Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-06-2011
De nieuwe papa
De nieuwe papa
Ik
heb een nieuwe papa, vertelt Marietje van 4trots aan haar vriendjes en
vriendinnetjes in de kleuterklas,doelend op de nieuwe vriend van haar
moeder.
En hij komt me straks ophalen na
school!
Als het eenmaal zover is lopen Marietje en haar klasgenootjes naar buiten om de
nieuwe papa te bewonderen.
Kijk, daar is mijn nieuwe papa,
zegt Marietje.
Waarop
de 4-jarige Tim enthousiast roept:
OOOOOHHHH... DAT IS NEN TOFFE......... DIE HEBBEN
WIJ OOK GEHAD!
Zonder problemen zijn de
tomatenmestvreters de nacht doorgekomen. Geen spoor van diaree of spetterpoep,
hoewel ons baasje het ons gisterenavond wel toegewenst had. We hadden het
hoofdbestuur genoeg de stuipen op het lijf gejaagd.
Vandaag zijn we vinnig genoeg om te
zeggen pas de problèmes Alleen zegt het baasje als we nu plots onze scheut
krijgen dat hij ons gaat verkopen als Duitse doggen. Je weet maar nooit met die
tomatenmeststof.
Het spelen in de tuin is weer een
belevenis, ons moe doet goed mee en maar al te graag zouden we haar bal willen
afpakken. Maar dat doe je niet bij je moeder die nog altijd de baas in t kot
is.
Ja wat doe je dan ? Zoals Heros doet
? De onnozele Pipo uithangen en wat kuren staan verkopen voor Belles neus, dan
nog eens naar Hera toecrossen om daar hulp en steun te gaan zoeken ? Je kan het
draaien en keren zoals je wil, het blijven onnozel mannekens die Drenten
waarbij je nooit weet hoe je ze echt vast hebt.
Ondertussen is er ook nieuws van het
tomatenfront. Die doen het ook goed, zelfs zonder meststof
Belle & co
Mijn bal !
Doe niet zo gek Heros.
en dan Hera ook nog wat uitdagen.
zelfs zonder meststof doen ze het goed de tomatenplantjes.
Soms zou je ze met plezier de nek
omwringen ! Ja alle drie tegelijk zoals deze namiddag.
Ik was de laatste zelfgezaaide
trostomaten aan het uitplanten. De steunstokken waren geplaatst en de grond
rondom was goed geprepareerd. Alles klaar om nog wat meststof toe te voegen
vooraleer de plantjes de grond zouden in gaan.
Wanneer ik de zak met korrels wil
nemen is die verdwenen. In het midden vannhet gazon liggen Belle en Heros rond
een hoop stukgescheurde plastic zak.
Haast gelijktijdig begint Hera over
te geven ! Als je zoiets ziet is het volgens mij heel normaal dat er paniek
optreed. Snel de doos van de meststof gezocht en naar de samenstelling gekeken.
Tegelijk onze dierenkliniek te Beerse gebeld waar Flor van permanentie was. Die
gaf me de raad naar het anti-gifcentrum te bellen om de gepaste diagnose van de
ingrediënten van de meststof.
In het gifcentrum gaven ze ons de
raad van de dierenarts te raadplegen wegens de aanwezigheid van cacaodoppen.
Cacao is ook een bestanddeel van chocolade wat giftig is voor honden. De
praktijken van de twee dierenartsen in Ruffec, Hans en Lois, beide van
Belgische oorsprong waren uiteraard al gesloten.
Dan heb ik het urgentienummer maar
gebeld en daar ook de formule en bestanddelen van de meststof doorgegeven.
Hierdoor kon de dierenarts al een eerste diagnose stellen. Geen van de
bestanddelen was van die aard giftig om een ingreep noodzakelijk te maken. Het
ergste wat zou kunnen gebeuren is dat ze morgen met zn drieën een spetterpoep
van jewelste kunnen hebben.
Toch was het even paniek ten huize
Faes in La Magdeleine. Maar één zaak heb ik vanavond nog eens terug herhaald
gekregen Spreek met een Franstalige niet te goed Frans of ze beginnen te
ratelen als een mitrailleur en versta je zelf haast niets meer van hun betoog,
zeker niet in een aan jezelf onbekende materie als diergeneeskunde !
CITAAT VAN HAROLD, 82 jaar, gepensioneerde. Er is me al al dikwijls gevraagd: ''Wat
doen jullie ouderen eigenlijk vanaf het ogenblik dat jullie op pensioen zijn?''
Wel, ik had het geluk een opleiding gekregen te hebben als ingenieur in de
chemiesector. Een van de dingen die ikhet
liefste doe is bier, wijn en whisky omzetten in urine. Ik doe het elke dag en heb er
echt veel plezier van. Het houd me bezig en aan de gang. Harold
zou een voorbeeld moeten zijn voor ons allemaal.
Soms hoort het gewoon, en moet ons
roedeltje aan de pil. Gisteren was het weer zo ver, bij Belle waren er wormpjes
gevonden in de sigaren.Paniek, want dat
was ruim voor de normale periodieke ontwormingskuur aangaf.
Het baasje is dan maar in de apotheek
in Villefagnan om een ontwormingsmiddel gegaan. Hij is dan eerst wel een te
rade moeten gaan in het woordenboek want ontwormen is nu niet een woord dat m
dagelijks gebruikt, en zeker niet in de taal van Molière. Deparasitage was
het woord dat hij nodig had.
De apothekeres is blijkbaar ook een
hondenliefhebster want ze vroeg het baasje honderduit over het ras waar de
pillen voor moesten dienen. Het baasje had dan al uitgelegd dat de honden een
gewicht hadden van rond de 30 kilo. Van Drentsche Patrijshonden had ze nog
nooooit gehoord, van een épagneul a perdrix de Drenthe al evenmin.
Een épagneul kende ze wel, zelfs meer
dan één, de épagneul breton en de épagneul Francais. Met Perdrix of franse
patrijzen had ze ook geen moeite. Het baasje heeft het allemaal fijn kunnen
uitleggen, jachthonden afkomstig uit de Nederlandse provincie Drenthe, gelegen
in het noord oosten van Nederland, tegen Duitsland aan, die je haast niet kan
vinden in Frankrijk. Het baasje heeft dan ook nog vertelt dat hij maar en fokker
van Drenten kent in Frankrijk en dat het ook van origine Nederlanders zijn die
daar af en toe een nestje Drentenpups hebben.
Ondertussen heeft ons drietal hun
pillen binnen, drie per hond, 1 pil voor 10 kg hond. Het pillen slikken is hier
geen probleem. Ze staan zelfs aan te schuiven voor hun pil. Met behulp van drie
spietjes smeerkaas van de lachende koe is het pillen pakken hetzelfde als
snoepjes uit delen.
Het pillen innemen was in elk geval
sneller gedaan dan het pillen kopen in de apotheek.
We wisten het al van begin deze week
toen ze in de vijver donderde met haar klikken en klakken. Kiki is niet bang
van water ! Net als haar moeder en tante en nonkel kan ze niet uit het water
blijven .
Maar vanaf vandaag heeft ze zwemles
gehad. Je kan het volgen op het Max en Bente blog* waar het hele verhaal van de
dag in Ellertshaar beschreven staat met tal van fotos.
Hier op het Bas en Belle blog was er
vandaag heel wat animo tussen de lezers en het baasje. Vooral Louis, onze
hoofdleverancier van namiddag moppen, was actief met ons baasje wat te jennen.
Maar ook Karin steunde Louis in zijn streven om het baasje op zijn paard te
krijgen, zoals ze dat op zijn Kempisch zeggen.
Uiteindelijk hebben ze er allemaal
lol aan beleefd, maar het baasje zijn fietsen waar het allemaal om begon, staan
nog altijd niet terug in de garage.
Ook van Kody is er weer nieuws. Die
gaat met zijn vrouwtje Jenny ook naar de puppyschool. En iets waar alle baasjes
het over hebben, in tegenstelling van hun eerste baasje Jan, houden ze geen van
alle de pups van autorijden.
Ook Wesley en Jenny hebben ons baasje
zijn raad opgevolgd en zijn overgestapt op normale brokjes voor Kody. Hun
dierenarts had hen dat ook al gezegd dat er gevaar bestond voor een te snelle
groei waar later problemen uit zouden kunnen voorkomen. Verstandige keuze in
elk geval.
En we zijn met Kiki dit bericht begonnen,
en we plaatsen dan ook maar een paar fotos die we op haar blog geleend
hebben.
De ongelovige Thomas, één van de 12
apostelen, is duidelijk van gedaante gewisseld. De nieuwe lijkt verdacht veel
op een zekere Louis Michielsen. Die is niet meer woonachtig in Palestina maar
ergens tussen Turnawt en Kaastel. (Turnhout en Kasterlee voor de niet
Kempenaars).
Deze morgen kreeg het baasje een reactie
in zijn mailbox op een mail van gisteren waarin het baasje aan Louis meldde dat
de preien in de tuin zo snel groeiden dat hij er binnen enkele weken zijne vélo
tegen kon parkeren ! Dat is lichtjes overdreven maar allee, ne goeie verstaander
heeft maar een half woord nodig, sommigen iets meer !
Groot is de verbazing van ons baasje
wanneer hij merkt dat Louis twijfelt aan het baasje zijn tuincapaciteiten en
dan krijgt het baasje zulk antwoord van Louis: Ik geloof NOOIT
dat Gij ginder ne velo
hebt ,zo JA ik verwacht voor de middag een foto op BLOG
Nu blijkt dat Louis ons baasje
helemaal niet goed kent of hem eens goed uit zijn kot wil lokken.
Waarschijnlijk is het dat laatste en dan gunnen wij hem van ganser harte zijn
overwinning. Het baasje heeft dus twee van de vier fietsen uit de garage gehaald
en tegen de gevel van het huis gefotografeerd. Hij heeft zelfs gewacht tot de
honden er voorbij liepen om te vermijden dat de Louis zou vertellen dat het baasje
gefoeffeld zou hebben. (iets wat hij zeker zou doen, al was het maar om Louis
terug te pakken) Trouwens er zijn hier echt vier in orde staande fietsen, en neen
Louis die andere twee haalt het baasje niet uit de garage.
Hieronder de bewijzen van Louis
ongeloof.
Belle & co
de "oude, originele" ongelovige Thomas
de nieuwste versie van de "ongelovige" tijdens de kaawpollekeswandeling van dit jaar
Er is iets permanents aan het blog
verandert. Gisteren heeft het baasje zijn belofte waargemaakt en in de
linkerkolom van het blog een foto toegevoegd van Monika Donkervoort.
Het was Monika dievorige week het cijfer 200.000 op de teller
van het blog kreeg. Zoals afgesproken nam ze daar ook een foto van als bewijs.
Vermits het baasje enkele dagen
daarvoor had beloofd van hij/zij die de 200.000° was voor eeuwig beroemd zou
maken moest hij wel zijn belofte nakomen. Daarom staat er nu op een heel goei
plaats, links van het actuele artikel een mooie foto van Monika.
Het baasje kreeg gisteren al een
mailtje uit Duitsland, want daar woont Monika, waarin Monika uitlegt dat ze
best blij is met de erkenning en dat ze nog dikwijls ons blog gaat volgen.
En wij wij zijn blij dat we nu ook
iemand op t blog hebben die voor eeuwig beroemd is
Nu moeten we het baasje in t oog houden,
hij is nog bekwaam van de fotos van Wiebe die hij daarjuist heeft binnen gekregen
van Anita, op ons strafblad te schrijven.
Om duidelijk te zijn geen van ons
drieën is dit op de twee onderstaande fotos. Zon vetlappen zijn wij niet
alhoewel er hier bij het hoofdbestuur toch andere stemmen opgaan!
Het baasje zegt zelfs dat Belle het
heeft doorgegeven aan haar jongste pups. Dan laat hij fotos zien van het blog
van Kiet, goed vuil en smerig. Ook Kiki is niet zon properke maar dat is een
jufferke en die gaat zich achteraf wel afspoelen in de beek.
Nu zegt het Baasje dat m toch nog
een fotootje van ons gaat bijplaatsen, dat alleen om te zeggen dat de Wiebe
niet alleen een vetlapke is.
De drie
directeurs van Maes, Heineken en Duvel nemen elke morgen om 10 over 7 samen de trein naar het werk. Op zekere morgen is er een serieuze vertraging en ze besluiten daarom iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende biersoorten hebben. De directeur van Maes roept : 'Patron, drie Maeskes alstublieft.' Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken : Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren asjeblief !' Nadat deze uit zijn, is het de beurt aan de directeur van Duvel : 'Patron, breng jij nog eens 't zelfde als 't kan !' De directeurs van Maes en Heineken schrikken en kijken elkaar verwonderd aan. Plots zegt die van Heineken: 'Man, hoe kan dat nou,.. jij bent directeur van Duvel en jij bestelt drie Heinekens ? 'Wel, ja,' zegt de directeur van Duvel, op zijn uurwerk kijkend, 't Is nog wat vroeg om bier te drinken hé..!.'
Dat is alvast het standpunt van
Heros. De hele buurt zal het weten dat zijn etenkom leeg is. Al van klein af
doet hij dat, een kom die niet in de staander zit daar zeult m overal mee
rond.
s Morgens krijgen we oud brood, dat
is al jaren zo, hier in de Charente is dat uiteraard baguette of flute maar in
België is dat meestal bruin brood in sneetjes. Het zijn overschotjes van de
baasjes maar het baasje krijgt bij de bakker wekelijks zon twee à drie
oudbakken broden voor de hondjes. Nooit moeten de baasjes wat voor de
vogeltjes strooien want lang staat die etenkom niet vol.
Vandaag paradeerde Heros door de tuin
met zijn inox kom. Daar valt het nogal mee als hij ze per toeval eens laat
vallen, maar als hij dat doet in de living op een stenen vloer zijn de baasjes
al menigmaal opgesprongen van het schrikken .
De dag is hier weeral stralend
begonnen, en météo France geeft mooi weer met een beetje hoge bewolking. Tijd
dus voor het baasje om de krieken te gaan oogsten. Vandaag kunnen we dus met
recht en rede tegen de baas zeggen dat m den boom in kan.
Tegen vanavond zal de kriekenboom
weeral heel wat minder rood kleuren !
Neen ze heten niet Yuri of Pavlov,
maar gewoon tomate Russe. Het zijn er 35 en de eerste beginnen al vruchtjes
te dragen.
Het baasje plant deze variëteit al
enkele jaren omdat het zulke lekkere vruchten zijn die dan ook nog een heel
weinig pitten hebben. Die pitten heeft ons baasje vorig jaar gerecupereerd en
dit jaar gezaaid.
Enkele plantjes waren al uitgeplant
vorige maal toen we hier waren, eind april was dat. Omdat toen de ijsheiligen
nog moesten komen had ons baasje er maar vijf in volle grond uitgeplant.
Vandaag is de rest dan gevolgd. Het zal dit jaar wat later oogsten worden dan
de andere jaren, maar dat zal ons geen zorg wezen.
Het grootste deelvan de oogst zal toch in steriliseerbokalen
terecht komen of gelijk omgevormd worden tot tomatensoep. En daar houden de
Drentjes van Faes nu eenmaal van lekkere verse soep van eigen makelij. Het
baasje zegt bij herhaling dat we echte fijnproevers zijn, en meestal heeft m
dan gelijk.
Nu er de eerste dagen geen buien meer
verwacht worden in deze hoek van Frankrijk gaan we de plantjes maar goed water
geven. Veel water in combinatie met een warme zon is de beste garantie voor heel
lekkere tomaten, vrij van sproeimiddelen en EHEC-bacterieën !
En onze bijdrage aan de oogst zal je
jezelf afvragen ? Wij hebben het baasje gezelschap gehouden, zo dichtbij zelfs
dat we soms in de weg lagen
Vier studenten aan de hogeschool
arriveerden maar liefst twintig
minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken
hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te
laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen.
De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als
excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad.
In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een
extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop,
op hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd.
Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en
tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen.
Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag:
"Welke band was lek?"
Elke avond, nadat ze hun eten hebben
binnen gespeeld krijgt ons trio een kauwbeentje. Elke avond ieder eentje
kwestie van mooie witte tanden te behouden en als gezond (?) snoepje.
Belle en Heros zijn altijd als eerste
klaar, Hera doet het wat rustiger aan met knabbelen, behalve gisteren. Gisteren
heeft Heros waarschijnlijk nog ergens een overschotje van de dagen voordien
gevonden en dat stuk heeft hij triomfantelijk mee de tuin ingenomen.
Toen was hij pas populair bij moeder
en zus Die waren van het gedacht dat Heros wel wat zou laten vallen, wat dan
dadelijk door henzelf zou geclaimd worden. Maar Heros is wel slimmer, die is
van het gedacht wie spaart, heeft wat en heeft de dames op hun honger laten
zitten.
Het baasje heeft er op staan kijken
hoe de dames hun zoon en broer probeerden te verleiden tot meespelen. Want
meespelen betekent happen en bijten in elkaars poten en oren. En je kan niet
eten en happen tegelijk. Wat waren die twee dieren weer in de fabel van
Lafontaine ? Waren dat niet de raaf en
de vos ?
Niks nieuws onder de zon dus, die
fabel is ook al eeuwen oud, de realiteit en het heden zie je hier in onze tuin
Het was een drukke dag vandaag voor
mens en dier vandaag in Ferret. De dag vatte mooi, droog maar wel grijs aan.
Dan kregen we een bui van een uur waar ze in België de brandweer voor bellen om
kelders te komen leegpompen.
En dan klaarde het op en was het
aangenaam weer. Wij konden spelen in de tuin waar het gras stilaan zijn
natuurlijke groene kleur terug krijgt na die buien van de laatste dagen.
Het hoofdbestuur is dan ook in gang
geschoten, het vrouwtje heeft de druivelaars gefatsoeneerd. Gesnoeid kan me
niet zeggen, daar is het te laat voor. De sapstroom in de plant is te hevig en
bij kort snoeien gaat de plant te veel sap verliezen, sap dat hij nodig heeft
voor de druiven zelf.
Het baasje heeft de preiplanten
geplant die hij van Louis heeft meegekregen. Een goede 200 preien, afkomstig
uit Turnhout staan nu groot en dik te worden in La Magdeleine. Merci Louis, wij
gaan deze winter dikwijls aan Louis en Agnes denken wanneer er weer een lekkere
preisoep op tafel komt, of kabeljauw op een bedje van prei. Het erge daarvan
is dat wij Drentjes daar gewoonlijk niets van krijgen. Daar zorgt het baasje
wel voor die zou zelfs zijn bord uitlikken als er prei op tafel komt ! ! !
Morgen staat er weer werk in de tuin
aan te komen. Er staan nog zowat 40 tomaten planten te wachten op hun
definitieve plaats in de potager. Ook daar is het baasje liefhebber van. Het
zijn speciallekes die tomaten. Toch zeker die variëteit tomate Russe. Dat
zijn immens grote tomaten, die dan ook nog eens lekker zoet zijn. Deze plantjes
zijn gewonnen uit zaden die het baasje vorig jaar heeft genomen uit omaten die
even later op tafel kwamen.
Normaal hadden die tomaten al een
maand op hun definitieve plaats moeten staan, maar toen waren het de pupjes die
gans het jaarschema overhoop hadden gegooid. De pupjes waren dan al weg naar
hun eigenaars toe, maar de gevolgen van twee maanden enkel puppys verzorgen
waren toen nog heel vers.
Was het gisteren nog zonnig tussen de
buien door dan valt er nu een druilregen en is de lucht gans grijs en
overtrokken. We waren na die drie maanden droogte in België haast vergeten hoe
regen aanvoelde En het valt best mee kunnen we zeggen.
Het vrouwtje klaagt wel dat we te
dikwijls kleddernat terug binnenkomen, en ze zegt dat ze hier geen droogkast
heeft om al die hondenhanddoeken droog te krijgen. Van het baasje mogen we
tijdens de wandeling dan weer gaan graanjumpen. Het regent dan wel niet op
dat moment maar het graan is ook nog nat en dan zien we eruit dat het niet mooi
meer is. Kletsnatte vacht en slijkpoten, in combinatie met nog wat kleefkruid
en massas zaadjes. De baasjes weten wat doen als we terug thuis komen na de
wandeling.
Ook voor de tuin is deze regen een
weldaad, je ziet alles terug opkomen (vooral het onkruid) en alles ruikt terug lentefris.
De rozen geuren harder als ooit tevoren nu ze terug water krijgen dat niet uit
een slang komt.
Als er straks een pauze in de de
buien komt gaat het baasje de preien planten, dat wordt nu toch wel stilaan
tijd, maar ook die gaan het niet erg vinden dat ze in vochtige grond terecht
komen in plaats van beton Charentaise.
Die andere Charentaise, de krant Charente
Libre, geeft in elk geval voor morgen beter weer. Wie heeft er dan reden om te
klagen ?
Het heeft niks te maken met de brouwerij
Moortgat of hun product de Duvel, maar alles met het weer. Het is in de
Kempen en ook wel daarbuiten een gekende uitdrukking , het is duveltjeskermis.
Met andere woorden maar niet zo mooi omschreven het regent terwijl de zon
schijnt.
Dat heeft het hier vandaag meermaals
gedaan. Pijpenstelen regenen terwijl de zon ook schijnt. Dan is het kermis in
de hel en dan eten de duivelen ijzeren wafels vertelden onze ouders destijds.
Laat ze daar beneden mar eten wat ze
zelf willen is onze mening, die buien waren hard nodig voor de tuin. Deze morgen
wou het baasje nog de geïmporteerde preiplantjes gaan planten. Dat was buiten
de harde grond gerekend. In beton kan je geen prei planten tenzij met serieus
hamerende boormachines. Wij hebben geen Hiltis en daarom is de prei nog een
dag langer in de emmer met een bodempje water blijven staan. Maar morgen gaan
we ertegenaan zegt het baasje.
Door het aangename weer na de buien
hebben we een extra wandeling gehad. Het vrouwtje ging niet mee de tweede keer
en dus is het baasje ook aan extra lichaamsbeweging gekomen. Eerst is hij gaan
stappen met Belle en daarna nog eens een ronde met Hera en Heros. Geen van
dedrie heeft reclamaties laten horen
omdat ze weeral mee moesten.
Toen het baasje met Belle onderweg
was stond er boven Ruffec een regenboog van grond tot grond. Met aan elke kant
een pot goud dus ! Allee dat zeggen ze toch, dat er aan het einde van een
regenboog, daar waar hij de grond raakt, een pot goud hangt
Een vrouw
vertrekt zonder haar man op vakantie naar Mauritius.
Ze is er met
moeite aangekomen of ze slaat er al ne ferme vlezige zwarte aan de haak.
Het duurt
niet lang of ze duiken in de koffer met een stomende sekspartij als gevolg. Nadien vraagt de vrouw hem : 'Awel kastaar, zeg mij nu nekeer hoe gij
heet?' De zwarte : 'Ooooh madam, u moet mij
pardonneer maar dat kan ik u niet zeg!' Elke dag ontmoeten ze elkaar, hebben
seks,
en telkens
opnieuw vraagt ze hem naar z'n naam waarop hij haar tot vervelens toe altijd
hetzelfde antwoord geeft... 'sorry
madam, maar da kan ik u nie zeg...' Op een bepaalde avond zegt ze :
'Het was
hier m'n laatste dag en morgen vertrek ik terug naar huis,
dus nu kan
je me toch wel zeggen hoe je heet hé...?' Hij antwoordt : 'maar nee madam, u zal véél
teveel lach met mij...' 'Maar neen gij' dringt ze aan, 'er is daar toch geen reden toe?' Hij aarzelt nog even en fluistert dan : 'bon... ik heet Sneeuw...' Even aarzelt ze maar ze kan een ongelooflijk slappe lach niet bedwingen en
buldert het uit. De zwarte daarop in colère : 'ziet u wel, ik was zeker dat u ging lach met
mij!' Waarop de vrouw schaterend :
'ik was al
zinnens om aan mijn man de waarheid te vertellen,
maar hij zal nóóit willen geloven dat ik op Mauritius alle dagen dertig
centimeter sneeuw gehad heb...!
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
