen met Peter zegt m.
Gisterenavond zijn wijHercule zijn stamboom gaan brengen. Ook hij is geweldig gegroeid en een flinke brok geworden. Mooie stevige Hercule mogen we wel zeggen. De combinatie van grote stevige Zeppos en de zachte mooie Belle zeggen de beide baasjes.
Blijkbaar is hij al even aanhankelijk en speels als ons Hera en Heros die ook hun flodderbeurten meermaals per dag hebben en dan nog eens om een dikke knuffel komen.
Belle heeft het er nog eens goed van genomen, ravotten met Zeppos is nog altijd een top prioriteit als ze de mogelijkheid heeft. Dat is geen bevlieging van t moment, dat heeft ze al van deeerste ontmoeting en toen was ze nog maar vier maanden. Hij is voor haar nog steeds hét jeugdvriendje bij uitstek
Ook met Hercule heeft ze zo gespeeld dat ze uitgeteld waren tegen het moment dat we huiswaarts togen. Oudenaarde Vosselaar , daar heeft Belle niet veel meer van beleefd
Drie en een halve maand is er tussen foto één van 12 november 08 en de foto van gisteren 26.02.09. Haast ongelooflijk dat het pas geboren rozige mormeltje van de eerste foto op zon korte periode kan uitgroeien tot een kleine hond. Pup nog wel, maar wel een wezentje dat zelfstandig samen met broerlief door het bos achter zijn moeder aanholt.
Dat hondje dat ook de bevelen kom en zit feilloos uitvoert als de baas er om vraagt, dat al laat blijken een eigen willetje te hebben en af en toe al eens tot de orde dient geroepen te worden door moeder Belle of door de mensenbaasjes
Hera in drie fotos , de laatste gisteren samen met Dr. Nelly, die er ook bij was als ze het levenslicht zag en haar nu de laatste verplichtevaccinatie geeft . Nu is ze volledig Europeaan en mag ze de grenzen over alsof ze nooit iets anders gedaan heeft, volgende week al eens proberen zie .
Het kriebelt al geruime tijd bij t baasje om het boeltje hier in Vosselaar in te laden en richting Charente te trekken. De pijnlijke rug van t vrouwtje heeft daar tot nu toe stokken in de wielen gestoken.
En dan lezen we berichtjes op t blog van Franca, blogmaatje van de baasjes uit Sigogne nabij de stad Cognac. Zij vertelt ons dat de lente zijn intrede heeft gedaan in de Charente en hoe dochter Fleur haar eigen tuintje aan het verzorgen is. En dan zou het niet mogen kriebelen ? Lees hier zelf maar... http://portersonthemove.blogspot.com/
18° Celsius, hier ook maar dan door middel en met hulp van den Arabier en de thermostaat zegt het baasje dan.
Maaaar volgende week is het zover, veestapel op de achterbank, alles wat we nodig hebben en ginds niet kunnen kopen in de koffer. De boodschappen voor de vrienden ginds niet vergeten, en dan als laatste de baasjes vooraan, en weg met gans het zootje !
Deze morgen zijn we de dierenkliniek nog eens gaan opzoeken, ditmaal voor de laatste puppy pikuren en de buitenland pikuren.
Bij aankomst wordt gans de roedel, op de baasjes na, gewogen. Daar kregen we de eerste verrassing te verwerken. Heros gaf 14,650 kg op het display, Hera, altijd de lichtste van het nestje geweest, met 310 gram geboortegewicht, gaf 12,500kg aan.
Flink gewerkt van ons gastjes , gezonde gewichten voor hun leeftijd van 3,5 maand. Beter kan niet zegt Dr. Nelly. Voornamelijk tijdens hun puppytijd mogen ze niet te dik zijn, er mag nog een ribbetje gevoeld worden.
De tweede verrassing krijgen we bij het onderzoek van Dr. Nelly, Heros en Hera zijn al tanden aan het wisselen. Goed nieuws dus dat die aartsscherpe naalden aan het uitvallen zijn. Dat geeft minder krassen op armen, gezicht en overal waar ze hun tanden kunnen inzetten bij het ravotten.
Het is dus nu oppassen dat we bij het spelen met de pups niet te hard gaan trekken met de koord. Bij Belle staan de onderste tanden wat naar voor, resultaat van trekken en spelen wanneer ze nog heel jong was en na het tanden wisselen.
Mijn drie pups zijn toch weeral voor de volle 100 % gezond verklaard, oh ja Drie pups? Harry was ook deze maal samen met ons op dokters bezoek
Begin volgende week zal ik al mijn puppys nog eens ontmoet hebben. Vorige zondag zijn we naar Harko in Oostkamp geweest, morgen gaan we naar pa Zeppos en Hercule en tijdens het weekend gaan we waarschijnlijk naar Zoutleeuw naar ons Hadise. Harry hebben we deze morgen nog ontmoet bij Dr. Nelly voor onze laatste pikuren en morgen gaat die ook nog samen met ons naar de hondenuniversiteit.
Dan zijn alle stambomen rondgebracht en kunnen we aan een volgende episode beginnen denken. In het bureau komen weeral grote en meerdere pakken te staan, dat is gewoonlijk een signaal dat er bagage gemaakt wordt voor het vertrek naar Frankrijk.
Voor Hera en Heros is het dan al de tweede maal dat ze de reis naar La Magdeleine maken, de eerste maal was tijdens het Kerstverlof, alle zes de puppys nog mee en we moesten toen nog in de bench de reis maken. Nu zijn de pups groot genoeg om de reis op de achterbank te maken, dan kan het baasje de koffer terug gebruiken waar ze voor gemaakt is, om koffers in te vervoeren.
Het heeft al lang geduurd wantandere jaren hadden we rond deze periode al enkele weken in de Charente doorgebracht. De komst van mijn pupjes heeft dit jaar toch wel enige veranderingen in het gebruikelijke tijdspatroon teweeg gebracht. Vanaf volgende week gebeurt het dan weer, in t frans luisteren, engels blaffen en in t vloms onder ons voeten krijgen Zeg nu nog dat wij geen wereldhondjes zijn, ikke en mijn kroost !
Het is goed uitkijken geblazen om het verschil dadelijk te merken tussen mij en Heros, met Hera is er geen probleem met haar witte snoet maar die twee bruin kopkes doet verwarring ontstaan.
Als we rondlopen is er ook geen probleem, dan is de witte kraag van mij een goed merkteken, en in grootte heeft Heros mij ook nog niet ingehaald. Die grootte is echter nog maar een kwestie van weken zegt het baasje. Heros groeit als kool en zal waarschijnlijk een stuk groter worden als ikzelf, den aard van de vader zeker ?
Aan de maat van zijn poten te zien gaat Heros een hele grote Drent worden, ook zijn poten zijn lang en dik, echt de bouw die een goede jachthond nodig heeft.
Blogmaatje Anastacia meldde het vorige week al dat ze nog weinig verschil zag tussen Heros en Belle. Zeker op foto, als ze niet samen op de foto staan en enkel de hoofden te zien zijn is het onmogelijk als niet eigenaar het verschil te merken.
Een hint voor de lezers die ook het verschil niet zien, op wandeling heeft Heros steeds een blauw halsbandje aan, Hera heeft een rood halsbandje en ik moeder Belle heb enkel een metalen halsband/ketting
Wat er in de lucht hangt weet het baasje niet maar een feit is dat die jonge generatie vandaag totaal flipte. Het begon al vroeg in de namiddag, ze moesten en zouden naar het bos, liefst zo snel mogelijk
Resultaat zijn dan een paar minihondjes die de grote bazen naar het bos proberen te sleuren. Dat lukt ze met de dag beter wegens weeral gegroeid en meer kracht.
Toen ze los mochten zagen ze in de verte een golden onze richting uitkomen, aanvankelijk dachten we dat het Tibo en zijn baasje waren maar dichterbij gekomen bleek het om Casper te gaan. Die waren we vorige week al tegengekomen maar Tibo hebben we weeral meer dan een week niet gezien
Heros heeft zich dan eens onnozel gedragen tegenover Casper, die liet die snotneus maar kuren verkopen, hem kon het viel schelen.
Achteraf heeft m dan mij en Hera proberen uit onze tent te lokken en ook zo t paljaske uit te hangen, maar ook bij braadde zijn haring niet. Dan is m, waarschijnlijk uit gespeelde frustratie maar beginnen op en neer hollen op het bospad. Just een kieken zonder kop zegt het baasje maar vermakelijk was hij wel de showmaster
Is het uit lompigheid, normvervaging, winstbejag, of gewoon van lotje getikt ?Wat we vandaag weer in de krant lezen tart alle verbeelding. Weer een krankzinnige uitspatting van dierenliefde en rasverbetering.
En onze baasjes die in de heilige overtuiging dat engelsen allen echte dierenvrienden waren hebben weeral een desillusie meer opgelopen. Nu blijkt dat John en Mabel ook al op hun engels smoelwerk gevallen zijn en blijven botsen. Onder het mom van de mooiste hond te hebben op de shows gaan ze er naartoe met graatmagere, uitgehongerde honden.
Op de catwalk heten ze nu niet meer Naomie en Eva of Heidi, maar Fiffie en Sjoeke, Max en Rex. Bas en Belles zal je er dus niet aantreffen, nooit geen honger gehad en dus te vet voor de show.
Dat die (mensen) modellen zich uithongeren om hun skelet te laten bewonderen (?) is hun zaak en eigen keuze maar dat die hondenfokkers hun dieren dat aandoen is een zaak voor de dierenbescherming en de inrichters van shows. Deze laatste zijn even zo fout als de fokkers zelf. Als ze die honden uitsluiten en de fokkers aangeven bij de dierenbescherming zal het rap afgelopen zijn met deze mistoestanden
De wilde zondag met bezoek aan broer Harko en de kennismaking met de zee zijn na een rustdag goed verwerkt.
We vliegen terug door keuken en living, als t vrouwtje nog eens met de meubels wil sleuren omdat er nog eens verandering moet komen geen nood wij helpen met volle overgave. We kunnen nu al respectievelijk zon 12 en 14 kg in de weegschaal werpen om iets te verplaatsen.
Een poef die voor de zetel staat verschuift dadelijk een halve meter wanneer we hem als tussenstop gebruiken als we uit de tuin komen aanlopen (uiteraard aan topspeed) en in de grote zetel willen springen. Die grote zetel is wel niet zo gewillig als die poefs maar toch heeft het baasje m ook al terug op zijn plaats moeten zetten. Alles krijgen we verschoven als we maar samenwerken, l Union fait la force zetten ze dan in t wapenschild, bij Drenten klopt het alleszins
We merken wel dat we het wat kalmer aan moeten gaan doen want het baasje pakt ons zo al eens wat meer bij ons nekvel en steekt dan heel vermanend zijn wijsvinger op naar ons. Teken voor wat te freinen zegt hij dan. Dat freinen blijkt uit het Frans te komen en betekent in t Vloms dat we wat moeten afremmen met onze kwietenkuren. t Is dan soms ook niet makkelijk Drentenpup te zijn bij onze baas, hij wil ons dan ook tweetalig opvoeden met het oog op ons vertrek naar Frankrijk binnenkort.
En dan vertelt ons moe (Belle) dat m daar meer engels dan frans praat met de buren, en dat Fred en Harley ook beter luisteren als je met hen engels blaft.
Zo fel en hevig ze gisteren waren, zo stil waren ze vandaag. Alle drie lagen ze vandaag meer op hun zij dan dat ze op hun poten stonden, ogen gesloten en af en toe snurkend.
Het is een tijdje geleden dat het hier nog zo stil is geweest, toch voor een ganse dag. Op Heros hebben we zelfs moeten wachten tot hij uit zijn bench kwam om de namiddag wandeling te gaan maken, ongelooflijk dat we zoiets nog kunnen meemaken met Drenten!
We zullen de rasstandaard toch nog moeten aanpassen, het woord onvermoeibaar is dan toch een rekbaar begrip
Nu hoeft het baasje enkel de auto nog te stofzuigen. Daar zal m dan maar een nieuwe stofzak in plaatsen om het niet halfweg het werk te moeten doen. Moest het baasje de auto kunnen uitschudden dan spraken we nu hier op de oprit van Vosselaar plage.
Nu vanavond zijn ze al wat actiever maar dat zal wel met honger en gevulde etenbakken te maken hebben denken wij zo.
Nadat wij dus in de auto waren gezet en ook Harko en zijn baasjes waren ingestapt zijn wij richting Blankenberge gereden. Ons moe (Belle) zegt dat zij daar al driemaal geweest is met de Drenten strandwandeling.
In Blankenberge was er een carnavalstoet aan de gang. Het baasje zegt dat is zoiets waar mensen zich verkleden en dan gaan die zotte dingen doen die ze anders niet durven. Ze zetten daar dan ook maskers bij op, een mombakkes zegt het baasje daar tegen in t Kempisch dialect.
Veel carnavalvierders hebben we niet gezien want het was omleiding en de enigen die versierd waren en mombakkessen ophadden reden met nen wit-blauwe motsiklet met een blauw flikkerlamp. Bovenop hun mombakkes hadden ze ook allemaal een dikke snor geplakt, maar plezant vonden die mannen carnaval niet want ze keken allemaal even zuur. Ze hebben ons dan zover rondgestuurd dat het baasje aan Ronny vroeg of dat die toer de sightseeing tour van de Blankenbergse buitenbuurten waren ?
Uiteindelijk zijn we dan toch aan t water geraakt. Dat is nu de zee sprak het baasje plechtig tegen ons. Op die manier moet Broeder Desiree van het 1° studiejaar zon een dikke vijftig jaar geleden tegen het baasje en zijn klasgenootjes gesproken hebben op de jaarlijkse schoolreis naar zee,ZIEDAAR JONGELUI DE ZEE,
Jongens, jongens, als t baasje toen ook zoveel lol gehad heeft als wij gisteren namiddag met zn vieren op het strand. Belle heeft daar ook weer al wat vliegt of kan vliegen den duvel aangedaan, en wij maar proberen haar te volgen op onze nog korte pootjes. Keikapot zaten wij na een uur op dat strand.
Toen de baasjes nog iets gingen drinken, wij hadden van te voren al mogen drinken buiten, zijn wij onder tafel met zn drieën in slaap gevallen. Al wat er nadien gebeurt is, weten we van horen zeggen van Belle, die is nog tien minuten langer wakker gebleven
Deze namiddag zijn we met ons drieën en de baasjes op bezoek geweest naar héééél ver. We moesten nog verder rijden dan naar onze pa en Hercule. Nu gingen we naar Oostkamp bij Bruhhe zegt het baasje maar op de borden onderweg stond overal Brugge, t baasje hadprecies zijn tong en gehemelte verbrand, zo sprak hij.
Kom, er waren nog mensen ginder die zo spraken en wij verstonden ze allemaal heel goed, het baasje heeft daar onze Harko zijn papieren aan Ronny en Karine gegeven. Nu is hij ook zoals wij nen Drent mé papieren.
t Was daar reuze plezant, die Harko heeft daar een vijver met grote roze vissen helemaal voor zijn eigen, de sjansaar begot Ronny en Karine waren ook begonnen aan het opruimen van de grassen en struiken rond de vijver. Wij mochten dan ook onze gangen gaan rond en in het water, kei plezant mannen
We konden ook achter elkaar aan crossen rond het huis, al de andere bewoners moesten maar maken dat ze uit de weg stonden als we uit de bocht of achter het huis uit kwamen, en ons moe heeft goed mee gedaan met spelen met ons, t was gelijk ook een pup van 4 maanden, was dat nu omdat ze hare jongste nog eens terug zag na zes weken ?
Toen we knoertmoe waren mochten we terug in de auto en in de reisbench, wij dachten dat het was om wat uit te rusten. We hadden onze ogen nog niet dicht of we hoorden dat Harko ook in de auto stapte, samen met zijn eigen baasjes. Toen wisten we het niet goed meer zouden die mee terug naar Vosselaar gaan en zou Harko terug bij ons komen zoals vroeger ? Nu weten we het maar jullie nog niet hé straks of morgen vertelen we meer, maar plezant is het alleszins
Advocaten zouden nooit aan een oudere dame vragen moeten stellen als ze niet voorbereid zijn op haar antwoord.
Tijdens een proces in Amerika riep de aanklager zijn eerste getuige naar voren, een dame op leeftijd. Hij ging naar haar toe en vroeg: "Mevrouw, kent u mij?" Zij antwoordde direct: "Welja ik ken u, mijnheer. Ik ken u al van toen u nog een knaap was en eerlijk gezegd ben ik in u erg teleurgesteld. U liegt, u bedriegt uw vrouw, u manipuleert de mensen en spreekt kwaad achter hun rug. U denkt dat u een hele meneer bent terwijl u geen verstand genoeg hebt om te beseffen dat u het nooit ver zult brengen. Jawel, ik ken u." De aanklager stond perplex. Niet wetend wat anders te doen wees hij door de zaal naar de verdediger en vroeg: "Mevrouw, kent u de advocaat van de verdediging?" Zij antwoordde weer direct: "Welja, ik ken hem ook al van toen hij klein was. Hij is lui, onverdraagzaam, en hij heeft een drankprobleem. Hij kan met niemand een normale relatie opbouwen en zijn praktijk is de slechtste van het land. Bovendien heeft hij zijn vrouw bedrogen met drie verschillende minnaressen, waaronder uw vrouw. Jawel, ik ken hem."
De verdediger zakte bijna ineen van schaamte. Toen riep de rechter de twee advocaten bij zich en zei heel stilletjes: "Als een van jullie beiden het waagt aan die dame te vragen of ze mij kent, dan stuur ik jullie allebei naar de elektrische stoel!"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
