Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-11-2009
De Sint weze gewaarschuwd!
De Sint weze gewaarschuwd
Al gans de morgen is het hier een lawaai en kabaal in de tuin. Eerst dachten we dat ons trio stonden te blaffen naar de jagers die tussen ons en de snelweg waarschijnlijk de eenden aan het afknallen waren.
Die geweerschoten daar reageren ze gewoonlijk wel eventjes op maar vandaag moest er meer aan de gang zijn.
Het geluid van een elektrische compressor en hogedrukreiniger, dat was de reden van hun blaffen. Toen we in de tuin eens poolshoogte gingen nemen bleek Ronny, de achterbuur bezig te zijn op het dak van zijn woning. En die hadden onze drie in het vizier .
Nu gebeurt het niet zoveel hier in de buurt dat er daktoeristen rondlopen, zon tweemaal per jaar hebben wij daar last van. Eenmaal is dat de periode voor 6 december en de tweede keer wanneer de buurmannen hun dak gaan ontmossen of repareren. Af en toe zit er een op zijn dak met een zak zout, die stookt allerlei rommel in zijn allesbrander kachel en heeft dan ook regelmatig last van schouwbrand. Die werkt dan wel iets gehaaster dan Ronny met zijn hogedrukspuit.
De goede Sint die kortelings zijn tocht weer gaat beginnen is gewaarschuwd. Hij zal heel stillekes moeten zijn bij het passeren bij ons aan huis, er zitten drie Drenten te wachten om ons te waarschuwen. Vandaag hebben we generale repetitie gehouden
Maar geen fotos wegens te goed bezig. Dat kunnen we besluiten na de les op de hondenschool vandaag. Ondanks de eenden op de vijver, de honden aan de andere zijde van de afsluiting, deden Heros en Heraprima hun werk.
De bevelen , voet, lig, zit voor,werden aangenomen en uitgevoerd alsof ze nooit anders gedaan hadden. Enkel het bevel blijfis nog voor veel verbetering vatbaar. Ze willen nu eenmaal dicht bij de baasjes zijn zegt het baasje. Het vrouwtje antwoord daar dan op dat zien we wel in t bos en ze heeft gelijk. Van t moment dat we los mogen sprinten we als een pijl uit een boog weg, achter de konijnen aan !
Wat helemaal nieuw op het programma stond was los volgen. Tegen alle verwachting in ging dit als een fluitje van een cent. Netjes naast de voet volgden Hera en Heros de baasjes, draaien links en rechts werdmoeiteloos opgevolgd, zodat we met een uitstekend resultaat en opgelucht naar huis konden. Als het met zonresultaat gaat, is het voor hond en baas een prettige belevenis dat lessen
"Vertel eens wat er scheelt," vraagt de psychiater aan de overspannen man... "Het is allemaal gekomen door mijn huwelijk. Ik trouwde met een weduwe die een volwassen dochter had. Zij werd mijn stiefdochter.
Mijn vader kwam op bezoek,werd verliefd op mijn stiefdochter en trouwde met haar. Zo werd mijn stiefdochter mijn stiefmoeder... Mijn vrouw kreeg een zoon. Die werd automatisch de schoonbroer van mijn vader,want hij is de halfbroer van mijn stiefdochter, die met mijn vader is getrouwd. Aangezien mijn zoon de broer is van mijn stiefmoeder, is hij ook mijn oom. De vrouw van mijn vader kreeg ook een zoon. Dat is dus mijn broer, want hij is de zoon van mijn vader. Maar hij is ook mijn kleinkind, want hij is de zoon van mijn stiefdochter. Mijn vrouw is mijn grootmoeder, omdat ze mijn stiefmoeders moeder is, waardoor ik de kleinzoon van mijn eigen vrouw ben. Aangezien ik getrouwd ben met mijn grootmoeder, ben ik niet alleen de echtgenoot en kleinzoon van mijn vrouw, maar ben ik ook mijn eigen grootvader! Daarom ben ik een beetje overspannen."
Meer dan 300 bezoeken hebben we gehad gisteren, hier op het blog, t was een komen en een gaan van jewelste. Maar ook op de mailbox en op het Nederlandse Drentenforum http://drentschepatrijs.messageboard.nl/portal.phpstroomden de felicitaties toe. Het is zelden zo druk geweest hier op t blog.
Het baasje herinnert zich enkel zulke bezoekersaantallen op t moment dat Bas gestorven is en naar de aanloop van onze geboorte. Maar da s ook alweer meer dan een jaar geleden.
Op naar jaar nummer twee zegt het baasje. En het baasje heeft toch weer heel wat in petto voor ons.
Zo gaan we nu kortelings onze gehoorzaamheidskursus afmaken en daarna in het voorjaar heeft het baasje plannen om met ons naar de jachttraining te gaan. Niet dat hij ons nu de ganse dag met dood wild in onze bek wil zien apporteren, helemaal niet want onze baasjes zien de diertjes liever levend, maar we moeten onze aanleg onderhouden zegt hij. We moeten weten wat de natuur met ons van zin was in oorsprong.
Maar we zullen maar niet te ver vooruitlopen op de gebeurtenissen en plannen, dat heeft het baasje eergisteren ook gedaan toen hij optimistisch was met het nieuwe kussen van Heros, en dat was de bal ook flink mis geslagen. En dat zegt m van zichzelf, dan zal het wel waar zijn denk je niet ?
Het was geen verjaardag als een andere, de duivel was er mee gemoeid vandaag. Het is weeral een hele tijd geleden dat ze zo tegendraads waren, alle drie, zonder uitzondering.
Het begon al vanmorgen met het nieuwe kussen van Heros. Hij lapt het dan in het midden van het kussen en gat te bijten, Arcil doet dat ook naar het schijnt maar die bijt een hoek(en) van zijn kussen wat makkelijker te repareren is zegt het vrouwtje.
Als het baasje dan terug aan de slag is aan het hond/houthok dan heeft Hera het verlengsnoer van de zaagmachine ontdekt. Nog een geluk dat het baasje het gezien had of we hadden een punk Drent of een morsdode Drent gehad. 220 volt op een hondengebit laat wel de stroomverlies schakelaar uitspringen maar tegen dan zijn er toch al rare dingen gebeurt
Belle op haar beurt is dan tijdens de wandeling nog maar eens de fabriek van Janssen gaan verkennen. Uiteraard aan de andere zijde van de afsluiting dan de zijde waar de baasjes stonden. En komen als het baasje ze zag lopen was er niet bij vandaag. t Baasje is dan moeten rondlopen tot aan de poort van de parkingingang. Daar liet ze zich uiteindelijk toch aan de leiband doen. Er was op dat ogenblik veel en snel verkeer van zich naar huis spoedende werknemers en dus niet bepaald de best mogelijk moment om in de weg te gaan lopen op zon parking.
Het baasje was te boos om er een foto van te maken, en tot slot moet m dan zijn boosheid nog verbergen voor haar omdat ze dan toch nog gekomen is. Onze baas gaat toch nog eens gefrustreerd geraken denken wij zo. Hoe dat komt daar gaan we nog eens over nadenken
En niet alleen bij ons gaat er gefeest worden. Ook bij onze Harry, Hercule, Harko, en Hadise gaan ze iets speciaal voor onze zus en broers doen. Onze jongsten worden vandaag één jaar oud.
Als er twee op dezelfde dag jarig zijn dan is het al zeker een reden om er een feestje rond te bouwen. Heros heeft eergisteren, toen hij mee in de Zoomart was, al een nieuw kussen gekregen.Hera krijgt vandaag ook nog een extratje maar dat zal in de vorm van een kalfsknook zijn. Belle en Heros krijgen een gewoon kauwbeen.
De extra lange wandeling zal niet voor vandaag zijn, die van gisteren van meer dan twee uren ziet nog in hun poten. Niet dat ze dat niet aankunnen, maar gisteren was het in een vreemde omgeving voor hen, en er stond weer geen rem op de actie.
Ondertussen is het terrein tussen de Klotteraar en de vliegplein van Weelde wel opgeruimd van krengen van dode dieren. Het baasje heeft zo wel een stuk of vijf rottigheden moeten afnemen en onderstoppen. Er komen daar blijkbaar weinig Drenten wandelen
Soms denkt het baasje dat het meer feest is voor hen als ze zo iets smerigs vinden dan alle zorgen die de baasjes voor hen in petto hebben.
Dat was de begroeting van ons baasje aan ons deze morgen toen m de deur van de living opende
Reden van die uitspraak, in plaats van een gelukkige verjaardag mijn pupjes was het spiksplinternieuwe kussen in de bench van Heros. Eergisteren namiddag heeft hij het gekregen omdat hij er in de Zoomart op ging liggen. Nog geen 48 uur later zou het in verzekeringskringen geklasseerd worden onder Perte totale, voor de NL lezers Total loss.
Kan je nu verstaan dat de baasjes zeggen nu krijgt m niks meer dan een stuk waardeloos vast tapijt. 2990 In de vernieling, die kwiebus denkt zeker dat het baasjeezeltje strek je is.Het eerste is m zeker en vast niet, want een ezel laat zich maar éénmaal vangen, wij zijn de tel kwijt in het aantal keren dat t baasje zich heeft laten vangen door een nieuw kussen aan te schaffen.
En wat zo raar is bij Heros, het is alleen dat kussen in ZIJN bench dat er aan moet geloven, nu ligt hij dikwijls genoeg in Heras bench en daar doet m niks aan. Ook met speelgoedjes is Heros spaarzaam, daar is het Belle die alles kapot wil krijgen
Soms krijgt een baas kop noch staart aan zon Drent !
Voor al wie ooit overweegt van een Drent als huisgenoot te nemen behoort eerst dit te lezen en is hij of zij dan nog steeds liefhebber van het ras dan hebben we te maken met een echte.
Deze namiddag zijn we met 4x4 gaan wandelen, 4x4 wil zeggen 4 bazen en 4 honden. Niet achter de fabriek deze maal maar het uitgestrekte landbouwgebied Turnhout Noord, voor de kenners de omgeving van de Klotteraar, had vandaag de voorkeur.
Lange zandwegen met weinig verkeer, links en rechts, geoogste maïs- aardappelvelden en weiden. Aan het einde van de weg de afsluiting van het militaire vliegveld van Weelde Statie. Dat was the place to be vanmiddag.
Dat het al een paar dagen geregend had moesten we er maar bijnemen en voor Drenten is dat een welkome afkoeling. Dan klagen de baasjes dat we smeer- en vetlappen van honden hebben . Als je dan zoals ik, het voorbeeld aan de pups geef, en je ziet op de fotos hoe grondig ik dat doe, dan kan je toch niet anders verwachten dan vier vieze vuile honden in de koffer van de auto aan het einde van de wandeling.
Dat we ondertussen aan Yndhi ook dat vieze voorbeeld gegeven hebben is gelijk meegenomen. Of ozze Dré ook zo enthousiast is over zijn hondje is niet ons probleem zeggen wij dan. En zo is het maar goed ook, zon wandeling is niet voor schoot- of salonhondjes.
Twee Antwerpenaren zijn na jaren werkloosheid en met wat politieke steun dan toch eindelijk aan een jobke geraakt bij de Belgische Spoorwegen.
Daar beseffen ze al na een paar dagen welk vlees ze in de kuip hebben en zoeken ze wanhopig naar een plek waar onze twee zo weinig mogelijk in de weg lopen.
Uiteindelijk neemt een ploegbaas ze mee naar een stuk spoorlijn die al lang niet meer in gebruik is. Samen met de twee gaat hij midden tussen de rails staan. 'Mannen, nu moet ge eens goed kijken', zegt hij tegen de Antwerpenaren 'Kijk maar eens in de verte tot zover ge het spoor nog kunt zien.'
Samen turen ze naar de verre horizon tot waar de rails in één punt samen lijken te komen. 'Mannen, ge begrijpt hoe gevaarlijk zoiets is, hé', zegt die ploegbaas. ' Dus ga daar onmiddellijk naartoe en zorg ervoor dat de rails overal netjes even breed zijn'
'Inderdaod leuvesgevaorlek' zeggen de twee en gewapend met een meetlat trekken ze richting horizon.
De twee stappen en stappen, af en toe zorgvuldig metend. Kilometers en uren later blijft het gevaarlijke punt nog altijd onbereikbaar.
Vermoeid en niet begrijpend drentelen ze verder, tot de ene Antwerpenaar zich eventjes omdraait, in de verte tuurt, schrikt en roept : 'Shit 't is nie waoar é! We zen der al verbaai!
Tegen alle traditie in is er een nieuw kussen in de bench van Heros dat nu al een periode van 18 uur overleefd heeft !
Ligt het aan de stevigheid van het kussen of is m zijn leven aan het beteren ? Of is er een derde mogelijkheid? Is het baasje niet te vroeg victorie aan het kraaien? We houden jullie op de hoogte van de stand van zaken .
Aanleiding tot de aankoop, (we waren totaal niet van plan hem nog een kussen te geven) was de aankoop van twee extra benches voor gebruik in Frankrijk. t Baasje was het grondig beu van de drie benches telkens mee heen en weer te zeulen. Telkens die aanhanger achter de auto was er ook al te veel aan. Want in de auto konden de benches niet wegens te groot en te veel plaats in nemend.
Dus toog het baasje met Heros naar de Zoomart waar benches in aanbieding waren. Terwijl het baasje de benches nam ging Heros op de kussens liggen. Stoere vent als m is koos hij een kussen in camouflage kleuren, alsof m de stoere militair wou spelen. Vermits het kussen ook nog de afmetingen had van de nieuwe bench heeft het baasje dan toch maar besloten van dat nieuwe kussen mee te nemen.
En zo heeft m de eerste nacht op zijn nieuwe en nu definitief laatste kussen doorgebracht. Als m dit nu ook in de vernieling helpt heeft hij het zichzelf aangedaan.
"Doggy dance" onder die titel kregen we deze foto van Anita, het baasje van Wiebe. Wiebe is de grote Drent rechts, hij die de dans leidt. Wiebe de mooie grote Drent die altijd mee op het voorplan treedt als er wat te beleven valt. Wiebe is drie weken ouder dan Hera en Heros en één van die Drentjes die vorig jaar geen stamboom kreeg omdat moeder Gipsy zich te vroeg liet verleiden door haar huisgenoot Felix, beiden ras Drenten pur sang. Gipsy was echter geen 15 maanden oud als zij haar 9 pupjes kreeg en zo bleef ook Wiebe een sans papiers.
Niet dat je het er aan ziet want nu hij haast volgroeid is kunnen we spreken van een prachthond, zo eentje waar Anita en gans de familie reuze trots op mag zijn. Een fijne hond en kameraad om mee te ravotten zeggen wij in koor.
Het gaat weer snel met de teller van de fotoreeks van de strandwandeling van zondag laatsleden. Het baasje ging daarjuist eens even een kijkje nemen en zag de teller doordraaien naar 450 bezoekers.
Nu was er vroeger een gezegde in de reklame wereld van dat is snel, het lijkt de Overtoom wel maar hier komt de Overtoom veel te kort, hier kunnen zij zelfs niet volgen!
Het is toch steeds plezierig dat er belangstelling is voor de fotos en voor de honden in het algemeen. Ook de overige foto albums trekken nog steeds veel bezoekers, zo staat de teller van de 2008 clubmatch http://fotoalbum.seniorennet.be/Bas_en_Belle/Drentenclubmatch_2008op 18.146 bezoekers. Ook de drie albums van Bas & Belle die er vlak voor staan halen boven of rond de 10.000 bezoekers.
Er is een fotoalbum over de Strandwandeling van de Belgische Vereniging van de Drentsche Patrijshond aangemaakt op het seniorennet. Door op d volgende link te klikken kan je de reeks bekijken:
Geen regen vandaag, geen strand vandaag maar ons goeie, ouwe, eigenste bos om te gaan wandelen. t Baasje heeft ons moeten wakker maken om te gaan wandelen daarstraks, wij lagen nog in de armen van Morpheus, en volgens t vrouwtje was ik aan t dromen van die vrijer van mij, van de Zeppos.
Er zijn na de regenbuien van de laatste week ook veel paddenstoelen opgeschoten in het bos. Van die paddenstoelen is er één soort die het baasje danig fascineerd, hij zegt dat het de uiterst lekkere cantarellen zijn maar van t vrouwtje mag hij ze niet plukken en gereed maken. Zijn boek over paddenstoelen ligt in Frankrijk dus controleren is er voorlopig niet bij. Als het nu nog wilde weidechampignons waren dan was er geen probleem, die is hij vroeger met den bompa meer dan eens gaan zoeken in de weiden waar paarden stonden, of gestaan hadden.
Om het vrouwtje gerust te stellen zegt het baasje tegen t vrouwtje dat alle paddenstoelen eetbaar zijn, maar sommige maar éénmaal Dan is ze niet goed gezind, als m daar zo de draak mee steekt.
De laatste weken gaan wij met de auto naar het bos, eigenlijk al sinds het baasje met zijn pijnlijke knie rondhuppelde. Het trekken aan de leiband kon m niet goed hebben. Ondertussen hebben we wel gemerkt dat Heros van het kwijlen in de auto verlost is, hij heeft al in maanden niet meer overgegeven in de auto. Voor degene met een hond die regelmatig ziek is in de auto een goede raad. Neem Pukkie, Blakkie, Tarzan of Max regelmatig mee in de auto nar een plaats die hijgraag heeft (bos bvb) en na een tijdje is het euvel vanzelf over. Ook met mij is het destijds zo gegaan en ik heb ook geen last meer van wagenziekte.
Een goede raad die onze ouders ons destijds gaven, slik nooit je kauwgom door. Onze goeie vriend Louis stuurde ons een mail mét foto die laat zien wat de gevolgen zijn als je niet naar je ouders luisterde.
Zowel honden als baasjes hebben gisteren bijgeleerd of althans laten zien dat bij de vorige strandwandeling in Rockanje zaken waren die ze niet meer mochten doen.
Zo is Belle waarschijnlijk toch wel in paniek geweest omdat ze de baasjes niet dadelijk kon vinden na haar tocht door de Nederlandse duinen. Het feit dat ze zon 500 meter van de groep terug uit de duinen kwam heeft blijkbaar indruk gemaakt op haar.
Gisteren is ze geen 100 meter bij de baasjes vandaan geweest, ze kwam ook telkens terug kijken waar de baasjes bleven. Ze moet er toch lessen uit getrokken hebben .
Ook Heros, die in Rockanje op zoek naar zijn baas terug liep naar het strandcafeetje (?) is niet ver weggeweest van de bazen gisteren. Tussen het ravotten met zijn broers en zussen en de andere rasgenoten, kwam m telkens terug zijn snuit in baasjes hand duwen om te zeggen k ben er nog, je moet me nog niet komen zoeken
t Baasje wist niet dat de honden uit hetzelfde ook na maanden elkaar nog zo goed kennen. Zelfs Hercule, die in zijn vader Zeppos toch een huismaatje heeft, kwam meedoen als de overige vijf en Belle achter elkaar hingen en speelden op het strand.
Ze blijven verbazen die Drenten, tot groot plezier van zichzelf en de bazen.
We zeggen wel dat onze schatten pompaf zijn maar de bazen zijn dat evenzeer, dat wil zeggen: de Faes gaat het bericht dat m nog wou plaatsen over de wandeling met extra fotos morgen plaatsen en nu . Nu gaat m plat, horizontaal tot meurregen vruug
De eerste dag met nachtvorst is dit jaar ook de dag van de jaarlijkse strandwandeling van de Belgische Drentenvereniging. s Morgens was het krabben en anti-vries spuiten op de ramen, maar eens vertrokken steeg de temperatuur netjes richting tien graden.
Wij met ons trio, Louis en Agnes met hun duo, Jos en Dymphna, Maurice en Rita, en ozze Dré en Marleen, ieder met hun solo. Met vijf autos uit de Kempen vertrokken we dan richting Blankenberge waar we te 9u40 arriveerden
Na de kennismaking in de duinen togen we richting strand waar al die brokken energie de vrijheid kregen. De nieuwelingen op een strandwandeling stonden erbij , keken er naar, en wisten niet goed wat ze nu zagen. Een 40-tal honden, velen kenden elkaar niet, anderen kwamen dan weer uit hetzelfde nest, maar allen genoten van de ruimte, het water en de groep.
Al mijn puppies , (nog 4 dagen en ze zijn een jaar oud, en dus puppie af) kenden ons moe nog. Prachtig was het zoals Harko, Harry, Hadise en Hercule met mij meeliepen en kwamen spelen. Ook het baasje kende een ongekende populariteit bij de 4 die niet bij ons gebleven zijn. En dan was m zijn zak met snoepjes nog vergeten in de auto. Dat bewijst dat een Drent ook lief kan zijn zonder steeds snoep te krijgen.
De traditionele citroenjenever van voorzitster Monique werd graag achterover gegoten, de baasjes hadden al een vijf kilometer gewandeld en die waren slimmer dan de honden, de baasjes dronken niet van dat zoute water!
Na de pauze in Wenduine togen we terug richting Blankenberge waar de baasjes met drankjes allerlei, terug op krachten probeerden te komen ? ? ?
Wij zijn in de auto een poosje gaan tukken terwijl de baasjes een hapje gingen eten, nadien mochten wij nog eens op het strand laten zien dat we nog overschot aan energie hadden. (het baasje zegde wel dat we heel wat kalmer waren) En we hebben de baasjes deze maal niet met rode kaken gezet, we zijn maar eventjes door de duinen gelopen, het baasje keek nog niet meer naar de deugnieten en we hebben deze keer geen rotte meeuwen opgespoord. Knap van ons hé, we kunnen het wel hoor, luisteren !
Al van gisterenavond staat alles klaar om vroeg te vertrekken naar zee. Blankenberge here we come Het zal toch weeral een behoorlijk sliertje autos zijn die richting kust vertrekt vanuit de Kempen voor de jaarlijkse Strandwandeling van de Vereniging Van de Drentsche Patrijshond want zo heet het voluit, voorwaar een mondje vol.(maar das weer iets anders volgens die mop over moeilijke woorden).
We gaan er dus voluit voor vandaag, ons baasje heeft mij al de les gespeld, ga ik de duinen in, dan kan ik mijne plan trekken zegt m. Niet terug zoals in Rockanje waar ik hem voor schut gezet heb terwijl er 50 Hollanders op stonden te kijken. Ook geen rotte meeuwen aanzeulen van op de vloedlijn. Niemand staat daar op te wachten en iedereen gaat fatsoenlijk eten achteraf, rotte meeuwen zijn not done
Voor als we braaf zijn heeft het baasje een volledig zakje training snoepjes in de rode tas gestoken. Daar weten we wel weg mee en die andere Drentjes , groot en klein zullen ook wel aanschuiven bij t baasje, das ook al traditie.
Zeppos, Hercule, Harko, Hadise, Harry, Arcil, Floyd, Joris, Wiebe, Cobe, en al de anderen, here we come, en ze zullen het geweten hebben daar op t strand !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
