Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-06-2009
Snel denken !
Snel denken !
Een oudere man in Kruibeke was eigenaar van een boerderij met een grote vijver in de achtertuin. Die was uitstekend geschikt om te zwemmen. Daarom maakte hij de omgeving mooi zuiver en zette er tafeltjes en stoelen en plantte bomen en struiken. Op een avond neemt de boer een emmer om in de achtertuin wat fruit te gaan plukken. Als hij bij de vijver komt hoort hij roepen en lachen. In het water ziet hij een groepje jonge, naakte vrouwen.
Hij kucht eens zodat de meisjes hem opmerken en verschrikt naar het midden van de vijver zwemmen.
Een van de meisjes roept: 'We komen er niet uit voordat jij weg bent!'
De oude man aarzelt niet en roept terug: 'Ik ben niet gekomen om naar jullie naaktzwemmers te kijken of om jullie uit de vijver te verjagen.' Daarbij houdt hij de emmer omhoog en zegt: 'Ik ben alleen naar hier gekomen om mijn krokodil te voederen.'
De grote machines, pikdorser, maaimachines, zegt het baasje, zijn terug op de velden verschenen. Gedaan met ons in het graan te verstoppen of met graanjumpen. Maar dit is ook wel plezant, een stoppelveld en die grote hopen los stro.
Hera en Heros wisten niet wat ze zagen, ze stonden erbij en keken ernaar, en het rook ook nog zo raar, naar vers droog stro vertelt het baasje dan.
Ik heb de pups mee het veld opgenomen en ze waren gelijk door het dolle heen. Alle hoeken van het veld zijn ze gaan verkennen maar t baasje was wat op zijn hoede voor die twee heel grote roofvogels die boven het veld cirkelden, buizerds zegt m. Ze waren echt zo groot als die vogels die twee weken geleden ook in Kasterlee op de roofvogelhappening waren. Zouden die ook naar de Charente gekomen zijn en ons gevolgd hebben ?
Straks, deze namiddag gaan we nog eens terug ravotten op dat veld maar dan zullen er al wel balen gemaakt zijn van die rijen los stro denkt het baasje. Als we dan uit geravot zijn mogen we ons op de achterbank van de auto laten neerploffen want t baasje gaat ons terug naar Vosselaar brengen voor een paar dagen.
Hij moet nog teen en tander arrangeren vooraleer we voor de vakantiemaanden terug naar hier komen.
Een tijdje terug kwam het baasje een oud leerling van de school tegen, die had en pracht blauw oog opgelopen.
Toen het baasje vroeg hoe hij aan dat blauw oog gekomen was antwoordde die k k k k za za zatvan d d dewe we week b b bij mij mij mijn l l l ieft t thuis e e en d d den ho ho hond w w wasme me met zij zij zijn po po poot ach ach achter zij zij zijn o o oor aan t,t t kra, kra krabben.
I i ik vr vr vroeg aan mij mij mijne sch sch schoonpa of hij da da dato o ook k k kon maar toe,toe, toen wa wa was de de den ho ho hond al aa aa aan zij zij zijn klo klo kloten aan t li li likken.
En toe toe toen he he heeft mij mij mijne sch sch schoonpa mij op mij mij mijn ba babakkesge ge geklopt hé.
Hoe lang gaat het nog kunnen dat we met zn drieën de nieuwe sport graanjumpen nog kunnen beoefenen ?
De gerst is bijna rijp en het zal afhangen van het weer morgen (regen voorspeld) wanneer de reuze machines de schuren gaan verlaten. Vorige zaterdag waren ze al bezig tussen La Magdeleine en La Faye maar dat was een tarwe veld.
Ondertussen staat de omgeving er als goud bij, in verschillende schakeringen nog wel, we zullen het 12, 18 of 24 karaats goud noemen, afhankelijk van de kleurintensiteit.
Ondertussen gaat de kersenoogst onverminderd verder. Door de immense hoeveelheid zijn alle confituurpotjes opgebruikt en zit het vrouwtje door haar voorraad. Dit is nog nooit gebeurt en volgende week komen de kriekjes er aan. Voor de vrienden en kennissen, bloglezers vanaf vrijdag zijn we terug in belgenland en beginnen we onze bedeltocht voor confituurpotjes. Ieder die ooit een vol potje gekregen heeft gaan we nu vorderen om de lege potjes terug te brengen, uit pure noodzaak !
Ondertussen is ook t baasje aan het experimenteren gegaan, in HET land van de wijn gaat m proberen kersenwijn te fabriceren. Wij verklaren hem goed zot en andere mensen bekijken hem een beetje meewarig, maar hij moet toch iets doen met al die kersen is zijn mening.
Om ze te transporteren naar België is het te laat wegens te rijp, dat kan alleen als moes in België aankomen en daar is het te gevaarlijk en te veel werk voor op de ladder zoals gisteren uit de berichten bleek.
Hoe kon ons baasje dat nu deze morgen weten dat even later een tragisch ongeval de dood tot gevolg zou hebben van Karel Van Miert.
Ook omdat ons baasje de ganse week al hetzelfde heeft gedaan als Karel, namelijk op de ladder gestaan. Bij ons om de overdadige kersenoogst binnen te doen bij Karel waarschijnlijk ook zoiets.
Bij een ex collega van t vrouwtje zal het nieuws ook wel ingeslagen hebben als een bom. Enkele feestjes terug op school hebben ze er nog mee gelachen dat Frie wel eens madam Van Miert had kunnen zijn. Volgens haar heeft hij in zijn jonge jaren nog op haar staan wachten op de hoek van de Kroonstraat en de tuinwijk in Turnhout. Er zijn toen nog ouw-lieven de revue gepasseerd en t was best plezant die avond.
Ook op Horito Turnhout, een voormalige school van t baasje zullen ze van verbazing van hunne stoel gevallen zijn, daar staat nog altijd Frans Van Miert , Karels jongste broer nog steeds elektriciteit te onderwijzen. Ook Leo die nog bij t baasje in de klas heeft gezeten destijds in hetSt.Victors instituut was een broer van Karel.
Er zullen in Oud Turnhout en Turnhout niet veel mensen zijn die niet rechtstreeks en/of onrechtstreeks met de familie Van Miert te maken hebben gehad. Wij bieden dan langs deze weg ook ons diep medeleven mee aan de familie Van Miert.
Toch wel een opmerkelijk bericht over de Oud-Turnhoutenaar die het het hoogst op de Europese ladder geschopt heeft.
Hier in La Magdeleine zullen we vandaag toch maar extra opletten als we de laatste kersen gaan plukken.
Karel Van Miert (67) overleden na val van ladder
HLN breaking news Oud-politicus en minister van Staat Karel Van Miert is gisteravond bij hem thuis in Beersel onverwacht overleden. Hij kwam om bij een ongeluk in zijn tuin, waar hij van een ladder is gevallen. Dat zegt Hugo Casaer, burgemeester van de Vlaams-Brabantse gemeente Beersel. Van Miert was jarenlang het boegbeeld van de Socialistische Partij en was ook Europees Commissaris van 1989 tot 1999. Van Miert werd 67 jaar.
Van Miert stond ook bekend als de 'tuinman van Europa'. Een Brabantse hoogstamboomgaard van 1,5 hectare met ruim 200 fruitbomen was zijn grote trots en jeugddroom. Hij zocht daarbij vooral naar oude, vergeten variëteiten. Zijn hobby werd hem uiteindelijk fataal. (sps)
Al 5 dagen hebben ze hun vaste plaats wanneer het baasje op de ladder staat om kersen te plukken. Het baasje moet ze niet gaan zoeken, Hera en Heros liggen onder aan de ladder te waken.(?)
Moest er nu een snoodaard langs komen om t baasje zijn emmer kersen te pikken, dan dient m wel even de twee waakhonden wakker te maken om ook nog van enige ambiance te kunnen genieten.
En Myriam die het baasje begin deze week nog verwittigde voor de gevaren van het kersenplukken heeft het gevaar verkeerd ingeschat. Hier bij ons is het niet zozeer de hoogte en de ladder die gevaarlijk zijn , het baasje dient goed op te letten dat hij zijn voet niet verzwikt als m beneden komt en op één van de slapers trapt.
Af en toe, maar dan ook heel af en toe springen ze eens op en koersen naar de afsluiting, dan zijn er grote lawaaimakers op komst zoals buurman/agriculteur Serge met zijn monstertractor met aanhangsels. Een mens die eerlijk zijn boterham verdient met hard werken, die pogen ze dan nog weg te jagen ook.
Na de kersenpluk gaan we nog eens aan hun opvoeding werken zie
Met van alles zeulen ze die twee pups van mij, je kan het niet voorstellen wat het baasje al op de meest vreemde plaatsen gevonden heeft.
Al een paar dagen heeft Hera een voorliefde voor stenen, natuursteen zoals er hier veel in de grond steken, oude en/of gebroken pannen die het baasje achter de schuur heeft weggestapeld. Zij kan ze allemaal gebruiken om wat het baasje vermoed, haar tanden te verslijten en bot te maken.
De steen die ze hier op de foto draagt lag een half uur later in twee gebeten naast de zetel in de living. Je kan je niet voorstellen wat een sterk gebit en kaakspieren dat die frêle Hera heeft.
Heros van zijn kant heeft het dan weer meer voor houtblokken, liefst goei zware eiken of beukenblokken voor de kachel. Sinds het baasje kersen aan het plukken is, en dat is nu toch al vijf dagen gaat hij regelmatig aan de haal met baasjes plukemmertje. Het is een voormalig hondenkoekjestrommel die perfekt tussen de sporten van de ladder past. Heros loopt dan fier als een pauw door de tuin en wonderwel dit emmertje wordt niet in de vernieling gebeten !
Daarjuist bij het openen van de dagelijkse mail springt er één mail bovenuit. Steriliseerketel en ze komt van Fons Nicolay. Als je dan de (korte) mail leest dan beweert hij dat m mijn steriliseerketel heeft gepikt Dan zeg ik dewelke ? want we hebben er vier, twee in België en twee in Frankrijk.Hier onder de mail van Fons.
Jan,
Ik heb je steriliseerketel gepikt... Ik hoop dat je het niet erg vind ?
Maar ik heb wel een beetje reclame gemaakt voor Belle en Simone....
A propos, de confituur van de kersen is zeer lekker... !
Groeten
Fons
Als je dan de mail opvolgt dan blijkt dat m een fotootje gepikt heeft dat ik vorig jaar bij het begin van het Weckseizoen op het blog plaatste. Het is één van de twee Franse die ik fotografeerde op de waterput, bij ons op de koer.
Nu ga ik hier Leo Van Sande uit Beerse ook even vernoemenwant wij hebben twee zaken zeker al gemeen. De voorliefde voor Drentsche Patrijshonden en onze steriliseerketel, want ook bij Leo kan je nog steeds bokalen Weckpotten kwijt. Dus Fons dat zijn er al twee die je kent die nog steriliseren
Bij ons is het gekomen uit noodzaak en miserie dat we terug zijn beginnen steriliseren. Ook wij zijn begonnen met de opbrengst van de moestuin in de diepvriezer te stoppen, tot een stroompanne en nadien nog eens een slecht gesloten diepvriezerdeur de ganse jaaropbrengst naar de teelballen hielp.
Wanneer ik zo in de loop van het jaar eens liet ontvallen dat ik voor mijn volgende verjaardag een origineel/praktisch cadeau wel zou kunnen appreciëren viel dat niet in dovemans oren, en kon ik een week later de inhoud van vier grootmoeder kelders beginnen sorteren. Oud schoolcollegas Cis en Leo waren de eerste en grootste leveranciers van ketels en potten. Wat wel telkens ontbrak waren de thermometers maar dat was dan ook het minst van de problemen want die blijken nog in alle potten carré winkels verkrijgbaar te zijn, idem dito de rubberen sluitringen.
Dat is zowat het verhaal dat startte zon zeven, misschien acht jaar geleden en waar we elke winter meer dan deugd van hebben. Want wie kent nog de smaak van zelf ingemaakte echte snijboontjes, of regenboogsoep in t Frans uiteraard soupe arc en ciel? In Vosselaar en La Magdeleine weten ze er alles van.
Weet zich geen raad op dit moment, we zagen het al een paar dagen aankomen Ons Belle is loops en ze heeft er duidelijk last van.
Belle is loom , heeft weinig pit en legt zich te pas en te onpas in haar bench. Verder poetst zij zich proper op een wijze dat het haast hinderlijk is.
Zoals Belle haar pupjes een half jaar geleden proper hield doet zij het nu bij zichzelf, dat is waarschijnlijk ook de reden dat we haast geen drupjes in huis vinden.
Zij zondert zich ook de ganse dag af en enkel wanneer we ons klaarmaken voor een wandeling is ze even gek als anders.
Wij prijzen ons gelukkig dat ze nu loops is, hier in La Magdeleine hoeven we niet veel schrik te hebben dat er bronstige reuen op afkomen. De hier wonende reuen, met uitzondering onze eigen Heros, die blaffen allen met een hoog sopraanstemmetje, daar is destijds aan geknipt.
En Heros, zal je dan zeggen wel die is zich nog niet bewust van wat er met moeder Belle gebeurt, die denkt dat, dat ding onder hem alleen dient om te plassen. En wij gaan hem dat niet dadelijk wijs maken voor wat hij het nog kan gebruiken want dan moet m in afzondering van de teefjes.
Wij weten het en de fervente striplezers in België en Nederland weten het ook, hier in Angoulême hebben ze zichzelf jaren geleden gekroond tot wereldhoofdstad van het stripverhaal. Hier heet dat la bande desinée of kortweg BD.
Zij gaan in heel dat stripgedoe nogal heel ver, één van de winkel/ hoofdstraten is zelfs genoemd naar onze Belgische Hergé, de geestelijke vader van Kuifje, Tin Tin pour les Français. Onze Prins Flip is die met zijn madam enkele jaren geleden komen inhuldigen.
Maar nu gisteren is het nieuwe museum van de BD ingehuldigd, morgen zullen we weten door wie, want vandaag stond er enkel informatie over het museum in de speciale katern die de Charente Libre aan de opening wijde.
Het zal wel iemand van het niveau Ségolène Royal zijn waarschijnlijk want die lijkt op dit moment wel God allomtegenwoordig is ze al. Zo was ze eergisteren in Nersac om op de knop te duwen om zogezegd een fabriek in gang te zetten die groene batterijen voor electrische autos gaat produceren. De electrische Mercedes C-klasse die volgende week gaat voorgesteld worden aan de wereldpers is de eerste die groen gaat rijden, zeggen ze in de gazet .
Maar om terug te komen op het nieuwe BD museum, we zullen nu toch eens moeten gaan kijken want in de tien jaar hebben we enkel nog maar de blinde muur tekeningen gaan bewonderen die overal in de binnenstad van Angoulême lelijke muren opfrissen.
Het zal wat geven volgend jaar in januari, als het jaarlijkse festival du BD in het nieuwe museum gaat plaatshebben. Wij houdenU op de hoogte.
Dit is een volledig onafhankelijke ogentest, geen enkele brillenfirma heeft hier iets mee te maken.
Het was weeral even geleden dat wij een ogentest deden, zie hier uw gratis test om te zien dat uw glazen nog aanhepast zijn of dat U aan uw eerste brilletje toe bent !
Op de Nederlandse site het Hurktoilet geeft Peter ons vandaag informatie over een nieuwe tunnel die de passage langs Parijs-West makkelijker moet maken.
De tunnel maakt nog niet de ganse verbinding vol tussen de A1 (luchthaven Charles de Gaulle) en de A10 richting Bordeaux. Daar moeten we nog op wachten tot 2011, het blijft dus nog even aanklooien daar aan de westkant van Parijs.
Goedkoop gaat het ook niet zijn, want het gaat een toltunnel worden. En met toltunnels in steden hebben wij Belgen ook al enkele jaren ervaring met de Liefkenshoek tunnel die er voor de grootste deel van t jaar ook maar ligt te liggen !
In 2011 gaan we wel eens proberen langs die kant, ondertussen blijven we de Oost-route volgen over den ouwe périférique van de Porte Bagnolet tot aan de Porte d Italie. Dat gaat nog altijd het snelst.
Nadat we eergisteren een dagje uit genomen hadden en het gisterenmorgen druilweer was, gaan we er vandaag met frisse moed terug tegenaan.
Er blijft nog een gigantische hoeveelheid kersen te plukken maar .ondertussen hebben de eerste larven zich al in enkele kersen laten zien. Dat krijg je als je de kersen te rijp laat worden. t Vrouwtje schud ervan als ze nog maar denkt dat er één wormpje in de confituur terecht komt.
Dus gaat het baasje er met de moed der wanhoop er tegenaan om toch maar zoveel mogelijk te kunnen plukken. Voor hem telt maar één ding: alles moet af want wat blijft hangen gaat rotten en daar komen de wespen en frolons op af. (frolons zijn superformaat wespen, 3 maal zo groot als normale) en met een allesvreter als Hera betrouwt hij het niks.
Ondertussen heeft het baasje gisteren namiddag wel het gras afgereden onder de bomen, dan zijn de afgevallen kersen toch al makkelijker op te ruimen. Nu moet m wel de zitmaaier onderaan eens met de hogedrukreiniger afspuiten want ook daar gaat het plakken en stinken naar rottend fruit.
Eigenlijk moeten we over gans die toestanden zo niet zagen zeg ik tegen het baasje want uiteindelijk zit m met een luxe probleem
Gisteren waren we dus op Ile de Ré zoals je vanmorgen kon lezen. Natuurlijk ga je dan ook eens naar zee. Voor onze klein mannen Hera en Heros was het de eerste maal dat ze aan zee kwamen. Vorige maand wilden we al eens gaan, maar toen heeft Heros roet in t eten gegooid door ziek te worden onderweg.
Nu bij het familiebezoek aan Hadise ging alles goed, we hebben ons eens goed kunnen uitleven in de oceaan, want zo noemen ze de zee hier.
Ons baasje vertelt dat er aan de andere kant van de oceaan Amerika ligt en dat we maar eens goed moeten kijken naar die schoon maskes op t strand van Copacabana of naar de Obama op zijn balkon van zijn witte villa. Uiteraard hebben wij niks van dat alles gezien, onze baas heeft weeral dik overdreven want aan onze ogen ligt het niet hoor.
Ik heb daar aan het water dadelijk het goed voorbeeld gegeven en samen met Hadise en haar maatje de Sammy de oceaan ingedoken. Ik deed dat zo hevig dat het baasje dacht dat ik ineens de oversteek ging wagen naar Amerika.
De verrassing was wel Heros die thuis niet zon held in het water is, zoals zijn naam doet vermoeden. Hier aan de kust was het net een andere hond, de felste uit de hoop en precies gek geworden in het water. Ook Hera stak gans haar kop onder water, wat ze nog mankeerde was een snorkel, maar das iets voor de volgende keer iets zegt het baasje.
We beleefden in elke geval een reuze dag, eerst zagen we ons Hadise terug en dan nog eens zon sensatie aan t strand. Zeg nu zelf we kennen toch wel wat hondjes die jaloers zijn op de Faesen Drenten.
En ook de andere bezorgde lezers die zich ongerust maakten over Heros.
Jullie mogen gerust zijn, onze Heros is 100% terug den ouwe . De plastiekzak zal hij dan toch niet mee opgeslokt hebben. Het risico was wel groot want in het zakje zat ondermeer gedroogde rundspens.
Als er nu iets is waar ze een moord voor plegen is het wel gedroogde rundspens. Dat Heros er terug bovenop is leiden we af uit het feit dat 'm zelfs tijdens de rit naar Ile de Ré gisteren niet ziek is geworden.
Heros is er terug bovenop en we zijn er niet rouwig om !
Een marokkaan gaat naar een wapenwinkel in 't centrum van Antwerpen. De uitbater is een typische Antwerpenaar, met het eveneens typische'platte accent'. De marokkaan vraagt: 'seg meneer, edde goa zoe van die gewere? Waarop de uitbater antwoordt: 'nie meneer da verkoope walenie'...Nochtans zijn er 2 volledige wanden in de winkel bedekt metgeweren... De marokkaan snapt het niet, maar vraagt dan maar; 'ok, edde gij dan zoevan die messen' De uitbater antwoord hier weer op: 'goh, nie meneer, da verkoope walenie... Ook is er in de winkel weer een hele wand bedekt met messen in allesoorten en maten. De marokkaan snapt er niks van en doet nog een laatste poging: 'eddegulledan van die boksbeugels' De uitbater antwoordt weer: 'nie meneer, da verkoope wale nie.. De marokkaan besluit uiteindelijk de winkel te verlaten. Eens buiten gekomen wil hij toch weten hoe de vork aan de steel zit, enstapt terug naar binnen, en vraagt aan de antwerpenaar 'Edde goa iets tege marokkane??'
'Ja meneer, kijkt mor is rond !!'
Nota bij deze mop: spijtig dat er een nota bij hoort, maar gisteren was een Nederlander de kop van jut, vandaag een Marokkaan en ten langen leste lachen we nog het meest van al met onszelf
En dan horen we de trouwe blog lezers al zeggen jullie zitten toch in Frankrijk woont daar ook al familie of zijn jullie terug gekomen naar België ?
Wij zijn niet naar België gekomen en we hebben geen familie die in Frankrijk woont, maar onze zus Hadise is op vakantie met haar maatje Sammy en de baasjes Jean-Pierre, Uteen oma Nellie.
Normaal wilde de familie Hadise tot bij ons komen maar deze maal zal het niet lukken, daarom zijn wij gedrieën samen met de baasjes naar Ile de Régereden waar zij verblijven.
Voor ons baasje is het een anderhalf uur rijden, een makkie voor ons baasje, en het was rustig op de baan naar Niort en zo verder naar La Rochelle en Ile de Ré.
De brug naar het eiland is even indrukwekkend als duur aan péage want het is een brug waar ze 9 euro voor vragen om heen en terug over te rijden. En dan accepteerden ze niet eens de Shell betaalkaart van t baasje. Das de eerste maal dat ze aan een péage poort geen Shell of Esso kaart aannemen. Soit ze namen de Visa wel aan, en we zijner toch over geraakt.
Jean-Pierre en Hadise stonden ons op te wachten aan de kerk van Sainte Marie de Ré waar hun vakantiewoning op een kleine steenworp van verwijderd was.
Sammy, al flink op jaren en aan de mannelijkheid is ook al gewerkt heeft wel heel wat belangstelling voor bij betoond, zijn neus is nog pico bello en dat ik loops aan het worden ben is ondertussen in half Frankrijk al bekend geraakt.
We zijn ook nog naar het strand geweest maar die fotos en verhaal krijg je later om jullie kurieus te maken zegt ons baasje.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
