Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-07-2011
Klank en lichtspel nature vannacht..
Klank en lichtspel
nature vannacht..
Het rommelde gisterenavond al heel in
de verte maar rond vijf uur begon de show echt goed. Bij de showbusiness zouden
ze zeggen dat de show prachtig was met een matig voorprogramma !
Het onweer zelf, we denken dat het er
wel drie vier tegelijk rondom ons waren gaf in elk geval genoeg kabaal om gans
de streek wakker te krijgen.
En wat grandioos was aan de show
het regende bakken uit de hemel ! De sproeibeurten in de moestuin kunnen terug
ongestoord doorgaan want het waterreservoir van zon 30 m³ (30.000 liter) is terug boordekesvol.
We hebben ons heel stil gehouden,
onweer maakt ons niets uit, wij gaan van het standpunt uit, het baasje
arrangeert het wel als er iets mis is. En vermits hij er niet voor uit bed
gekomen is hoefden wij ons geen zorgen te maken. Het baasje zegt zelfs dat wij
het best van alle tegen bliksem beschermt zijn in onze bench. Hij noemt de
bench dan de kooi van Faraday. Waar die naam vandaan komt weten wij niet, volgens
ons is het gewoon een bench van de Zoomart, niks Faraday
Deze morgen hebben we dan samen met
het baasje een ronde door de tuin gemaakt, gewoon om de schade aan de bomen te
gaan bekijken, want gewaaid heeft het ook flink gedaan. Het baasje vreesde voornamelijk
voor de tomatenplantjes die hij gisteren nog wilde opbinden maar er moest mee
stoppen omdat het te donker was geworden, hij zag het niet goed meer.
Maa ook voor de tomatenplantjes is
alles in orde gebleven, net als voor de zwaar beladen takken van de appelbomen.
Zo op het eerste zicht is alles nog pico bello. Wel zijn er een groot deel
rijpe appelen afgevallen. Daar moet dus aan gewerkt worden
Tot straks dus .
Belle & co
Ook deze morgen nog een dreigende lucht...
Om die appelen te oogsten hebben we geen ladder nodig...
De "citerne" is terug vol, dat gaan we de komende maanden nog nodig hebben.
Ons baasje had het droogapparaat al
even geleden gekocht en hij was uiteraard benieuwd naar het resultaat van het
droogproces. (zie blog 30.06.11)
Aanvankelijk was het de bedoeling van
zelf vlees te gaan drogen voor ons, hondjes.
t Baasje was wel van mening dat die
zakken gedroogde pens en bullenpees aan de dure kant zijn, en t vrouwtje vond
het maar stinken al die gedroogde ingewanden troep.
Dus wou hij zelf gaan proberen met
spulletjes die makkelijk voor handen zijn, te gaan drogen om dan tijdens de
wintermaanden van te snoepen, gezond te
snoepen !
Een eerste maal dat het baasje kennis
maakte met zelf gedroogde etenswaren was op wintersport in het Reschnerhof op
de grens van Italië en Oostenrijk. Daar ging de kok Luïs tijdens de herfstmaanden
de bergen in om steinpilzer te zoeken. Die droogde hij dan op zolder en
bewaarde ze in grote tonnen.
De Steinpilzersauze van Luïs t
baasje zegt wanneer men Michelinsterren geeft aan een gerecht deze saus van
Luïs er terecht drie sterren voor zou mogen krijgen. t Baasje heeft weeral
speeksel in zijn mond alleen al maar bij het typen over die Steinpilzersauze.
Daarom is hij nu begonnen met
appeltjes uit eigen boomgaard te drogen. Vandaag is het recept appeltjes
natuur maar morgen gaat hij verder experimenteren. Hij heeft al in zijn
koppeke gedroogde appeltjes met kaneel, met vanillesuiker, met honing,
misschien wel met Calvados
Waarschijnlijk, wat zeggen we ?
Hoogstwaarschijnlijk gaat onze Bourgondiër er jullie wel van op de hoogte houden
hoe het allemaal smaakt en hoe het met zijn gezond leven en zijn lijn gaat
evolueren. Van dat gezond zijn we al overtuigd, maar of het iets aan zijn
(bolle) lijn gaat verbeteren is nog maar de vraag !
Belle & co
De machienerie in werking.
Netjes naast elkaar, in vijf verdiepingen.
En of ze lekker zijn, dit is het eindresultaat. maar of deze de winter gaan halen is nog maar de vraag !
Ja en neen wat betreft de
pruimentijd. Letterlijk is het inderdaad pruimentijd, de oogst is niet
overweldigend zoals vorig jaar maar lekker zoet zijn de pruimen ze in elk
geval.
Figuurlijk is het helemaal geen
pruimentijd, er is een pak werk te doen vooral in de tuin. Het droogoventje
gaat vandaag zijn eerste job te verwerken krijgen want er is een vracht rijpe appelen
afgevallen waarmee we de eerste test van het droogapparaat gaan doen.
Resultaat hiervan mag je vanavond
verwachten. Straks snoepen we alvast appelchips !
Voor het gazon in de tuin is weinig
zorg vereist, de droogte heeft enkel wat onkruid laten opschieten. Daar gaat
het baasje één van de dagen eens snel overheen met onze Husq. Die doet dat
werkje in geen tijd en dan kan het baasje aan de geplande werken als zwembad en
dergelijke denken.
Nu eerst inkopen doen voor de
volgende dagen, de inwendige mens en hond moet ook gesoigneerd worden. Dus
straks meer nieuws vanuit la douce Ferret
Vijf dagen later dan aanvankelijk
voorzien, zijn we dan toch in La Magdeleine geraakt.Deze middag iets voor
twaalf uur zijn we dus in Vosselaar gestart en iets na half negen waren we hier
ter plaatse. Het baasje zijn zus Rita (de koekjestante) en schoonbroer zaten zon
goei twee uren na ons in dezelfde richting te bollen.
Nu heeft ons baasje hen kunnen
verwittigen wanneer wij in een file dreigden terecht te komen. Dat was al een
eerste maal het geval op de A3 tussen de luchthaven Charles de Gaulle en de
Porte Bagnolet op de périférique. Een tweede maal stond er aangeduid dat er bouchon
was tussen de A6 en de A10 met een wachttijd van 1u15
Dat was voor t baasje reden genoeg
om schoonbroer via de GSM langs Parijs West te dirigeren. Weinigen Belgen en
Hollanders gebruiken deze weg , misschien omdat ze hem niet kennen en er zitten
ook geen noorderburen met sleurhutten op die weg. Dat scheelt m een pak tijd
maar je dient er wel een Parijse Boulevard van zon 3 km voor tedoen.
Dus schoonbroer Luc reed rechtdoor
naar de porte de la Chapelle, via de périférque exterieur ging hij dan tot de
porte de St Cloud en zo naar Boulogne Billancourt, waar ze dan de Seine
overstaken en langs de N118 naar de A10 gingen.
Even later meldde de familie dat ze
zonder filesParijs waren voorbij
geraakt. Ook ons baasje heeft met een paar kunstgrepen de files weten te
passeren. Komt er van als je beter de weg weet in Parijs dan bvb in Brussel of
Luik.
We hebben al gemerkt dat er van regen
hier in La M. niet veel sprake is geweest, op het programma morgen, sproeien in de moestuin en zo stilaan het
zwembad en de verwarming ervan in orde maken. Als die zonneverwarming niet
werkt krijgt ons baasje t vrouwtje niet in t water want eigenlijk is zij een
grote kouscheet
Morgen meer nieuws van een uitgelaten
bende Drenten in Frankrijk !
Twee updates op dezelfde avond, beide
afkomstig uit Nederland. Maar beide updates zijn wel erg verschillend van
inhoud. De eerste van Marian en Kiki is het plezier van lezen zelve maar bij
het bericht van Gonda en Kyra is het toch wel even slikken
Hallo Jan en Simonne,
Even een Kiki-update hoor.Vanmiddag ben ik voor het eerst met haar wezen
wandelen in Park Zijpendaal hier (http://nl.wikipedia.org/wiki/Park_Zypendaal) ;dat heet dan wel park maar als je denkt aan een keurig aangeharkt
stukje groen en bomen er omheen dan moet ik jullie teleurstellen.
Het is namelijk opgedeeld in een parkachtig geheel en een bosgebied.
In het hele bosgebied mogen honden los lopen en bij het water niet.Maar
ja.daar is weinig of geen controle,dus wij hebben ons daar vanmiddag heerlijk
vermaakt.
Bijgaand een paar foto's van een heel erg genietende Kiki (en
fotografe/eigenares,maar ja die komt bijna nooit op de foto).
Groetjes,
Marian en Kiki.
En dan de tweede
heel wat minder vrolijk Van Gonda
Hoi Jan en Simonne,
Even een waarschuwing vooraf, dit bericht bevat schokkende beelden
Kyra is vanavond gestoken door een wesp in haar wang. Op de foto is de
zwelling nog niets op zijn ergst, beide wangen zijn heel erg dik geworden (wel
2 keer zo dik als normaal) en ook haar linkeroog is helemaal dik geworden.
Eerst zijn we met ijs gaan koelen, maar dat hielp niet. Toen de dierenarts maar
gebeld en op zijn advies een doek met azijn er om gelegd. Hij kon niet direct
iets doen omdat hij een keizersnede bij een koe moest gaan doen.
We hebben ruim een uur azijn op haar snoet gehad, dat ze liet ze overigens
goed toe, ze viel af en toe zelfs in slaap. Nu is de zwelling gelukkig wat
afgenomen. De dierenarts heeft nog gebeld om te informeren hoe het nu is en
volgens hem konden we nu stoppen met azijn en nu verder afwachten. Vannacht
slapen we voor de zekerheid maar beneden.
Misschien ook een goede tip om hier de andere pupkopers over te
informeren, zodat zij ook weten hoe te handelen mocht het bij hen ook gebeuren.
Wij waren er ook te laat bij, we dachten dat ze aan het spelen was, maar het
bleek happen naar een wesp te zijn terwijl wij dachten dat er een mier of kever
of zo zat.
Kiki in het bos
... en in de beek.
Kyra, slachtoffer van en wesp...
En Anton die haar verzorgt met azijn compressen...
Op dit moment strijden in Parijs
duizenden honden voor de titel van wereldkampioen op de World Dog Show. Niet
dat wij daar gaan meedingen, maaaaar .. Tante Lisa, onze Oma Felis van onze
pupjes en Overgrootmoeder Dagmar van Drentenpassie zijn daar volgens de laatste
berichten flink aan het hooien in de prijzen !
Onze oma Felis, de moeder van onze Pa
Ferron en tevens de moeder van tante Lisa, ook op de show aanwezig is op dit
moment best of breed ofwel in t Vloms de beste van het ras
Tante Lisa, is momenteel reserve
kampioen in haar klasse
En grootoma Dagmar is beste veteraan
van het ras.
Als dat geen zaken zijn om fier op te
zijn. We wensen Roswitha en haar van Drentenpassie roedel nog verder mooie
resultaten wanneer haar trio nog uitkomt in de kampioenschappen voor de
rasgroep en ook gaan we nog duimen opdat één van de drie best of show kan
worden !
Als dat zou kunnen dan gaan we
speciaal terug naar Parijs om ze te begeleiden richting Vriezenveen. Dat heeft
onze baas ervoor over heeft m daarjuist nog gezegd.
Belle & co
Ben ik niet de mooiste Drent van gans de wereld ?
Ik ben Lisa, de zus van papa Ferron.
Ik ben Dagmar, de oudste en ik ga winnen bij de veteranen
Roswitha met Felis, toen wereldkampioen, morgen misschien opnieuw... wij duimen alvast
Deze
maal komt de update vanuit het Gentse. Marc en Lut berichten over hun
wedervaren met hun/onze Kona.
We
horen niet zoveel over Kona maar het kontakt is en blijft er wel. Wij hebben er
alle begrip voor dat niet alle pupeigenaars allen momenten van de dag over hun
puppy kunnen berichten.
We
hebben onze pupeigenaars ook niet gezocht onder de schrijvers of bloggers van
de lage landen, maar wel bij die mensen die goed voor onze pups zouden zorgen.
En laat ons daar nu helemaal niets te klagen over hebben.
We
gaan Marc hier zelf aan het woord laten. Terugvinden zal m zijn eigen bericht
allicht pas binnen twee weken wanneer hij terug is uit de Franse Limousin, de
streek rond Limoges.
Belle
& co
Hallo,
Eindelijk
wat nieuws over onze Kona , ik weet het heeft lang geduurd maar het is hier dan
ook ontzettend druk geweest met de fietsen , de school , de puppiehond ..
Maar vanaf
morgen hebben we verlof voor twee weken en vertrekken zaterdag voor Kona haar
eerste grote reis , wij kijken er alvast uit naar een verblijf in de LIMOUSIN.
Tegenwoordig
gaat het prima , ze is zo goed als proper , kan al redelijk wandelen , komt
terug als geroepen wordt , ze eet goed en groeit straf, nog niet ziek geweest
... dus alles OK. Behalve het autorijden maakt haar telkens ziek , voor
zaterdag hebben we dan ook anti-braakmedicatie gekocht , hopelijk zal dit haar
helpen.
Ze is wel
van een ander kaliber dan onze vorige hond , we hebben zelfs moeten overgaan
tot de aankoop van een bench waar ik altijd wat tegen was , maar dit is toch
een goede beslissing geweest , zo heeft ze haar eigen rustige plek en laat ons
ook eens gerust.
Kortom : een
trouwe gezel, een leuke , vriendelijke hond , zowel tegen andere honden , als
tegenover kinderen en andere mensen maar altijd te enthousiast en te
"levendig" , misschien herinneren we ons dat niet meer van vroeger of
hadden wij en de kinderen wat meer tijd , maar dit gaan we nu de twee komende
weken volledig compenseren en zullen terug keren met een schatje van een hond.
Jullie horen
nog van ons als we terug zijn.
Vele groeten
Marc
Wij wensen Marc, Lut en de familie een fijne deugddoend
verlof in een prachtige rustgevende streek .
Na een fijn avondje uit in hun
favoriete restaurant, het Ganzennest te Herentals, met vriê lekker eten, leest het baasje nog
een tof berichtje in zijn mailbox.
Wij kennen de mensen nog de hond niet,
maar er straalt iets uit dit bericht dat het de moeite loont van het hier te
plaatsen. Het baasje denkt dan toch weer een herplaatsertje die een nestje als
het onze gevonden heeft. Een warme mand met liefhebbende baasjes
Hier het berichtje zoals we het zelf
in de mailbox vonden.
Belle & co
Goedenavond,
In mijn
zoektocht naar informatie over Enzo kwam ik op een aantal sites terecht waar ik
onder ander dit mailadres kon achterhalen. Ik wil even laten weten dat wij Enzo
sinds zaterdag 2 juli bij ons hebben, via marktplaats van Schiermonnikoog
gehaald. En wat is het een schat. Nu bijna een week verder lijkt hij hier erg
op zijn gemak.
Ik wil
met alle plezier wat foto's en verdere informatie verstrekken. Enzo en zijn
baasje(s) hebben het niet altijd gemakkelijk gehad als ik het zo lees. Het is
misschien goed om te horen dat Enzo het nu reuze naar zijn zin heeft en nu
definitief zijn thuis heeft gevonden, want hij komt niet weer op marktplaats
terecht.
Groeten
van Jelle en Jeltsje Tibbesma uit Houtigehage in Friesland
Dat moet zowat het enige zijn watdoor
Heros dikke kop gaat, aanhouden , blijven aanhouden tot je wint. Wees maar
zeker, het is er ééntje met een aanhouders mentaliteit.
Oren hoog op zn kop , vinnige ogen,
tong uit de bek, hoogtonig keffen, een staart die draait als een propeller .
Hij die durft beweren dat een hond geen uitdrukking heeft die moet maar eens
langskomen, wij zullen die eens slimmer maken met een zeer actueel voorbeeld !
Zoals we gisteren al schreven, Heros
heeft een probleem, in t kort samengevat komt het hier op neer Hij wil, hij
kan, (nog genoeg) maar hij mag niet ! Als dat geen probleem is voor een reu van
twee en een half jaar oud !
Wij zullen zien wat het geeft, vorige
keer toen Hera loops was heeft hij gewonnen, toen heeft m het gelapt in een
onbewaakt ogenblik toen de baasjes bezig waren met de diepvries in te laden.
Ironisch genoeg bij Heros was er toen helemaal geen diepvries probleem,
integendeel mogen we wel zeggen !
De hormoontjes maken Heros lang niet
zachtzinniger tegenover Hera. Op zich geen probleem, zij kan het normaal wel
aan, maar vorige week was ze nog aan de Metacam wegens een pijnlijke rug
Het wilde spel van Heros heeft al
verschillende malen een pijnkreet bij Hera ontlokt, maar ze geeft niet af en
zet regelmatig haar broer op zijn plaats. Zoals bij elke vent (?) werkt dit
alleen averechts en is het olie op het vuur
Het baasje besluit dan de beide een
time out te gunnen in de bench, iets waar ze geen van beide problemen uit
maken. Binnen geen tijd liggen ze met de koppen tegen elkaar in dromenland te
zijn. Veilig gescheiden door een dubbele wand van twee benches
Het is wel opmerkelijk dat wanneer ze
samen, zij aan zij gaan wandelen er nog niet aan sex gedacht wordt. Dan lopen
ze netjes naast elkaar zoals twee weken geleden
Een secretaresse, een verkoper en hun manager vinden
tijdens de lunchwandeling een oude olielamp.
De manager wrijft de lamp op en er verschijnt een geest die zegt: "Jullie
mogen alle drie een wens doen".
De secretaresse gilt meteen: "Ik wil naar de Malediven, heerlijk in de zon
op het strand liggen." Floep, weg is ze.
De verkoper roept: "En ik wil naar New York, met een portefeuille vol geld
om te winkelen." En hup, ook hij is ervandoor.
"Jij bent aan de beurt," zegt de geest tegen de manager...
Die zegt: "Ik wil die twee terug op kantoor na de lunch!"
En jullie kennen hem allemaal Want
Heros dwaalt hier al haast drie jaar rond op dit blog. Het gaat hem dan ook
over onze grote, die heeft last van zijn hormonen nu Hera de top van haar
loopsheid bereikt.
Alle registers trekt m open om eens
een goede beurt te maken bij zijn zus. Die zus is echter slim genoeg om de boot
af te houden. Nu is het geen drama wanneer hij toch er in slaagt van aan zijn
trekken te komen. Heros is gesteriliseerd en kan dus geen pupjes meer
fabriceren, voor zware inteelt hoeven we dus niet bang te zijn . Maar het is
geen plezier een geile teef en een bronstige reu uit elkaar te houden wanneer
die beide samen in huis leven !
Eén voordeel is er wel bij, Heros
maakt zich zo druk en moe dat hij toch te moe gaat zijn om nog verder kuren uit
te halen en dan in zijn bench in slaap gaat vallen.
t Zijn zware dagen voor Heros, dat
is wel het minste dat we kunnen zeggen van gans de situatie
Het loopt niet van een leien dakje
ons vertrek naar Frankrijk deze maal. De loopsheid van Hera die op dit moment
op een ogenblik van haar maximum is, was een eerste hinderpaal voor een
dadelijk vertrek.
Dan wilde die nieuw bestelde Visa
kaart maar niet arriveren Dat is nu wel geen reden om het vertrek uit te
stellen maar wanneer ze hier bij de bank ligt heeft ook niemand er iets aan.
En als klap op de vuurpijl breekt
daarstraks de bril van het vrouwtje. Dat is nog het ergste van al want zonder
bril is het enige alternatief voor ons vrouwtje een hond en een witte stok. Het
baasje zegt dat m even met het idee gespeeld heeft Keuze uit honden genoeg
zegt m en een witte stok is ook snel gemaakt Maar dat idee heeft m toch maar
snel laten varen.
Daarom zijn ze daarstraks nog in
zeven haasten naar Herentals naar hun vaste opticien gereden. Spijtig dat
Christophe geen goochelaar is want nu moeten we minstens tot zaterdagmiddag
wachten om te kunnenvertrekken. Als die
glazen nu maar op tijd aankomen dan zal het nogal meevallen. Zo niet is het
vertrek uitgesteld tot maandag middag, als en nog eens als
Op dit moment staat Heros zo geil als
boter, terwijl hij regelmatig nog een knep van Hera krijgt. Toch maar oppassen
of het baasje zit weer op zijn knieën op de oprit zoals Karin enkele dagen
geleden insinueerde.
Ofwel, in 't "Vloms", aparte kamers. Inderdaad, de loopsheid van Hera is
zo ver gevorderd dat het niet doenaar meer is met de hitsige Heros. Vannacht
hebben we zijn bench al in de hall gezet omdat het gans de avond al een gezeur
van jewelste was
Hitsige Heros zoals zijn bijnaam op
dit moment luidt is geen enkel ogenblik van de dag rustig. Al een geluk dat we hem
twee jaar geleden hebben laten steriliseren, we hadden anders wel in de
prijzen gevallen zegt ons baasje.
En hoewel Heros zijn werk enkel maar
met los kruit kan doen, houden we hem toch zoveel mogelijk gescheiden van
Hera. Een probleem zal zich wel stellen als we ons voornemen van morgen naar
Frankrijk te vertrekken ook daadwerkelijk volbrengen. Twee bronstige honden in de
achterbak is nu niet bepaald een oplossing om een rustige rit aan te vangen.
Maar we zien morgen wel, we hebben nog geen afspraken ginds die dringende
overkomst noodzakelijk maken.
En het baasje hanteert weer zijn
spreekwoord dat hier veel in gebruik is sinds hij met pensioen is : Alles kan,
niks moet
Belle & co
Toen waren de deurtjes nog open en wilde Heros niet rechtstaan om het dekentje goed te laten leggen, dan maar zo zegt het baasje...
Gisteren was het dus puppyverzameling
ten huize van het hoofdbestuur, bij ons dus in simpeler klap. Gonda,
eigenlijk Kyra want van haar kwam de mail, had vorige week een mailtje gestuurd
met de vraag of zij nog eens mocht komen spelen.
Ons baasje had dan ook nog enkele
andere pups gemaild en dus waren Luna en Kiki ook komen spelen.Maar dat konden
jullie deze morgen al op deze plaats lezen.
De grote verrassing kwam van Gonda en
Anton. Die hadden voor onze baasjes een cadeau bij. t Vrouwtje ontfermde zich
over het openen van het pak.
Op de fotos hieronder kan je zien
wat een prachtige ingekaderde foto Gonda en Anton voor onze baasjes hadden. Al
onze pupjes op een rij aan de draad. De foto is genomen door ons baasje toen de
pupjes zeven weken oud waren.
De foto heeft destijds al de nodige
commentaren los heeft gemaakt. Het baasje heeft ze ook op het blog en zelfs op
het forum oogste ze succes.
Bedankt Ganda en Anton, de foto heeft
een ereplaats bij ons in de living. Er is een oud familiestuk voor moeten
wijken !
Een
nieuweling wordt naar het vreemdelingen legioen in de woestijn gestuurd.
De commandant leidt hem rond. Nadat ze alles gezien hebben op een kleine barak
na, vraagt de nieuwe: "Wat is daarin?"
De commandant antwoordt lichtjes verlegen: "Nou ja kijk, zoals het jou
heel waarschijnlijk opgevallen is, er zijn hier geen vrouwen. In deze barak
staat onze kameel en wanneer een van onze mannen het niet meer kan uithouden...".
De nieuwe onderbreekt hem verontwaardigt: "Praat alstublieft niet verder!
Zoiets zou ik nooit doen!"
De tijd vergaat, en zijn verlangen wordt groter. Tenslotte gaat hij naar de
commandant en vraagt hem naar de kameel.
Deze antwoordt:"Voor vandaag is hij volgeboekt, maar morgen is hij nog
vrij."
De volgende dag gaat hij in de stal, zet een stoeltje achter de kameel, laat
zijn broek zakken en begint.
Na een tijdje opent de commandant de deur. En zegt: "Ik begrijp dat de
nood hoog was, maar kon je niet met de kameel naar de dichtstbijzijnde stad
naar de vrouwen rijden, zoals alle anderen hier doen?"
Gisteren hadden wij familie bezoek
van ons Belle haar pupjes uit het laatste nestje, het was Gonda die vorige week
de vraag stelde of Kyra nog eens mocht komen spelen.
Onze baas heeft dan enkele telefoontjes
en mailtjes gelaten met als resultaat dat er gisteren drie van de negen puppies
bij onsen met ons zij komen spelen.
Kyra, Luna en Kiki konden zo nog eens
uit de bol gaan op hun geboortegrond samen met mij en Hera en Heros. En of ze
er van geprofiteerd hebben. Het stof vloog metershoog, de kuilen werden alsmaar
dieper, en wie in de buurt zat zag er na een paar minuten uit als een
mijnwerker na afloop van zijn ondergrondse shift. Gonda is zelfs haar gezicht
gaan wassen wegens de camouflagekleuren die Luna haar had bezorgd. De jeans van
Marian was ook van die aard dat we hoopten dat ze onderweg niet hoefde uit te
stappen. Maar plezier hadden ze alle drie.
Hera had wat last van haar hormonen
en kon nu ze loops was niet zo goed tegen al dat jong geweld. Zo lang de pups
het rustig aan deden was er hoegenaamd geen probleem maar eens ze terug
speelden kwam ze niet al te zachtzinnig tussen. Een time out was zelfs voor
haar zelf geen straf. Rustig heeft ze vanuit haar bench de spelende pups gade
geslagen.
De dames en Anton hebben dan samen
met ons nog gegeten, dat kon volgens ons vrouwtje niet anders. Dat doe je niet
zegde ze, je zet geen buitenlanders terug over de grens vooraleer je ze te eten
hebt gegeven ! En Inge en Yvonne dan ?Die wonen ook dicht genoeg bij de grens in Minderhout (in Lesswood
volgens hen zelf) om bij ons aan tafel te kunnen aanschuiven.
En wat we ook nog dienen te vermelden
Louis (L.M. van de dagelijkse moppen) was ook als nieuw aangesloten forumlid nog
even komen kennis maken met de leden van het Drentenforum Marian en Gonda.
Wij hadden een reuzendag gisteren
samen met de pupjes.
Samen met familie, en vrienden
feesten, we zouden er alle dagen wel aan willen doen. Maar dan bedenken we dat
ook dat wel eens kan gaan vervelen, hoewel . Met dit gezelschap kunnen we het
lang uithouden, zeker weten.
Het was een unieke dag, mooi weer,
zalig lekker eten, lekkere drankjes en fijn volk om er van meet te genieten.
T Baasje kleine zusje heeft ook haar
herinneringen aan ons hoofdbestuur hun trouwfeest ook nog even aangehaald. Zij
vertelde hoe zij ook een taak toegewezen kreeg destijds als negenjarige. Zij
moest aan de ingang van de zaal bij de receptie de gasten vragen om iets in het
gastenboek te schrijven. Daar had ze dus totaal geen zin in en volgens haar
heeft zij daar uren gezeten met een lip tot daar.(hand halverwege de borst, zie
foto). Daarom had ze nu ook een boek gemaakt waar de aanwezige gasten eens
onverbloemd hun waarheid konden spuien over ons hoofdbestuur
Nichtje Anke en haar Gert, de beste
bakker van Turnhout en grote omgeving hadden weer het beste van zich gegeven
met het dessertbuffet. Als dat geen echt smaken pallet was dan geen een niet
meer. Gewoon verrukkelijk, voor de mensen die om hun adres vroegen hier komt
het Bakkerij Willems, Gert en Anke , aan de Gierlesteenweg te Turnhout. In de
buurt van de vroegere kazerne, waar de helft van de vroegere soldaten de eerste
dagen van hun legertijd hebben doorgebracht . Bedankt Gert en Anke !
Maar die bedankt zeggen we ook tegen
al de aanwezigen die er samen aan gewerkt hebben om de dag tot een reuze
succeste maken.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…