Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-07-2011
Een Nederlander in de krant
Een Nederlander in
de krant
Een Nederlander in de krant daar is
toch niks speciaal aan zal je zeggen. Inderdaad een Nederlander in de Telegraaf
of het AD, daar is niks aan die kranten staan vol met Hollanders
Maar als een Nederlander onze krant
hier in Frankrijk haalt is het gewoonlijk weer omdat een chauffeur van een
Nederlandse truck zijn gevaarte weer eens op zijn kant heeft gelegd op de
N10.
Maar nu niets van dat alles, het is
niet eens gezegd dat deze brave man, Johan Huibers uit Dordrecht ooit de N10
gezien heeft !
Deze mijnheer Huibers heeft met iets
gans anders de Charente Libre gehaald. De krant is er achter gekomen dat Dhr
J. Huibers een replica heeft gebouwd van de Ark van Noah. (volgens ons baasje
naar de originele plannen, maar nu zal hij wel weer aan t overdrijven zijn).
Dhr Huibers heeft deze Ark, van 150 meter lengte, gebouwd uit
geloofsovertuiging, om de bijbel terug onder de aandacht te brengen.
Tegen het eind van het jaar moet de
museumark 1.600 plastieken dieren op ware grootte herbergen. Ook nog tegen het
eind van het jaar opent de 3.000 ton wegende Ark haar deuren voor het publiek.
Nu blijkt uit het artikel dat Dhr. Huibers niet aan zijn proefstuk is en dat
hij in 1992 al eens een ark bouwde met een lengte van 70 meter.
Nu zegt het baasje dat die mijnheer
Huibers best een volhouder is die ook nog beschikking heeft over goed wat
eurotjes om zon schip te bouwen. Het baasje hoopt nu maar dat de boot genoeg
aandacht zal trekken. Zo niet begint Dhr. Huibers misschien nog wel aan een
replica van de toren van Babel in Dordrecht. Zo eentje dan op ware grootte ,
eentje die je met goed weer vanuit Vosselaar ziet staan !
Voor de Belgen die De Tour volgen !
Jelle Vanendert wint zijn eerste koers
uit zijn profcarrière. En wat voor een dan nog. Hij wint met voorsprong de
Koninginnerit in de Tour de France.
Dat is tenminste wat wij begrepen
hebben uit het betoog van ons baasje toen hij op het puntje van zijn stoel zat
te kijken naar de aankomst van de bergrit van vandaag !
Het baasje kon zijn ogen niet geloven
toen Vanendert zijn ontsnapping al langer hoe meer kans op slagen bleek te
hebben en hoe Sanchez, toch een gevestigde naam, achter hem aanging en Jelle
Vanendert hem de baas bleef, geen seconde naderde de Spanjaard op de Omega
Pharma renner.
Het was een spannend en groots
vertoon van kracht en koersinzicht. Op het goede moment de groep met alle
favorieten, de echte en de would be, het nakijken geven, je moet het maar
kunnen zegde het baasje.
Het baasje schrok zich haast een even
groot ongeluk wanneer de Nederlander Ten Dam zijn bocht iets te groot nam, over
de kop ging en zwaar op zijn gezicht op de grond terecht kwam. En daar stonden
toevallig geen bordjes zachte berm. Puur keien waren het waar hij op terecht
kwam. Volgens de krant de telegraaf is hij nog gehavend binnengekomen maar of
hij morgen nog aan de start kan verschijnen is nog maar de vraag. Hier lees je
het relaas: http://www.telegraaf.nl/telesport/tour2011/10209587/___Ten_Dam_kan_beter_stoppen___.html
Morgen een vlakke rit over de N113
naar Montpellier toe. Het baasje zegt dat m weer gaat kijken. Nu om al die
plekken terug te zien waar hij zo dikwijls is langsgekomen wanneer hij weer op
depannage was voor VAB en of al die routier restaurants er nog zijn waar hij
destijds zo lekker gegeten heeft
Hoe weet je wanneer het tijd is om je
rijbewijs in te leveren ?
Ik denk wanneer de hond zo'n gezicht trekt !
Deze foto is duizend woorden waard! ze is ons door drie personen, onafhankelijk van elkaar vandaag aan ons doorgestuurd... deze moesten we wel plaatsen van... Louis Michielsen Ute Claessens Joris Van Hoof
Het was voorspeld door météo France
en te lezen in de krant gisteren, dat het vandaag en morgen niet zulk
schitterend weer zou zijn. Het is met zn 19° C niet koud, integendeel zelfs,
het is best aangenaam weer maar de zon laat het afweten.
Voor ons Drenten is zulk een verpozing
in temperatuur best wel eens aangenaam. Zo lang het niet regent en we komen
niet doornat of met modderpoten terug binnen, krijgen wij van het halve hoofdbestuur
(lees vrouwtje) niet naar ons poten, en is voor ons alles OK.
Het baasje zegt dan we zullen het
blog vandaag eens wat opvrolijken met een bloemetje. De rozen hebben dan op dit
moment wel hun beste tijd gehad door de droogte maar de stokrozen zijn sterker
en bloeien nu overal in volle pracht.
Bij ons is de doorgang van de koer
naar de tuin zon plaats waar de stokrozen hun gang mogen gaan. In alle kleuren
staan ze daar in de hoogte te pronken in kleuren van wit, over roze en rood,
tot donker paars.
Hierbij op fotos, de plaats die wij
dagelijks misschien wel honderd maal voorbij lopen, op weg naar de tuin of
terug de koer op.
Het hoofdbestuur was vanavond weer
even uithuizig wegens een uitnodiging op een BBQ bij tante Rita. Tante Rita, je
weet wel beter bekend als de koekjestante heeft hier in de buurt voor twee
weken een vakantiehuis gehuurd en zij had onze baasjes uitgenodigd om te komen
eten.
Als Tante Rita uitnodigd om te komen
eten dan is het traditie dat er iets te veel gerekend is. Dat iets neemt
soms nogal grote proporties aan en daar zijn wij dan weer goed mee.
Het was lekker toen het baasje klaar
was met ons menu. Wij hebben gesmuld alsof ons leven er vanaf hing. Blijkbaar is ons baasje vergeten dat hij ons
op regime ging plaatsen wegens goed in het voer zitten van drie Drenten hier
in huis .
Rij ik vandaag naar
werk, en ja hoor.... weer een agent met lasergun. Ik reed maar een kleine 15 km
te hard, maar natuurlijk moest ik stoppen.
Of meneer agent mijn rij- en kenteken bewijs even mocht zien. Dat mocht, en
terwijl hij deze bekeek vroeg hij waar ik zo snel naartoe ging.
"Ik ben op weg naar m'n werk" zei ik.
"En wat doet u dan voor werk?" wou de agent weten.
"Ik ben penisverlenger." zei ik.
"Een penisverlenger?" zei de agent verbaasd, "daar heb ik nog
nooit van gehoord! Hoe doet u dat?"
"Ach," zei ik, "er zijn verschillende manieren en gereedschappen
voor, maar we hangen de heren ook wel eens aan hun geslachtsdeel op totdat deze
uitgerekt is tot ongeveer één meter tachtig."
"Één meter tachtig!" riep de agent, "wat moet je in hemelsnaam
met een lul van één meter tachtig?!"
"Die geven we een lasergun en zetten we langs de weg!"
1-Boete voor 15 km/h te snel rijden: 125.00 Euro 2-Boete voor de belediging van een
ambtenaar in functie: 275 Euro. 3-De blik in z'n ogen:
onbetaalbaar!!!!!
Maar het is mooi weer en het baasje
ging zoals elke morgen samen met ons de tuin in, ook gewoon om de benen eens te
strekken.
Heros vond het deze morgen helemaal
geen karwei om te poseren voor de lens van baasjes Kodakske.Als die dan zijn poulain in mooi licht ziet
staan dan profiteert hij er van om wat mooie portretjes te schieten.
Uit verschillende hoeken krijgen we
melding dat er in de Benelux terug naar de winterkleding gegrepen wordt. Van Frankske
van t Eén weer (den TV) hoorden we dat de temperatuur gisteren niet boven de
14° graden kwam, dat was tevens de temperatuur van de warmste dag van januari !
Vanuit Nederland melden ze dan weer
dat ze daar uit hunne frak waaien ! En dat ze niet met hun Drentjes in het
bos durven gaan wandelen uit schrik voor vallende takken
En wij zitten onder een strakke
blauwe lucht te hopen dat er één van de dagen nog eens een buitje wil vallen.
Kwestie van water genoeg te hebben voor een ietwat behoorlijke tomate russe oogst,
waarvan het baasje er heel wat plantte dit jaar
De baas was het niet vergeten en dus
mochten wij daarstraks, na aankomst van de Tour de France met hem mee op
vossenjacht !
Als die baas nu denkt dat wij ons in
deze warmte gaan moe maken om achter een vos aan te gaan, waar de baas uiteindelijk
toch niet weet wat m er mee moet aanvangen omdat hij gewoonweg geen jager is,
dan heeft m zijn broek verkeerd aan zeggen ze bij ons!
Niks geen vossenjacht voor ons, Ik en
Heros hebben wel even rond de vuilbak van de buren staan ronddraaien. Het
baasje dacht dat de vos daar ook aan het snuffelen was geweest maar het waren
muizen die mij en Heros het meest interesseerden. En laat die daar nu juist een
nest hebben !
Drie muizen zijn er weeral gestorven
op het veld van muizeneer. Even leek het er op dat Hera haar vangst aan t
vrouwtje wilde gaan laten zien of kadoo doen, maar toen ze merkte dat t
vrouwtje andere zaken meer apprecieert heeft ze de muis maar opgegeten . Verser
kan je ze niet vinden, recht uit het muizenhol in de bek van een Drent. Ze
diende zelfs niet opgewarmd te worden !
En die vos dan zal je zeggen Op een
andere keer misschien zeggen we alle drie na rijp beraad. Laat de
jachtvereniging nog maar eens hun best doen in het najaar. De vos heeft ons
trouwens niets misdaan en als hij ook al eens een muisje mee komt eten zal dat
voor ons geen probleem zijn. Aanbod genoeg hier in de buurt !
Jantje ziet de wagen van papa passeren,
richting bos.
Nieuwsgierig als hij is, volgt hij de auto en ziet dat zijne papa aan het
stuur zit en tante Marieke zit ernaast.
Even verder parkeert de papa de auto en begint
vervolgens met tante Marieke een hartstochtelijke scene.
Jantje snelt vlug naar huis om alles aan de
mama te vertellen .
Thuisgekomen begint hij, bijna buiten adem, te
vertellen :
"Mama, mama ,ikwasinhetparkenhebpapagezie......
"
De mama onderbreekt hem en zegt:
"Jantje, rustig jongen. Vertel het eens op
uw gemak."
"Wel," zegt Jantje, "ik was in
het park en ik heb daar papa gezien met tante Marieke".
Papa gaf dan tante Marieke een grote kus, en toen heeft tante Marieke onze
papa zijn broek uitgedaan..."
"Wacht eens " , onderbreekt de mama,
"wacht om het ganse verhaal te vertellen tot vanavond, als we met z'n
drieën aan tafel zitten.
Ben eens benieuwd wat de papa daar gaat op antwoorden.
Zo gezegd, zo gedaan.
's Avonds bij het avondmaal begint Jantje
opnieuw aan zijn verhaal... de auto in het bos... de grote kus... de broek
van de papa gaat uit..."
" En toen ", vraagt de mama,
"wat gebeurde er toen ?"
"Wel " , zegt Jantje, "toen
hebben papa en tante Marieke hetzelfde gedaan als hetgeen mama en nonkel
Dirk vroeger elke week deden, toen onze papa nog in het leger zat..."
MORAAL VAN HET VERHAAL :
Luister eerst naar uw
kinderen vooraleer ze te onderbreken ! !
L.M.
Commentaar van 't baasje op deze foto... Van zulke smalle grieten krijg je er wel vijf in die tweezitter Bugatti ! En ook nog...ze zou beter wat meer besteden aan eten, dan aan zo'n sportcar !
14 Juli vandaag, nationale feestdag
in Frankrijk en dus staat er niet veel te gebeuren buiten de officiële
feestelijkheden. Op het platteland viert de bevolking dat met een bal populaire
vanavond , zeker en vast vuurwerk, en waarschijnlijk nog een bric à brac, een
vide grenier en een foire de produits regionaux.
In Parijs waar ze de Franse revolutie
en de bestorming van de Bastille (de gevangenis) van 14 juli 1789 herdenken
staan er uiteraard andere zaken op het programma. Maar de herdenking gaat
eigenlijk over de eerste verjaardag van de verovering van de Bastille. Zoiets
als, ..wat gebeurde er op 11 juli 1303 ? net het is geen tikfout het moet zijn
1303 !
Dan vieren ze in Vlaanderen het
eerste bal van de oudstrijders van 11 juli 1302 ! Zoiets is het hier in de
lichtstad vandaag ook.
De President de la République zet
zich dan op de tribune op de Champs Elysée te Parijs en neemt dan de militaire
parade af. Ons baasje zegt dan de kleine Napoleon kijkt naar zijn soldaatjes
Dat is wel niet de officiële benaming van de Nico van Carla maar ons baasje is
niet zon groot fan van de Nico. Trouwens de meeste Fransen zijn ook al wel
tot het besluit gekomen dat ze er enkele jaren gelden er neffen gekozen hebben.
Vanavond krijgen we hier in
Villefagnan een vuurwerk dat ze afschieten op de voetbalplein, in Ruffec maken
ze er nog meer werk van, daar gaat het vuurwerk synchroon op muziek. Dat is wel
knap in elkaar gestoken en de eerste maal dat je het meemaakt is het best
indrukwekkend.
Bij ons in de roedel gedenken wij (of
vergeten wij niet) dat op 14 juli 1994 onze Bas, toen 8 maanden oud op de
trappen van Montmartre in Parijs een trauma opliep door Parijs vuurwerk. Dat
zal ons nu niet meer gebeuren zegt het baasje, wij blijven veilig op 4
kilometer afstand van de dichtst bijzijnde vuurpijl !
Het was laat vanavond toen het
hoofdbestuur hier vanavond terug toekwam. Zij waren op bezoek geweest in Saint
Fraigne waar het baasje zijn zus , tante Rita (de koekjestante), een huis heeft
gehuurd.
Wij hadden thuiswacht gehad wegens te
moe en we lagen al te slapen toen de baasjes vertrokken. We hadden deze
namiddag dan ook nog gespeeld met twee hondjes die ons verstonden. Die blaften
namelijk ook in het Nederlands. Zij zijn oorspronkelijk uit Amersfoort en hier
met hun baasjes Jonas en Yvonne op verlof in Montjean, een dorp hier vlakbij.
Toen de baasjes thuiskwamen hebben ze
ons laten opschrikken omdat het baasje heftig remde. Bleek dat m alles had
moeten dichtsmijten (remmen bedoelt m) omdat er hier vlak voor de deur een
vos de straat over stak . De intentie van het baasje om hier ooit nog eens
enkele kippen te houden is nu wel definitief gefnuikt !
Dat is ook de eerste maal in twaalf
jaar dat ze hier verblijven dat het hoofdbestuur een vos zo dichtbij opmerkt.
Morgen mogen we zijn spoor gaan volgen zegt het baasje. We zullen wel zien of
hij het morgen niet vergeten is !
Louis zit zonder benen in zijn
rolstoel in het winkelcentrum vóór de Carrefour
even uit te rusten.
Hij heeft zijn pet afgezet en op zijn schoot gelegd.
Komt er een man aan die een biljet van 20 euro in Louis zijn pet gooit en
zegt:
"Alsjeblieft, koop daar maar een paar mooie schoenen van."
Louis natuurlijk flink over de rooie.
Even later komt zijn vriend eraan. "Amaai zeg wat zie jij er boos
uit...Wat
is er gebeurd?"
Louis vertelt het hele verhaal.
"Wat vervelend," zegt de vriend, "Ik had het niet gepikt en die
kerel direct
een flinke schop onder z'n kont gegeven."
Wanneer Louis dit hoort, slaan de stoppen bij hem helemaal door en rolt hij
laaiend van woede naar huis.
Zegt Agnes tegen hem: "Oei een slechte dag, is er wat gebeurd?".
Louis vertelt haar het verhaal van de man met de 20 euro en de reactie van
zijn vriend.
Waarop Agnes zegt:
"Zeg Louis, jij bent ook snel op je
teentjes getrapt hoor !!!".
Louis M.
Ps: alle namen zijn toevallig en de
personen zijn louter fictief, zij wonen dus niet aan Winkel te Turnhout.
Toen wij vorige maal hier in La
Magdeleine waren was ons grootste plezier tijdens de wandelingen het graanjumpen.
Het is gewoon boven het graan uit springen om te kunnen zien waar we ongeveer
bleven wanneer we het koren indoken.
Want net zoals in een vijver was het
springen in het onbekende, zoals duiken in troebel water. Je zag hooguit een
halve meter voor je snuffel uit ! Maar goed dat het reukorgaan vooraan op die
snuffel zo perfect werkt. Daardoor hebben we toch voor ons zeer interessante zaken
kunnen opsporen, en vooral veel vogels kunnen opjagen.
Maar nu bij de terugkomst ligt al dat
graan samengeperst in balen en hoog opgestapeld op de velden. Het graan is nu
ook van naam verandert, het heet nu stro !
Twee jaar geleden was er zon stapel omgevallen
en hebben we toen het gehucht omgedoopt in Ferret pretpark. Een drie velden
ver van hier is er weer zon stapel omgevallen en het baasje zou er met ons wel
naartoe willen gaan om te gaan klimmen op de omgevallen balen, maar er staan
nog twee hoge torens balen naast die maar wankel staan. Als je dan weet dat elk
baal meer dan 500 kilo weegt dan blijf je daar beter weg als er risico op
omvallen bestaat .
Ondertussen kunnen we vrij over de
velden spelen en lopen, De stoppels van de graanhalmen deren ons geenszins en het
heeft een voordeel voor de baasjes. Ze zien nu de ganse tijd waar we ons
bevinden, voordien was het zoeken naar een staart of kop die af en toe eens
boven het graanoppervlak kwam kijken !
Belle & co
"Vliegoortjes" in de stoppelvelden rond Ferret...
Toch maar even spoorzoeken, 't heeft hier een plezante geur ...
Terwijl het onder de boom vol ligt
met appels, en de takken nog eens doorbuigen van de rest van appelen Is de
bokaal met gedroogde appeltjesschijven al volledig leeg.
Het hoofdbestuur heeft dan wel wat
hulp gehad want den Hugo en Mieke hebben meegeholpen. Toen kwam tante Rita en
de familie nog langs want die moesten de beste shopadressen hebben om de
familie in leven te kunnen houden.
En toen was de bokaal bijna leeg en
hebben we hem meegegeven want Lien en Wout lustten het ook wel, dus bokaal zal
nu wel leeg zijn.
Geen nood want op dit moment zal het
droogoventje wel aflopen en is de volgende lading klaar. Deze is vriê lekker,
dat heeft het baasje al meermaals gecontroleerd deze namiddag. Het is dan ook
een beetje speciaal geprepareerd met fijne suiker en kaneel. We hebben het
baasje eigenlijk té dikwijls zijn kot zien binnen gaan. En telkens kwam hij
kauwend buiten ! ! ! Raar of toevallig, wie zegt het ons ?
Ondertussen heeft ons baasje al wel
gemerkt dat hij de appelschijfjes niet meer aan beide zijden mag suikeren. De
schijfjes plakken iets meer aan de roosters dan de editie van gisteren. Dat
weten we dus ook weeral voor wat we morgen drogen. Waarschijnlijk zal het
hetzelfde zijn als vandaag, om één reden te lekker volgens het baasje.
Belle & co
Daar is iemand aan het snoepen geweest.
Appeltjes van de soort die we vandaag hadden.
Andere soort die nog niet rijp zijn, die komen ook nog aan de beurt.
De eerste is tevreden, maar de tweede moppert en vindt het
geslachtsdeel van haar partner veel te klein.
De eerste raadt haar aan het es buiten de deur te zoeken en vertelt
haar vriendin dat je aan de maat van de schoenen kunt zien hoe groot de persoon
geschapen is: grote schoenen, grote Sjako!!
De vrouw bekijkt de volgende dag de schoenen van de melkboer: niks
bijzonders. Daarna die van de groentenman: ook niks. Dan
komt de postbode, nou, die heeft me daar een paar schuiten aan!
Ze nodigt hem uit voor een kop koffie, daarna biedt ze hem een borrel
aan. Als ze vraagt of hij zin in sex heeft staat hij al boven!
Ze ligt op hem te wachten in bed, hij heeft moeite om het boordje van
zijn overhemd los te krijgen.
" Wat duurt het toch lang?"
" Ach", zegt de postbode, " 't is altijd wat met die uniformen,
overhemd 3 maten te klein, schoenen 5 maten te groot!"
Het rommelde gisterenavond al heel in
de verte maar rond vijf uur begon de show echt goed. Bij de showbusiness zouden
ze zeggen dat de show prachtig was met een matig voorprogramma !
Het onweer zelf, we denken dat het er
wel drie vier tegelijk rondom ons waren gaf in elk geval genoeg kabaal om gans
de streek wakker te krijgen.
En wat grandioos was aan de show
het regende bakken uit de hemel ! De sproeibeurten in de moestuin kunnen terug
ongestoord doorgaan want het waterreservoir van zon 30 m³ (30.000 liter) is terug boordekesvol.
We hebben ons heel stil gehouden,
onweer maakt ons niets uit, wij gaan van het standpunt uit, het baasje
arrangeert het wel als er iets mis is. En vermits hij er niet voor uit bed
gekomen is hoefden wij ons geen zorgen te maken. Het baasje zegt zelfs dat wij
het best van alle tegen bliksem beschermt zijn in onze bench. Hij noemt de
bench dan de kooi van Faraday. Waar die naam vandaan komt weten wij niet, volgens
ons is het gewoon een bench van de Zoomart, niks Faraday
Deze morgen hebben we dan samen met
het baasje een ronde door de tuin gemaakt, gewoon om de schade aan de bomen te
gaan bekijken, want gewaaid heeft het ook flink gedaan. Het baasje vreesde voornamelijk
voor de tomatenplantjes die hij gisteren nog wilde opbinden maar er moest mee
stoppen omdat het te donker was geworden, hij zag het niet goed meer.
Maa ook voor de tomatenplantjes is
alles in orde gebleven, net als voor de zwaar beladen takken van de appelbomen.
Zo op het eerste zicht is alles nog pico bello. Wel zijn er een groot deel
rijpe appelen afgevallen. Daar moet dus aan gewerkt worden
Tot straks dus .
Belle & co
Ook deze morgen nog een dreigende lucht...
Om die appelen te oogsten hebben we geen ladder nodig...
De "citerne" is terug vol, dat gaan we de komende maanden nog nodig hebben.
Ons baasje had het droogapparaat al
even geleden gekocht en hij was uiteraard benieuwd naar het resultaat van het
droogproces. (zie blog 30.06.11)
Aanvankelijk was het de bedoeling van
zelf vlees te gaan drogen voor ons, hondjes.
t Baasje was wel van mening dat die
zakken gedroogde pens en bullenpees aan de dure kant zijn, en t vrouwtje vond
het maar stinken al die gedroogde ingewanden troep.
Dus wou hij zelf gaan proberen met
spulletjes die makkelijk voor handen zijn, te gaan drogen om dan tijdens de
wintermaanden van te snoepen, gezond te
snoepen !
Een eerste maal dat het baasje kennis
maakte met zelf gedroogde etenswaren was op wintersport in het Reschnerhof op
de grens van Italië en Oostenrijk. Daar ging de kok Luïs tijdens de herfstmaanden
de bergen in om steinpilzer te zoeken. Die droogde hij dan op zolder en
bewaarde ze in grote tonnen.
De Steinpilzersauze van Luïs t
baasje zegt wanneer men Michelinsterren geeft aan een gerecht deze saus van
Luïs er terecht drie sterren voor zou mogen krijgen. t Baasje heeft weeral
speeksel in zijn mond alleen al maar bij het typen over die Steinpilzersauze.
Daarom is hij nu begonnen met
appeltjes uit eigen boomgaard te drogen. Vandaag is het recept appeltjes
natuur maar morgen gaat hij verder experimenteren. Hij heeft al in zijn
koppeke gedroogde appeltjes met kaneel, met vanillesuiker, met honing,
misschien wel met Calvados
Waarschijnlijk, wat zeggen we ?
Hoogstwaarschijnlijk gaat onze Bourgondiër er jullie wel van op de hoogte houden
hoe het allemaal smaakt en hoe het met zijn gezond leven en zijn lijn gaat
evolueren. Van dat gezond zijn we al overtuigd, maar of het iets aan zijn
(bolle) lijn gaat verbeteren is nog maar de vraag !
Belle & co
De machienerie in werking.
Netjes naast elkaar, in vijf verdiepingen.
En of ze lekker zijn, dit is het eindresultaat. maar of deze de winter gaan halen is nog maar de vraag !
Ja en neen wat betreft de
pruimentijd. Letterlijk is het inderdaad pruimentijd, de oogst is niet
overweldigend zoals vorig jaar maar lekker zoet zijn de pruimen ze in elk
geval.
Figuurlijk is het helemaal geen
pruimentijd, er is een pak werk te doen vooral in de tuin. Het droogoventje
gaat vandaag zijn eerste job te verwerken krijgen want er is een vracht rijpe appelen
afgevallen waarmee we de eerste test van het droogapparaat gaan doen.
Resultaat hiervan mag je vanavond
verwachten. Straks snoepen we alvast appelchips !
Voor het gazon in de tuin is weinig
zorg vereist, de droogte heeft enkel wat onkruid laten opschieten. Daar gaat
het baasje één van de dagen eens snel overheen met onze Husq. Die doet dat
werkje in geen tijd en dan kan het baasje aan de geplande werken als zwembad en
dergelijke denken.
Nu eerst inkopen doen voor de
volgende dagen, de inwendige mens en hond moet ook gesoigneerd worden. Dus
straks meer nieuws vanuit la douce Ferret
Vijf dagen later dan aanvankelijk
voorzien, zijn we dan toch in La Magdeleine geraakt.Deze middag iets voor
twaalf uur zijn we dus in Vosselaar gestart en iets na half negen waren we hier
ter plaatse. Het baasje zijn zus Rita (de koekjestante) en schoonbroer zaten zon
goei twee uren na ons in dezelfde richting te bollen.
Nu heeft ons baasje hen kunnen
verwittigen wanneer wij in een file dreigden terecht te komen. Dat was al een
eerste maal het geval op de A3 tussen de luchthaven Charles de Gaulle en de
Porte Bagnolet op de périférique. Een tweede maal stond er aangeduid dat er bouchon
was tussen de A6 en de A10 met een wachttijd van 1u15
Dat was voor t baasje reden genoeg
om schoonbroer via de GSM langs Parijs West te dirigeren. Weinigen Belgen en
Hollanders gebruiken deze weg , misschien omdat ze hem niet kennen en er zitten
ook geen noorderburen met sleurhutten op die weg. Dat scheelt m een pak tijd
maar je dient er wel een Parijse Boulevard van zon 3 km voor tedoen.
Dus schoonbroer Luc reed rechtdoor
naar de porte de la Chapelle, via de périférque exterieur ging hij dan tot de
porte de St Cloud en zo naar Boulogne Billancourt, waar ze dan de Seine
overstaken en langs de N118 naar de A10 gingen.
Even later meldde de familie dat ze
zonder filesParijs waren voorbij
geraakt. Ook ons baasje heeft met een paar kunstgrepen de files weten te
passeren. Komt er van als je beter de weg weet in Parijs dan bvb in Brussel of
Luik.
We hebben al gemerkt dat er van regen
hier in La M. niet veel sprake is geweest, op het programma morgen, sproeien in de moestuin en zo stilaan het
zwembad en de verwarming ervan in orde maken. Als die zonneverwarming niet
werkt krijgt ons baasje t vrouwtje niet in t water want eigenlijk is zij een
grote kouscheet
Morgen meer nieuws van een uitgelaten
bende Drenten in Frankrijk !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
